Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
04-10-06
09:39
Μελέτες που έχουν γίνει είναι ότι η εγκεφαλική δραστηριότητα κατά την παρακολούθηση τηλεόρασης πέφτει πάρα πολύ. Γιαυτό και πολύ κόσμος αράζει για να χαλαρώσει στην τηλεόραση. Αυτό αυξάνει την δεκτικότητα του τηλεθεατή.Έχουν γίνει δεκάδες μελέτες για να ερευνήσουν αν και κατά πόσο ο τηλεθεατής είναι παθητικός. Δεν υπάρχει απάντηση. Άλλοι ισχυρίζονται πως είναί, άλλοι όχι. Αυτό που λες, ότι είτε ασχοληθείς είτε όχι η «διασκέδαση» συνεχίζεται, δεν είναι δείγμα παθητικότητας, κάθε άλλο. Δε θεωρείται παθητικός ο τηλεθεατής που έχει ανοιχτή την τηλεόραση αλλά κάνει οτιδήποτε άλλο πέρα από το να την παρακολουθεί.Παθητικός είναι αυτός που δέχεται ό,τι βλέπει χωρίς καν να το επεξεργαστεί. Αν απορρίπτεις κάτι, σημαίνει ότι το έχεις επεξεργαστεί και έχεις δει ότι δε συμφωνείς. Αυτό όμως απαιτεί κάποια δραστηριότητα και όχι παθητικότητα.
Το να απορρίψεις κάτι μπορεί να είναι και μια ενστικτώδης αντίδραση, με βάση κάποιες δικλείδες που έχουμε σαν άνθρωποι. Δεν χρειάζεται ακριβώς να ασχοληθείς ενεργά πάντα. Και όχι μόνο για την τηλεόραση.
Εγώ πιστεύω ότι ήταν φάβλος κύκλος. Η διαφήμιση έψαχνε για μέσα μεγλύτερης απόδοσης. Η τηλεόρασηη ως ιδιωτική έψαχνε για κέρδη. Η συνεργασία ήταν μονόδρομος.Η διαφήμιση, που για μένα αυτή είναι που ευθύνεται για την κατάσταση της τηλεόρασης (σε συνδυασμό φυσικά και με άλλους παράγοντες), παίζει το σημαντικότερο ρόλο σε αυτή τη χειραγώγηση. Οι υπεύθυνοι προγράμματος ψάχνουν τα προγράμματα που θα έχουν τη μεγαλύτερη τηλεθέαση έτσι ώστε να πουλήσουν ακριβά το χρόνο που αυτά προβάλλονται στους διαφημιστές. Όμως η τηλεθέαση δε φτάνει. Πρέπει το κοινό του προγράμματος να είναι και το «ιδανικό», δηλαδή να αποτελεί πιθανό αγοραστή. Έτσι οι προγραμματιστές είναι λογικό να ψάχνουν για προγράμματα που θα εκπληρώνουν αυτό το σκοπό. Βλέπουν δηλαδή τους τηλεθεατές ως καταναλωτές και μόνο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
03-10-06
14:04
Μάλλον έχουμε παρανόηση στην λέξη παρανόηση στο σημείο που την χρησιμοποιήσα.Γιατι ομως? Γιατι ειναι παθητικη ψυχαγωγια?
Γιατι να "σε τρωει", να σε επηρεαζει, να σε "οδηγει"?
Το εχω ακουσει κι απο αλλους αυτο, και πραγματικα μου κανει εντυπωση!
Παρακολουθω τηλεοραση αρκετα, και απο αρκετα μικρη ηλικια, αλλα ποτε δεν καταλαβα εκεινους επηρεαζοντε απο αυτην!
Για να γίνω σαφής να πω ένα παράδειγμα. Αν εγώ θέλω να διασκεδάσω πχ με ένα έργο στον κινηματογράφο πρέπει να ασχοληθώ με τον να βγω έξω, συνεπώς χάνω την αμεσότητα αλλά πρέπει να κάνω και κάποιες άλλες διαδικασίες όπως εισητήρια κτλ συνεπώς χάνω και την παθητικότητα.
Στην περίπτωση που η διασκέδαση δεν είναι ο κινηματογράφος που είναι και αυτός αρκετά παθητικός στην διάρκεια της ταινίας, ας πούμε πχ παίζω τάβλι πάλι δεν έχω παθητικότητα καθώς πρέπει να συμμετέχω για να συνεχίζεται η διασκεδάση μου.
Στην τηλεόραση έχω
1)την ευκολία της αμεσότητας καθώς είναι στο σαλόνι μου
2)την παθητικότητα καθώς ασχοληθώ δεν ασχοληθώ "η διασκέδαση" συνεχίζεται
3)Δεν έχω την επιλογή ακριβώς του περιεχομένου διασκέδασης σε κάθε χρονική στιγμή. Έχω μια ψαυδαίσθηση και αυτό την κάνει ακόμα πιο χρήσιμη σε θέματα χειραγωγίας κτλ.
Για μένα η τηλεόραση είναι οι μοναδική στιγμή της ζωής μου που το μυαλό μου συνήθως δεν κάνει κάτι. Σε αντίθεση πχ με πολλούς δεν μπορώ να αράξω χωρίς να κάνω τίποτα ή να σκέφτομαι τίποτα εκτός και αν βλέπω τηλεόραση. Στα φοιτητικά μου χρόνια με άπειρο ελεύθερο χρόνο αποτέλεσε εργαλείο "παύσης σκέψης" του εγκεφάλου αλλά και κάτι σαν υπνωτικό χάπι.
Δυστυχώς ή ευτυχώς η τηλεόραση έχει αποτελέσει σύντροφό μου σε όλα τα στάδια εκπαίδευσης μου την ώρα της μελέτης μετά περίπου το γυμνάσιο αλλά ειδικά ως φοιτητής.
Παρόλη το εγκεφαλογράφημα ευθεία όμως είχε πάντα ένα αποτέλεσμα. Να βλέπω πως η πλύση εγκεφάλου είχε αποτέλεσμα καθώς 2-3 μήνες μετά από την έναρξη και καθιέρωση μια εκπομπής/ανθρώπου (και όχι μόνο) με απήχηση έβλεπες τα αποτελέσματα της στους ανθρώπους, όπου μαζοποιημένα και τελείως τυχαία(ειρωνικά το λέω) έκαναν όλοι τις ίδιες επιλογές και μάλιστα σου λέγαν ότι είχαν καταλήξει και μόνοι τους στην επιλογή αυτή.
Συνεπώς και εγώ misslittledevil δεν μπορώ να καταλάβω πως ο κόσμος τελικά "οδηγείται", αλλά εκ του αποτελέσματος παρατηρώ ότι "οδηγείται". Με τον ίδιο τρόπο δεν μπορώ να καταλάβω πως δουλεύει η διαφήμιση αλλά για ξαναδεύονται τόσα λεφτά κάπως δουλεύει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.