Everybody Knows
Everybody knows that the dice are loaded
Everybody rolls with their fingers crossed
Everybody knows the war is over
Everybody knows the good guys lost
Everybody knows the fight was fixed
The poor stay poor, the rich get rich
That's how it goes
Everybody knows
Everybody knows that the boat is leaking
Everybody knows that the captain lied
Everybody got this broken feeling
Like their father or their dog just died
Everybody talking to their pockets
Everybody wants a box of chocolates
And a long-stem rose
Everybody knows
Everybody knows that you love me baby
Everybody knows that you really do
Everybody knows that you've been faithful
Ah, give or take a night or two
Everybody knows you've been discreet
But there were so many people you just had to meet
Without your clothes
And everybody knows
Everybody knows, everybody knows
That's how it goes
Everybody knows
Everybody knows, everybody knows
That's how it goes
Everybody knows
And everybody knows that it's now or never
Everybody knows that it's me or you
And everybody knows that you live forever
Ah, when you've done a line or two
Everybody knows the deal is rotten
Old Black Joe's still pickin' cotton
For your ribbons and bows
And everybody knows
And everybody knows that the Plague is coming
Everybody knows that it's moving fast
Everybody knows that the naked man and woman
Are just a shining artifact of the past
Everybody knows the scene is dead
But there's gonna be a meter on your bed
That will disclose
What everybody knows
And everybody knows that you're in trouble
Everybody knows what you've been through
From the bloody cross on top of Calvary
To the beach of Malibu
Everybody knows it's coming apart
Take one last look at this Sacred Heart
Before it blows
And everybody knows
Everybody knows, everybody knows
That's how it goes
Everybody knows
Everybody knows, everybody knows
That's how it goes
Everybody knows
Everybody knows, everybody knows
That's how it goes
Everybody knows
Everybody knows
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Στίχοι: Ελένη Βιτάλη
Μουσική: Ελένη Βιτάλη
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη
Άλλες ερμηνείες: Μελίνα Ασλανίδου, Χριστίνα Μαραγκόζη
Ένα χειμωνιάτικο πρωί
έφυγα απ' το σπίτι σαν τρελή
ο αέρας μου τρυπούσε
το κορμί και μου ζητούσε
μια απόφαση ηρωική.
Πήρα εφημερίδα και στυλό
βρήκα διαμέρισμα φτηνό
τρία νοίκια να το κλείσω
έπιπλα για να το ντύσω
και δεν θέλω να σε ξαναδώ
Ήρθε η νύχτα η σκληρή κι' εγώ
νοιώθω σαν απόκληρη εδώ
θέλω πίσω να γυρίσω
και συγνώμη να ζητήσω
αλλά ντρέπομαι να σου το πω
Πώς χωρίς εσένα είμαι μισή
δεν πετιέται έτσι μια ζωή
θέλω πίσω να γυρίσω
και συγνώμη να ζητήσω
μα με κυνηγάει μια φυγή
Ένα χειμωνιάτικο πρωί
έφυγα απ' το σπίτι σαν τρελή
ο αέρας μου τρυπούσε
το κορμί και μου ζητούσε
μια απόφαση ηρωική
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Ερμηνεία: Χαρούλα Αλεξίου
Δίσκος: Η νύχτα θέλει έρωτα ( 1988 )
Όταν σου πουν πως τραγουδώ
τα δειλινά, τα βράδια
ψάχνω τα μάτια σου να δω
που κρύψαν τα σκοτάδια.
Πάρε το δρόμο, ξαναγύρισε,
δάκρυα η ζωή πλημμύρισε.
Ρίχνω ξανά την περηφάνια μου
μπρος στην πικρή ορφάνια μου.
Όταν σου πουν πως τριγυρνώ
τις νύχτες στο λιμάνι
σε ψάχνω στον ωκεανό
που κύμα κύμα φτάνει.
Πάρε το δρόμο, ξαναγύρισε,
δάκρυα η ζωή πλημμύρισε.
