Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Καλησπέρα στα μέλη του forum, αυτό είναι το πρώτο μύνημα που γράφω εδώ.
Από κοινωνιολογικής άποψης, κάθε κοινωνία φροντίζει για την αναπαραγωγή, τόσο του πληθυσμού της, όσο και των προτύπων της. Γι' αυτό έχει δημιουργήσει τους κατάλληλους αυτοματισμούς που θα βοηθήσουν στην επίτευξη αυτού, αλλά και άλλων στόχων της. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η καλλιέργεια της ιδέας ότι "ο γάμος είναι ο προορισμός του ανθρώπου". Αν σκεφτούμε μάλιστα ότι μέχρι πριν κάποιες δεκαετίες δεν υπήρχε προγεννητικός έλεγχος και ότι η μεγάλη ηλικία της μητέρας αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης γενετικών ανωμαλιών (σύνδρ. Down κλπ), μπορούμε να εξηγήσουμε το άγχος που έχει εμφυτευθεί κυρίως στις γυναίκες για τεκνοποίηση κάτω των 30 ετών.
Από βιολογικής άποψης, η αναπαραγωγή του είδους είναι μέγιστη προτεραιότητα, γι' αυτό και η φύση έχει φροντίσει να εμφυτεύσει αυτήν την ανάγκη και μάλιστα στα βαθύτερα ασυνείδητα τμήματα του εγκεφάλου μας, απ' όπου βγαίνουν στην επιφάνεια με διάφορες μορφές. Θα ήθελα να σημειώσω ότι η αδυναμία αναπαραγωγής, σύμφωνα με τις απόψεις της βιολογίας, ισοδυμαμεί με "γενετικό θάνατο" (επιστημονικός όρος). Έτσι, η μη αναπαραγωγή έχει πολλαπλές συνέπειες, τόσο οργανικές, όσο και ψυχολογικές, χωρίς να θέλω να υπονοήσω ότι η κάθε είδους αγαμία είναι η αποκλειστική πηγή όλων των προβλημάτων μας.
Θεωρώ ότι το τρέχον μοντέλο οικογένειας, η λεγόμενη "αστική οικογένεια" (πολιτικός όρος) είναι αποτυχημένο και δεν μπορεί πλέον να καλύψει ούτε τις κοινωνικές, ούτε τις προσωπικές μας ανάγκες. Μάλιστα έχει αμφισβητηθεί έντονα από τη δεκαετία του '60, με αποκορύφωμα το Μάη του '68. Από τα μυνήματα των περισσότερων, βλέπω ότι αυτό το μοντέλο οικογένειας αμφισβητείται έντονα και στο forum.
Θα ήταν ίσως ιδιαίτερα γόνιμο, να συζητηθεί ένα νέο μοντέλο οικογένειας που να εξυπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες και να είναι προσαρμοσμένο στο νέο αιώνα. Τέλος να παρατηρήσω ότι η συντροφικότητα είναι το ζητούμενο σε κάθε πετυχημένη σχέση και δεν θα πρέπει να αναφέρεται, έστω και εντός εισαγωγικών, ως συνώνυμο του συμβιβασμού. Όταν δεν έχεις συντρόφους να σε στηρίζουν αναγκάζεσαι να κάνεις πολλούς συμβιβασμούς που συχνά είναι ασήκωτοι ως βάρος!
Respect....
καλώς ήρθες
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Μιλάς φαντάζομαι κυρίως για μια σωματική φθορά. Στην εφηβεία πέρα από τις σωματικές αλλαγές , είναι πολύ έντονες και οι ψυχικές. Στα 30 υπάρχει και σε ψυχολογικό επίπεδο "φθορά"?
ανάλογα τον άνθρωπο...
δεν είναι κάτι σταθερό....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Σε κάποιον που είναι 20 ίσως όλα αυτά να μοιάζουν με συμβιβασμό, όμως στην πραγματικότητα δεν είναι.
αυτό ακριβώς λέω κι εγώ απ την αρχή....
ξέρω ότι σε πολλούς φάνηκε συμβιβασμός αυτό που έκανα... δεν είναι όμως
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Σορυ αλλα ξαναδιαβασε τι γραφω...
"(εννοειται οτι παντρευεται με συνοπτικες διαδικασιες κι οχι ατομο που το γνωριζει και το αγαπα)"
το διάβασα... γιαυτό και σου έγραψα ότι...
άλλο το τι βλέπει ο κόσμος κι άλλο το τι ΞΕΡΕΙ το ζευγάρι
ΑΝ μιλάμε ΜΟΝΟ για ράφι... ε φυσικά και δεν συμφωνώ δεν τίθεται τέτοιο θέμα
απλά πολλές φορές ο κόσμος νομίζει ότι το θέμα είναι το ράφι ενώ ο κάθε άνθρωπος ξέρει τι γίνεται μέσα του
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Αυτο ακριβως θελω να πω...
Η επιρροη (μουαχαχα) των γονων σ'αυτο το θεμα ειναι καθοριστικη. Το να ψαχνεις καποιος/α απεγνωσμενα για να παντρευτει νομιζω οτι οφειλεται καθαρα σε κοινωνικα κριτηρια.
