Subject to change
e-steki.gr Founder
Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
23-10-09
04:05
Το ότι γυναίκες με τις απόψεις μου δεν έχουν ηθική το παραβλέπω (άλλωστε έχω ξαναπει ότι δεδομένης της ευρέως διαδεδομένης αστικής ηθικής, ουδόλως με ενοχλεί να χαρακτηρίζομαι ανήθικη).Τον δικαιολογώ όπως θα δικαιολογούσα και τον εαυτό μου αν η σχέση για άλφα βήτα λόγο περνούσε μια κρίση και ενέδιδα σε κάποιον που θα μου έκανε μια πρόταση που θα με κολάκευε. Το άγνωστο είναι σαφώς πιο "τραβηχτικό" από το υπάρχον κι όταν περνάς μια κρίση κάνεις πράγματα χωρίς να τα πολυσκεφτείς. Αν λοιπόν εγώ θα ενέδιδα, δε βλέπω γιατί κι ο σύντροφός μου να μην το έκανε σε αντίστοιχη περίπτωση. Αν όμως υπήρχε ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ η ηθική σαν κανόνας που λέει οτι όταν κάποιος είναι δεσμευμένος, όποια αισθήματα κι αν έχεις, δεν πρέπει να κάνεις κίνηση, θα ένιωθα πιο σίγουρη οτι θα περάσουμε την κρίση ανώδυνα χωρίς απώλειες τέτοιου είδους. Όταν ξέρεις όμως οτι υπάρχουν γυναίκες χωρίς ηθική εκεί έξω και ανά πάσα στιγμή κινδυνεύεις, αυτό δε σε αφήνει να ησυχάσεις. Γιατί καλές οι θεωρίες οτι η σχέση θέλει να παλέψεις και να προσπαθείς μπλα μπλα, αλλά όταν σε δύσκολες στιγμές ανοίγει ένα παραθυράκι και μπορεί να μπει η καθεμία (όχι επειδή δεν σε αγαπάει ο φίλος σου, αλλά γιατί αυτόν τον καιρό έχεις άλλα στο κεφάλι σου) αυτό καταντά ψυχοφθόρο.
Ωστόσο, αδυνατώ να καταλάβω βάσει ποιού ηθικού συστήματος είναι σωστό το παραπάνω. "όποια αισθήματα κι αν έχεις"; Κάποια από αυτές τις γυναίκες μπορεί να βασανιστεί πολύ περισσότερο απ'ότι εσύ αν τον χάσεις! Κάποια μπορεί να είναι το άλλο του μισό! Πραγματικά, το παραπάνω δεν μπορώ να δω πώς είναι "ηθικό", προσωπικά μου φαίνεται άκρατος εγωισμός και βόλεμα. Ευτυχώς οι σχέσεις δεν είναι ελληνικό δημόσιο όσο κι αν απ'ότι βλέπω κάποιοι θα το ήθελαν! Για να μην σχολιάσω πόσο φασιστικός είναι ο τρόπος σκέψης "όλοι θα έπρεπε να είχαν τη δική μου ηθική γιατί είναι η μόνη σωστή".
Αυτό ομολογώ δεν το έπιασα, παραείναι ...υπερβατικός ο συλλογισμός για μέναΜα δεν είμαστε στο ίδιο επίπεδο! Αυτή έχει υπάρξει στο δικό μου επίπεδο στο παρελθόν κι έχει κάνει και βήματα παραπέρα. Έχει δηλαδή το προβάδισμα όχι μόνο επειδή τον γνώρισε και τον ερωτεύτηκε πρώτη, αλλά γιατί έχει περάσει κι όλες τις καλές κι άσχημες φάσεις μιας σχέσης. Δεν μπορώ να τη φτάσω.
