Crookshanks
Διάσημο μέλος
Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
17-04-09
19:00
Παιδια ξανακοιταξτε λιγο,δεν ειπε κανενας οτι επραξε ορθα ουτε πηγε να τον δικαιολογισει.Απλα πως δεν κοιταμε ολες τις πλευρες του νομισματος και προσπαθουμε να αποδωσουμε ολες τις ευθυνες σε ενα ατομο.Φυσικα και δεν φταιει το παιδι που χτυπησε,αλλα αν καποια πραγματα εστω τα μισα λειτουργουσαν σωστα και οπως θα πρεπε τωρα το παιδι αυτο δεν θα ηταν νοσοκομειο.Μην κοιτατε τα παντα μονοπλευρα.Και κανενας μα κανενας δεν ειπε πως η αγανακτηση δινει δικαιωμα αφαιρεσης ζωης Ναυσικα.Τουλαχιστον κοιταχτε προσεχτηκα τα ποστ οταν απαντατε.Αν ειναι δυνατον κανενας δεν ανεφερε πως η πραξη αυτη ηταν σωστη απλα πως για αυτο δεν ευθυνεται μονο ο 19χρονος,γιατι αν ηταν τοοοσο πια ψυχακιας οπως λενε δεν θα δισταζε να κανει μακελιο προφανως σοκαριστηκε απο τον πρωτο πυροβολισμο.Ενας τρελος δεν θα λυποταν να κανε μεγαλυτερη φασαρια.Φυσικα και ηταν διαταραγμενος ψυχικα αλλα για αυτο δεν φροντισε οπως φανηκε κανεις,και φυσικα αυτη του η πραξη ειναι κατακριτεα αλλα κιολας μην αποποιουμαστε των ευθυνων.
Μα κανείς δεν είπε ότι έφταιγε και μόνο αυτός.
αγαπητε αλεξανδρε.
μου αρεσει που μαρκαρεις και το ποστ μου λες και ΕΓΩ δικαιολογησα την πραξη.
με προλαβε η razor στην απαντηση .
Δες τι κατηγορω.
κατηγορω τα καναλια και τον κοσμο ο οποιος τα ακουει.
Χρησιμοποιω το ρημα "Σβηνουμε"..Αυτο δειχνει οτι ο κοσμος αγνοει αλλες πλευρες του ζητηματος, αλλες αιτιες..δεν δικαιολογω κανεναν..απλα αιτιολογω. αλλο αιτιολογω και αλλο δικαιολογω.Και επειδη σε αυτο το συμπαν τα παντα γινονται για εναν λογο, ε και το παιδι προφανως ειχε τους λογους του που συμπεριφερθηκε ετσι. Δεν λεω οτι εκανε το σωστο ή οτι ηταν ηρωας, αλλα δεδομενων των συνθηκων στις οποιες ΥΠΟΘΕΤΩ(οπως ολοι μας υποθεσεις κανουμε) οτι ζουσε, τοτε εξηγειται η συμπεριφορα του.
Βασικά, η γενική εικόνα του ποστ σου και η συνεχής κατηγορία της "κοινωνίας" και του "συστήματος" ήταν αυτή που μου έδωσε την εντύπωση ότι, έστω και μερικώς, υπερασπίστηκες αυτή του την πράξη. Κυρίως όμως, η φράση που με έβαλε στις σκέψεις που εξέφρασα είναι η εξής:
.και λεμε..."αααα τι εκανε, εβγαλε οπλο.."
φυσικα θα βγαλει ρε...
Αυτή η εντύπωση μου δόθηκε από τον έντονα απολογητικό υπέρ του θύτη τόνο και χαρακτήρα των λεγόμενών σου. Ζητώ συγγνώμη αν τα παρερμήνευσα.
Ειμαστε σε ενα μαθητικο φορουμ, αυτα που λεμε δημοσιευονται. Καλο ειναι να υπαρχουν οι κραυγες ισορροπιας οπως τις ονοματιζω, που κραζουν τις αθλιες συνθηκες στις οποιες ζει ο συγχρονος μαθητης. Σιγουρα το θεμα μας δεν ειναι ΜΟΝΟ αυτο, αλλα σχετιζεται αμεσα.
Αυτό ακριβώς, ως κραυγή ισορροπίας έκανα το προηγούμενο ποστ μου.
Λοιπον μια ερωτηση:
Γιατι δεν υπαρχουν ψυχολογοι στα δημοσια σχολεια?
