26-02-10
12:06
Ο λόγος του Χριστού ήταν παραβολικός!!! Και επιπλέον ποτέ δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των...."χιτώνων" του καθένα, ακόμη και αυτών που αρέσκονται στο ρόλο των θυμάτων!!!!
Σίγουρα όμως ήταν πάνω από ένας, αν και σαν παράδειγμα το συγκεκριμένο δεν είναι κατάλληλο, καθώς ο Χριστός αναφερόταν στα υλικά αγαθά με το συγκεκριμένο.
Η τοποθέτηση σου γενικά είναι αρκετά προσγειωμένη και χαίρομαι γι αυτό, αλλά χρησιμοποιείς λέξεις ...<απάτη>... που δεν αρμόζουν κατά τη γνώμη μου!
Πρέπει κάποτε να κατανοήσουμε, ότι τα συναισθήματα του άλλου δεν μας ανήκουν και δεν είναι ακολουθία δεδομένων μόνο προς εμάς και ότι στην αντίθετη περίπτωση υπάρχει απιστία!!!!
Απιστία άλλωστε θεωρείται η έλλειψη πίστης σε ότι καθιερωμένο και αυτό είναι λάθος εν τη γενέση του
Ούτε τα συναισθήματα του, ούτε και ο ίδιος μας ανήκει. Δε νομίζω ότι πιστεύει κανείς κάτι τέτοιο. Αυτό όμως δεν αναιρεί το δικαίωμα μας να θέλουμε η σχέση, που έχουμε με έναν άνθρωπο να είναι αυστηρά ανάμεσά μας και όχι να συμμετέχουν σε αυτήν και κανά δύο άλλοι, (εκτός και αν από την αρχή έχει ξεκαθαρίσει και αντίστοιχα αποδεχτεί ο καθένας ότι η σχέση έχει ελεύθερα όρια). Γι' αυτό όταν σε απατήσει κάποιος, δεν παύεις να τον αγαπάς, μπορείς όμως να πάψεις τη σχέση.
Τα συναισθήματα του καθενός είναι δικό του θέμα, η σχέση όμως είναι θέμα 2 ανθρώπων και τα όρια τα βάζουν και οι δύο. Τώρα αν αυτοί οι δύο αρέσκονται στο να "διευρύνουν" τα όρια αυτής της σχέσης, είναι δικό τους θέμα. Αλλά πρέπει να το δέχονται και οι δύο.
Αντιθέτως όταν κάνεις σχέση με ένα άτομο, που ξέρεις ότι δεν του αρέσει η απίστια και το αγαπάς και δεν θες να το πληγώσεις, τότε αν το απατήσεις και θα το πληγώσεις και θα νιώσει προδωμένο. Και πολύ καλά θα κάνει, αφού ήξερες την θέση του στο θέμα και την αποδέχτηκες (διότι αν δεν εξέφρασες αντίθεση την αποδέχεσαι, αν εξέφραζες αντίθεση δεν θα είχατε σχέση) και προχώρησες σε σχέση με τους όρους αυτούς.
Θέλω να σου πω ότι άλλο ο καθένας σαν μονάδα και τα συναισθήματα που αυτός έχει και άλλο η σχέση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
26-02-10
11:21
Δεν έχω καμιά δυσκολία να καταλάβω οτιδήποτε!
Σχολιάζοντας την περίπτωση που αναφέρεις, έχω να πω το εξής....η πίστη με τη μορφή που της δίνεις, μπορεί να είναι οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα, ίσως απλά και σκέτος "φόβος" για το "άγνωστο", δεν αποδεικνύει καμιά αγάπη....
Από πότε η αγάπη έγινε συνώνυμη με την αποκλειστικότητα;;;
Αντίθετα, το να έχεις κάποια ερωτική εμπειρία παράλληλα, δεν σημαίνει ότι πήρες από την αγάπη....διαζύγιο! Το αν δεν το αντέχει ο....εγωισμός του ιδιοκτήτη, είναι άλλο θέμα, νομίζω....
Άγγελε, νομίζω ότι πρέπει να παραδεχτείς, πως όταν αγαπάς κάποιον δεν θες να τον πληγώνεις. Κι αν τον απατήσεις, θα τον πληγώσεις. Αυτό νομίζω ότι είναι σαφές.
Δεν είναι θέμα ιδιοκτησίας και εγωϊσμού, είναι θέμα συναισθηματικής επένδυσης και εμπιστοσύνης, που κλονίζεται.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.