Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
06-06-09
14:12
αυτό είναι μεγάλη αλήθεια.το να μη φτάσει κανείς στο στόχο του μπορεί να είναι αποτυχία ή καινούρια αρχή.
αν ξέρεις γιατί το κάνεις ή γιατί δεν το κάνεις αρκεί.
Εδάδ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
05-06-09
13:25
Παιδια καλημερα!
Ειμαι η ιωαννα...
ax βρε Ιωάννα... Νόμιζα ότι το ποστ σου το είχα γραψει εγώ ειλικρινά!!!! Τελικά παντού τα ίδια είναι δεν είμαι εγώ η γκαντέμω...
Δεν ξέρω τι να σε συμβουλέψω θα σου πω τι έκανα εγώ...
Εγώ τη σταμάτησα τη δουλειά πριν 2 χρόνια και αποφάσισα να αφοσιωθώ στο διδακτορικό. Μόλις παρέδωσα τo draft στον καθηγητή μου και την άλλη εβδομάδα (μετά τις διορθώσεις του) παραδίδω τα 7 αντίγραφα. Παρουσιάζω στις 22 του μηνός
Αν μετάνιωσα??? Αν με ρώταγες μέχρι πριν ένα μήνα θα σου έλεγα πως ΝΑΙ, έκανα μλκ, δεν έπρεπε να την αφήσω κτλ κτλ κτλ. Τα οικονομικά μου είχαν πιάσει μείον (η αμοιβή είχε σταματήσει προ πολλού να παρέχεται), οι απαιτήσεις ήταν παράλογες, το "κακό" κλίμα που είχε δημιουργηθεί επειδή δεν παράτησα τη δουλειά μου με το που μου το ζητήσανε αλλά κάποιον καιρό μετά, ουσιαστικά δεν αντιστράφηκε πλήρως ποτέ (πάντα υπάρχουν γλυφτρόνια που είναι..αχαρακτήριστα τέσπα και εγώ είχα 3 τέτοια ως παρατρεχάμενους των "μεγάλων αφεντικών"), ήμουν το παιδί για όλες τις δουλειές (τρέχα στη γραμματεία, τρέχα στην έρευνα, τρέχα να κάνεις τα διαδικαστικά "χμμ συγγνώμη παληκάρια πότε θα κάνω actual έρευνα εγώ αν τρέχω σαν το Βέγγο για μαλακίες?") και τέσπα πολλά κακά που τα ξέρεις προφανώς κι εσύ.
Άσχημο λούκι. Πριν ένα μήνα ξαναξεκίνησα δουλειά. Την οποία δεν την έψαξα καν αλλά ... ήρθε και με βρήκε βασικά. Δεν ξέρω το επάγγελμά σου/τομέα σου αλλά στα δικά μου χωράφια εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από την εταιρία που είμαι, στον μήνα που είμαι εδώ μου έχουν φερθεί άψογα στο να με διευκολύνουν με τα διαδικαστικά που έχει χρειαστεί να κάνω και να λείψω για κάποιες ώρες/μέρες και τέσπα αυτό που θέλω να πω είναι ότι εν τέλει... μέτρησε το ότι είμαι..dr to be.
Plus, τώρα που το λούκι -σχεδόν- πέρασε δεν μετανιώνω που έφτασα εδώ, δεν μετανιώνω που άφησα εκείνη τη δουλειά (η τωρινή για διάφορους λόγους είναι σαφώς καλύτερη). Για το μόνο που μετανιώνω είναι που ΤΟΤΕ δεν είχα το θάρρος να εξηγήσω και στους πολυτεχνειακούς και στους εξωτερικούς κάποια πράγματα και με είχα φέρει στο χείλος της απόγνωσης.
Οπότε αυτό που θέλω να πω είναι ότι φως στο τούνελ πάντα υπάρχει. Απλώς θέλει υπομονή. Δεν ξέρω να σε συμβουλέψω ποια είναι η καλύτερη λύση για σένα, παρά μόνο να σου πω ποια ήταν η δικιά μου απόφαση και πώς νιώθω για αυτήν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
09-01-08
21:58
Ερώτηση...
