11-08-06
17:36
Αρχική Δημοσίευση από Michelle:Την παιδεραστία (όταν μιλάμε όντως για παιδιά, όχι πχ για 15 χρονών) τη θεωρώ ψυχική ασθένεια, και ως εκ τούτου ακόμα κι αν ήμουν υπερ της θανατικής ποινής, δεν θα ήμουν για τους παιδεραστές.
Πέραν αυτού, συμφωνώ με Ρεμπεσκέ. Αλλά όχι μόνο να υπήρχε τρόπος να ξέρουμε 100% αν είναι ένοχος αλλά και τα ακριβή του κίνητρα και την κατάσταση που βρισκόταν τη στιγμή που έκανε το έγκλημα.
Σύμφωνα με το νόμο κάποιος δεν έχει νομικές συνέπειες αν δε κατανοεί τί κάνει ή οτι αυτό που κάνει είναι έγκλημα. Για ένα τέτοιο άτομο και άσχετα με το τί είχε κάνει, και εγώ θα ήμουν κατα της όποιας νομικής τιμωρίας του και υπέρ της ανάληψή του από ειδικούς. Όμως για άτομα που γνωρίζουν ότι αυτό που κάνουν είναι έγκλημα και όταν το κάνουν πέρνουν μέτρα για να μην τους πιάσουν ή απλά θέλουν να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους ξέροντας ότι παραβιάζουν το νόμο, τότε πρέπει να τιμωρούνται. Για παράδειγμα αν κάποιος παιδεραστής βιάζει μικρά παιδιά και ξέρει ότι διαπράττει έγκλημα και προσπαθεί να αποφύγει τον εντοπισμό και τη σύλληψη, τότε η άποψή μου είναι ότι πρέπει να τιμωρείται με την εσχάτη των ποινών. (Κρεμάλα συγκεκριμένα)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.