ας μου απαντησει καποιος (δεν απευθυνομαι στον Crookshanks).
Και μη μου πειτε δεν εχει το κρατος να πληρωσει, ή δεν υπαρχουν κονδυλια ή (το κουφο) δεν υπαρχουν ψυχολογοι..
Λοιπον ας απαντησει καποιος παρακαλω..
Το θέμα δεν είναι απλά και μόνο να υπάρχουν ψυχολόγοι, τα ίδια τα παιδιά θα έπρεπε να διδάσκονται ψυχολογία. Όχι, που θα έχουμε το ακριβώς αντίθετο (τα Αρχαία), να μας δημιουργούν επιπρόσθετα ψυχολογικά προβλήματα.
οσο για το αν ειναι δειλια η αυτοκτονια, πραγματικα εισαι και ειμαι μικρος για να το κρινουμε. Εχω σκεφτει παρα πολυ για αυτο το θεμα και δεν εχω βγαλει ακρη.αλλα ειναι καπως off topic.
ειλικρινα η αυτοκτονια μπορει να ειναι δειλια οπως λες, αλλα μπορει να ειναι και κατι εντελως εξαγνιστικο σε ατομα που εχουν καταθλιψη ή μανιοκαταθλιψη και η ζωη καταντα πονος, βασανο για αυτους. Δεν υπαρχει κανεις διπλα τους. Δεν παιρνω θεση σε αυτο ..ουτε ειναι το θεμα μας προς το παρον.
Σαφώς και είναι εξαγνισμός, αλλά και πάλι, το να πηγαίνεις αυτόχειρας επειδή θες να εξαγνιστείς δε σημαίνει ότι δεν είσαι δειλός. Όπως ακριβώς ένας πνιγόμενος σπαρταρά και κολυμπά όσο πιο δυνατά μπορεί για να φτάσει στην επιφάνεια και να πάρει αέρα, έτσι και ο άνθρωπος θα πρέπει να προσπαθεί να πάει ψηλά και όχι να αφεθεί να πέσει στο βυθό. Στην επιφάνεια μπορεί να σε περιμένουν χίλιοι μύριοι διαόλοι, αλλά τουλάχιστον μπορείς να τους παλέψεις, ή να προσπαθήσεις. Ό,τι δε σκοτώνει, εξάλλου, σε κάνει δυνατότερο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Crookshanks
Διάσημο μέλος
Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
14-04-09
19:57
Κοιτα σιγουρα φταιει η οικογενεια αλλα οσο αγαπη και να δειξει δεν αρκει,γιατι ο ανθρωπος αποζητα και κατι παραπανω ή απλα διαφορετικό είδος αγαπης,δεν νομιζω πως δεν τον φροντιζε η οικογενεια του,αλλα οσο και να σε αγαπα η οικογενεια,δεν φτανε,δεν ειναι αρκετο ειδικα οταν λαμβανεις απο τους αλλους μια ασχημη συμπεριφορα..
Τότε θα έπρεπε να συμβαίνουν καθημερινά τέτοια περιστατικά. Όχι, νομίζω ότι η αγάπη μέσα στην οικογένεια, η οποία είναι πολύ δύσκολο να διαλυθεί (και συνήθως εκ των έσω γίνεται αυτό), αποτρέπει το άτομο από το προχωρήσει σε τέτοιες ακρότητες.
[...]Ακούγεται (και είναι) ουτοπικό να λέμε ότι η κοινωνία πρέπει να προσέχει τη συμπεριφορά της. Το άτομο μάλλον πρέπει να μάθει, όπου πρέπει, να την αντιπαρέρχεται κι αυτό εξαρτάται από το ίδιο και το στενό του περίγυρο.
Το 400 π.Χ. ακουγόταν (και ήταν) ουτοπικό να μην υπάρχουν δούλοι.
