Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
01-02-10
23:22
Ξέρεις ποιο είναι το αστείο Μιτενγουάλντ; ...
Ο φόβος της επαφής και η αντιστροφή του
Τίποτα δεν φοβάται ο άνθρωπος περισσότερο από το άγγιγμα του άγνωστου. Θέλουμε να βλέπουμε αυτό που απλώνει να μας αγγίξει, θέλουμε να το αναγνωρίζουμε ή τουλάχιστον να μπορούμε να το κατατάξουμε. Παντού ο άνθρωπος αποφεύγει την επαφή με το Ξένο. Τη νύχτα ή, γενικότερα, στο σκοτάδι, ο τρόμος μιάς αναπάντεχης επαφής μπορεί να φτάσει ως τον πανικό. Ούτε καν τα ρούχα δεν μας δίνουν αρκετή σιγουριά: πόσο εύκολο είναι να σκιστούν, πόσο εύκολο είναι ο επιτιθέμενος να φτάσει ως τη γυμνή, λεία, ανυπεράσπιστη σάρκα του θύματος.
Όλες οι αποστάσεις που έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος γύρω του υπαγορεύτηκαν απʼ αυτόν τον φόβο της επαφής. Κλειδαμπαρωνόμαστε μέσα στα σπίτια στα οποία απαγορεύεται η είσοδος σʼ όλους, μόνον έτσι νοιώθουμε κάποια σφάλεια. Ο φόβος για τον διαρρήκτη δεν οφείλεται μόνο στις ληστρικές του προθέσεις, είναι επίσης φόβος για το ξαφνικό, αναπάντεχο άγγιγμά του μέσα στο σκοτάδι. Το χέρι, στη χειρονομία που το κάνει να μοιάζει με αρπάγη, χρησιμοποιείται πάντα ως σύμβολο αυτού του φόβου… Αυτή η απέχθεια για την επαφή δεν μας εγκαταλείπει ούτε όταν βρισκόμαστε ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους. Ο τρόπος που κινούμαστε στο δρόμο, ανάμεσα σε πολλούς ανθρώπους, σε εστιατόρια, λεωφορεία και τραίνα, υπαγορεύεται απʼ αυτόν το φόβο. Ακόμα κι εκεί που στεκόμαστε πολύ κοντά σε άλλους, όταν μπορούμε να τους κοιτάζουμε και να τους περιεργαζόμαστε πολύ καλά, όσο είναι δυνατόν αποφεύγουμε την επαφή μαζί τους. Όταν κάνουμε το αντίθετο, αυτό σημαίνει πως κάποιος μας άρεσε, και τότε η προσέγγιση γίνεται από μόνη της.
Η βιασύνη μας να ζητήσουμε συγνώμη για ένα αθέλητο άγγιγμα, η ένταση με την οποία περιμένουμε να μας ζητήσουν συγνώμη για τον ίδιο λόγο, η βίαιη και μερικές φορές χειροπιαστή μας αντίδραση, όταν αυτό δεν συμβεί, η απέχθεια και το μίσος που νοιώθουμε για τον «φταίχτη», ακόμα κι όταν δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι είναι αυτός, όλο αυτό το σύμπλεγμα στο άγγιγμα με το Ξένο, με την ακραία του κινητικότητα και το ευερέθιστο, αποδεικνύει ότι εδώ πρόκειται για κάτι βαθύ, πάντα ζωντανό και πάντα επικίνδυνο, κάτι που δεν εγκαταλείπει ποτέ τον άνθρωπο από τη στιγμή που έχει θέσει τα όρια της προσωπικότητάς του.
Μόνον η μάζα μπορεί να λυτρώσει τον άνθρωπο απʼ αυτόν τον φόβο της επαφής. Είναι η μοναδική κατάσταση στην οποία αυτός ο φόβος μεταστρέφεται στο αντίθετό του. Για να γίνει αυτό χρειαζόμαστε την πυκνή μάζα, όταν το ένα σώμα είναι σφιγμένο πάνω στʼ άλλο, μάζα πυκνή και ως προς τη ψυχική της διάθεση, έτσι ώστε να μην προσέχουμε ποιος είναι αυτός που μας «στριμώχνει». Μόλις παραδοθούμε στη μάζα, δεν φοβόμαστε πια την επαφή μαζί της. Στην ιδανική περίπτωση της μάζας, ο καθένας νιώθει ίδιος με τους άλλους. Καμία διαφορά δεν μετράει, ούτε και η διαφορά των φύλων. Αυτός που μας στριμώχνει είναι σαν τον ίδιο τον εαυτό μας. Τον νιώθουμε όπως νιώθουμε τον εαυτό μας. Ξαφνικά τη στιγμή εκείνη όλα γίνονται όπως στο εσωτερικό ενός και μόνου σώματος. Ίσως αυτός είναι ένας λόγος που η μάζα προσπαθεί να πυκνώσει όσο περισσότερο μπορεί: θέλει να απαλλαγεί όσο πιο απόλυτα γίνεται από τον φόβο της επαφής των μεμονωμένων ατόμων. Όσο πιο δυνατά σφίγγονται οι άνθρωποι ο ένας με τον άλλο, τόσο πιο ασφαλείς αισθάνονται, τόσο λιγότερο φοβούνται ο ένας τον άλλο. Αυτή η αντιστροφή του φόβου της επαφής είναι χαρακτηριστικό της μάζας. Η ανακούφιση που απλώνεται μέσα στη μάζα…φθάνει σʼ έναν αξιοσημείωτο βαθμό, όταν η μάζα φτάνει στη μεγαλύτερη πυκνότητά της.
