Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
26-05-10
22:45
Τα θηλυκά δεν βγάζουν κέρατα βρε κουτό...ο… «κερατάς» σε γυναίκα πώς είναι?
Κι επειδή χαμένο μέσα στην ακατάσχετη σουρεολαγνία του φίλου μου του Δεσμώτη το παραπάνω θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο, το σημειώνω για να το βλέπουν οι επερχόμενες γενεές και να θαυμάζουν...Ο έρωτας στη λογική της φόρτωσης ευθυνών είναι μια αβάσταχτη συνήθεια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
01-11-09
21:12
Αυτό δεν είναι όμως και το νόημα του ευρύτερου διαλόγου επί ενός θέματος το οποίο συγκεντρώνει διαφορετικές οπτικές γωνίες κι έχει διάφορες κοινωνικές διαστάσεις; Εσύ φίλε θεματοθέτη τι θα είχες να πεις για τις ηθικές αιτιάσεις που συγκέντρωσε η σκέψη σου να φλερτάρεις κάποια που είναι δεσμευμένη;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
28-10-09
20:08
Κάτσε βρε πουλάκι μου γιατί θα με σκάσεις. Λέω:Εάν μάλιστα έχουμε αρκετό στατιστικό δείγμα, ώστε να γενικεύσουμε ελαφρώς για τις γυναίκες (οι άντρες σπάνια καμακώνουν συνοδευόμενη γυναίκα, εάν δεν τους τρώει ο κώλος τους για ξύλο φυσικά), συνυπολογίζοντας το ποσοστό των γυναικών που ακούς να ηθικολογούν επί τέτοιων θεμάτων, καταλαβαίνει κανείς ακριβώς το γιατί η ηθικολογία συνήθως ταυτίζεται με την υποκρισία.
Κάνω λάθος;
ΕΑΝ έχουμε αρκετό στατιστικό δείγμα...Μιλώ για τη συσσωρευμένη εμπειρία που λέγαμε. Κάνω υπόθεση εδώ σωστά;
...να γενικεύσουμε ελαφρώς για τις γυναίκες... Το είπες και μόνη σου ότι η χρήση του "ελαφρώς" προδίδει συγκαταβατική διάθεση και μετριοπάθεια. Όμως γιατί ειδικά για τις γυναίκες; Έχω κάποιο πρόβλημα μαζί τους;
...(οι άντρες σπάνια καμακώνουν συνοδευόμενη γυναίκα, εάν δεν τους τρώει ο κώλος τους για ξύλο φυσικά)... Γι' αυτόν το λόγο στη δεδομένη και μόνο περίπτωση μιλάμε για τις γυναίκες. Συνεπώς δικαιολογώ τη θέση μου. Το γεγονός που αναφέρω δεν αποτελεί μύθο του φαλλοκρατικού πολιτισμού, αλλά αναμφισβήτητο γεγονός, τι να κάνουμε τώρα; Εάν σε κάτι οι άντρες είναι στραβοί θα με δεις να τους τα χώνω επίσης.
...συνυπολογίζοντας το ποσοστό των γυναικών που ακούς να ηθικολογούν επί τέτοιων θεμάτων...Το ΠΟΣΟΣΤΟ!! Έχω παρατηρήσει κι εδώ μέσα στο φόρουμ κι έξω απ' αυτό, ότι επί ερωτικής φύσεως θεμάτων οι γυναίκες ηθικολογούν σε μεγαλύτερο ποσοστό από τους άντρες. Όχι δηλαδή ότι όλες οι γυναίκες ηθικολογούν, ούτε ότι όλοι οι άντρες δεν ηθικολογούν. Μιλάμε για ποσοστά. Τι σχέση έχει αυτό με το τσουβάλιασμα όλων των γυναικών που αναφέρεις βρε;
...καταλαβαίνει κανείς ακριβώς το γιατί η ηθικολογία συνήθως ταυτίζεται με την υποκρισία... ΣΥΝΗΘΩΣ!! Όχι πάντα, συνήθως. Εγώ το λέω αυτό περί ταύτισης; Όχι, έχει ειπωθεί από πολλούς σε σημείο πλέον ν' αποτελεί αφόρητη κοινοτοπία.
Ένας πολύ απλός συλλογισμός. Α: Ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών, συνηθίζει να την πέφτει σε άντρες μόνο όταν αυτοί συνοδεύονται. Αυτό ισχύει, ΕΑΝ μπορούμε να γενικεύσουμε ΕΛΑΦΡΩΣ βάσει των πολλών μαρτυριών επ' αυτού, αλλά και της προσωπικής μας εμπειρίας.
Β: Ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών συνηθίζει να ηθικολογεί. Οι λόγοι γι' αυτό οφείλονται σε φαλλοκρατική επιβολή και διαστρέβλωση, όμως εδώ δεν είναι ο χώρος για να το συζητήσουμε.
Η αντίφαση αυτών των δύο γεγονότων, δικαιολογεί την άποψη περί υποκρισίας, που όπως είπαμε στηρίζεται και από την κοινή εμπειρία. Συνεπώς υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό υποκρισίας μέσα στην ηθικολογία, το οποίο όμως δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε ακριβώς από τον παραπάνω συλλογισμό. Ποιο είναι αυτό; Η τομή των συνόλων Α και Β, την οποία εικάζω ως σημαντικό κομμάτι των δύο συνόλων, λόγω της κοινής εμπειρίας, όπως προανέφερα.