Πόσο εύκολα ή αναγκαία παντρεύεται το phD με δουλειά, εκτός Πανεπιστημίου;
Ειδικά στην αρχιτεκτονική σπάνια παίρνει κανείς δουλειά βοηθού, για παράλληλη απασχόληση, επίσης δύσκολα βρίσκονται επαρκείς υποτροφίες.
Άρα, πχ εσύ XRZ, σε τι ποσοστό θα έλεγες ότι δουλεύεις καθαρά για την εργασία σου; Ώστε να μπορούμε να πούμε "ναι, ένα 60% δουλιά παράλληλα είναι εφικτό/χρειάζεται"...;
Θα σου πω κυρίως για το 2ο χρόνο (όπου και στα μισά παραιτήθηκα), γιατί τον 1ο χρόνο [ειδικά το 1ο εξάμηνο στη δουλειά] οι αρμοδιότητες μου ήταν λίγες οπότε είχα χρόνο για να πχ, διαβάζω/μελετάω κτλ. Η απάντηση είναι... είναι εξαιρετικά δύσκολο. Και θέλει εξαιρετικές αντοχές και "διάθεση" να θυσιάσεις προσωπική ζωή. Θα σου πω το πιο απλό... Όταν ήμουν Ελλάδα [γιατί αυξανομένων των εργασιακών υποχρεώσεών μου αυξήθηκαν και τα ταξίδια-ιδιαίτερα προς Κύπρο], στις 5.30 [έχοντας πάει στη δουλειά από τις 8.30] και ενώ οι γύρω μου, αλλά και οι φίλοι μου, κανονίζαν τη χαλάρωσή τους/τον καφέ τους εγώ έμπαινα σαν την τρελή στο αυτοκίνητο να τσακιστώ να φτάσω πριν τις 6 στο ΕΜΠ.. Και όταν το ΕΜΠ άδειαζε σιγά σιγά... εγώ γινόμουν φίλη με το φύλακα [χρυσός άνθρωπος!] που ερχόταν στις 9 να κλειδώσει τις πόρτες και επειδή με είχε μάθει πλέον μου χτύπαγε να μου πει ποια πόρτα θα μείνει κάθε μέρα ανοιχτή για να βγω όταν τελειώσω ... Σπίτι στις 10++ και τέζα...
Να σου πω το πιο απλό? Για να προλαβαίνω να ... λούζομαι, έβαζα ξυπνητήρι στις 6 [το βράδυ ήμουν πολύ τέζα για να μπω για μπάνιο] για να προλάβω να στεγνώσω μαλλιά.
Όταν βέβαια η δουλειά με έστελνε εκτός Ελλάδας, εκεί το διδακτορικό πήγαινε περίπατο...
Έβγαλα λεφτά βέβαια δεν λέω... Αφού δεν ξόδευα τπτ
Οπότε στο δια ταυτα δουλειά γραφείου με ωράριο και "σοβαρό" διδακτορικό που δεν θα πάρει 300 χρόνια... Τον θεωρώ δύσκολο συνδυασμό.
Αν μου μιλάς για δουλειά ελεύθερου επαγγελματία που μπορεί να καθορίζει το ωράριο του ή τον τόπο εργασίας του... no prob! Η' τέσπα το θεωρώ σαφώς εφικτότερο.
Βέβαια, επαναλαμβάνω, έχουν σημασία και οι συνθήκες. Πχ. αλλιώς είναι ένα θεωρητικό διδακτορικό [που πχ δεν χρειάζεται να ανεβαίνεις στο πανεπιστήμιο παρά μια στο τόσο] και αλλιώς ένα διδακτορικό που χρειάζεται η φυσική σου παρουσία!
Ερχόμενη στο τώρα, που απασχολούμαι σε πρόγραμμα του πολυτεχνείου....χμμμ... βγάζοντας ένα μ.ο. των ημερών θα έλεγα ότι η απασχόληση είναι 80% phd-20% άλλοι παράγοντες. ΑΛΛΑ, αυτό επειδή η ίδια θέλω να φορτσάρω και να μη.. .χρονίσω εκεί μέσα. Αν είχα αυτή τη δυνατότητα από την αρχή με ένα 50-50 είναι μια χαρά, αν πάλι είχα τη δυνατότητα να βρώ μια δουλειά εκτός [από την αρχή του διδακτορικού) που να με απασχολεί σε τέτοια ποσοστά (ένα 50-60% ενός εποικοδομητικού δεκαώρου) πιστεύω θα μπορούσα να είμαι οκ (όχι μόνο εγώ οποιοσδήποτε ).