Ρίχνω ξανά την περηφάνια μου
μπρος στην πικρή ορφάνια μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Στίχοι: Κώστας Λογοθετίδης
Μουσική: Εκείνος και Εκείνος
1η ερμηνεία: Εκείνος και Εκείνος
Απ’ όλα μου τα πάθη εγώ διαλέγω εσένα
να `σαι το πιο μεγάλο να `σαι το πιο γλυκό.
Σε σένα θα ποντάρω κι ας ξέρω πως ρισκάρω
για χάρη σου να χάσω και γη και ουρανό.
Και γη και ουρανό...
Να νυχτώνει, να χαράζει κι εγώ δίπλα σου να λέω "δε με νοιάζει"
όπου πας εσύ να 'μαι κι εγώ.
Να σε νιώθω, να σ’ αγγίζω, σαν αέρας το κορμί σου να τυλίγω,
όπου πας εσύ να 'μαι κι εγώ.
Απ’ όλα τα τραγούδια εγώ διαλέγω εσένα
να `σαι το αγαπημένο να `σαι μοναδικό.
Σ’ εσένα θα πιστέψω και θα σε ταξιδέψω
μακριά από εκεί που φτάνει της πόλης η ηχώ.
Της πόλης η ηχώ...
Να νυχτώνει, να χαράζει κι εγώ δίπλα σου να λέω "δε με νοιάζει"
όπου πας εσύ, να `μαι κι εγώ.
Να σε νιώθω, να σ’ αγγίζω, σαν αέρας το κορμί σου να τυλίγω,
όπου πας εσύ, να `μαι κι εγώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Μουσική: Τάκης Μπουγάς
Ερμηνεία: Κώστας Καράλης
Άννα, δεν είναι η βροχή που σου χαράκωσε το βλέμμα,
είναι που είσαι μοναχή κι αν τ’ αρνηθείς θα είναι ψέμα.
Ξέρω, ξέρω το δάκρυ το καυτό άμα το δω σε μάτια ξένα.
Άννα, γιατί να σου κρυφτώ, είμαι μονάχος σαν κι εσένα.
Έλα λοιπόν και μη ντραπείς
μα σε παρακαλώ μονάχα:
πες ό,τι θες, όμως μην πεις
πως μ’ έχεις αγαπήσει τάχα.
Άννα, οι άνθρωποι πονούν και τους φοβίζει το σκοτάδι.
Πόσοι γι’ αγάπη δε μιλούν για να περάσουν ένα βράδυ,
πόσοι δε λένε "σ’ αγαπώ" και το ξεχνάνε μόλις φέξει.
Άννα, ποτέ δε θα σ’ την πω αν δεν τη νιώσω αυτή τη λέξη.
Έλα λοιπόν και μη ντραπείς
μα σε παρακαλώ μονάχα:
πες ό,τι θες, όμως μην πεις
πως μ’ έχεις αγαπήσει τάχα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
I've been alone with you inside my mind
And in my dreams I've kissed your lips a thousand times
I sometimes see you pass outside my door
Hello, is it me you're looking for?
I can see it in your eyes
I can see it in your smile
You're all I've ever wanted, and my arms are open wide
'Cause you know just what to say
And you know just what to do
And I want to tell you so much, I love you
I long to see the sunlight in your hair
And tell you time and time again how much I care
Sometimes I feel my heart will overflow
Hello, I've just got to let you know
'Cause I wonder where you are
And I wonder what you do
Are you somewhere feeling lonely, or is someone loving you?
Tell me how to win your heart
For I haven't got a clue
But let me start by saying, I love you
Hello, is it me you're looking for?
'Cause I wonder where you are
And I wonder what you do
Are you somewhere feeling lonely, or is someone loving you?
Tell me how to win your heart
For I haven't got a clue
But let me start by saying I love you
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Οι άντρες περνούν, μαμά,
μου στέλνουν πάντα καρτ ποστάλ απʼ τα νησιά, μαμά
κι είναι πολύ συχνά
μποέμ αρτίστες, μουσικοί, αμήχανα παιδιά.
Οι άντρες περνούν, μαμά,
προσφέρουν δώματα με θέα σε βαθιά νερά,
τους νιώθω μυστικά
να επιθυμούν ωκεανούς μα πάει η καρδιά ρηχά.