Ένα κι ένα κάνουν δύο. Με δεδομένο ότι δεν χρησιμοποίησα ούτε μια έκφραση που υποδηλώνει σιγουριά και γενίκευση ή τσουβάλιασμα, δικαιολογείται ο ισχυρισμός μου ότι ήμουν ιδιαίτερα προσεκτικός στις εκφράσεις μου.
Συμπέρασμα: Θα πρέπει να διαβάζεις αυτό που γράφει ο συνομιλητής σου με πιο ανοιχτό πνεύμα και με καλοπροαίρετη διάθεση, προκειμένου να μην συμβαίνουν παρεξηγήσεις από το πουθενά.
Όσο για το Self-righteousness, ρώτα κανέναν χριστιανό για ποιο λόγο θεωρείται μέγιστη αμαρτία. Κάποτε λέγεται ότι ο Άγιος Σπυρίδων έφαγε παστό κρέας τη σαρακοστή, επειδή είχε έναν καλεσμένο και δεν είχε τίποτε άλλο να τον φιλέψει. Όταν τον ρώτησε η κόρη του σκανδαλισμένη πώς υπέπεσε σε τέτοια αμαρτία, εκείνος της απάντησε: "Εάν τον τάιζα κρέας κι εγώ δεν έτρωγα, θα ήταν σαν να του επιδείκνυα την αρετή μου, έναντι της δικής του αμαρτίας. Έτσι προτίμησα ένα μικρότερο αμάρτημα από εάν μεγαλύτερο, όπως είναι η επίδειξη αρετής". Κατά τ' άλλα, δική σου είναι η ψυχή, κάνε την ό,τι νομίζεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
28-10-09
04:51
Επειδή λοιπόν έχω τα διπλά σου χρόνια, έχω συναντήσει πολλές πολλές πολλές γυναίκες, συνεπώς κάτι ξέρω παραπάνω. Όμως δεν μίλησα μόνο για τη δική μου εμπειρία. Πρώτη το ανέφερε η Μουν, η οποία μας είπε ότι το άκουσε από πολλούς. Από πολλούς ακόμη το έχω ακούσει κι εγώ. Συσσωρευμένη εμπειρία λοιπόν κι όπως είπα "σύμπτωσις επαναλαμβανομένη, ουκ έστι σύμπτωσις". Φυσικά δεν θα σου πω ότι εσύ κάνεις τεράστιο λάθος, απλά επειδή είσαι γυναίκα κι έτσι δεν μπορείς να έχεις εμπειρία από αυτό για το οποίο συζητάμε.κανεις τεραστιο λαθος και σαν μικρη με τα μισα σου χρονια, επιτρεψε μου να διαφωνησω μαζι σου!
Μιλας γενικοτερα για τις γυναικες που μαλλον εσυ εχεις συναντησει!
Προσωπικα δε φλερταρω αν δε μου δωσει καποιος το φως αν με ρωτησεις αλλα ακομα κι αν συμβει δε θα το κανω με καποιον που συνοδευει μια γυναικα! δε μπα να πεφτω στα ταρταρα και να μη μπορω να κοιμηθω τα βραδια? ευτυχως για μενα δε μου χει συμβει αυτο, δεν το εχω επιτρεψει δηλαδη να αναστατωθω για εναν που ειναι ηδη αλλου.
θελω κι επειδη θελω, εχω υπαρξει πρωτη σε αντρικες καρδιες!
Ποιος αναφέρθηκε προσωπικά; Ν' αρχίσω τώρα την εντομολογία και ν' αναλύω τις μύγες; Δεν είχες πάντως καμμία υποχρέωση ν' απολογηθείς, για κάτι μάλιστα για το οποίο ουδείς σε κατηγόρησε. Θα σ' ενημερώσω μόνο ότι η ανθρωπολογία μας διδάσκει πως στον άνθρωπο, όπως και στα περισσότερα θηλαστικά και πτηνά, το θηλυκό είναι αυτό που διαλέγει κι όχι το αρσενικό. Τώρα αν εσύ περιμένεις φως από το αρσενικό, μάλλον θα πρέπει ν' ανήκεις στις αξιοσημείωτες εξαιρέσεις.
δε θα το κανω εγω λοιπον! προτιμω να μαι μονη παρα να μπω αναμεσα σε μια σχεση! τι μου φταιει η καθε κοπελα να την κανω να τραβιεται?ας εχουν προβληματα! ας μη τα πανε καλα! ειναι σα λεμε- παντρεμενος με προβληματα δηθεν μονο και μονο να πιασει κανα πιπινι.
Είναι δικαίωμά του καθενός να προτιμά ό,τι του αρέσει. Κανένα δικαίωμα όμως δεν του πέφτει να κολλά ηθικοπλαστικές ταμπελίτσες σε εκείνους που αρέσκονται διαφορετικά από εκείνον, γιατί τότε μόνο ο ίδιος θεωρεί πως έχει το δικαίωμα να κάνει τις επιλογές του και οι υπόλοιποι θα πρέπει απλά να ακολουθούν.