Όχι φυσικά. Θα πρέπει να παλεύουμε καθημερινά ούτως ή άλλως, είτε υπάρχουν δέκα άνθρωποι (και όχι δέκα γυναίκες, το έχεις περιορίσει για κάποιο λόγο στη μια μεριά το θέμα) που τον διεκδικούν, είτε κανείς.Σιγά μην την καλέσεις και σε μονομαχία. Το σύντροφό μας μπορεί κάθε μέρα να τον θέλουν δέκα γυναίκες, θα πρέπει εμείς να μπαίνουμε στη διαδικασία να παλεύουμε καθημερινά με την καθεμία;
Πιστεύω ότι σχεδόν όλοι θα προσπαθήσουν να τα διώξουν, έστω και σε υποσυνείδητο επίπεδο (εκτός από περιπτώσεις συμφέροντος ή ψυχολογίας τέτοιας που να τον/την κάνει να επιδιώκει τέτοιες καταστάσεις). Όχι για λόγους ηθικολογίας αλλά πρωτίστως επειδή είναι ένας πολύ δύσκολος και ψυχοφθόρος στόχος. Στις ζαμανφου περιπτώσεις που λες 2 είναι τα πιθανά ενδεχόμενα: Είτε τους φλέρταρε πρώτα ο δεσμευμένος είτε απλά όποιος είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρει (δηλαδή δεν μπορείς να ξέρεις εσύ αν πέρασαν γολγοθά στο κεφάλι τους ή όχι).Σημαίνει επίσης οτι δε σκέφτηκες στιγμή οτι είναι αλληνής και άφησες τον εαυτό σου ελεύθερο να τον ερωτευτεί χωρίς να σε νοιάζουν οι επιπτώσεις. Και μη μου πεις οτι αυτές που τα φτιάχνουν με δεσμευμένους - παντρεμένους περνάνε όλες τέτοιο γολγοθά στο κεφάλι τους και τελικά παρασύρονται από την αμέτρητη αγάπη... Ζαμανφού είναι απλά και τους νοιάζει μόνο αυτές να είναι καλά. Πολύ σπάνια κάποια όντως θα προσπαθήσει να διώξει τα συναισθήματα και δε θα το καταφέρει και θα ενδώσει.
Το θέμα είναι να μην έχουν ασπρίσει τα μαλλιά τους μέχρι τότε.Δηλαδή να κάνουμε άλλη σχέση; Μωρέ αν δυο άνθρωποι are made to be together όσα εμπόδια και να βρεθούν, μαζί θα καταλήξουν.
Δεν είπα ότι δεν υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη, είπα ότι δεν μίλησα για αγάπη. Για έρωτα μίλησα.Για μένα ούτε ψέμα ούτε βλακεία είναι η ανιδιοτελής αγάπη, την έχω δει και ξέρω οτι υπάρχει, και με πάθος την αναζητώ, δε συμβιβάζομαι με κάτι λιγότερο.
Αν όμως αυτός δεν την θέλει (αρκετά), τότε προφανώς they are not made to be together.Τώρα αν μιλάμε για σχέσεις του τύπου "σε γνώρισα, σε π..., σ' αφήνω" δε με αφορά το θέμα. Όπως όμως ειπώθηκε πιο πριν, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να παίξει με τα συναισθήματα των άλλων. Και για αυτή τη γυναίκα που θα της κλέψεις τον άντρα, μπορεί αυτός ο άντρας να είναι η αγάπη που έψαχνε μια ζωή, να έχει παλέψει πολύ για να είναι μαζί του, και δεν έχεις κανένα δικαίωμα να ψάχνεις για παραθυράκια να τρυπώσεις (γενικά μιλάω, όχι εσύ).
Και τι εννοείς θα της "κλέψεις" τον άντρα; Κτήμα της είναι;
Να τα πάλι τα ενοχικά σύνδρομα που έλεγα. Άλλο σκέφτομαι ΜΟΝΟ τον εαυτούλη μου, και άλλο σκέφτομαι ΚΑΙ τον εαυτούλη μου γιατι είναι άδικο να τον βάλω κάτω από τους άλλους. Φυσικά και σκέφτομαι (και) τον εαυτούλη μου και καθόλου λάθος δεν το θεωρώ.Αν μετρήσεις τις περιπτώσεις που ο δεσμευμένος - παντρεμένος άφησε τελικά τη γυναίκα του για κάποια άλλη και δεις το ποσοστό, θα καταλάβεις οτι οι περισσότερες περιπτώσεις είναι το δεύτερο που λες. Συνειδητοποιημένη επιλογή είναι να μπει μπροστά η λογική, η ηθική, το αίσθημα δικαίου, όπως θες πέστο. Κι αυτό θα σου πει οτι δεν κολλάει να πας να κάνεις σχέση με δεσμευμένο. Κι εκεί η ιστορία πρέπει να τελειώσει. Αν το συνεχίσεις, πάει να πει οτι σκέφτεσαι τον εαυτούλη σου.
