mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
29-01-10
23:29
Πολυπλοκα τα πραματα.
Ειναι βασικο να γινει απο ολους μας αντιληπτο πως δυο στους τριτους ποτε δε χωρα. Και στη δικη σας περιπτωση δε χωρας ή εσυ ή εκεινος. Μπορει κι εκεινη να μην μπορεσει να χωρεσει πουθενα τελικα, ανεξαρτητως χρονου που θα της παρει η ολη υποθεση.
Πολλες φορες, για να φερουμε τον αλλο περισσοτερο κοντα μας και για να τον κανουμε να ''κολλησει'', χρησιμοποιουμε τον εξαγορασμο, χωρις απαραιτητα αυτο να σημαινει πως ειναι κατι κακο.
Εσυ, σε αυτη τη σχεση, οπως φαινεται, εχεις δωσει περισσοτερο απο τον μισο σου εαυτο, εχεις μπει σε μια διαδικασια εξαγορασμου της κοπελας ( υποσχεση χρηματικης και συναισθηματικης ικανοποιησης και ενα επισης σημαντικο-> της προσφερεσαι για πατερας των παιδιων της - τι πιο ελκυστικο για μια γυναικα που μπορει να θελει να γινει μητερα συντομα- εκθετοντας τον εαυτο της σε κινδυνο(και τον δικο σου παραλληλα), αφου απ ο,τι μας ειπες, προκειται για πολυ νεα κοπελα που εχει ακομα καιρο ωστε να υλοποιησει τις σπουδες της. Ποσο μαλλον να αποκατασταθει επαγγελματικα - κατι που παιρνει χρονια σημερα- ειδικοτερα αν το κανει μονη της, χωρις το ''σπρωξιμο'' του ''μπαμπα'' ή του πιο εμπειρου και κατασταλαγμενου συντροφου- και φυσικα χωρις ακομα να εχει κανει την προσωπικη εσωτερικη της αναζητηση ως προς τι θελει και πως το θελει.)
Απο την αλλη, καθε λογικος ανθρωπος, αν ενιωθε εστω κι ελαχιστη απορριψη απο τον αλλο, θα αποχωρουσε. Ανηκεις στην κατηγορια των ερωτευμενων κυνηγων (το φυλο δεν εχει σημασια), διεκδικεις εναν ανθρωπο κι ας σου προσφερει ελαχιστα-ισως τιποτα τελικως- οσων θελεις.
Ειναι φανερο πως την θελεις. Και την θελεις και πολυ, αλλωστε 5 μηνες δεν ειναι λιγο. Αρκετο διαστημα ωστε να βαλεις τις σκεψεις σου σε ταξη ή να τις... ανακατεψεις ακομα περισσοτερο.
Την κοπελα δεν μπορω να την κρινω. Πρωτον γιατι δε γραφει εκεινη να δω πως μπορει να νιωθει. Δευτερευοντως, αν λαβω υποψην και παλι οσων ειπες, το κοριτσι ειναι ενα βημα μπρος, ενα πισω. Αν ηταν ερωτευμενη μαζι σου δε θα το σκεφτοταν κι ουτε θα πισωγυριζε (εστω και για λιγα λεπτα, εστω με την σκεψη). Και ο ερωτας δε φτανει για να κρατησει ενωμενο ενα ζευγαρι οπως προφανως στην περιπτωση της με τον προηγουμενο φιλο της (σε αντιθεση με την αγαπη που φτανει και παραφτανει και τα παντα τσακιζει).
Ειναι ''παρανοικο'' να συζητα μαζι σου τις πιθανοτητες να γυρισει στον προηγουμενο, κι ακομα πιο ''τρελο'' να την ακους, θελοντας την ακομα περισσοτερο. Καταννοω πως μια σχεση βασιζεται στην επικοινωνια, ομως οι συζητησεις με τετοιο θεμα, με παραπεμπουν κυριως σε συμβουλευτικο-φιλικο-παρηγορητικη σχεση, κι οχι ερωτικη...
Εσυ τι λες?