Ήλπιζα να έχεις ήδη καταλάβει το πόσο άτοπο είναι το να συγκρίνεις μία σχέση με έναν γάμο, όμως προφανώς δεν έχεις επαρκείς εμπειρίες ούτε από σχέσεις, ούτε από γάμο για να μπορείς να κάνεις τη σύγκριση. Ακόμη κι έτσι όμως, θεωρώ ότι και ο γάμος δεν θα πρέπει να προστατεύεται από δικαιώματα ιδιοκτησίας και μονοπωλιακής διαχείρισης, αλλά σίγουρα σ' εκείνη την περίπωση υπάρχουν εκ των πραγμάτων περισσότεροι περιορισμοί. Να είσαι σίγουρη πάντως, ότι ακόμη και το να αποζητά κάποιος παντρεμένος ένα πιπίνι, όπως αναφέρεις, είναι από μόνο του ενδεικτικό προβλήματος, το οποίο αναζητά την επίλυσή του. Εδώ η ηθική σε καμμία περίπτωση δεν δίνει τις απαντήσεις, αφού ο καθένας είναι υποχρεωμένος να βρει το κατάλληλο φάρμακο για το ειδικό του πρόβλημα. Η ηθική σου, λέει σ' αυτόν τον άνθρωπο: "Δεν σου αναγνωρίζω το δικαίωμα να έχεις πρόβλημα μέσα στα δεσμά ενός γάμου, αφού ο γάμος είναι κάτι το ιερό και καλό εξ ορισμού, δεν διακρίνω ούτε ανανγνωρίζω τις ατομικές ιδιαιτερότητες κάθε χωριστής περίπτωσης, συνεπώς δεν δικαιούσαι να ψάχνεις για οποιαδήποτε λύση και κάτσε να βράζεις στο ζουμί σου".
Α, κι επειδή τα στερεότυπα εναντίον των αντρών περισσεύουν εδώ μέσα, σ' ενημερώνω ότι δεν υπάρχει στατιστικώς σημαντική διαφορά στα ποσοστά των ανδρών και των γυναικών που προβαίνουν σε εξωσυζυγικές σχέσεις.
Ηθικολογια και υποκρισια αναφερεις!
Ειναι ηθικο δηλαδη να την πεσεις σε ενα δεσμευμενο?
Και ειναι υποκριτικο να μην το κανεις και ταυτοχρονα να λες ελευθερα τη γνωμη σου αποτρεποντας καποιον να το κανει?
Την μεταξύ ηθικολογίας και υποκρισίας σύνδεση δεν την εφηύρα εγώ προσωπικά, αντίθετα νομίζω ότι είπα και πάλι μια αφόρητη κοινοτοπία. Πρόκειται γι' άλλη μια φορά για αποτέλεσμα συσσωρευμένης εμπειρίας. Έτσι, μπορώ να μιλώ στατιστικά με μεγάλη ασφάλεια. Αντίθετα, η στατιστική είναι παντελώς άχρηστη, όταν εστιάζουμε σε ατομικές περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα η δική σου, συνεπώς δεν δύναμαι να εκφράσω άποψη. Προφανώς πρέπει να κάνεις αυτόν τον απλό διαχωρισμό μέσα στο μυαλό σου, πριν εκλάβεις το οτιδήποτε προσωπικά.
Θεωρώ κάθε είδους ηθικολογία ως απαράδεκτη, ενώ αντίθετα η ηθική με τη φιλοσοφική της έννοια πιστεύω ότι είναι κάτι που θα πρέπει να διακρίνει την ανθρώπινη συμπεριφορά. Η λεπτή διάκριση έγκειται στο γεγονός ότι ο ηθικολόγος διακυρήττει ηθική, την οποία είναι άγνωστο εάν πράγματι την τηρεί ο ίδιος, συνεπώς θέτει τον εαυτό του ως κριτή των άλλων και ταυτόχρονα μπαίνει ο ίδιος στο απυρόβλητο, πράγμα που θεωρώ το ανηθικότερο όλων των ανηθικοτήτων. Αντίθετα, ο ηθικός άνθρωπος, τηρεί την ηθική στην οποία έχει επιλέξει να πιστεύει, χωρίς να τη διακυρήττει, αφού αναγνωρίζει ότι δεν κατέχει ο ίδιος το αλάθητο και ότι συνεπώς η δική του ηθική μπορεί στο μέλλον ν' αποδειχτεί εσφαλμένη, άρα δικαιούται μόνο το δικό του το κεφάλι να βάλει στον ντορβά και κανενός άλλου. Πρόκειται ακριβώς για την ίδια διαφορά μιας "φιλανθρωπίας" που γίνεται με τρόπο επιδεικτικό, με μία αγαθοεργία που γίνεται διακριτικά και εν ανωνυμία.
Μια άλλη σημαντική διαφορά μεταξύ ηθικολογίας και ηθικής με την φιλοσοφική της έννοια, είναι ότι η πρώτη αποτελεί προϊόν μίμησης και αναμάσησης, αποτέλεσμα άκριτης αποδοχής προτύπων συχνά ξεπερασμένων και απαρχαιωμένων, χωρίς στις περισσότερες περιπτώσεις πλήρη επίγνωση των λόγων για τους οποίους υιοθετείται, ενώ η δεύτερη προϊόν διαλεκτικής διαδικασίας κι επιλογής. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ηθικολόγος αποποιείται της ευθύνης των συνεπειών της ηθικής την οποία πρεσβεύει, αφού αυτή ανήκει στην παράδοση ή στην κακούργα κοινωνία, ενώ ο ηθικός άνθρωπος αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη των ηθικών του επιλογών, όσο κι αν στους πολλούς αυτές μπορεί και να φαντάζουν ως ανήθικες.
