Madrugada*
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Madrugada* αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 808 μηνύματα.
17-02-10
13:27
Μιλάμε για κάτι τελείως διαφορετικό. Δεν εννοώ να αποκοπείς από τους υπόλοιπους αθρώπους και να ζεις με τον καλό σου σε ένα ερημονήσι, το εννοώ τελείως διαφορετικά, τί έχει την πρώτη προτεραιότητα ; το ζεύγος ή η κοινωνία ; Η ανώτερη βιοθεωρία για μένα και η πιο ρεαλιστική είναι η μονάδα που συντίθεται από το εγώ και το εσύ με τέτοιους δεσμούς όμως, τόσο ισχυρούς, ώστε αποτελεί πλέον μια ξεχωριστή μονάδα η οποία δεν αποτελεί κίνδυνο ή απειλή για την κοινωνία. Το έδειξε και η Ιστορία. Ούτε ο ατομικισμός ούτε ο κολεκτιβισμός οφέλησαν ως τώρα, γιατί οι άνθρωποι δεν εχουν μάθει να λειτουργούν καλά καλά ως ζεύγος-μονάδα, και θέλουν να κάνουν την παγκόσμια κοινωνία να λειτουργεί ως 'Ενα-μονάδα.
Αυτό που λες μου θυμίζει την πλατωνική θεωρία στο Συμπόσιο. Όπως το αντιλαμβάνομαι, θέτεις το δίλημμα προτεραιότητας περί ζεύγους ή κοινωνίας συμβολιστικά, ώστε να μου δείξεις πόσο ισχυρή είναι μια αγάπη για'σένα, η ισχυρότερη όλων. Πράγματι λοιπόν, μιλάμε για κάτι τελείως διαφορετικό, καθώς αδυνατώ να κατανοήσω το συλλογισμό σου... Θα ήθελα πολύ να μάθω -αν και ξέρω πως δεν πρόκειται να επεκταθείς εδώ μέσα- σε γενικά πλαίσια πώς λειτουργείς εσύ μέσα σε μια σχέση αλλά και η εκάστοτε σύντροφος. Πώς λειτουργεί αυτό στην πράξη, κι αν έχει επιτύχει. Πραγματικά να μάθω προσπαθώ, δεν έχω πρόθεση να σε προσβάλλω το ξαναλέω. Σ'εμένα τουλάχιστον μπορείς να απαντήσεις, δεν έδειξα κανενός είδους ρατσισμό όπως ανέφερες παραπάνω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Madrugada*
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Madrugada* αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 808 μηνύματα.
16-02-10
20:22
Δόκτωρά μου, έχουμε διαφορετική οπτική πάνω στο ζήτημα. Μπλέκεις δύο διαφορετικές παραμέτρους που δεν είναι κατ'ανάγκην εξαρτημένες. Συμφωνώ πως το δυο-δυο είναι πολύ καλή ομάδα, αλλά σε σχέση με τη μονάδα. Κι αυτό ισχύει γενκότερα, και στη φιλία, και σε μια επαγγελματική συνεργασία, και παντού. Όμως το γεγονός ότι μια δυάδα, ένα ζευγάρι όπως αναφέρεις, είναι ικανό να διαλύσει την ομάδα ή το κράτος, έστω ότι το δέχομαι αυτό, δεν υπάρχει κανένας λόγος οι δύο μονάδες (μεμονωμένα η καθεμιά) να είναι αποκομμένες από το υπόλοιπο σύμπαν!
Κατά την άποψή μου λοιπόν, νομίζω πως θα πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία ώστε να μη χάσει κανείς το μέτρο. Ναι, νιώθω πλήρης ούσα μόνο με εκείνον επειδή είμαι ερωτευμένη κι αυτό είναι αμοιβαίο, περνάμε υπέροχα, έχω την ανάγκη να είμαι μαζί του συνέχεια και μου λείπει όταν δεν είμαστε μαζί, ΑΛΛΑ δε χαλάω την καθημερινότητά μου για κανέναν όσο κι αν με γεμίζει.
Η ζωή μου χωρίζεται σε τομείς όπως της οικογένειας, δουλειάς, φιλίας, ερωτικού τομέα, υποχρεώσεων και ελεύθερου χρόνου. Βάζω προτεραιότητες ούτως ώστε να είμαι πρωτίστως εγώ ικανοποιημένη στο μέτρο του δυνατού, αλλά και οι άλλοι γύρω μου. Εάν αφιερώσω όλο τον ελεύθερό μου χρόνο σ'εκείνον, δε θα είναι χαρούμενοι και ευχαριστημένοι οι υπόλοιποι άνθρωποι που με πλαισιώνουν, θα παραμελήσω τις υποχρεώσεις μου, εκείνους, και τον ίδιο μου τον εαυτό.
Κατά την άποψή μου λοιπόν, νομίζω πως θα πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία ώστε να μη χάσει κανείς το μέτρο. Ναι, νιώθω πλήρης ούσα μόνο με εκείνον επειδή είμαι ερωτευμένη κι αυτό είναι αμοιβαίο, περνάμε υπέροχα, έχω την ανάγκη να είμαι μαζί του συνέχεια και μου λείπει όταν δεν είμαστε μαζί, ΑΛΛΑ δε χαλάω την καθημερινότητά μου για κανέναν όσο κι αν με γεμίζει.
Η ζωή μου χωρίζεται σε τομείς όπως της οικογένειας, δουλειάς, φιλίας, ερωτικού τομέα, υποχρεώσεων και ελεύθερου χρόνου. Βάζω προτεραιότητες ούτως ώστε να είμαι πρωτίστως εγώ ικανοποιημένη στο μέτρο του δυνατού, αλλά και οι άλλοι γύρω μου. Εάν αφιερώσω όλο τον ελεύθερό μου χρόνο σ'εκείνον, δε θα είναι χαρούμενοι και ευχαριστημένοι οι υπόλοιποι άνθρωποι που με πλαισιώνουν, θα παραμελήσω τις υποχρεώσεις μου, εκείνους, και τον ίδιο μου τον εαυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Madrugada*
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Madrugada* αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 808 μηνύματα.
16-02-10
15:31
είναι κι αυτός ένας τρόπος ζωής, όπως το να είσαι στρατιωτικός, ιερέας, χίπης, γκοθάς ή μαφιόζος, άμα το τραβάει ο οργανισμός και των δυο είναι μια χαρά, έχει και πλάκα
Βγαίνω τώρα για 4 ώρες περίπου. Ενημερώνω το στέκι να φάει αν δεν γυρίσω.
Ίσως <<μια χαρά>> για τους ίδιους, για τους υπολοίπους όμως; Και για πόσο διάστημα θα είναι <<μια χαρά;>> Είναι υγιές να είσαι τόσο προσκολλημένος στον άλλο και κρεμασμένος από πάνω του και να είστε αχώριστοι; Αναρωτιέμαι για πόσο θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτό...
υ.γ.1 δεν έχω επιθετική διάθεση, εκφράζω τις αμφιβολίες μου
υ.γ.2 Αχ, βγες, θα προσπαθήσω να το αντέξω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.