Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
01-11-09
21:56
Φίλε Φαντασμένε, δεν διαφωνώ κατ' αρχήν με το δικαίωμα του καθενός να ονομάζει τη χώρα του σύμφωνα με κάποιον γεωγραφικό προσδιορισμό, γι' αυτό και ήμουν θιασώτης της ιδέας ενός ονόματος με τον όρο "Μακεδονία" να υπάρχει ως γεωγραφικός προσδιορισμός, όπως "Σλαβομακεδονία" ή "Βόρεια Μακεδονία" κλπ. Ωστόσο η δική μου εμπειρία λέει πως η χρήση του ονόματος "Μακεδονία" από τους βόρειους γείτονές μας, συνδεόταν ανέκαθεν (από την εποχή του Τίτο ακόμη) με αλυτρωτικές και εθνικιστικές θέσεις. Επίσης, η προπαγάνδα υπέρ των ανοησιών με το Μέγα Αλέξανδρο και της Μεγάλης Μακεδονίας είναι πολύ ισχυρή και προέρχεται δυστυχώς από επίσημες πηγές των γειτόνων. Η κακή εξέλιξη επί του ονόματος των Σκοπίων δεν είναι αποκλειστικά ευθύνη των εθνικιστών, αν και θα συμφωνήσω ότι εκείνο το ρημάδι συλλαλητήριο των τραγοπαπάδων και των λοιπών συγγενών στη Σαλλονίκη το 1992 είχε καταστροφικές συνέπειες. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει η επίσημη ελληνική ηγεσία, σοσιαλιστική και φιλελεύθερη (άντε του μεσαίου χώρου), με τους τραγικούς της χειρισμούς σε όλα αυτά τα χρόνια. Επίσης, το ζήτημα έχει καταλήξει εκεί, λόγω της αμέριστης υποστήριξης των ΗΠΑ προς τα Σκόπια, οι οποίες δεν την πρόσφεραν απλόχερα για να τιμωρήσουν τα εδώ εθνίκια, αλλά επειδή η πολυδιάσπαση και η υποδαύλιση εθνοτικών ζητημάτων στο χώρο των Βαλκανίων, αποτελούν όπως γνωρίζεις, πάγια πολιτική τους κι εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Κατά συνέπεια, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει βάσιμα, ότι όποιος υποστηρίζει τα "δίκια" των Σκοπίων, στην ουσία υποστηρίζει τα "δίκια" των Αμερικανών και πως το μόνο που επιτυγχάνουμε έτσι είναι η υπόθαλψη φαινομένων τύπου Βοσνίας ή Κοσσυφοπεδίου και στην δική μας περιοχή.
Αυτά όμως μπορούν να συζητηθούν, ή έχουν ήδη συζητηθεί στο αντίστοιχο θέμα περί FYROM. Εάν θέλεις να μου απαντήσεις, κάνε παράθεση τα παραπάνω γραφόμενά μου εκεί...
Ως προς τους Τούρκους, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά, για την οποία πιστεύω πως δεν θα έπρεπε να βάζουμε τα ημέτερα εθνίκια στο ίδιο καζάνι με τα Τουρκικά. Συγκεκριμένα, οι επεκτατικές θέσεις της γείτονος αποτελούν επίσημα εκπεφρασμένες θέσεις της "εκλεγμένης" ηγεσίας της, ενώ εδώ αποτελούν απλά μειοψηφικές γραφικότητες, τις οποίες εύκολα μπορείς ν' αντιπαρέλθεις με χαμόγελο. Προσωπικά δεν έχω τίποτε απολύτως με τον μέσο Τούρκο, ούτε και θεωρώ τις αφεντομουτσουνάρες μας ανώτερες από οποιονδήποτε άλλον, λόγω καταγωγής ή DNA. Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία κυβερνάται εδώ και δεκαετίες από ένα φασιστικό Κεμαλικό, στρατοκρατικού τύπου καθεστώς, ναζιστικής νοοτροπίας. Όπως είπες κι εσύ, εκεί οι αντιφασίστες φυλακίζονται και βασανίζονται, πράγμα που δεν συμβαίνει στη χώρα μας. Εκεί οι γκρίζοι λύκοι αποτελούν "επίσημο" παρακράτος, όπως ήταν εδώ οι "Καρφίτσες" και οι "Γκοτζαμάνηδες" της πάλαι ποτέ Καραμανλικής δεξιάς. Αποτελούν, για να το θέσουμε ορθότερα, μία ηχηρή έκφραση του λεγόμενου "Βαθέος Κράτους". Συνεπώς, η οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με τούτο το καθεστώς έχει αποδειχτεί ιστορικά αδόκιμη. Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία λέγεται πως ιστορικά έχει κερδίσει περισσότερα στις διαπραγμετεύσεις, απ' όσα έχει κερδίσει στο πεδίο των μαχών. Κάθε λογής "ρεαλιστική" προσέγγιση μέσω διαπραγματεύσεων, έχει αποδειχτεί εναντίον μας. Εδώ μας έχουν αφαιρέσει το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια, πράγμα που ισχύει βάσει του διεθνούς δικαίου, με απειλή πολέμου. Σημειωτέον ότι μας το απαγορεύουν ακόμη και για το Ιόνιο πέλαγος!!! Μας έχουν απειλήσει επίσης με πόλεμο, εάν ερευνήσουμε για πετρέλαιο στα διεθνή ύδατα του Θερμαϊκού Κόλπου (!!!), απαιτώντας συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Δεν βλέπω λοιπόν το λόγο να υποστηρίξω το οποιοδήποτε δίκιο τους, έναντι των δικών μας, ακόμη κι αν εμείς σε κάποια πράγματα είμαστε υπερβολικοί. Σε τελική ανάλυση, δεν νομίζω ότι θα περνάω προσωπικά καλύτερα ή θ' απολαμβάνω περισσότερων δημοκρατικών δικαιωμάτων, εάν η Θεσσαλονίκη περάσει στα χέρια των Τούρκων ή των Σκοπιανών. Συνεπώς γιατί να συμπαρασταθώ στα δικά τους δίκαια;
Για τις συμμαχίες, θα σου υπενθυμίσω ότι η Τουρκία αποτελεί "σύμμαχό" μας στο ΝΑΤΟ εδώ και δεκαετίες. Σε τι μας οφέλησε αυτό; Στο ότι έχει καταληστευθεί ο πλούτος της χώρας μας σε αληθείς ή δήθεν "αμυντικές δαπάνες" που είναι οι υψηλότερες σε σχέση με το ΑΕΠ, απ' ό,τι σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη; Μήπως αυτό που λες ακούγεται απλά σαν ευχολόγιο;
Όσο για την Κύπρο, εγώ δεν ρώτησα αυτό που απάντησες. Η προπαγάνδα της "ρεαλιστικής" εξωτερικής πολιτικής ήταν ότι θα λύνονταν αυτομάτως όλα τα προβλήματα και μάλιστα υπέρ μας. Τώρα ο κύριος Σωμερίτης μας λέει ότι είτε θα πρέπει να δεχτούμε μια μόνιμη διχοτόμηση, ή μια λύση τύπου Ανάν, την οποία ο ίδιος ο Κυπριακός λαός απέρριψε μετά πολλών επαίνων. Μάλιστα, αυτό και πάλι χαρακτηρίζεται ως "ρεαλιστική πολιτική". Διακρίνω κάποια κοροϊδία σε αυτό, ή καλύτερα την προσπάθεια επιβολής λύσεων ενάντια στη διεθνή νομιμότητα, με τη μέθοδο του σαλαμιού: Φέτα, φέτα...
Αυτά όμως μπορούν να συζητηθούν, ή έχουν ήδη συζητηθεί στο αντίστοιχο θέμα περί FYROM. Εάν θέλεις να μου απαντήσεις, κάνε παράθεση τα παραπάνω γραφόμενά μου εκεί...