Όσο για το αίσθημα δικαίου, αυτό ακριβώς λέω. Μόνο που εσύ θεωρείς ότι a priori, ανεξαρτήτως περίπτωσης, πως άδικο είναι ο,τι καταλήγει στο χωρισμό του ζευγαριού και δίκαιο να μην κάνεις τίποτα. Εγώ πάλι θεωρώ ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και δεν μπορούν να υπάρχουν αυστηροί ηθικοί κανόνες like "ποτέ με δεσμευμένο".
Γενικά (όχι μόνο για τη συγκεκριμένη περίπτωση) δεν πιστεύω στους αυστηρούς ηθικούς κανόνες που δεν δέχονται εξαιρέσεις (κάποιος θα μπορούσε να πει ίσως ότι δεν έχω αρχές ). Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να διαμορφώνει αίσθημα δικαίου και να πράττει σύμφωνα με αυτό, κρίνοντας κάθε περίπτωση ξεχωριστά, γιατί κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Πιστεύω επίσης ότι μια δίκαια/ηθική απόφαση δεν πρέπει να επηρεάζεται από αυτόν που την παίρνει: Ο αλτρουισμός μπορεί να οδηγήσει σε deadlocks όταν τύχει 2 αλτρουιστές να έχουν συγκρουόμενα συμφέροντα.
Πάντως στα τελευταία ποστ αρχίζω να πιστεύω ότι ακόμα και αυτό το ζήτημα είναι κατά βάση πολιτικό (!). Νιώθω ακριβώς όπως όταν επιχειρηματολογώ υπέρ της ελεύθερης αγοράς και οι διαφωνούντες υπέρ του κρατικού παρεμβατισμού (αν θέσεις όπου κράτος = ηθική στο συγκεκριμένο). Τραβηγμένη παρομοίωση; Χμμμ...
(όχι, δεν παρομοιάζω τον έρωτα με αγοραπωλησία, αλλού έγκειται η παρομοίωση οπότε μην τρέξετε να μου εκφράσετε το σοκ σας οι απανταχού ευαίσθητες ψυχές Αν έχετε τέτοιου είδους ένσταση τότε απλά σημαίνει ότι δεν καταλάβατε τίποτα, οπότε ignore it)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Subject to change
e-steki.gr Founder
Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
22-10-09
18:27
Τελος παντων..Εγω δεν θελω να γινω δεκανικι καμιας..
Πλάκα θα χει να χωρίσει κάποια από μακροχρόνια σχέση επειδή σε ερωτεύτηκε (χωρίς να το ξέρεις ότι χώρισε γι'αυτό) και εσύ μετά να μην ενδίδεις επειδή δεν θες να γίνεις δεκανίκι της
(Στα υπόλοιπα επειδή χρειάζεται σεντόνι θα απαντήσω το βράδυ)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Subject to change
e-steki.gr Founder
Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
22-10-09
10:51
Ένας άνθρωπος στοιχειώδους ωριμότητας έχει συναίσθηση του πότε η σχέση είναι χλιαρή επειδή απλά περνάει μια τέτοια φάση και πότε είναι πιο μόνιμη η κατάσταση.Δεν είπα αυτό. Είπα όμως οτι σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν στιγμές είτε βαρεμάρας, είτε τσακωμού, είτε χλιαρότητας για πολλούς λόγους.
Και μέσα σε εκείνες τις στιγμές δεν είναι δύσκολο να μπει κάποιος καινούριος που θα προσφέρει πράγματα που ο σύντροφος ίσως δεν προσφέρει τη δεδομένη στιγμή. Κι όχι μόνο υποστήριξη, αλλά και κολακεία, ενδιαφέρον, νέες καταστάσεις. Νομίζετε οτι όσοι απατούν το κάνουν συνειδητά και με πολλή σκέψη; Τυχαία συμβαίνουν αυτά, και τις περισσότερες φορές μετανιώνουν. Αυτό δε σημαίνει οτι αγαπούν λιγότερο το σύντροφό τους, αλλά οτι τη δεδομένη στιγμή χρειάζονταν ένα παραθυράκι για να πάρουν "αέρα".