Πηγή: Μάζα και Εξουσία- Ελία Κανέττι- Εκδ. Ηριδανός- Αθήνα 1971, σελ. 11
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
01-02-10
13:02
Δεν διαφωνώ πουθενά.
Όμως έρχεστε στα λόγια μου περί γλώσσας...
Θα έπρεπε να μαθαίνουμε "περισσότερο" Ελληνικό τρόπο σκέψης.
Ας μου επιτραπεί ένας νεο-λογισμός:
Ο ιμπεριαλισμός πέρα από οικονομικός, είναι πολιτιστικός.
Ούτε κι εγώ διαφωνώ μαζί σου, αλλά αν μπορείς να προσδιορίσεις το περιεχόμενο του "Ελληνικού τρόπου σκέψης", θα σου ήμουν υπόχρεος, φίλτατε Mw!
Σε ένα μεγάλο βαθμό για την κατάντια μας οφείλεται το ότι έχουμε αποκοπεί από τις ρίζες μας και τον πολιτισμό μας. Μόνο και μόνο ότι καπελωθήκαμε από το Χριστιανισμό αρκεί ως γεγονός υψίστης σημασίας για την απαρχή της παρακμής μας. .. όπως ... αντιλαμβάνομαι εγώ.
Αγαπητέ Δόκτορα, μάλλον φουνταμενταλίζεις μη ελληνικά! Αγνοείς ότι ο Ελληνισμός είχε φθάσει στο ναδίρ της παρακμής του πολύ πριν την εμφάνιση του Χριστιανισμού; Και μήπως ο Χριστιανισμός ήταν "καπέλωμα" του ιουδαϊκού (τότε) και ανθελληνικού φουνταμενταλισμού, από τη μεριά του πνέοντος τα λοίσθια Ελληνισμού;
... Ξαναρωτάω, με τους Αλβανούς τί θα ανταλλάξουμε, μπορεί να φαίνεται κυνικό, αλλά πραγματικά όταν δεν έχω να πάρω τίποτα, δεν θέλω να δώσω και τίποτα. Επίσης με ενοχλεί να πηγαίνω στην Ομόνοια και να νοιώθω ότι βρίσκομαι στην Αλβανία και παρακαλώ να ρωτάω μια πληροφορία τριγύρω επί μισή ώρα σχεδόν τον έναν και τον άλλον περαστικό και να μου κάνουν όλοι μορφασμούς = δεν μιλάω ελληνικά. Αυτό δεν είναι ανταλλαγή και ανοιχτή κοινωνία, αλλά ισοπέδωση. Της κουλτούρας μας, της αισθητικής μας και της νοοτροπίας μας.
Μιά και το θέμα είναι η "ψυχολογία του ρατσιστή", θα έλεγα πως το συγκεκριμένο απόσπασμα εμπεριέχει διαυγέστατα σύνδρομα τέτοιας ψυχολογίας. Περί ποιας "κουλτούρας μας", "αισθητικης μας" και "νοοτροπίας μας", φίλε μου Δόκτορα, τυρβάζετε και καμαρώνετε, έναντι των Αλβανών; Προσωπικά έζησα με μετανάστες εξ Αλβανίας, συγγένεψα μαζί τους και δε βρήκα καμία μα καμία διαφορά, παρά στο μόνο, ότι είναι πολύ πιο ικανοί για αναρίθμητες δουλειές ρουτίνας, από Ελλαδίτες αντίστοιχους!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
01-02-10
00:21
-Σύμφωνα με ονομαστούς (Αρχαίους) Έλληνες, ως Έλληνες θεωρούνταν βασικά, οι γνωρίζοντες το "ελληνίζειν", τούτο δεν πρωτίστως αφορούσε την άριστη γνώση και χρήση της ελληνικής γλώσσας(ομιλουμένη και γραπτή).
- Βασικές διαφορές μεταξύ (Αρχαίων) Ελλήνων και σύγχρονων Ελλάδιτών( "Νεοελλήνων"):
- Οι πρώτοι ήταν κατά το θρήσκευμα βασικά "δωδεκαθεϊστές", ενώ οι δεύτεροι, βασικά "χριστιανοί".
- Οι πρώτοι είχαν παιδεία που βασικά δίδασκε τη σωστή γνώση της Ελληνικής Γλώσσας, ενώ οι δεύτεροι, πιο εύκολα μαθαίνουν ξένες γλώσσες, παρά την Ελληνική( έστω την κουτσουρεμένη και μαλλιαρή), καθότι πάσχουν από (ιστορικού) γεννησιμιού τους: από "έλλειψη παιδείας"!
- Σημαντική ομοιότητα : είναι και οι δύο, βασικά ατομοκεντρικοί και προσωποκεντρικοί.
- Βασικές διαφορές μεταξύ (Αρχαίων) Ελλήνων και σύγχρονων Ελλάδιτών( "Νεοελλήνων"):
- Οι πρώτοι ήταν κατά το θρήσκευμα βασικά "δωδεκαθεϊστές", ενώ οι δεύτεροι, βασικά "χριστιανοί".
- Οι πρώτοι είχαν παιδεία που βασικά δίδασκε τη σωστή γνώση της Ελληνικής Γλώσσας, ενώ οι δεύτεροι, πιο εύκολα μαθαίνουν ξένες γλώσσες, παρά την Ελληνική( έστω την κουτσουρεμένη και μαλλιαρή), καθότι πάσχουν από (ιστορικού) γεννησιμιού τους: από "έλλειψη παιδείας"!
- Σημαντική ομοιότητα : είναι και οι δύο, βασικά ατομοκεντρικοί και προσωποκεντρικοί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.