Ως προς τους Τούρκους, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά, για την οποία πιστεύω πως δεν θα έπρεπε να βάζουμε τα ημέτερα εθνίκια στο ίδιο καζάνι με τα Τουρκικά. Συγκεκριμένα, οι επεκτατικές θέσεις της γείτονος αποτελούν επίσημα εκπεφρασμένες θέσεις της "εκλεγμένης" ηγεσίας της, ενώ εδώ αποτελούν απλά μειοψηφικές γραφικότητες, τις οποίες εύκολα μπορείς ν' αντιπαρέλθεις με χαμόγελο. Προσωπικά δεν έχω τίποτε απολύτως με τον μέσο Τούρκο, ούτε και θεωρώ τις αφεντομουτσουνάρες μας ανώτερες από οποιονδήποτε άλλον, λόγω καταγωγής ή DNA. Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία κυβερνάται εδώ και δεκαετίες από ένα φασιστικό Κεμαλικό, στρατοκρατικού τύπου καθεστώς, ναζιστικής νοοτροπίας. Όπως είπες κι εσύ, εκεί οι αντιφασίστες φυλακίζονται και βασανίζονται, πράγμα που δεν συμβαίνει στη χώρα μας. Εκεί οι γκρίζοι λύκοι αποτελούν "επίσημο" παρακράτος, όπως ήταν εδώ οι "Καρφίτσες" και οι "Γκοτζαμάνηδες" της πάλαι ποτέ Καραμανλικής δεξιάς. Αποτελούν, για να το θέσουμε ορθότερα, μία ηχηρή έκφραση του λεγόμενου "Βαθέος Κράτους". Συνεπώς, η οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με τούτο το καθεστώς έχει αποδειχτεί ιστορικά αδόκιμη. Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία λέγεται πως ιστορικά έχει κερδίσει περισσότερα στις διαπραγμετεύσεις, απ' όσα έχει κερδίσει στο πεδίο των μαχών. Κάθε λογής "ρεαλιστική" προσέγγιση μέσω διαπραγματεύσεων, έχει αποδειχτεί εναντίον μας. Εδώ μας έχουν αφαιρέσει το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια, πράγμα που ισχύει βάσει του διεθνούς δικαίου, με απειλή πολέμου. Σημειωτέον ότι μας το απαγορεύουν ακόμη και για το Ιόνιο πέλαγος!!! Μας έχουν απειλήσει επίσης με πόλεμο, εάν ερευνήσουμε για πετρέλαιο στα διεθνή ύδατα του Θερμαϊκού Κόλπου (!!!), απαιτώντας συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Δεν βλέπω λοιπόν το λόγο να υποστηρίξω το οποιοδήποτε δίκιο τους, έναντι των δικών μας, ακόμη κι αν εμείς σε κάποια πράγματα είμαστε υπερβολικοί. Σε τελική ανάλυση, δεν νομίζω ότι θα περνάω προσωπικά καλύτερα ή θ' απολαμβάνω περισσότερων δημοκρατικών δικαιωμάτων, εάν η Θεσσαλονίκη περάσει στα χέρια των Τούρκων ή των Σκοπιανών. Συνεπώς γιατί να συμπαρασταθώ στα δικά τους δίκαια;
Για τις συμμαχίες, θα σου υπενθυμίσω ότι η Τουρκία αποτελεί "σύμμαχό" μας στο ΝΑΤΟ εδώ και δεκαετίες. Σε τι μας οφέλησε αυτό; Στο ότι έχει καταληστευθεί ο πλούτος της χώρας μας σε αληθείς ή δήθεν "αμυντικές δαπάνες" που είναι οι υψηλότερες σε σχέση με το ΑΕΠ, απ' ό,τι σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη; Μήπως αυτό που λες ακούγεται απλά σαν ευχολόγιο;
Όσο για την Κύπρο, εγώ δεν ρώτησα αυτό που απάντησες. Η προπαγάνδα της "ρεαλιστικής" εξωτερικής πολιτικής ήταν ότι θα λύνονταν αυτομάτως όλα τα προβλήματα και μάλιστα υπέρ μας. Τώρα ο κύριος Σωμερίτης μας λέει ότι είτε θα πρέπει να δεχτούμε μια μόνιμη διχοτόμηση, ή μια λύση τύπου Ανάν, την οποία ο ίδιος ο Κυπριακός λαός απέρριψε μετά πολλών επαίνων. Μάλιστα, αυτό και πάλι χαρακτηρίζεται ως "ρεαλιστική πολιτική". Διακρίνω κάποια κοροϊδία σε αυτό, ή καλύτερα την προσπάθεια επιβολής λύσεων ενάντια στη διεθνή νομιμότητα, με τη μέθοδο του σαλαμιού: Φέτα, φέτα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
01-11-09
19:55
Θα ήθελα να ήξερα, ποια ακριβώς "δίκαια" έχουν οι "Βορειομακεδόνες" και οι Τούρκοι κατά τον κύριο Σωμερίτη; Την σλαβική καταγωγή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ή τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και τις "Γκρίζες ζώνες" με τη διεκδίκηση ελληνικών νησιών; Μήπως τους χάρτες με τη "Μεγάλη Μακεδονία" που περιλαμβάνει και το σπίτι μου μαζί; Μου αρέσει αυτή η "αλήθεια" που όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να προσκυνήσουμε, για να γίνει κατανοητός ο όρος "Προσκυνημένοι" του Μακρυγιάννη...Για να μάθει την αλήθεια: ότι οι «άλλοι», οι Τούρκοι και οι Βορειομακεδόνες, ναι, δεν είναι φυσικά αθώοι για τα αδιέξοδα αλλά έχουν και αυτοί δίκια· και ότι έχουμε μαζί τους την κοινή την υποχρέωση να αποπειραθούμε τους δρόμους της συνεργασίας.
