25-03-10
10:18
Επηρεάζουν οι μηροί τον εγκέφαλο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
22-03-10
15:33
Το σεξ περιπλέκει τα πράγματα, δεν τα διευκολύνει.
Πώς τα περιπλέκει δηλαδή;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-02-10
13:35
Διαβάζοντας το πρώτο ποστ παρατηρώ οτι πουθενά δε λες τι συναισθήματα έχει αυτή η κοπέλα για σένα.
Διεκπεραιωτικά δηλαδή πιο πολύ. Δεν ανακοίνωσε οτι χώρισε και τώρα αγαπάει εσένα, παρά οτι χώρισε κι εσύ είσαι ο επόμενος - αυτός που θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις το χωρισμό κοινώς. Εσύ δεν το άκουσες, όμως στις φίλες της αυτό είπε. "Καλό παιδί ο Μπαγλαμάς μωρέ, με αγαπάει, με θέλει, τι να κάνω κι εγώ, εφόσον ο άλλος με χώρισε, ας κρατήσω αυτόν να δούμε πού θα πάει" Υποθέσεις κάνω έτσι;
Σ' όλο το υπόλοιπο ποστ περιγράφεις την προσφορά που είσαι διατεθειμένος να κάνεις. Λόγος για τα συναισθήματα της κοπέλας πάλι. Θεωρώ λογικό βέβαια όταν βρίσκεσαι αναποφάσιστος σε δύο σχέσεις ή ανθρώπους να καταγράφεις - έστω νοερά - τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα. Αλλά προσμετράς και τα συναισθήματα, εκτός αν είσαι τόσο απελπισμένη να παντρευτείς για να ξεφύγεις ας πούμε από κάτι που εκεί μετράς μόνο το συμφέρον.
Λυπάμαι που θα γίνω σκληρή, αλλά θεωρώ οτι σκόπιμα δε μίλησες για τα συναισθήματα της κοπέλας - απλά δεν υπήρχαν. Για εκείνη ο κόσμος της είναι ο άλλος. Εσύ ήσουν το δεκανίκι που βαστούσε αυτούς τους μήνες για να μην πέσει που έχασε τον άλλον. Και διερωτώμαι - αν και μάλλον ξέρω την απάντηση: εσύ πώς μπορείς να την αγαπάς τόσο πολύ από τη στιγμή που εκείνη δε σε αγαπάει (και τόσο); Σου αρέσει να πονάς; Δεν ειρωνεύομαι, το έχω κι εγώ αυτό το δράμα μέσα μου. Η πιο απλή απάντηση βέβαια είναι "δεν είναι ο έρωτας παιδί της λογικής". Το δέχομαι.
Αυτό που εκτιμώ είναι οτι ήταν ξεκάθαρη μαζί σου από την αρχή. Δηλαδή σου έδειξε το πηγάδι που θα σε ρίξει και μετά σε έριξε, σου είπε "να, το βλέπεις το πηγάδι; Εδώ θα σε ρίξω". Δεν είσαι κι άμοιρος ευθυνών, δε θέλω να σου χαϊδέψω τα αυτιά. Το σίγουρο είναι οτι κι οι δύο κάτι κερδίσατε από αυτή τη σχέση: αυτή το δεκανίκι που είπαμε κι εσύ μια εν δυνάμει αγάπη - ή μάλλον μια αδύναμη αγάπη. Δεν μπορείς να τα έχεις κι όλα σε αυτή τη ζωή. Ή μήπως μπορείς;...
Θυμώνω μετά μαζί της για δύο λόγους - τον έναν τον καταλαβαίνω, τον άλλον όχι. Πρώτος λόγος: που σκέφτεται να ξαναγυρίσει σε αυτόν. Είπαμε, δεν είναι ο έρωτας παιδί της λογικής. Της αρέσει κι αυτηνής να πονάει. Join the club. Δεύτερος λόγος: που σου λέει οτι θέλει να γυρίσει σε αυτόν. Ξέρεις καμιά φορά οι άνθρωποι με το άλλοθι της ειλικρίνειας γίνονται πολύ σκληροί. Είπαμε να είσαι ειλικρινής βρε κοπελιά, μην τον ξεκάνεις όμως και τελείως τον άνθρωπο!
Τι θα σε συμβούλευα να κάνεις: να φύγεις μακριά. Δε θες να ζεις με ημίμετρα, δε θες να ξέρεις οτι αυτή που αγαπάς αγαπάει άλλον. Ακόμα κι αν παντρευτείτε και κάνετε παιδιά το μυαλό της θα είναι εκεί. Και το απωθημένο είναι άσχημο πράγμα. Ξέρω οτι είναι δύσκολο να φύγεις. Αποφάσισε οτι θα πονέσεις - εσύ θα αποφασίσεις για πόσο. Αν μείνεις, θα πονέσεις πολύ και για πολύ. Αν φύγεις, θα πονέσεις πολύ αλλά για λιγότερο.