Νομιζω ειναι υπερβολη να ακουγεται κατι τετοιο και προσβαλλει τις γυναικες που εχουμε αποψη αντιθετη!
Μιλαμε για ηθικη οταν ο καθενας εχει καλλιεργησει την ηθικη του αναλογα με την κουλτουρα του και την παιδεια του?
Σίγουρα δεν σε γνωρίζω προσωπικά, οπότε μόνο εικασίες μπορώ να κάνω, όμως επίτρεψέ με να σου επισημάνω ότι η ευκολία με την οποία προσβάλλεσαι όταν η ηθική σου αμφισβητείται, καθώς και η απόπειρα γενίκευσης της προσωπικής σου ενόχλησης, δια προβολής σε όλες τις γυναίκες που έχουν αντίθετη άποψη, εν γένει συνάδει με την εικόνα του ηθικολόγου την οποία περιέγραψα παραπάνω κι όχι μ' εκείνην του ηθικού ανθρώπου, του οποίου εύστοχα ελπίζω απέδωσα τη διάκριση.
πες μου Χαος, γιατι δε με πιστευεις(εμενα κι οσες απο μας.... ηθικολογουμε οπως λες) αφου δεν με ξερεις?
Όπως έγραψα και παραπάνω, δεν σε γνωρίζω προσωπικά αλλά γνωρίζω τόσο την προέλευση, όσο και τ' αποτελέσματα της ηθικής την οποία πρεσβεύεις, μιλώντας πάντοτε με όρους στατιστικής και με βάση τη συνήθη περίπτωση. Το κατά πόσον εσύ προσωπικά ακολουθείς αυτήν την ηθική είναι κάτι που δεν με αφορά, ούτε και υπαινίχθηκα το αντίθετο. Αυτό που υποστηρίζω είναι ότι η ηθική αυτή στηρίζεται σε σαθρές βάσεις και ότι είναι εν πολλοίς λανθασμένη και συνεπώς δεν θα πρέπει να γενικεύεται και να επιβάλλεται στο σύνολο της κοινωνίας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
27-10-09
23:33
ρε παιδια τελευται ολο και απο περισσοτερους δεσμευμενους φιλους μου ειτε παντρεμενους ειτε σε σχεση ακουω οτι γινεται χαμος μαζι τους. δηλ. μου λενε οτι αν τους δουν να συνοδευονται κανουν σαν τις λυσσαρες ενω ας πουμε αν τους δουν μονους ή με αντροπαρεα δεν ισχυει το ιδιο..
οποία η εξηγησης του φαινομενου?
ναι μπορω να φανταστω τις τυχον εξηγησεις απλα εδω τα κινητρα δεν νομιζω να ειναι τοσο αγαθα
Σπεύδω κι εγώ να το επιβεβαιώσω αυτό. Ουδέποτε μου έχουν κάνει καμάκι όταν βγαίνω με τους φίλους μου. Αντίθετα, όποτε συνόδευσα γυναίκες, μου έχουν συμβεί τα μύρια όσα. Απίστευτο, αλλά σύμπτωσις επαναλαμβανομένη ουκ έστι σύμπτωσις. Εάν μάλιστα έχουμε αρκετό στατιστικό δείγμα, ώστε να γενικεύσουμε ελαφρώς για τις γυναίκες (οι άντρες σπάνια καμακώνουν συνοδευόμενη γυναίκα, εάν δεν τους τρώει ο κώλος τους για ξύλο φυσικά), συνυπολογίζοντας το ποσοστό των γυναικών που ακούς να ηθικολογούν επί τέτοιων θεμάτων, καταλαβαίνει κανείς ακριβώς το γιατί η ηθικολογία συνήθως ταυτίζεται με την υποκρισία.
Κάνω λάθος;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
24-10-09
20:10
Υπαρχουν μερικοι ανθρωποι που εξαιτιας ανασφαλειων προσωπικων, παιδικων εσωτερικων ανησυχιων, φοβου εγκαταλειψης κινουνται εκ του ασφαλους και κανουν σχεσεις με δεσμευμενους, παντρεμενους, παρααα πολλα χρονια μικροτερους η μεγαλυτερους, εξαρτημενους με κατι ειτε ειναι ναρκωτικα αυτο ειτε αλκοολ, τζογο ειτε οτιδηποτε που προκαλει εξαρτηση.(σχεσεις που δεν φαινονται εντελως φυσιολογικες, σχεσεις που εχουν στοχο το δυσκολο, το απιαστο, το επικινδυνο για την ψυχικη υγεια....εγω το ονομαζω μαζοχισμο.) κ.ο.κ.
Ωραία ξεκινήσαμε...
Μπήκαν στην ίδια μαρμίτα οι σχέσεις με μεγαλύτερους, οι σχέσεις με δεσμευμένους, με ναρκομανείς, με τζογαδόρους και βράζουν ανεμπόδιστα, με καρύκευμα λίγο μαζοχισμό. Σε λίγο το μαγικό φίλτρο θα είναι έτοιμο: Ηθικολογία α λα κρεμ! Όποιος μάλιστα πέσει στο καζάνι όταν είναι μικρός, τ' αποτελέσματα είναι μόνιμα επάνω του...