Ε αν είναι κάτι τοοοόσο περαστικό, άνθρωποι είμαστε, γιατί να χωρίσεις;Μα και ποιος δε θέλει έναν τέτοιον άνθρωπο; Εννοείται πως όλοι τον θέλουν. Αλλά εξαιτίας των λόγων που προανέφερα, δεν είναι δύσκολο να ενδώσει κάποιος από αδυναμία και μετά να μετανιώσει. Θα μου πεις, αυτό τον δικαιολογεί; Όχι, αλλά άνθρωποι είμαστε κι οι συγκυρίες καμιά φορά τα φέρνουν έτσι που κάνουμε και πράγματα που δε θέλουμε λόγω αδυναμίας.
Δηλαδή από τη μια τον δικαιολογείς από μέσα σου από την άλλη χωρίζεις γιατί "έτσι πρέπει";
Αν δεν χωρίσεις, καμία σχέση δεν καταστράφηκε.
Έτσι όμως ξεχνάς τον εαυτό σου που επίσης νιώθει εξίσου δυνατά συναισθήματα. Δεν σου λέω να βάλεις τον εαυτό σου πιο πάνω από αυτή την γυναίκα, σου λέω να τον βάλεις στο ίδιο επίπεδο!Έστω λοιπόν οτι γνωρίζω τι μου γίνεται και νιώθω τρελή και παλαβή για αυτόν τον άνθρωπο. Πρέπει να ξεχάσω την ηθική μου και να του την πέσω, ξεχνώντας πως υπάρχει μια άλλη γυναίκα που τον αγάπησε πριν από μένα, έκανε σχέδια γι' αυτόν πριν από μένα, πέρασε πολλά για να είναι μαζί αυτή τη στιγμή ευτυχισμένοι;
Το ότι θεωρώ ότι η καθεμια θα πρέπει να το παλέψει αν ερωτευτεί το σύντροφο μου, δεν σημαίνει ότι εγώ θα κάτσω με σταυρωμένα χέρια και θα της πω "περάστε". Αλλά πρέπει να έχει την ευκαιρία να τον διεκδικήσει, χωρίς να φρενάρεται από τέτοιου είδους ηθικολογία.Μα δεν είπα βρε πουλάκι μου να περνάμε όλη τη μέρα μας πανικοβλημένοι μπας και μας αφήσει ο άλλος. Αλλά να είμαστε και σε εγρήγορση και να μην το παίρνουμε τόσο χαλαρά "αν με αφήσει καλώς". Για να είμαι μαζί του πάει να πει οτι τον αγαπάω και θα τρελαθώ αν με αφήσει. Γιατί λοιπόν να δίνουμε πάτημα στην κάθε μία να κάνει την κίνησή της (έστω κι αν ξέρουμε σχεδόν με βεβαιότητα οτι ο φίλος μας δε θα ενδώσει);
"Πρέπει να πληρώσουμε το τίμημα"; Επειδή αφήσαμε τον εαυτό μας να ...ερωτευτεί; Ο Έρωτας είναι από τα υψηλότερα συναισθήματα και ουδέποτε θα τον χαρακτήριζα κάτι που χρίζει αυτοτιμωρίας! Μου φαίνεται ότι μπερδεύουμε τον Έρωτα με το "αρχίζει σιγά σιγά να με κερδίζει" του supar.Το κατάλαβα το μήνυμά σου, του έλεγες οτι αν απλά είναι κάτι περαστικό που δεν τον πολυνοιάζει να μην το κάνει, αν όμως είναι πραγματικά ερωτευμένος, να το κάνει. Και ρωτώ: είναι αρκετή "δικαιολογία" για τον εαυτό μας να μπούμε ανάμεσα σε ένα ζευγάρι επειδή επιτρέψαμε στον εαυτό μας να ερωτευτεί αυτό το άτομο; Μας χαϊδεύει δηλαδή αυτή η σκέψη τις τύψεις μας; Μας τις κατευνάζει; Ο άνθρωπος είναι δεσμευμένος, αυτό είναι stop για ανάπτυξη οποιωνδήποτε συναισθημάτων. Εφόσον αφήσαμε τα συναισθήματά μας ελεύθερα τη στιγμή που δε θα έπρεπε, πρέπει να πληρώσουμε το τίμημα.