Πολλα παιζουν τον ρολο τους σχετικα με την αποφαση σου. Θα μπορουσα να σου πω αφου την θελεις τοσο πολυ, να κανεις υπομονη και να περιμενεις κοντα της, μεχρι να παρει τις τελικες της αποφασεις, να την ακους και να την παρηγορεις.
Θα μπορουσα επισης να σου πω να την παρατησεις και να βρεις καποια που θα σε ζοριζει λιγοτερο ή που τουλαχιστον θα σε ζοριζει ευχαριστα κι οχι με βαριες σκεψεις και ανησυχιες.
Δε θα προτεινω τιποτε απο τα δυο(αρκει να τα εχεις στα υποψην) με την επιφυλαξη πως δε σε γνωριζω και δεν μπορω να ξερω τι θα σου εκανε περισσοτερο καλο.
Θα ελεγα ομως κατι που κανει καλο σε ολες μα ολες ανεξαιρετως τις ανθρωπινες σχεσεις,ανεξαρτητως ηλικιας, ανεξαρτητως βιωματων, ανεξαρτητως φυλου, χαρακτηρα, περιβαλλοντος... ο χρονος και η ελευθερια.
Να δωσεις χρονο σε εσενα (πνευματικα και συναισθηματικα) να σκεφτεις και να φιλοσοφησεις την ιστορια σου, να εχει κι εκεινη τον χρονο να νιωθει (το πιο βασικο, ακομα κι αν βρισκεται ''σε σχεση'' μεσενα) ελευθερη και να αφησετε τον καιρο να δειξει, χωρις ζορια και πιεση, συζητησεις για το τιποτα και το πολυ, τι ειναι τελικα καλο και για τους δυο.
Ειστε φορτισμενοι και οι δυο, οχι αθελα κανενος, και ο μονος τροπος να προσπεραστει η φορτιση.. ειναι η ''ξεκουραση'' και η ελευθερια σε κινησεις και σκεψεις.
Θα ηθελα να αφιερωσεις περισσοτερο χρονο σκεπτομενος τις δικες σου αποκλειστικα επιθυμιες, σχετικα μ' αυτη τη σχεση. Οι απαντησεις θα ερθουν μονες τους.
Ειναι βασικο να γινει απο ολους μας αντιληπτο πως δυο στους τριτους ποτε δε χωρα. Και στη δικη σας περιπτωση δε χωρας ή εσυ ή εκεινος. Μπορει κι εκεινη να μην μπορεσει να χωρεσει πουθενα τελικα, ανεξαρτητως χρονου που θα της παρει η ολη υποθεση.
Πολλες φορες, για να φερουμε τον αλλο περισσοτερο κοντα μας και για να τον κανουμε να ''κολλησει'', χρησιμοποιουμε τον εξαγορασμο, χωρις απαραιτητα αυτο να σημαινει πως ειναι κατι κακο.
Εσυ, σε αυτη τη σχεση, οπως φαινεται, εχεις δωσει περισσοτερο απο τον μισο σου εαυτο, εχεις μπει σε μια διαδικασια εξαγορασμου της κοπελας ( υποσχεση χρηματικης και συναισθηματικης ικανοποιησης και ενα επισης σημαντικο-> της προσφερεσαι για πατερας των παιδιων της - τι πιο ελκυστικο για μια γυναικα που μπορει να θελει να γινει μητερα συντομα- εκθετοντας τον εαυτο της σε κινδυνο(και τον δικο σου παραλληλα), αφου απ ο,τι μας ειπες, προκειται για πολυ νεα κοπελα που εχει ακομα καιρο ωστε να υλοποιησει τις σπουδες της. Ποσο μαλλον να αποκατασταθει επαγγελματικα - κατι που παιρνει χρονια σημερα- ειδικοτερα αν το κανει μονη της, χωρις το ''σπρωξιμο'' του ''μπαμπα'' ή του πιο εμπειρου και κατασταλαγμενου συντροφου- και φυσικα χωρις ακομα να εχει κανει την προσωπικη εσωτερικη της αναζητηση ως προς τι θελει και πως το θελει.)