Αυτό μου θυμίζει εκείνο που είπε ο τσομπάνης Κίτσος στο "Ένα παιδί μετράει τ' άστρα" του Λουντέμη: "Τι λέτε ωρέ, κοιταγμένη γυναίκα θα πάρω;". Αφού ξαπλώνει μ' έναν άλλον άντρα, προφανώς είναι οριστικά και διά παντός μιασμένη και όποιος την αγγίξει θα τιμωρηθεί από τον θεούλη...μια κοπελα που εχει ηδη σχεση, δηλαδη δεσμο, δηλαδη ξαπλωνει με εναν αλλον αντρα, δηλαδη εχει συναισθηματα για εναν αλλο αντρα, δηλαδη ενας αλλος αντρας την επιθυμει για συντροφο στη ζωη του.
Είναι ωραίο να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας και να προτείνουμε στον άλλον να ξεχάσει την όποια ηθική και να ... go for it. Εξάλλου στη ζωή αυτή ήρθαμε για να περνάμε καλά, κοινώς ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο τέτοιος μας. Μια χαρά.
Σου έχει περάσει άραγε ποτέ από το μυαλό, ότι κάποιος μπορεί να μην ξεχνά την ηθική σου, αλλά να την απορρίπτει συνειδητά;
Κι αν εμένα δεν με χαλάει να μου φερθούν το ίδιο, αυτό σημαίνει ότι μπορώ να το κάνω ανεμπόδιστα; Τότε λοιπόν που κολλάει η ηθική; Εξαρτάται δηλαδή μόνο από το τι θα ήθελα να μου κάνουν και τι όχι; (αυτό που λέμε ..."τι σου κάνω μάνα μου" δηλαδή)Νομίζω μια μεγάλη αρετή του ανθρώπου είναι να μπορεί να φέρεται όπως θα ήθελε να του φέρονται.
Προσωπικά δεν με χαλάει ιδιαίτερα να προσπαθήσει κάποιος να μου φάει τη γκόμενα, αντίθετα το να μην το κάνει από οίκτο, χαρακτηρίζοντάς με μάλιστα ως "κακομοίρη", μου φαίνεται αισχρό!! Εάν τον είχα μπροστά μου θα τον χαστούκιζα και θα τον έφτυνα στο πρόσωπο...Ας έρθω λοιπόν στη θέση αυτού του κακομοίρη που από το πουθενά κι εκεί που όλα πάνε κατ' ευχήν με την κοπέλα του βρίσκεται ένας supar και αρχίζει να τη γλυκοκοιτάζει, και ζητάει συμβουλές από δω κι από κει τι να κάνει...Αλλά δε θα ήθελα να είμαι στη θέση του κακομοίρη που είπα πριν.
Θεωρείς λοιπόν ηθικό το να διατηρείται μία σχέση αυτού του είδους, βαρετή, ρουτινιασμένη, βουτηγμένη στη συνήθεια (), με κάθε μέσον, με κάθε θυσία, χωρίς δεύτερη σκέψη; Εγώ πάλι γιατί βρίσκω ο ανήθικος κάτι τέτοιο, επιοικώς φρικαλέο; Κατά την ποταπή μου γνώμη, ακόμη και η πιθανότητα να βρεθείς κάπου καλύτερα από εκεί, είναι αρκετή για να σε κάνει να το τολμήσεις.αρχίζει να μετράει τι έχει και τι δεν έχει: μια σχέση ίσως λίγο βαρετή, ρουτινιασμένη, βουτηγμένη στη συνήθεια VS μια εν δυνάμει σχέση με κάποιον νέο άνθρωπο που μπορεί (ω, η δύναμη της ελπίδας!) να καταλήξει σε κάτι καλύτερο.
Ένοικοι σε σχέσεις που χρειάζονται ενέσεις,
απ' αυτές που έχουνε μια δόση φαντασίας...
Κοτσια να γνωρισεις εναν ανθρωπο απο την αρχη, καθαρο χωρις τα ψυχολογικα μιας προηγουμενης προσφατης σχεσης, κοτσια να δειεκδικησεις κατι καθαρο και λογικη!
Κι αυτο ειναι που κανει τη σχεση καθαρη χωρις χημειες και αλλα κουλα του παρελθοντος μεσα της.
Δηλαδή εάν ο άνδρας ή η γυναίκα δεν είναι παρθένος/α, γιατί μόνο τότε κάποιος δεν έχει παρελθόν, είναι καμένο χαρτί. Ή αλλιώς, σύμφωνα με τα χημεία και τέρατα, "Χημικώς λευκασμένος χάρτης", όπως έγραφαν κάποτε τα χαρτιά υγείας.Πολύ παράλογο για νά 'ναι λογικό.
Μια γειτόνισσα απλώνει ρούχα καθαρά,
πλένει με μια νέα σκόνη κι είν' αστραφτερά...
Εάν η σύντροφός μου (δεν γράφω "συντρόφισσα", γιατί θα νομίζετε πως τα έχω με την ...Παπαρήγα) θεωρεί ότι υπάρχει για εκείνην κάτι καλύτερο από εμένα, καλά θα κάνει να το ακολουθήσει και να με αφήσει κι εμένα να βρω το καλύτερο για τα μούτρα μου...(Ρητορικό) ερώτημα: Tελικά...πόσα ζευγάρια ειναι αραγε μαζι,επειδη ο ενας για τον αλλον αποτελει το τέλος της προσωπικής αναζήτησης του ιδανικου / ιδεατου ταιριού και οχι - μιας και ο εχθρός του καλού ειναι το καλύτερο - επειδη εχει κανει μια προσωρινή επιλογή / έχει συμβιβαστεί και εχει μονιμως τα φτερά ανοιχτά,αμα τη εμφανίσει του καλυτερου,να πεταξει με την πρώτη ευκαιρια ??