[...]Περισσότερο ευθύνεται όλη η ανατροφή του παιδιού (παιδιού, τρόπος του λέγειν, άντρας ήταν) κατά την οποία δεν έμαθε να προσαρμόζεται σε αυτή την όποια κοινωνία. Δηλαδή κατά την κοινωνικοποίησή σου εσύ απαιτείς ν'αλλάξει η κοινωνία για να σε βολεύει ή προσαρμόζεσαι σ'αυτό που βρίσκεις και όσο μπορείς, το αλλάζεις; Ε, αυτό μπορεί να εκφράζεται είτε με συνειδητές στάσεις κι απόψεις περί τα κοινωνικά, όπως η πλειοψηφία των φυσιολογικών ανθρώπων, είτε με τέτοιες ανώμαλες και υπερβολικές αντικοινωνικές αντιδράσεις, όπως του δράστη/θύματος. Δε νομίζω ότι ευθύνεται η κοινωνία που δεν ανήκε ο δράστης στην πρώτη ομάδα. Εγώ κι εσύ γιατί ανήκουμε;
Άντρας ήταν τυπικά. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μη δέχονται τα απαραίτητα ερεθίσματα για να συμπεριφερθούν ώριμα και κατά συνέπεια να χαρακτηριστούν έτσι και κατ' ουσίαν. Ο τρόπος που μιλάει μοιάζει περισσότερο με τρόπο παιδιού που έχει πληγωθεί, παρά με αυτόν ενός ενήλικα.
Για το άλλο που λες (για το ζήτημα κομφορμισμός vs. ατομικισμός) πρέπει να πούμε ότι μπορεί κάποιος να προσαρμόζεται σε κάτι σε έναν ελάχιστο βαθμό, χωρίς να το δέχεται. Το ότι π.χ. πολλοί άνθρωποι γύρω μου είναι καπνιστές, δε σημαίνει ότι πρέπει να δέχομαι πάντοτε το φασισμό του να ανάβουν τσιγάρο, τον καπνό του οποίο θα αναπνέω, χωρίς να με ρωτήσουν.
Ναι, σύμφωνοι, σου ξαναλέω, αλλά είναι ευκολότερο και τιμιότερο κάποιος να μάθει να διαχειρίζεται τις συμπεριφορές που θα βρει μπροστά του ή να απαιτήσει από μια ολόκληρη κοινωνία, με δισεκατομμύρια μέρη, να αλλάξει τις συμπεριφορές αυτές; Δεν σου λέω ότι είναι σωστή η κοινωνία, ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι, αυτό είναι δεδομένο και δεν υπάρχει λόγος κάποιος να τρελαθεί για να καταλάβει το γιατί και το πως. Έτσι είναι και δεν αλλάζει, από κτίσεως κόσμου, όπως η Γη γυρίζει.
Η κοινωνία, εν αντιθέσει με τη Γη, αποτελείται από εμάς τους ίδιους. Το αν είναι σωστοί, εξαρτάται από εμάς τους ίδιους. Απόλυτα σωστή είναι όντως δύσκολο να γίνει. Αλλά δε σημαίνει ότι είναι ακατόρθωτο - σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να προσπαθήσουμε, γιατί αν δε πετύχουμε το κορυφαίο, θα πετύχουμε, τουλάχιστον, το καλύτερο. Ας μην μιλάμε με τόση απαισιοδοξία. Ας είμαστε ρεαλιστές, ναι, αλλά ας μην ξεχνάμε και να ονειρευόμαστε, διότι δίχως όνειρα, θα μέναμε για πάντα βυθισμένοι στην πεσιμιστική καταβόθρα της συνείδησης και της καθημερινότητάς μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Crookshanks
Διάσημο μέλος
Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
13-04-09
21:39
Συμφωνώ μαζί σου, αλλά μέχρι ενός σημείου, νομίζω πως υπερβάλλεις κάπως. Όχι ότι αυτά που λες δεν είναι σωστά, απλώς ορισμένα σημεία (όπως ότι είμαστε τρισάθλιοι, εντάξει, είπαμε να μην έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, αλλά όχι κι έτσι) είναι κάπως παραφουσκωμένα.
Επιμένω, πάντως, πως αν η οικογένεια έχει δείξει στο παιδί αγάπη και φροντίδα από μικρή ηλικία, έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσει τέτοια συμπεριφορά.
Επιμένω, πάντως, πως αν η οικογένεια έχει δείξει στο παιδί αγάπη και φροντίδα από μικρή ηλικία, έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσει τέτοια συμπεριφορά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Crookshanks
Διάσημο μέλος
Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
13-04-09
20:19
μέχρι στιγμής δεν έχω γνωρίσει τίποτε άλλο, παρά την απόρριψη
Σ' αυτό μόνο θα σταθώ.
Το να απορρίπτουμε μέλη της κοινωνίας έχει αυτά τα αποτελέσματα. Όχι από μόνο του, όμως. Νομίζω πως ξεκινά από την οικογένεια. Αν μέσα στην οικογένεια βίωσε την αδιαφορία, είναι λογικό να συμπεριφέρεται αδιάφορα προς τους άλλους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.