Απλά έχει σημασία και τι θέλεις. Δλδ αν δεν σε πειράζει να τελειώσεις πχ σε 6 χρόνια το διδακτορικό τότε συνδυάζονται. Απλά, προσωπικά, έχοντας χάσει ήδη μια πάρα πολύ καλή επαγγελματική ευκαιρία γιατί, αναγκασμένη να μείνω καθηλωμένη στην Αθήνα για το διδακτορικό (καλά δεν μου βαλε κανείς το μαχαίρι στο λαιμό, νομίζω καταλαβαίνεις πως το λέω), δεν θεωρώ "καλή ιδέα" να το αφήνεις να χρονίζει γιατί δεν ξέρεις τι μπορεί να σου παρουσιαστεί και να αναγκαστείς να το αφήσεις πίσω στο όνομα της έρευνας ή επειδή άργησες να αποκτήσεις τα τυπικά προσόντα (λέγε με Phd)
Αυτά! Ελπίζω να βοήθησα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
08-03-07
13:33
hallo!!!
(χμμμ... βλέψεις co-mod έχεις κι εσύ??? πας και ξεθάβεις θέματα όπως έκανε ο Γιώργος μας???? ]..
Η απάντηση σου, παρόλαυτα... είναι...τπτ...
¨εχει και καταλήψεις τώρα (οπότε δεν μπορώ να κανω και πολλά) και το κομμάτι phd πρακτικά ...is frozen...
θα...δείξει... [γενικώς αν με ρωτάς η ψυχολογία μου για το δίλημμα μου έχει διαλύσει τη ζωή-Including τη σχέση μου- ΟΧΙ ο φόρτος εργασίας η ψυχολογία μου... οπότε...άαααστο για την ώρα...] θα δείξει... μόλις ξανανοίξουν οι σχολές [από τις διακοπές του Πάσχα...]
(χμμμ... βλέψεις co-mod έχεις κι εσύ??? πας και ξεθάβεις θέματα όπως έκανε ο Γιώργος μας???? ]..
Η απάντηση σου, παρόλαυτα... είναι...τπτ...
¨εχει και καταλήψεις τώρα (οπότε δεν μπορώ να κανω και πολλά) και το κομμάτι phd πρακτικά ...is frozen...
θα...δείξει... [γενικώς αν με ρωτάς η ψυχολογία μου για το δίλημμα μου έχει διαλύσει τη ζωή-Including τη σχέση μου- ΟΧΙ ο φόρτος εργασίας η ψυχολογία μου... οπότε...άαααστο για την ώρα...] θα δείξει... μόλις ξανανοίξουν οι σχολές [από τις διακοπές του Πάσχα...]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
18-09-06
20:02
Συνάδελφοι ναι .
Θα σου πω την αμαρτία μου... Το διδακτορικό το ξεκίνησα από...κεκτημένη ταχύτητα... η σημαιοφόρος στο σχολείο, η πολύ καλή στη σχολή, η πρώτη στο μάστερ ...ε τι μας έμεινε???
Στην αρχή πορώθηκα. Και άρχισα να οραματίζομαι ακόμα και ακαδημαική καρίερα. Όταν έκανα τις αιτήσεις για δουλειά ήταν όταν έφαγα την τρελή φρίκη συνειδητοποιώντας πόσο "βρώμικα" είναι μερικά πράγματα στον ακαδημαικό χώρο και πόσο δεν ισχύει ότι αυτός με την πιο γαμ@τη ερευνητική δραστηριότητα, με τις πιο πολλές δημοσιευσεις κτλ θα πάρει την θέση... Ήμουν "τυχερή" γιατί μέσα σε 1 μήνα από όταν έστειλα cv είχα ήδη προσληφθεί. Οπότε ούτε να το σκεφτώ 2η φορά "πρόλαβα" ούτε είχα σταματήσει να είμαι τρελά ξενερωμένη. Τότε μάλιστα έλεγα ότι θα τελειώσω μια σειρά πειραμάτων που έκανα, για να μην κρεμάσω την κοπέλα που δουλεύαμε μαζί, και θα φύγω.