Εάν δηλαδή η σχέση τον έκανε ν' ασφυκτιά και να νιώθει ότι χρειάζεται αέρα, εμείς έπρεπε να του βάλουμε το μαξιλάρι στο πρόσωπο και να τον πνίξουμε; Είναι ανθρώπινο αυτό; Είναι σχέση αυτή που σε κάνει ν' ασφυκτιάς, για την οποία θα κρίνει η ηθική ότι είναι ιερή κι απαραβίαστη και δεν επιτρέπεται σε κανέναν λούστη να την αμφισβητήσει;Νομίζετε οτι όσοι απατούν το κάνουν συνειδητά και με πολλή σκέψη; Τυχαία συμβαίνουν αυτά, και τις περισσότερες φορές μετανιώνουν. Αυτό δε σημαίνει οτι αγαπούν λιγότερο το σύντροφό τους, αλλά οτι τη δεδομένη στιγμή χρειάζονταν ένα παραθυράκι για να πάρουν "αέρα". Σε μια σχέση δεν μπορείς συνεχώς να είσαι στην τσίτα για να την ανανεώνεις, να την αναζωογονείς, να τη φροντίζεις. Υπάρχουν και τα καθημερινά προβλήματα που πρέπει να ρίξεις την προσοχή σου (εργασία, προβλήματα υγείας, χόμπυ κλπ κλπ). Κάποιες στιγμές η σχέση περνάει σε δεύτερη ή τρίτη μοίρα και χάνει την προσοχή σου.
Αφού λοιπόν η σχέση περνάει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα, τότε ακριβώς χρειάζεται ηθικές πατερίτσες για να τη στηρίζουν, έτσι δεν είναι; Νομίζετε ότι όσοι παραμένουν σε μακροχρόνιες σχέσεις τέτοιου είδους, το κάνουν από αγάπη και αυτοθυσία; Από βόλεμα και συμβιβασμό συμβαίνουν κυρίως αυτά...
Εγώ πάλι εάν ακούσω ότι κάποιος είναι "πιασμένος", φαντάζομαι ότι χρειάζεται επάλειψη με Voltaren κι ένα καλό μασάζ για να ξεπιαστεί...Έστω λοιπόν οτι γνωρίζω τι μου γίνεται και νιώθω τρελή και παλαβή για αυτόν τον άνθρωπο. Πρέπει να ξεχάσω την ηθική μου και να του την πέσω, ξεχνώντας πως υπάρχει μια άλλη γυναίκα που τον αγάπησε πριν από μένα, έκανε σχέδια γι' αυτόν πριν από μένα, πέρασε πολλά για να είναι μαζί αυτή τη στιγμή ευτυχισμένοι; Εξάλλου γι' αυτό λένε τη φράση "είναι πιασμένος-η", δηλαδή τον "πρόλαβε" άλλος-η.
Ο έρωτας δεν εγκαθίσταται μέσα μας κατόπιν σκέψης, ώστε να του το επιτρέψουμε ή όχι, ειδάλλως το όνομά του είναι Υπολογισμός...Και ρωτώ: είναι αρκετή "δικαιολογία" για τον εαυτό μας να μπούμε ανάμεσα σε ένα ζευγάρι επειδή επιτρέψαμε στον εαυτό μας να ερωτευτεί αυτό το άτομο;
Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι το πώς συγχέεται μια σχέση, για την οποία μιλάμε στο θέμα, με το γάμο και την οικογένεια. Εάν βλέπεις τις σχέσεις των νεανικών σου χρόνων ως γάμους, τότε στα 40 σου θα είσαι έτοιμος ν' αυτοκτονήσεις από ανία, μα τα γένια του Προφήτη...Χωρίς λόγο; Δεν είναι αρκετός λόγος να διαλύσεις μια σχέση, μια οικογένεια ίσως...
Αν όμως υπήρχε ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ η ηθική σαν κανόνας που λέει οτι όταν κάποιος είναι δεσμευμένος, όποια αισθήματα κι αν έχεις, δεν πρέπει να κάνεις κίνηση, θα ένιωθα πιο σίγουρη οτι θα περάσουμε την κρίση ανώδυνα χωρίς απώλειες τέτοιου είδους.