εκείνη έπαψε πια να τρέχει από πίσω του και αποφάσισε να είμαστε μαζί και να ανακοινώσει στην παρέα της πως η παλιά σχέση έλαβε τέλος και πως έχει εμένα σαν αγόρι της.
Διεκπεραιωτικά δηλαδή πιο πολύ. Δεν ανακοίνωσε οτι χώρισε και τώρα αγαπάει εσένα, παρά οτι χώρισε κι εσύ είσαι ο επόμενος - αυτός που θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις το χωρισμό κοινώς. Εσύ δεν το άκουσες, όμως στις φίλες της αυτό είπε. "Καλό παιδί ο Μπαγλαμάς μωρέ, με αγαπάει, με θέλει, τι να κάνω κι εγώ, εφόσον ο άλλος με χώρισε, ας κρατήσω αυτόν να δούμε πού θα πάει" Υποθέσεις κάνω έτσι;
Σ' όλο το υπόλοιπο ποστ περιγράφεις την προσφορά που είσαι διατεθειμένος να κάνεις. Λόγος για τα συναισθήματα της κοπέλας πάλι. Θεωρώ λογικό βέβαια όταν βρίσκεσαι αναποφάσιστος σε δύο σχέσεις ή ανθρώπους να καταγράφεις - έστω νοερά - τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα. Αλλά προσμετράς και τα συναισθήματα, εκτός αν είσαι τόσο απελπισμένη να παντρευτείς για να ξεφύγεις ας πούμε από κάτι που εκεί μετράς μόνο το συμφέρον.
Λυπάμαι που θα γίνω σκληρή, αλλά θεωρώ οτι σκόπιμα δε μίλησες για τα συναισθήματα της κοπέλας - απλά δεν υπήρχαν. Για εκείνη ο κόσμος της είναι ο άλλος. Εσύ ήσουν το δεκανίκι που βαστούσε αυτούς τους μήνες για να μην πέσει που έχασε τον άλλον. Και διερωτώμαι - αν και μάλλον ξέρω την απάντηση: εσύ πώς μπορείς να την αγαπάς τόσο πολύ από τη στιγμή που εκείνη δε σε αγαπάει (και τόσο); Σου αρέσει να πονάς; Δεν ειρωνεύομαι, το έχω κι εγώ αυτό το δράμα μέσα μου. Η πιο απλή απάντηση βέβαια είναι "δεν είναι ο έρωτας παιδί της λογικής". Το δέχομαι.
Αυτό που εκτιμώ είναι οτι ήταν ξεκάθαρη μαζί σου από την αρχή. Δηλαδή σου έδειξε το πηγάδι που θα σε ρίξει και μετά σε έριξε, σου είπε "να, το βλέπεις το πηγάδι; Εδώ θα σε ρίξω". Δεν είσαι κι άμοιρος ευθυνών, δε θέλω να σου χαϊδέψω τα αυτιά. Το σίγουρο είναι οτι κι οι δύο κάτι κερδίσατε από αυτή τη σχέση: αυτή το δεκανίκι που είπαμε κι εσύ μια εν δυνάμει αγάπη - ή μάλλον μια αδύναμη αγάπη. Δεν μπορείς να τα έχεις κι όλα σε αυτή τη ζωή. Ή μήπως μπορείς;...
Θυμώνω μετά μαζί της για δύο λόγους - τον έναν τον καταλαβαίνω, τον άλλον όχι. Πρώτος λόγος: που σκέφτεται να ξαναγυρίσει σε αυτόν. Είπαμε, δεν είναι ο έρωτας παιδί της λογικής. Της αρέσει κι αυτηνής να πονάει. Join the club. Δεύτερος λόγος: που σου λέει οτι θέλει να γυρίσει σε αυτόν. Ξέρεις καμιά φορά οι άνθρωποι με το άλλοθι της ειλικρίνειας γίνονται πολύ σκληροί. Είπαμε να είσαι ειλικρινής βρε κοπελιά, μην τον ξεκάνεις όμως και τελείως τον άνθρωπο!
Τι θα σε συμβούλευα να κάνεις: να φύγεις μακριά. Δε θες να ζεις με ημίμετρα, δε θες να ξέρεις οτι αυτή που αγαπάς αγαπάει άλλον. Ακόμα κι αν παντρευτείτε και κάνετε παιδιά το μυαλό της θα είναι εκεί. Και το απωθημένο είναι άσχημο πράγμα. Ξέρω οτι είναι δύσκολο να φύγεις. Αποφάσισε οτι θα πονέσεις - εσύ θα αποφασίσεις για πόσο. Αν μείνεις, θα πονέσεις πολύ και για πολύ. Αν φύγεις, θα πονέσεις πολύ αλλά για λιγότερο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.