Άλλωστε, προφανώς όταν δεις ότι πας να ερωτευτείς δεσμευμένο άτομο θα προσπαθήσεις ασυναίσθητα να το φρενάρεις, όπως και σε κάθε περίπτωση πολύ δύσκολου στόχου. Για να καταλήξεις να θέλεις να τον διεκδικήσεις, προφανώς είναι κάτι αρκετά δυνατό που δεν κατάφερες να συγκρατήσεις, οπότε αμφιβαλλω αν θα έπρεπε να συνεχίσεις να προσπαθείς. Δεν συμβαίνουν συχνά αυτά, και ειδικά αν είναι αμοιβαίο σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να το καταπνίξετε.
Μέχρι τότε μπορεί να έχουν λειτουργήσει οι μηχανισμοί αυτοπροστασίας μας και να έχουμε προχωρήσει, ενδεχομένως προς πιο χλιαρά (αλλά πιο εύβατα) μονοπάτια...Στην τελική, αν αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ευτυχισμένος με τη σύντροφό του, κάποια στιγμή θα χωρίσει, και τότε θα είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε την κίνησή μας.
Όχι, ακούγεται βλακείαΚαι τέλος, αγάπη πραγματική δεν είναι ντε και σώνει να είσαι με τον άλλον. Μπορεί να υπάρξει αγάπη από μακριά, να τον αγαπάς και να εύχεσαι να είναι ευτυχισμένος έστω και χωρίς εσένα. Μήπως στην κοινωνία μας αυτή η ανιδιοτελής αγάπη, χωρίς ανταλλάγματα, ακούγεται ουτοπία;
Προσωπικά αν κάποιος ένιωθε τόσο δυνατά συναισθήματα για μένα, θα οργιζόμουν μαζί του αν δεν μου τα αποκάλυπτε για τους Χ,Υ ηθικής φύσεως λόγους. Καταρχάς, με ποιο δικαίωμα θα αποφασίσει ένας άλλος άνθρωπος τι θα κάνω ΕΓΩ με τη ζωή μου;;
Κατά δεύτερον, πότε μίλησα για αγάπη; Για έρωτα μίλησα, έχει διαφορά... Ο έρωτας ποτέ δεν είναι ανιδιοτελής, ασχέτως αν μερικές φορές όντας ερωτευμένοι βουλιάζουμε στην αυτολύπηση και το μαζοχισμό και κάνουμε σκέψεις like "Ας είναι ευτυχισμένος όπου κι αν είναι, κι ας μην είμαστε μαζί, αααχ "
Κατά βάθος, ούτε οι ίδιοι δεν τα πιστεύουμε, απλά θέλουμε να νιώσουμε ανώτεροι άνθρωποι.