Αλλά μετά μου άρεσε το αντικείμενο και όσο μπαίνω σε βάθος με εξιτάρει πολύ. Πολύ περισσότερο από το να δίνω εντολές σε Solaris πάντως και να γράφω scriptακια.
Κάποιοι λένε ότι όταν κάνεις Phd δεν στοχεύεις σε θέση στην αγορά εργασίας. Ότι το κάνεις για την κ**** σου και μόνο και προσωπικά έτσι όπως βλέπω την κατάσταση τίνω να συμφωνήσω... Για αυτό είμαι μπλεγμένη... Ο μισός μου εαυτός "φωνάζει" 'αφού το θέλεις προχώρα και έχει ο θεός όταν τελειώσεις βλέπεις το 2009, ντάξυ θα ζοριστείς με τα λεφτά κτλ αλλά αφού το θες κάντο' και ο άλλος μισός λέει 'το θέλεις στα αλήθεια τόσο ώστε να ζήσεις "μίζερα" για ακόμα 2 χρόνια γεμάτα και με αβέβαιες προοπτικές και με πιθανότητα να χανεις απλώς χρόνια προυπηρεσίας από τη δουλειά που τελικά θα αναγκαστείς να κάνεις μιας και είναι η μόνη πρακτικά διαθέσιμη?'...
Και εκεί είναι που έχω χάσει τη μπάλα...
Θα σου πω την αμαρτία μου... Το διδακτορικό το ξεκίνησα από...κεκτημένη ταχύτητα... η σημαιοφόρος στο σχολείο, η πολύ καλή στη σχολή, η πρώτη στο μάστερ ...ε τι μας έμεινε???
Στην αρχή πορώθηκα. Και άρχισα να οραματίζομαι ακόμα και ακαδημαική καρίερα. Όταν έκανα τις αιτήσεις για δουλειά ήταν όταν έφαγα την τρελή φρίκη συνειδητοποιώντας πόσο "βρώμικα" είναι μερικά πράγματα στον ακαδημαικό χώρο και πόσο δεν ισχύει ότι αυτός με την πιο γαμ@τη ερευνητική δραστηριότητα, με τις πιο πολλές δημοσιευσεις κτλ θα πάρει την θέση... Ήμουν "τυχερή" γιατί μέσα σε 1 μήνα από όταν έστειλα cv είχα ήδη προσληφθεί. Οπότε ούτε να το σκεφτώ 2η φορά "πρόλαβα" ούτε είχα σταματήσει να είμαι τρελά ξενερωμένη. Τότε μάλιστα έλεγα ότι θα τελειώσω μια σειρά πειραμάτων που έκανα, για να μην κρεμάσω την κοπέλα που δουλεύαμε μαζί, και θα φύγω.
Αλλά μετά μου άρεσε το αντικείμενο και όσο μπαίνω σε βάθος με εξιτάρει πολύ. Πολύ περισσότερο από το να δίνω εντολές σε Solaris πάντως και να γράφω scriptακια.
Κάποιοι λένε ότι όταν κάνεις Phd δεν στοχεύεις σε θέση στην αγορά εργασίας. Ότι το κάνεις για την κ**** σου και μόνο και προσωπικά έτσι όπως βλέπω την κατάσταση τίνω να συμφωνήσω... Για αυτό είμαι μπλεγμένη... Ο μισός μου εαυτός "φωνάζει" 'αφού το θέλεις προχώρα και έχει ο θεός όταν τελειώσεις βλέπεις το 2009, ντάξυ θα ζοριστείς με τα λεφτά κτλ αλλά αφού το θες κάντο' και ο άλλος μισός λέει 'το θέλεις στα αλήθεια τόσο ώστε να ζήσεις "μίζερα" για ακόμα 2 χρόνια γεμάτα και με αβέβαιες προοπτικές και με πιθανότητα να χανεις απλώς χρόνια προυπηρεσίας από τη δουλειά που τελικά θα αναγκαστείς να κάνεις μιας και είναι η μόνη πρακτικά διαθέσιμη?'...