Οι άντρες περνούν, μαμά,
πώς θα ʼθελα να φέρω κάποιον λίγο πιο κοντά
μα αυτοί περνούν, μαμά,
κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.
Οι άντρες περνούν, μαμά,
αστέρια που αφήνουν ίχνη οι νύχτες του έρωτα
με βία που ζητά
ενός αδέσποτου παιδιού να κλέψει την καρδιά.
Οι άντρες περνούν, μαμά,
πώς θα ʼθελα να φέρω κάποιον λίγο πιο κοντά
μα αυτοί περνούν, μαμά,
κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.
Οι άντρες περνούν, μαμά,
μʼ ένα χαμόγελο που μοιάζει με γκριμάτσα πια
κι αφού χτυπούν, μαμά,
μ' αφήνουν μες στα όνειρά μου μόνη μου ξανά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Τι θα κερδίσω αν φέρω κάποιον λίγο πιο κοντά;
Αφού περνούν, μαμά,
κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε
τα χέρια θα περάσουμε στους ώμους
παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε
ονόματα και βλέμματα και δρόμους
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
που θυμάσαι και θυμάμαι
τίποτα δε χάθηκε ακόμα
όσο ζούμε και πονάμε
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε
Κι αν άλλάξαν οι φίλοι μας λιγάκι
αλλάξαμε κι εμείς με τη σειρά μας
χαθήκαμε μια νύχτα στο Παγκράτι
αλλά βλεπόμαστε στα όνειρά μας
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
που θυμάσαι και θυμάμαι
τίποτα δε χάθηκε ακόμα
όσο ζούμε και πονάμε
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
υπήρξαν...δεν είχες δει τον δόκτωρα να δαιμονίζεται, έλεγε και χειρότερα, τώρα θέλει χαπάκι - έκσταση για να του ξαναβγεί
ps άσχετο : 140 θερμίδες το ένα μελομακάρονο τώρα το διάβασα
Υποδαυλίζεις τη συζήτηση.
Πού πήγαν αυτές οι αγάπες γιατρέ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Η πίστα από φώσφορο ναι, την εγκρίνω, το πιο λατρευτικό τραγούδι, φοβεροί στίχοι.
Κι η ερμηνεία της θεάς Χαρούλας...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
όχι ειλικρινά έχω κάνει φέτος μια στροφή στο ποιοτικό τραγούδι που λέει και η 'Αντζελα
Το ποιοτικό τραγούδι δε μιλάει γι' αγάπη;
Αυτά που έβαλα πιο πάνω δεν είναι ποιοτικά;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ναι, κομένα τα αγαποτράγουδα. Τα έκοψα μαζί με το κάπνισμα.
Δεν κόβονται αυτά... Πάλι με χρόνια με καιρούς... πάλι θα σου χτυπήσουν την πόρτα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Φοβάμαι τα τραγούδια
που λένε πως σε χάνω
φοβάμαι για τις ώρες που θα 'ρθουν
Το αύριο μακρια σου
το τίποτα φοβάμαι
τα όνειρα που γίναν να χαθούν
Γι αγάπη μην μιλάς
γίνε εσύ η αγάπη
δείξε πως μ'αγαπάς
κάνε για μένα κάτι
Γι αγάπη μην μιλάς
γίνε εσύ η αγάπη
δείξε πως μ'αγαπάς
λίγη καρδιά δε βλάπτει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αν ήτανε το έδαφός σου πρόσφορο
θα σου 'φτιαχνα μια πίστα από φώσφορο
με δώδεκα διαδρόμους
δώδεκα τρόμους
με βύσματα κι εντάσεις φορητές
με πείσματα κι αεροπειρατές
Αν ήτανε η αγκαλιά σου όαση
θα σου 'φερνα δισκάκια για ακρόαση
στο λίκνισμα της άμμου
στάλα η καρδιά μου
κι η διψασμένη μου ψυχή στρατός
και πάνω της ζωής ο αετός
Όνειρα - όνειρα
φλόγες μακρινές μου
Του φευγιού μου όνειρα
κι άγνωστες φωνές μου
Κοιμήσου εσύ κι εγώ θα ονειρεύομαι
σαν ήσυχος θεός θα εκπορεύομαι
απ΄τ΄άσπρο σου το χιόνι
δίχως σεντόνι
στα νύχια του κακού τη νύχτα αυτή
κι ο θάνατος λυπάται να κρυφτεί
Πιτ για σένα που σου αρέσει η Χαρούλα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μη σε νοιάζει μη σε νοιάζει
οι δρόμοι που τραβάνε
κι ο δικός σου κι ο δικός μου
στο πουθενά μας πάνε
κλείσε τα μάτια τώρα είναι η σειρά σου
νοιώσε το πόνο άγγιξε την πληγή
κι αν έκλεψα ανάσα απ'τη δική σου
ήτανε νύχτα και τώρα είναι πρωί
'ΟΠΑ
Μερακλώθηκες καμάρι μου;
Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει λέει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Όλες του κόσμου οι Κυριακές
λάμπουν στο πρόσωπό σου...