Ναι, ο άνθρωπος που θα διαλύσει τη σχέση είναι ανήλικο, που θα το παρασύρουμε στο δρόμο της ακολασίας. Come on! Αν ένας άνθρωπος φταίει σε μια τέτοια ιστορία, είναι αυτός που θα διαλύσει τη σχέση του, όχι το τρίτο πρόσωπο. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι φταίει κάποιος, αρκεί να μιλάμε για ώριμα άτομα, με συνειδητοποιημένες επιλογές, και όχι καφρίλες του στυλ "μου γυάλισε ο/ή τάδε, βουρ".Χωρίς λόγο; Δεν είναι αρκετός λόγος να διαλύσεις μια σχέση, μια οικογένεια ίσως, τη ζωή ανθρώπων που δε σου φταίνε σε τίποτα, τη στιγμή που το λάθος είναι όλο δικό σου, δηλαδή το οτι (αφέθηκες και) ερωτεύτηκες έναν άνθρωπο που είναι δεσμευμένος; Οσιομάρτυρας λέγεται αυτός που νοιάζεται και τους άλλους παράλληλα με τον εαυτό του; Ενοχικά σύνδρομα έχει αυτός που αποφασίζει δίκαια οτι φταίει και το δέχεται χωρίς να κάνει κάποια κίνηση που θα δώσει ευτυχία σε αυτόν και δυστυχία σε άλλους;
Ουδόλως. Πιθανόν να πονέσω προσωρινά, αναγνωρίζω όμως ότι μακροπρόθεσμα, είναι το καλύτερο για όλους μας (και για μένα). Το γιατί, το ανέλυσε η Νεραίδα.Αυτό δεν είναι σκεπτικό οσιομάρτυρα; Τώρα ξεχνάς τον εαυτό σου;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Subject to change
e-steki.gr Founder
Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
22-10-09
02:31
Αρχίζω να πιστεύω ότι όταν κάποιος έχει μια politically incorrect άποψη πολλές φορές δεν έχει ελπίδες όχι να τη σεβαστούν, ούτε καν να καταλάβουν τι πιστεύει!Είναι ωραίο να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας και να προτείνουμε στον άλλον να ξεχάσει την όποια ηθική και να ... go for it. Εξάλλου στη ζωή αυτή ήρθαμε για να περνάμε καλά, κοινώς ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο τέτοιος μας. Μια χαρά.
Αν αυτό κατάλαβες από το μήνυμα μου τότε μάλλον θα πρέπει να το ξαναδιαβάσεις. Πότε τον προέτρεψα να ξεχάσει την όποια ηθική; Τον ηθικό κώδικα που παρουσιάζει αμφισβήτησα, με λογικά επιχειρήματα ελπίζω. Και ουδέποτε υποστήριξα το σκεπτικό "ο,τι φάμε, ο,τι πιούμε και ο,τι αρπάξει ο τέτοιος μας". Είπα ότι θεωρώ ηθικότερο να επιλέγουμε να πράξουμε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τη βλάβη που θα προκαλέσουμε, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψιν τα πρόσωπα τα οποία εμπλέκονται, παρά μόνο το "άθροισμα" της "ζημιάς". Αν το δεις αντικειμενικά, νομίζω ότι δεν είναι παράλογο. Μακροσκοπικά, ένας τέτοιος κώδικας ηθικής ωφελεί την κοινωνία περισσότερο από την αυτοθυσία. Απλά η κοινωνία μας έχει δημιουργήσει κάθε λογής ενοχικά σύνδρομα when it comes to taking care of ourselves και στο τέλος έχουμε καταλήξει να θεωρούμε ότι το μόνο σωστό είναι να βάζεις τον εαυτό σου τελευταίο. Φυσικά ελάχιστοι είναι αρκετά οσιομάρτυρες ώστε να πράξουν όντως κάτι τέτοιο και το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να γεμίζουμε ενοχές χωρίς λόγο.
Επίσης, δεν του είπα να "go for it" γενικώς και αδιακρίτως. Ολόκληρη η 2η παράγραφος του πόστ μου αναλύει υπό ποιές συνθήκες θεωρώ ότι πρέπει να "go for it", κάτι που ουσιαστικά αποτελεί εφαρμογή του προαναφερθέντος κώδικα ηθικής.