Και εκεί είναι που έχω χάσει τη μπάλα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
18-09-06
19:40
Λοιπόν... Είστε 25 (ή κάπου εκεί τέσπα).. τελειώσατε ελπιδοφόρα τη σχολή σας [που σας άρεσε και τη διαλέξατε), κάνατε το μάστερ σας [που τελικά δεν σας άρεσε και τόσο όσο νομίζατε αλλά το ανακαλύψατε στους 6 μήνες οπότε άλλοι 6 είχαν μείνει, πιεστήκατε και το τελειώσατε]. Και ξεκινήσατε Διδακτορικό. Στο Ελλαδιστάν. Σας είχαν πει για αμοιβή από πρόγραμμα, 12 μήνες μετά δεν έχετε πάρει φράγκο αλλά το ξεπερνάμε για την ώρα γιατί πλέον ήρθε η ώρα να πάρετε. Ύστερα από 5 μήνες που δεν είχατε πάρει φράγκο και επειδή σας είχαν βαρέσει στο κεφάλι ΠΟΛΛΑ κακώς κείμενα των ελληνικών πανεπιστημίων (αλλιώς να τα ακούς, αλλιώς να τα βλέπεις/ζεις) και επειδή είχατε σιχαθεί να πηγαίνει 25 ο μήνας και να είστε άφραγκοι όπως ήσασταν και στα 18 σας [αλλά τότε δεν σας ένοιαζε] κάνατε αιτήσεις σε διάφορες εταιρίες που ζητούσαν ανθρώπους της ειδικότητας σας [με το πτυχίο σας βασικά, το οποίο έχει πολλές εναλλακτικές επιλογές σαν δουλειά]. Σας συμπάθησε ο μάνατζερ σε ένα τμήμα μιας μεγάλης εταιρίας και σας προσέλαβε πρακτικά ... στην πρώτη σας συνέντυξη. Με αρκετά καλά λεφτά. Ξεκινήσατε λοιπόν και είπατε "οκ, το διδακτορικό από τις 5 και μετά και βλέπουμε"...
Πέρασαν αισίως 9 μήνες από τότε και καθώς οι υποχρεώσεις αυξάνουν ΚΑΙ προς τις 2 κατευθύνσεις συνειδητοποιείτε ότι είστε άνθρωπος και είναι φύσει αδύνατον να είστε σε full mode από τις 8.30 το πρωί έως τις 12 το βράδυ [όπως απαιτείται] ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, να αναλλώνετε τις άδειες σας αποκλειστικά σχεδόν στο να δίνετε έμφαση στη δουλειά του διδακτορικού, με αποτέλεσμα οι διακοπές σας να είναι ...2 μέρες τον αυγουστο και το να καθήσετε σπίτι ή να πάτε για καφέ να είναι αιτία τύψεων ["αχ, πόσο θα είχα προχωρήσει το διδακτορικό μου αν δεν συζητούσα για το νέο γκόμενο της φίλης μου αλλά είχα πάει στο εργαστήριο..."]
Επίσης το διδακτορικό από το νέο έτος [2007] απαιτεί για ένα χρόνο περίπου πολλές ώρες ΠΡΩΙΝΕΣ ενασχόλησης και παρουσίας στο εργαστήριο. Έτσι καλείστε το πολύ μέχρι το Μάρτη του 2007 να πάρετε αποφάσεις... Συνεχίζετε τη δουλειά ή συνεχίζετε διδακτορικό... και τα 2 μαζί δεν γίνεται [αν και πολύ έχετε ζηλέψει την prue από τις μάγισσες που μπορούσε να είναι σε 2 μέρη ταυτοχρόνως!!!!]
Πρόσθετα info:
-το διδακτορικό ΔΕΝ θα σας βοήθησει στη δουλειά σας μιας και ασχολείται με άλλο πεδίο της επιστήμης σας. Σας αρέσει πιο πολύ σαν αντικείμενο αλλά έχει εμφανώς λιγότερες προοπτικές για δουλειά αργότερα [καλή η έρευνα αλλά εταιρίες που να ασχολούνται στην ελλάδα πρακτικά καμία]
-Η δουλειά σε καμία περίπτωση δεν είναι η δουλειά των ονείρων σας αλλά με υπομονή σε 5-6 χρόνια μπορείτε να κάνετε ...μετάταξη εντός εταιρίας σε πιο ενδιαφέρον τμήμα. Η εταιρία είναι από τις μεγαλύτερες και γενικά "προσέχει" τους υπαλλήλους της.
