Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
11-02-11
10:18
Τελικά, ο χρυσός κανόνας που διέπει κάθε θρησκεία είναι ο χρυσός: μόνον αυτός συντηρεί, κοντά τώρα και κάτι χιλιετίες, την βλακεία των ανθρώπων, απέναντι σε κάθετι που λάμπει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
12-01-11
19:04
...κοινά σημεία όλων των θρησκειών ... Σε κάθε περίπτωση πάντως, κινείται γύρω από τη γεφύρωση θρησκευτικών διαφορών ...
Προσωπικά, δεν αποκλείω τίποτα...
Προσωπικά, αγαπημένη μου Ίσι, αποκλείω την περίπτωση, να γεφυρωθεί ποτέ η θρησκευτική παρακαταθήκη του Εσταυρωμένου, με τις θρησκευτικές δοξασίες των Σταυρωτών, όσο και των Σταυροφόρων!
Εξάλλου, θεωρώ, ότι οι άνθρωποι έχουμε μεγαλυτερη ανάγκη να διακρίνουμε τις διαφορές και όχι τα "κοινά σημεία"...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
29-11-09
20:52
Τελικά, πράγματι διέπει η ευσπλαχνία όλες τις θρησκείες και ειδικά ο Ιουδαϊσμός;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
28-11-09
22:17
Εξαιρετικό το κείμενο της Obscura, μου άρεσε πολύ...
...
Και σ' εμένα, αλλά....
Το «μέτρο»: Καμία οργανωμένη θρησκεία δεν είναι ανώτερη από την αλήθεια, καθότι πάντα θα ισχύει σʼ αυτήν το: «…διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων, επειδή σεις δεν εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν».
Αγαπημένε αδελφέ και φίλε Όττο, τι σημαίνει «η θρησκεία ως έννοια»;Η θρησκεία ως έννοια, ακολουθεί τον άνθρωπο από την αυγή ακόμη του πολιτισμού του κι αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της εξέλιξής του, πράγμα που σημαίνει ότι η ύπαρξή της στηρίζεται σε μια βαθύτερη ανθρώπινη ανάγκη, την οποία προσπαθεί απεγνωσμένα να καλύψει.
Ανεξάρτητα όμως από την όποια σχετική απάντησή σου, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω, ότι ο πολιτισμός( και «ως πηγή δυστυχίας» κυρίως!) είναι συνυφασμένος με την εξέλιξη του ανθρώπινου παρα-λογισμού, υπό μορφή «μεταφυσικής ανησυχίας (και απορίας, ίσως» και του (κατά συνέπεια) «θρησκευτικού συναισθήματός» του. Από την όποια ιστορική γνώση διαθέτουμε σήμερα, αλλά και την μέχρι σήμερα κριτική προσέγγιση της παγκόσμιας παράδοσης(θρύλοι, μύθοι, ποίηση, δοξασίες), φαίνεται, ότι η ύπαρξη του ανθρώπου στηρίζεται σε μία «βαθύτερη ανάγκη», όχι δική του, αλλά κάποιου «έως τέλους άγνωστου παράγοντα Χ», ο οποίος «προσπαθεί απεγνωσμένα να καλύψει», την απόσταση που Τον χωρίζει, από όλους (και μηδενός εξαιρουμένου!) ανθρώπους.
Ο άνθρωπος, αν δεν ήταν «εμβολιασμένος» με αυτόν τον «πνευματικό ιο», θα περιόριζε μάλλον ( τις «βαθύτερες ανάγκες του», στην ικανοποίηση των δύο μόνον και βασικών του ενστίκτων: στη τροφή και στην αναπαραγωγή του. Υπονοώ λοιπόν, ότι τελικά η «θρησκεία» ως πράξη, δεν μπορεί παρά να είναι προϊόν «αποκάλυψης αποκεκρυμένων» αληθειών, ένεκα της προαναφερόμενης «απόστασης».. Γιʼ αυτό, ίσως εκείνη η «αυγή του πολιτισμού», τυπικά να ήταν το δειλινό κάποιας άλλης κατάστασης πραγμάτων, όχι απαραίτητα «βαρβαρότητας» και «κτηνωδίας»!
Το λες παρακάτω:
Ο άνθρωπος, από καταβολής του ως νοήμον ον, βαρύνεται με την κατάρα της επίγνωσης του θανάτου του αλλά και της διαρκούς αναζήτησης απαντήσεων, ως προς την προέλευση αυτής της μοναδικής στον κόσμο ιδιότητας που κατέχει.