Τι χρώματα, τι μουσικές
μες στο χαμογελό σου!
Σαν τη φωτιά είσαι ζεστός,
είσαι ο ίδιος ο Χριστός,
ένας Χριστός της γειτονιάς,
που ξέρει τι θα πει χιονιάς...
Τι όμορφο να σ'αγαπώ
και να σε καρτεράω,
να σου γλυκαίνω τον καημό,
να σε παρηγοράω
Σαν τη φωτιά είσαι ζεστός,
είσαι ο ίδιος ο Χριστός,
ένας Χριστός της γειτονιάς,
που ξέρει τι θα πει χιονιάς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τʼ όνομά μου μες στις λίστες απʼ τα πλοία,
στα αεροπλάνα, στα φτηνά ξενοδοχεία.
Η φυγή στο πρόσωπό μου χαραγμένη,
και μου λες εσύ πως είμαστε δεμένοι.
Δεν μπορεί να με κρατήσει ο εαυτός μου,
σε κανέναν δεν ανήκω, είμαι δικός μου.
Το σπασμένο ουρανό σου μη μου δώσεις,
σʼ αγαπώ κι έτσι μπορεί να μʼ εξοντώσεις,
σʼ αγαπώ κι έτσι μπορεί να μʼ εξοντώσεις.
Ο δικός μου ο δρόμος
μʼ έχει χρόνια διαλέξει,
στην οδό γράφει "μόνος",
επικίνδυνη λέξη.
Ο δικός μου ο δρόμος
δε μου δείχνει αστέρι,
για αγάπη μου δίνει
μια βαλίτσα στο χέρι.
Στον αέρα τριγυρνάω δίχως λόγο
κι αγκαλιάζομαι τις νύχτες με το φόβο.
Ποιο κομμάτι γης μπορεί να με κρατήσει
αφού η σκέψη μου με έχει εξορίσει;
Διαδρομές πάντα στις ίδιες υποσχέσεις,
μη μου λες πως μʼ αγαπάς και θα με δέσεις.
Θα ξεφύγω απʼ της ζωής τις χαραμάδες,
πάντα μόνος θα ʼμαι μέσα σε χιλιάδες,
πάντα μόνος θα ʼμαι μέσα σε χιλιάδες.
Ο δικός μου ο δρόμος
μʼ έχει χρόνια διαλέξει,
στην οδό γράφει "μόνος",
επικίνδυνη λέξη.
Ο δικός μου ο δρόμος
δε μου δείχνει αστέρι,
για αγάπη μου δίνει
μια βαλίτσα στο χέρι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
τόσο πολλή ανάγκη
που τρέχουν απ' τα μάτια μου
θάλασσες και πελάγη
Στείλε ένα γράμμα μια συλλαβή
αν έχεις το Θεό σου
που κρέμομαι απ' τα χείλη σου
κι είμαι στο έλεός σου
Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω
Κλειδώθηκαν οι σκέψεις μου
μες στου μυαλού τα υπόγεια
αχ πόσα θέλω να σου πω
μα δεν υπάρχουν λόγια
Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.