-τα λεφτά από το πρόγραμμα που χρηματοδοτείστε στο διδακτορικό είναι πρακτικά τα μισά (αν συνυπολογίσετε ότι θα πρέπει να δίνετε πλέον μόνοι, σαν ελεύθεροι επαγγελματίες τις ασφαλιστικές εισφορές) από ότι η δουλειά σταθερα και μη μεταβαλλόμενα ως τις αρχές του 2009 (οπότε και δεσμέυεστε να τελειώσετε) ενώ στη δουλειά είναι απλά ο πρώτος μισθός.
Αυτά είναι τα data...
Προσπαθήστε να μπείτε στη θέση αυτή και απαντήστε μου... Προς τα που θα έκλινε η ζυγαριά????
Πέρασαν αισίως 9 μήνες από τότε και καθώς οι υποχρεώσεις αυξάνουν ΚΑΙ προς τις 2 κατευθύνσεις συνειδητοποιείτε ότι είστε άνθρωπος και είναι φύσει αδύνατον να είστε σε full mode από τις 8.30 το πρωί έως τις 12 το βράδυ [όπως απαιτείται] ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, να αναλλώνετε τις άδειες σας αποκλειστικά σχεδόν στο να δίνετε έμφαση στη δουλειά του διδακτορικού, με αποτέλεσμα οι διακοπές σας να είναι ...2 μέρες τον αυγουστο και το να καθήσετε σπίτι ή να πάτε για καφέ να είναι αιτία τύψεων ["αχ, πόσο θα είχα προχωρήσει το διδακτορικό μου αν δεν συζητούσα για το νέο γκόμενο της φίλης μου αλλά είχα πάει στο εργαστήριο..."]
Επίσης το διδακτορικό από το νέο έτος [2007] απαιτεί για ένα χρόνο περίπου πολλές ώρες ΠΡΩΙΝΕΣ ενασχόλησης και παρουσίας στο εργαστήριο. Έτσι καλείστε το πολύ μέχρι το Μάρτη του 2007 να πάρετε αποφάσεις... Συνεχίζετε τη δουλειά ή συνεχίζετε διδακτορικό... και τα 2 μαζί δεν γίνεται [αν και πολύ έχετε ζηλέψει την prue από τις μάγισσες που μπορούσε να είναι σε 2 μέρη ταυτοχρόνως!!!!]
Πρόσθετα info:
-το διδακτορικό ΔΕΝ θα σας βοήθησει στη δουλειά σας μιας και ασχολείται με άλλο πεδίο της επιστήμης σας. Σας αρέσει πιο πολύ σαν αντικείμενο αλλά έχει εμφανώς λιγότερες προοπτικές για δουλειά αργότερα [καλή η έρευνα αλλά εταιρίες που να ασχολούνται στην ελλάδα πρακτικά καμία]
-Η δουλειά σε καμία περίπτωση δεν είναι η δουλειά των ονείρων σας αλλά με υπομονή σε 5-6 χρόνια μπορείτε να κάνετε ...μετάταξη εντός εταιρίας σε πιο ενδιαφέρον τμήμα. Η εταιρία είναι από τις μεγαλύτερες και γενικά "προσέχει" τους υπαλλήλους της.
-τα λεφτά από το πρόγραμμα που χρηματοδοτείστε στο διδακτορικό είναι πρακτικά τα μισά (αν συνυπολογίσετε ότι θα πρέπει να δίνετε πλέον μόνοι, σαν ελεύθεροι επαγγελματίες τις ασφαλιστικές εισφορές) από ότι η δουλειά σταθερα και μη μεταβαλλόμενα ως τις αρχές του 2009 (οπότε και δεσμέυεστε να τελειώσετε) ενώ στη δουλειά είναι απλά ο πρώτος μισθός.
Αυτά είναι τα data...
Προσπαθήστε να μπείτε στη θέση αυτή και απαντήστε μου... Προς τα που θα έκλινε η ζυγαριά????
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.