Στα υπόλοιπα με κάλυψαν οι προλαλήσαντες, και ειδικά η Νεραίδα. Και φυσικά δεν πιστεύω ότι αν κάποιος/α ερωτευτεί το σύντροφο μου πρέπει να κάτσει με στραυρωμένα χέρια! Αν πρόκειται να έχουν πιο δυνατή σχέση μαζί, απ'ότι έχει μαζί μου, πρέπει να το κηνυγήσει. Δεν θέλω να είναι κανείς μαζί μου επειδή δεν έχει γνωρίσει κάτι καλύτερο, αλλά επειδή συνειδητά γνωρίζει τι επιλογές έχει και προτιμά να είναι μαζί μου. Ζούμε μόνο μια φορά και δεν έχω καμία όρεξη να τη χαραμίσω σε χλιαρότητες, ούτε θέλω να παρασύρω κάποιον να χαραμίσει τη δική του σε χλιαρότητες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Subject to change
e-steki.gr Founder
Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
21-10-09
03:05
Τι μπορεί να συμβεί, όταν αυτός/ή που σε ενδιαφέρει είναι ήδη δεσμευμένος; Αξίζει να προσπαθήσεις... είτε να την/τον κερδίσεις από τον/την σύντροφο για σένα;
Και για να μιλάμε πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για προσωπική υπόθεση αφού εδώ στο εξωτερικό που σπουδάζω, γνώρισα μια κοπελιά η οποία αρχίζει σιγά σιγά να με κερδίζει... όμως είναι ήδη δεσμευμένη και δεν ξέρω πως να προχωρήσω... Δεν με γεμίζουν ιδέες του τύπου "αφού είναι πιασμένη, άστην"... πραγμα που ναι μεν ηθικά είναι το σωστό... από την άλλη όμως... όποιοσδήποτε ήταν στη θέση αυτή πιστεύω πως θα ήθελε κάτι άλλο ώστε να του εκπληρώσει και την τελευταία του ελπίδα...
Ποιός το είπε ότι είναι ηθικά σωστό; Αλτρουιστικό, ναι. Ίσως και αξιοθαύμαστο. Αλλά ηθικά σωστό;
Για τον δικό μου ηθικό κώδικα, το ηθικά σωστό είναι να πράττεις αυτό που θα βλάψει συνολικά λιγότερο. Αν πρόκειται μια ενέργεια σου να βλάψει κάποιον, αλλά με το να μην την κάνεις θα βλάψεις τον εαυτό σου πολύ περισσότερο, δεν θεωρώ ότι η ηθική απόφαση είναι να μην την κάνεις. Είναι άδικο για τον εαυτό σου και το ηθικά σωστό οφείλει να είναι και δίκαιο.
Ειδικότερα τώρα, τι εννοείς "αρχίζει σιγά σιγά να με κερδίζει"; Λίγο χλιαρό μου ακούγεται... Αν απλώς σου αρέσει, βρες καλύτερα κάποια ελεύθερη. Αν πάλι έχει εγκατασταθεί στο κεφάλι σου 24/7, πιάνεις τον εαυτό σου να κοιτάει το ταβάνι με ηλίθιο βλέμμα επί ώρα όταν την έχεις δει πρόσφατα, δεν βλέπεις την ώρα να την ξαναδεις και να της ξαναμιλήσεις και προσπαθείς να συγκρατήσεις τον εαυτό σου για να μην γίνεις φορτικός εξαιτίας αυτού, νιώθεις ότι τίποτα δεν έχει νόημα αν δεν σχετίζεται με αυτή, οι κοντινοί σου άνθρωποι σε έχουν βαρεθεί επειδή μονίμως ψάχνεις αφορμές να πηγαίνεις την κουβέντα σε κάτι σχετικό με αυτή κλπ κλπ κλπ, τότε ναι, go for it και μην το πολυσκέφτεσαι. Άλλωστε, αν η σχέση της αξίζει, δεν πρόκειται να κάνεις κανένα κακό, διότι δεν θα ενδιαφερθει καν. Αν η σχέση της δεν έχει γερά θεμέλια, oh well απλά θα επισπεύσεις τη διαδικασία.
Να υπενθυμίσω και το αγαπημένο μου quotation του Oscar Wilde, μιας και ταιριάζει στην υπόθεση:
"The only way to get rid of a temptation is to yield to it. Resist it, and your soul grows sick with longing for the things it has forbidden to itself, with desire for what its monstrous laws have made monstrous and unlawful." (από το The Picture of Dorian Gray)
---------------------
PS: Quoted for emphasis:
thumbs up mindcircus, αυτό ήταν πραγματικά σοφό! (and very true)Δεν ειναι δυσκολο να κερδισεις εναν ανθρωπο με μια ορισμενη στρατηγικη. Ειναι δυσκολο να κερδισεις εναν ανθρωπο οντας εντελως ο εαυτος σου. Κι αν το καταφερεις εισαι νικητης της ζωης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.