Πώς άραγε μπορούμε να συνεργαστούμε με κάποιους που διεκδικούν δικά μας κεκτημένα, ενώ εμείς δεν ζητάμε τίποτε από αυτούς, πέρα από το σεβασμό των ψηφισμάτων του ΟΗΕ περί εισβολής και κατοχής της Κύπρου;
Παρακάτω μας λέει:
Αφού λοιπόν ρεαλισμός νοείται το να παραδεχτείς την ήττα σου στο πεδίο της μάχης ή στο στίβο της διπλωματίας και να συνθηκολογήσεις, τότε γεννάται το ακόλουθο ερώτημα: Γιατί οι Τούρκοι για παράδειγμα δεν ακολουθούν ετούτη την "ρεαλιστική εξωτερική πολιτική", αφού τα νησιά του Αιγαίου τα κερδίσαμε στο πεδίο της μάχης; Γιατί οι "Βορειομακεδόνες" δεν συνθηκολογούν μαζί μας αφού την "Μακεδονία του Αιγαίου" την κερδίσαμε και πάλι στο πεδίο της μάχης, κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους; Γιατί ο κύριος Σωμερίτης (ή μήπως Ξωμερίτης; ) δεν συστήνει στους αγαπητούς μας γείτονες τον ίδιο ρεαλισμό της υποχώρησης, τον οποίο συστήνει για τη δική μας πλευρά; Ο δικός τους εθνικισμός δεν είναι κατακριτέος; Δεν τον βρίσκει ιδεολογικά αντίθετο;Μια δυναμική εξωτερική πολιτική απαιτεί τόλμη και ρεαλισμό. Λύση άλλη από τη συζητούμενη ομοσπονδία δύο συνιστωσών κρατών δεν υπάρχει στην Κύπρο με εξαίρεση τη διχοτόμηση. Λύση άλλη από μια κοινή, με διαπραγματεύσεις, προσφυγή στη Χάγη δεν υπάρχει για τις σχέσεις μας με την Τουρκία στο Αιγαίο. Λύση άλλη από έναν συμβιβασμό με τους Βορειομακεδόνες, που διεθνώς έχουν κερδίσει, δεν υπάρχει.
Και κάτι άλλο: Μας παραμύθιαζαν επί χρόνια, ότι εάν η Κύπρος ενταχθεί στην Ε.Ε. θα λύνονταν αυτομάτως τα προβλήματά μας, ως προς το Κυπριακό. Είδατε να επιβεβαιώνεται αυτό; Πού είναι λοιπόν η "ρεαλιστική" εξωτερική τους πολιτική;
Η προπαγάνδα εναντίον των συμφερόντων της χώρας μας, ενδεδυμένη με "προοδευτικό", αντιεθνιστικό χιτώνα. Το επιχείρημα θυμίζει το "Εάν δεν μπορείς ν' αποφύγεις το βιασμό, χαλάρωσε για να τον απολαύσεις". Από το στόμα τέτοιων ανθρώπων ο όρος "εθνικιστής" φαντάζει πλέον ως φιλοφρόνηση και βαθύτατη τιμή...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
01-11-09
14:56
Όταν απειλείται το σπίτι σου και οι άνθρωποί σου και όταν η κυβέρνησή σου αποφασίζει να μπει σε πόλεμο (επιστράτευση, έσχατη προδοσία αν αρνηθείς να συμμετέχεις) τι επιλογές έχεις;
Φυσικά κι έχεις επιλογές! Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι κατά τον πόλεμο του '40 στο Αλβανικό μέτωπο δεν υπήρχε επιλογή, αφού υπήρξε πράγματι αναγκαστική επιστράτευση, μετά την κατοχή κάποιοι επέλεξαν να γίνουν συνεργάτες των Γερμανών και των Βουλγάρων. Μετά την απελευθέρωση, οι ίδιοι ακριβώς επέλεξαν να γίνουν συνεργάτες των Άγγλων εισβολέων και τελικώς αναγορεύτηκαν σε "εθνικόφρωνες" και "πατριώτες", ενώ οι αγωνιστές ως "προδότες", όπως κάποτε και ο Θ. Κολοκοτρώνης. Οι Γάλλοι από την άλλη έκαναν διαδηλώσεις κατά της συμμετοχής τους στον πόλεμο, οι λεγόμενοι ειρωνικώς μετέπειτα "Πουρκουάδες".