Δλδ, προτιμα καποιος/α να φορτωθει ενα ατομο για ολη του τη ζωη (εννοειται οτι παντρευεται με συνοπτικες διαδικασιες κι οχι ατομο που το γνωριζει και το αγαπα) για να γλυτωσει απο το ραφι?
Γι'αυτο τα διαζυγια εχουν κανει παμπλουτους τους δικηγορους? Και προτιμα αυτο το ατομο να βρεθει με 1-2 παιδια και να συνειδητοποιησει οτι δεν αγαπα τον "αιωνιο" συντροφο του και μενει μαζι του για τα παιδια/γιατι δεν εχει κατι καλυτερο/γιατι θα τον πρηξουν?
Και τα παιδια μετα τι θα γινουν?
Αυτο μπορεί να το βλέπει κάποιος απ έξω ενώ η πραγματικότητα μέσα στο ζευγάρι να είναι ΠΟΛΥ διαφορετική....
Προσωπικά δε γνωρίζω κανέναν άνθρωπο της γεννιάς μας που να παντρεύτηκε επειδή το ήθελε η μαμά του ο μπαμπας του και η κοινωνία....
ΟΛΟΙ το έκαναν επειδή το ήθελαν ΑΥΤΟΙ.
Τα δε διαζύγια που αναφέρεσαι, αν δεν κάνω λάθος, είναι σε αρκετά μικρότερες ηλικίες και αφορούν ως επι το πλήστον έρωτες με την πρώτη ματιά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
αυτό που λες είναι γεγονός!!! μόνο που εδώ εξετάζουμε τις περιπτώσεις ακριβώς αντίθετες με σένα... αυτούς που ΘΕΛΟΥΝ να παντρευτούν
edit
στον bisbiriko Πάει αυτό γιατι με πρόλαβε και μπήκε ανάμεσα μας το γιδάκι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Αρραβωνιαστήκαμε μετά από μερικούς μήνες συμβίωσης και παντρευτήκαμε κάπου στον 1,5 χρόνο...
Πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα έλεγα.... αν λάβεις υπόψη σου ότι τον πρώτο μου άντρα τον παντρεύτηκα μετά από 7 χρόνια σχέσης
Ναι στο περίπου θα μπορούσε να πει κάποιος που δεν με ξέρει ότι με έπιασε η κωλοπιλάλα, ότι είδα το ράφι να έρχεται, ότι φοβήθηκα τη μοναξια κι όλα αυτά τα καθόλου όμορφα....
Όμως αυτή είναι η οπτική ενός τρίτου κι απ έξω απ τη σχέση μας...
Εμείς μέσα στην σχέση μας, σε αυτή την ηλικία, μετά τους 6 μήνες συμβίωσης ΞΕΡΑΜΕ ότι μπορούμε να πάμε παρακάτω... και ΘΕΛΑΜΕ και οι δύο να κάνουμε οικογένεια...
Αυτό στον πρώτο μου γάμο το ανακάλυψα σκέφτηκα μετά απο τα 6 πρώτα χρόνια της σχέσης 20-26 και στα 27 παντρευτήκαμε.
Είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένη και βλέπω και ξέρω ότι ο γάμος μου θα πετύχει... όπως ήξερα στον πρώτο μου γάμο απ το πρώτο εξάμηνο ότι ΔΕΝ θα πετύχει!
Κι επειδή εγώ είμαι φρεσκοπαντρεμένη κι ίσως να μην μετράει τόσο πολύ, ναι ξέρω κι άλλα ζευγάρια στην ηλικία μου που ΕΠΕΛΕΞΑΝ να διαλέξουν σύντροφο για τη ζωή τους κι όχι εραστή και τελικά κατέληξαν πολύ ερωτευμένα με έναν σύντροφο-εραστή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Στα 35 σου έχεις άλλες αξίες και άλλες προταιρεότητες... τα μακρυά του μαλλιά ξέρεις ότι είναι κάτι του παρελθόντος καθώς και οι κοιλιακοί... Αχνοφαίνεται η καραφλίτσα καθώς και η δική σου κοιλίτσα... μαθαίνεις να ζεις με αυτά, δεν είναι συμβιβασμός το να ψάχνεις συντροφικότητα κι όχι κεραυνοβόλο έρωτα με την πρώτη ματιά και σαρανταδύο κολωτούμπες
Στα 35 σου βλέπεις καθαρά ότι η μοναξιά στο κρεβάτι δεν σημαίνει "ευκαιρία για ξεσάλωμα" γιατί έχεις ήδη ξεσαλώσει αρκετά
Δεν είναι συμβιβασμός... είναι αλλαγή προταιρεοτήτων..
Πιστεύω ότι αυτοί οι γάμοι έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν απ ότι ένας γάμος στα 25 μετά από τρελό έρωτα στα 20....
Ο λόγος? Γιατί τα άτομα αυτά ξέρουν ότι παντρεύονται γιατί θέλουν να κάνουν οικογένεια και να έχουν για πάντα δίπλα τους έναν άνθρωπο που δεν θα καίγονται από έρωτα και πάθος για πάρτη του αλλά θα αγαπούν θα εκτιμούν το άτομο το οποίο είδαν ότι μπορούν να βρούν ΠΛΕΟΝ αυτά που δεν βρήκαν σε όλες τις σχέσεις των 25 τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.