Απο την αλλη, καθε λογικος ανθρωπος, αν ενιωθε εστω κι ελαχιστη απορριψη απο τον αλλο, θα αποχωρουσε. Ανηκεις στην κατηγορια των ερωτευμενων κυνηγων (το φυλο δεν εχει σημασια), διεκδικεις εναν ανθρωπο κι ας σου προσφερει ελαχιστα-ισως τιποτα τελικως- οσων θελεις.
Ειναι φανερο πως την θελεις. Και την θελεις και πολυ, αλλωστε 5 μηνες δεν ειναι λιγο. Αρκετο διαστημα ωστε να βαλεις τις σκεψεις σου σε ταξη ή να τις... ανακατεψεις ακομα περισσοτερο.
Την κοπελα δεν μπορω να την κρινω. Πρωτον γιατι δε γραφει εκεινη να δω πως μπορει να νιωθει. Δευτερευοντως, αν λαβω υποψην και παλι οσων ειπες, το κοριτσι ειναι ενα βημα μπρος, ενα πισω. Αν ηταν ερωτευμενη μαζι σου δε θα το σκεφτοταν κι ουτε θα πισωγυριζε (εστω και για λιγα λεπτα, εστω με την σκεψη). Και ο ερωτας δε φτανει για να κρατησει ενωμενο ενα ζευγαρι οπως προφανως στην περιπτωση της με τον προηγουμενο φιλο της (σε αντιθεση με την αγαπη που φτανει και παραφτανει και τα παντα τσακιζει).
Ειναι ''παρανοικο'' να συζητα μαζι σου τις πιθανοτητες να γυρισει στον προηγουμενο, κι ακομα πιο ''τρελο'' να την ακους, θελοντας την ακομα περισσοτερο. Καταννοω πως μια σχεση βασιζεται στην επικοινωνια, ομως οι συζητησεις με τετοιο θεμα, με παραπεμπουν κυριως σε συμβουλευτικο-φιλικο-παρηγορητικη σχεση, κι οχι ερωτικη...
Εσυ τι λες?
Πολλα παιζουν τον ρολο τους σχετικα με την αποφαση σου. Θα μπορουσα να σου πω αφου την θελεις τοσο πολυ, να κανεις υπομονη και να περιμενεις κοντα της, μεχρι να παρει τις τελικες της αποφασεις, να την ακους και να την παρηγορεις.
Θα μπορουσα επισης να σου πω να την παρατησεις και να βρεις καποια που θα σε ζοριζει λιγοτερο ή που τουλαχιστον θα σε ζοριζει ευχαριστα κι οχι με βαριες σκεψεις και ανησυχιες.
Δε θα προτεινω τιποτε απο τα δυο(αρκει να τα εχεις στα υποψην) με την επιφυλαξη πως δε σε γνωριζω και δεν μπορω να ξερω τι θα σου εκανε περισσοτερο καλο.
Θα ελεγα ομως κατι που κανει καλο σε ολες μα ολες ανεξαιρετως τις ανθρωπινες σχεσεις,ανεξαρτητως ηλικιας, ανεξαρτητως βιωματων, ανεξαρτητως φυλου, χαρακτηρα, περιβαλλοντος... ο χρονος και η ελευθερια.
Να δωσεις χρονο σε εσενα (πνευματικα και συναισθηματικα) να σκεφτεις και να φιλοσοφησεις την ιστορια σου, να εχει κι εκεινη τον χρονο να νιωθει (το πιο βασικο, ακομα κι αν βρισκεται ''σε σχεση'' μεσενα) ελευθερη και να αφησετε τον καιρο να δειξει, χωρις ζορια και πιεση, συζητησεις για το τιποτα και το πολυ, τι ειναι τελικα καλο και για τους δυο.
Ειστε φορτισμενοι και οι δυο, οχι αθελα κανενος, και ο μονος τροπος να προσπεραστει η φορτιση.. ειναι η ''ξεκουραση'' και η ελευθερια σε κινησεις και σκεψεις.
Θα ηθελα να αφιερωσεις περισσοτερο χρονο σκεπτομενος τις δικες σου αποκλειστικα επιθυμιες, σχετικα μ' αυτη τη σχεση. Οι απαντησεις θα ερθουν μονες τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.