Εάν ΟΛΟΙ πίστευαν στην ίδια ηθική, η κοινωνία θα ήταν ένας βάλτος από στεκούμενα νερά, που θ' ανέδιδαν τη μυρωδιά της αποσύνθεσης. Έτσι βέβαια θα αισθανόταν κανείς την ασφάλεια της ...στασιμότητας. Τότε ο κόσμος θα ήταν όλος μια φυλακή και δεν θα είχε αλλού να πας, προς μεγάλη ευτυχία των δεσμοφυλάκων μας, βεβαίως. Εγώ μπορώ να πάρω την κουρτίνα #3;
Αυτό τώρα για κάποιο λόγο μου θυμίζει έντονα το: "Με ποιο δικαίωμα σε πείρε από μένα και ΠΟΙΑ ΘΥΣΙΑ, ΠΟΙΑ ΘΥΣΙΑ έχει κάνει αυτή για σέεεεεεεναααα" της Λαίδης Άντζυ!!θέλω να πω οτι αυτή η γυναίκα βρήκε αυτόν τον άντρα πριν από σένα, πάλεψε για να τον κατακτήσει, πέρασε δυσκολίες, χαρές, δε βλέπεις οτι έχει προβάδισμα από σένα που ήρθες δεύτερη;
Με μπικίνι, μέσα σε λασπωμένο ριγκ, εγώ θα το απολάμβανα πάντως ως θέαμα...Σιγά μην την καλέσεις και σε μονομαχία. Το σύντροφό μας μπορεί κάθε μέρα να τον θέλουν δέκα γυναίκες, θα πρέπει εμείς να μπαίνουμε στη διαδικασία να παλεύουμε καθημερινά με την καθεμία;
Να το πάλι, να το πάλι, Δεσμευμένος = Παντρεμένος = Δεσμώτης (όχι ο γνωστός συμφορουμίτης).Kαι μη μου πεις οτι αυτές που τα φτιάχνουν με δεσμευμένους - παντρεμένους περνάνε όλες τέτοιο γολγοθά στο κεφάλι τους και τελικά παρασύρονται από την αμέτρητη αγάπη...
"Πιο καλή η μοναξιάααα..." που λέει κι ο Γιαννάκης (μη ρωτήσει κανένας άσχετος "ποιος Γιαννάκης" γιατί θα τον μπουφλίσω!!)
Για να κλέψεις κάτι από κάποιον, πρέπει προηγουμένως αυτό να του ανήκει. Αυτό δεν λέγεται σχέση, λέγεται ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ!! Εδώ μάλιστα πρόκειται και για ελευθέρα κι ελληνορωμαϊκή πάλη (και πάλι, και πάλι). Άσε φιλενάδα, κουράστηκα μόνο που το άκουσα. Δεν υπάρχει πιο ήπιος τρόπος να κάνει κάποιος μια ρημάδα σχέση;Και για αυτή τη γυναίκα που θα της κλέψεις τον άντρα, μπορεί αυτός ο άντρας να είναι η αγάπη που έψαχνε μια ζωή, να έχει παλέψει πολύ για να είναι μαζί του, και δεν έχεις κανένα δικαίωμα να ψάχνεις για παραθυράκια να τρυπώσεις (γενικά μιλάω, όχι εσύ).
Τέλος, εάν γι' αυτήν είναι η αγάπη που έψαχνε μια ζωή, ενώ γι' αυτόν δεν είναι, πρέπει να μένει μαζί της για πάντα, μόνο και μόνο από υποχρέωση; Και εάν αυτός θέλει να την κάνει μ' ελαφρά, πρέπει οι υπόλοιπες γυναίκες ν' αναγνωρίσουν τους τίτλους ιδιοκτησίας της νυν και να κυρήξουν εμπάργκο (κοινώς να μην του κάθεται καμμία, ώστε να βγάλει το σκασμό και να φάει στη μάπα τη μόνη που του κάθεται); Από πού προκύπτει αυτό ρε παιδιά;
Οι λιγότερες, που ανήκουν στην άλλη κατηγορία έχουν δικαίωμα να το κάνουν ή θα χαρακτηριστούν ως "Ιέρειες της Αφροδίτης" (για να το θέσω κομψά) από τους επαγγελματίες ηθικολόγους, πριν προφτάσει να φανεί το σε ποια κατηγορία ανήκουν; Αφού είπαμε: Η ηθική πρέπει να είναι ίδια για όλους, κάπως σαν τη μέθοδο του Προκρούστη.Αν μετρήσεις τις περιπτώσεις που ο δεσμευμένος - παντρεμένος άφησε τελικά τη γυναίκα του για κάποια άλλη και δεις το ποσοστό, θα καταλάβεις οτι οι περισσότερες περιπτώσεις είναι το δεύτερο που λες.
Αυτό με προϋπόθεση ότι μόνο μία ηθική, μόνο μία λογική μόνο ένα αίσθημα δικαίου υπάρχουν σε τούτο τον ψεύτικο ντουνιά, πράγμα που είναι αυτονόητο ότι δεν ισχύει.Συνειδητοποιημένη επιλογή είναι να μπει μπροστά η λογική, η ηθική, το αίσθημα δικαίου, όπως θες πέστο. Κι αυτό θα σου πει οτι δεν κολλάει να πας να κάνεις σχέση με δεσμευμένο. Κι εκεί η ιστορία πρέπει να τελειώσει. Αν το συνεχίσεις, πάει να πει οτι σκέφτεσαι τον εαυτούλη σου.