Από πότε δηλαδή είναι « ο άνθρωπος νοήμον ον»; Έτσι εμφανίστηκε; Ως «νοήμον ον»; Ασφαλώς σʼ αυτήν του την «ιδιότητα» θα αποδίδεις την «μοναδικότητα στον κόσμο». Ή μήπως εννοείς, «όπως όλα τα έμψυχα όντα» του Πλανήτη (τουλάχιστον!);
Όμως, αναρωτιέμαι, πως μας προέκυψε (εμάς τους ανθρώπους) το «άχθος αρούρης»(βάρος) «της επίγνωσης του θανάτου»; Μας «πέρασε η ιδέα»: «Θα μπορούσε να μην ήταν έτσι»; Ή, πρόκειται για εμβόλιμη πληροφορία(αποκάλυψη);
Πως συνέβη ώστε:
;Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται τον κόσμο που τον περιβάλει, τον αναγκάζει να ψάχνει συνεχώς για κάποιο νόημα, για κάποια αναγνωρίσιμα κι επαναλαμβανόμενα πρότυπα, μια στάλα τάξης μέσα στο προαιώνιο στροβιλιζόμενο χάος. Η αδυσώπητη ευθύνη των πράξεών του, η οποία απορρέει ακριβώς από την νοήμονα υπόστασή του, βαραίνει τους ώμους του αδιάκοπα, τον καθιστά υπόλογο στην αμαρτία, έναντι της αθωότητας όλων των υπόλοιπων έμβιων όντων που μοιράζονται τον πλανήτη μαζί του. Μέσα λοιπόν στην αφόρητη μοναξιά του, έχει ανάγκη από κάποιον που ν' αποσείσει, ή έστω να μοιραστεί μαζί του την ευθύνη αυτή, την οποία κουβαλά στην αιωνιότητα, δίκην Σίσυφου.
Όση Γνώση αποκτά λοιπόν, μέσα από αυτήν τη διαδικασία αναζήτησης αιτίας για την Ύπαρξη, πηγής προέλευσης της Νόησης, λόγου για τη Συνείδηση, ουσίας του Σύμπαντος, ελπίδας μέσα στο Άγνωστο, μέσα από τούτη τη συνδιαλλαγή με τον ίδιο του τον εαυτό, την καταθέτει σωρευτικά και σε οργανωμένη μορφή, εντός συστηματικών μοντέλων, τα οποία ονομάζει "θρησκείες".
Πράγματι:
Η παραπάνω πτυχή της θρησκείας, η οποία αποτελεί όπως είπαμε τη γενεσιουργό αιτία της πανταχού παρουσίας της, εντός όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπινων πολιτισμών, συχνά αποκαλείται και "Πνευματική" ή "Εσωτερική".
Δυστυχώς όμως:
Ωστόσο, αν και θεμελιωδώς απαραίτητη για την εξήγηση του θρησκευτικού φαινομένου, η πτυχή αυτή δεν είναι η μοναδική, αφού μια τόσο σημαντική ανθρώπινη εκδήλωση, δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να είναι μονοσήμαντη, ως προϊόν της χαοτικής πολυπλοκότητας της ανθρώπινης νόησης.
Γιατί :
Έτσι, αναγνωρίζονται τουλάχιστον τρεις ακόμη σημαντικές της πτυχές:
Η Κοινωνική: …
Η Πολιτιστική. …
Η Πολιτική. …
Δυλισιμός του κώνωπος δηλαδή, αφού, για διάφορες ιστορικές αιτίες, κατάντησε η «ανθρώπινη νόηση» να γίνει «χαοτικά πολύπλοκη», προκειμένου να διατηρεί πάντα «απόσταση ασφαλείας», από Εκείνον, που διακατέχεται από την «βαθύτερη ανάγκη» : «Ο Χριστός βρίσκεται σε αγωνία έως το τέλος του κόσμου», όπως έγραψε ο Πασκάλ!
Απλά, αδελφέ και φίλε μου Χάος, για να συμβεί αυτό, θα πρέπει κάποτε οι άνθρωποι να φθάσουμε στο σημείο να «προσκυνούμε τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία», Διότι: «Ο Θεός είναι πνεύμα και οι προσκυνούντες αυτόν, εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκηνώσι»….Το ερώτημα στο οποίο ωστόσο δεν έχουν οι παραπάνω απαντήσει μέχρι σήμερα, είναι το εξής: "Εάν πάψει να υπάρχει η θρησκεία, θα πάψει να υπάρχει και η εξουσία, ή μήπως οι εξουσιαστές θα βρουν άλλους τρόπους επιβολής της ισχύος τους;".
Όσο για τους ¨εξουσιαστές», απλά θα μείνουν (τότε), με το «επίδομα του ΟΑΕΔ»( κι ανασφάλιστοι!).
Είναι σίγουρο, ότι ο κόσμος μας κατά την περίοδο που διανύουμε, έχει απόλυτη ανάγκη από μια τέτοια μεταστροφή, …
Δηλαδή; Τι «μεταστροφή»;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
25-11-09
10:33
...
Ωστόσο, δεν μου άρεσε καθόλου που η K. Armstrong χωρίς καμία στήριξη και επιχειρηματολογία τις αιτίες των πολέμων τις έριξε μόνο στην πολιτική.
Μα, αγαπημένε μου ΕΒ, ο πόλεμος είναι πολιτική, νομίζω(; )
Υγ: Η ευσπλαχνία πάντως, καταργεί και την ανάγκη ύπαρξης "οργανωμένων θρησκειών", νομίζω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.