Επίσης, επανερχόμενοι και πάλι στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, θα μπορούσαν να μην πολεμήσουν τόσο λυσσαλέα έναντι ενός θεωρητικά και πρακτικά υπέρτερου αντιπάλου. Εφόσον λες ότι τους εξανάγκασαν, θα μπορούσαν να πάνε με κατεβασμένα τα χέρια και να ηττηθούν σε τρεις ημέρες, όπως υπολόγιζε ο Μουσολίνι. Κανείς από τους Ευρωπαίους, που έπραξαν ακριβώς αυτό, όπως οι Γάλλοι, οι Βέλγοι κλπ, δεν θα μπορούσε να μας κατηγορήσει για κάτι τέτοιο. Θα είχαμε τα ελάχιστα δυνατά θύματα, ο παππούς μου θα είχε το πόδι του και όλα θα ήταν μέλι γάλα, περιμένοντας κάποιον πατερούλη να μας σώσει. Θα υπενθυμίσω ότι η Ελλάδα εκκενώθηκε από τους Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους στις 12 Οκτωβρίου του 1944, ενώ ο πόλεμος έληξε μέσα στο 1945. Εμείς τους διώξαμε, δεν μας απελευθέρωσαν ούτε Ρώσοι, ούτε Άγγλοι...
Πάντοτε υπάρχει επιλογή...
Μου αρέσει ο όρος ανθέλληνας. Τι είναι ανθέλληνας; Ο κ. Μουζουράκης είναι ανθέλληνας;
Τι είναι ανθέλληνας; Ωραία και δύσκολη ερώτηση. Θα επιχειρήσω να δώσω έναν πρόχειρο ορισμό: Ανθέλληνας είναι εκείνος που κατά τη σύγκρουση των ελληνικών συμφερόντων με τα ξένα, επιλέγει να υπερασπιστεί τα ξένα, εις βάρος των ελληνικών. Εκείνος που κατακεραυνώνει τον ελληνικό εθνικισμό, υποστηρίζοντας με έμμεσο τρόπο τον εθνικισμό των άλλων.
Ο Μουζουράκης ανθέλληνας; Εάν η λέξη "μαλάκας" είναι η πιο γνωστή ελληνική λέξη παγκοσμίως, τότε όχι μόνο δεν είναι ανθέλληνας, αλλά γνήσιος ελληναράς!! Εάν πάλι εκλάβουμε τον όρο Ελληνισμό με την πολιτιστική και όχι με την εθνική έννοια, όπως διατείνονται κάποιοι προοδευτικοί, τότε πράγματι πρόκειται για ανθέλληνα, αλλά σιγά τα ωά, απ' αυτήν την άποψη άπαντες ανθέλληνες είμαστε...
Υπήρξαν και οι επιστολές Ζαχαριάδη.
Στα "Κείμενα" του Γ.Παπανδρέου, τόμος Β', 1964 εκδόσεις Μπίρη, διαβάζουμε στη σελίδα 16:
“Μετά την επίθεση και κατοχή της Ελλάδος υπό της Γερμανίας, το ΚΚΕ εξεδήλωσεν αμέριστον συμπάθειαν υπέρ των Γερμανών. Είχε πιστεύσει ότι ο σύμφωνον Ρωσίας-Γερμανίας ήτο πραγματικόν και διαρκές.”
Εγώ πάλι γνωρίζω πως ο Ζαχαριάδης μέσα απ' τη φυλακή προέτρεψε τελικώς τους οπαδούς του ΚΚΕ να πολεμήσουν ενάντια στον Φασισμό κλπ. Τουλάχιστον ο παππούς μου γι' αυτό πήγε και πολέμησε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.