Κάτι ακόμη: Το να μην την πέσω στη γκόμενα του αδελφού μου, του ξαδέλφου μου ή του φίλου μου, το καταλαβαίνω ως ηθική δέσμευση, αφού σ' αυτήν την περίπτωση πρέπει να σεβαστώ τη σχέση αγάπης κι εμπιστοσύνης που έχω μαζί τους. Το να μην την πέσω στην γκόμενα κάποιου άγνωστου, δεν το καταλαβαίνω. Τι ακριβώς του χρωστάω του τύπου;
Φτάσαμε πάλι στο μύθο της "φουκαριάρας" γυναίκας, που για να διατηρήσει τα "κεκτημένα" της χρειάζονται σκληρές αγορανομικές διατάξεις, κρατική και κοινωνική προστασία, αυστηρές κυρώσεις για τους παραβάτες, εισαγγελέα, δικηγόρο, λογιστή (έρχεται ο Νίντζα να σας βρει...). Το βρίσκω πολύ θλιβερό ως ιδέα το να χρειάζεται προστασία και οίκτο για να διατηρήσει κανείς μία σχέση. Μήπως αυτός είναι κατά βάθος κι ο πραγματικός λόγος που ο άλλος θέλει να μας παρατήσει για κάποιο νέο πρόσωπο;Νομίζεις όλες αυτές που τους απατούν οι άντρες τους δεν προσπαθούν; Έχουν αφήσει το δεσμό τους στο έλεος του Θεού; Δεν μπορείς όμως ΣΥΝΕΧΕΙΑ να είσαι εκεί και να παλεύεις. Θα έρθει μια εποχή που θα είσαι άρρωστη, που θα λείπεις για κάποιον καιρό, που θα έχεις άλλα προβλήματα. Είναι σωστό να εκμεταλλευτεί αυτήν την κατάσταση μια άλλη γυναίκα για να τρυπώσει; Πες μου, είναι σωστό; Θα σου άρεσε εσένα αυτό; Και μη μου πεις, μα εγώ του έχω εμπιστοσύνη. Άσχετα με το πώς θα αντιδράσει ο φίλος σου. Είναι σωστό η γυναίκα αυτή να εκμεταλλευτεί μια δύσκολη κατάσταση, μια κρίση στη σχέση σου; Αν μου πεις, ναι είναι σωστό, ε δεν έχουμε διόδους επικοινωνίας...
Αν αυτό πιστεύεις για τους άντρες, τότε αυτό θα λάβεις από αυτούς, αφού μόνο τέτοιους θα γνωρίζεις. Ευτυχώς που το σχολίασαν ήδη γυναίκες αυτό το σημείο και δεν τα έχω πάρει στο κρανίο για τα αιδοιοκρατικά στερεότυπα που περιφέρονται γύρω μας...Οι άντρες είναι πολύ εύκολο να παρασυρθούν ευκαιρίας δοθείσης.
Υποτίθεται, όπως το είπες. Όταν βλέπει κανείς τέτοια, απορώ πώς βρίσκει το κουράγιο και παντρεύεται...Υποτίθεται πως όταν είσαι φρεσκοπαντρεμένος πλέεις σε πελάγη ευτυχίας και δεν έχεις μάτια για άλλον...
Πρώτον, γιατί "είναι γλυκό το πιοτό της αμαρτίας, ποιος είν' αυτός που δεν λαχτάρησε να πιεί;", όπως λέει και η αθάνατη Ρίτα...Δύο ερωτήματα λοιπόν: Γιατί είναι τόσο επιρρεπείς οι άνθρωποι στην απιστία? Γιατί και το σκέτο σεξ απιστία θεωρείται... και δεύτερον, γιατί επιλέγουν εμένα ενώ και οι ίδιοι είναι πολύ ωραίοι εμφανισιακά και θα μπορούσαν έυκολα να βρουν αυτό που ψάχνουν αλλού?!?!
Δεύτερον, μην κολακεύεσαι γιατί, όπως είπε και ο Heptamer, δεν την πέφτουν μόνο σε σένα, αλλά δοκιμάζουν σε πολλές κι όπου τους κάτσει. Άλλωστε, του χαρτοπαίκτη, του ψαρά του κυνηγού το πιάτο, δέκα φορές είν' αδειανό και μια φορά γεμάτο.
'Ενας άντρας ή μια γυναίκα είναι πιστός ή σου ανήκει μόνο αν σου ανήκει η ψυχή του. Αυτό βέβαια είναι αξίωμα του υπερφυσικού μεταφυσικού εξωγήινου Δόκτωρος Παραξεναγάπη που πάει για ψυχές και όλα αυτά τα χαζά αυτοκαταστροφικά οράματα και μετά μουτζώνεται μπροστά στον καθρέφτη.
Κάτσε ρε Δόκτορα, ποιος είσαι δηλαδή, ο Διάβολος και θέλεις να σου ανήκουν οι ψυχές των γυναικών; Doctor is out for your soul μπουά χα χα χα...Ανατρίχιασα μιλάμε...
Τελειώνοντας κι αφού οι Μισέλ, Lugar και Νεράιδα μ' έχουν καλύψει σχεδόν πλήρως, θα ήθελα να πω ότι στο ζήτημα των ανθρώπινων σχέσεων είμαι 100% οπαδός του φιλελευθερισμού και των νόμων της ελεύθερης αγοράς. Ο ανεμπόδιστος ελεύθερος ανταγωνισμός συντελεί στην ευρωστία της κοινωνίας, ενώ ο όποιος κρατικός ή κοινωνικός παρεμβατισμός και προστατευτισμός καταλήγει σε θερμική ισορροπία και τελικώς σε κατάρρευση. Οι άνθρωποι με αυτοπεποίθηση, κοιτούν στα μάτια όποιον θέλει να τους φάει τη γκόμενα ή το γκόμενο κι απαντούν όπως ο Λεωνίδας στους 300: "Μολών λαβέ" (Come and get him/her)...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.