iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
17-07-11
21:54
Τι συζητάμε τώρα; Σώθηκαν, από ναυάγιο και μάλιστα κάναν κουπί στην κοντινότερη στεριά, κάποια συγκεκριμένα άτομα ... ειλικρινά πιστεύουμε ότι θα μας έλεγαν αλήθεια για το ακριβώς έγινε;
Και στην τελική ποίο το νόημα οποιασδήποτε δίκης; Μήπως να δικάσουμε και τον καπετάνιο που δεν έμαθε κολύμπι σε όσους δεν ήξεραν; Εγώ προσωπικά θα δίκαζα τα συνεργεία διάσωσης που δεν ανταποκρίθηκαν.
Και στην τελική ποίο το νόημα οποιασδήποτε δίκης; Μήπως να δικάσουμε και τον καπετάνιο που δεν έμαθε κολύμπι σε όσους δεν ήξεραν; Εγώ προσωπικά θα δίκαζα τα συνεργεία διάσωσης που δεν ανταποκρίθηκαν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
01-03-10
18:09
Κάτι που με απασχολεί,
Είναι ηθικό να μην επιλέγεις την βέλτιστη λύση;
Είναι ανήθικο να επιλέξεις την χειρότερη λύση;
Νομίζω ότι οι περισσότεροι θα επιλέξετε Όχι και Ναι. Γιατί για το ηθικό έχουμε πιο "χαλαρά" όρια;
Είναι ηθικό να μην επιλέγεις την βέλτιστη λύση;
Είναι ανήθικο να επιλέξεις την χειρότερη λύση;
Νομίζω ότι οι περισσότεροι θα επιλέξετε Όχι και Ναι. Γιατί για το ηθικό έχουμε πιο "χαλαρά" όρια;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
01-03-10
10:10
Δηλαδή η ερώτηση είναι ότι π.χ. κάποιοι αποφασίζουν να ρίξουν κλήρο για το ποίος θα πεθάνει, και ο άτυχος ξαφνικά άλλαζε γνώμη αν θα είναι αποδεκτό να θανατωθεί;- Εάν αυτός στον οποίο έπεφτε ο κλήρος, άλλαζε γνώμη θα ήταν αποδεκτό ηθικά να θανατωθεί;
Ας κάνω μια ερώτηση εγώ,
Είναι ηθικά αποδεκτό κάποιος να συμφωνήσει σε μια τέτοια κλήρωση αλλά αν επιλεχθεί αυτός "ξαφνικά" να αλλάξει γνώμη;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
27-02-10
17:43
Διαφωνώ με το προσπαθούμε να βγάλουμε μια κοινή γραμμή αντιμετώπισης τέτοιων διλημμάτων.
Οι λεπτομέρειες παίζουν σημαντικό ρόλο ... π.χ. Αυτή τη φορά είστε γονιός και έχετε πέντε παιδιά που χρειάζονται μεταμόσχευση οργάνων, άλλο καρδία, άλλο νεφρό, άλλο χολή κτλ.
Εάν δεν γίνει η μεταμόσχευση, τα παιδιά σας, θα πεθάνουν. Ωστόσο το έκτο παιδί σας είναι απόλυτα υγιής. Θα θυσιάζατε αυτό, για να σώσετε τους πέντε; Είδατε πως αλλάζει ο τρόπος σκέψης; Πόσο μάλλον αν προσθέσω και λεπτομέρειες του στυλ ότι το έκτο παιδί έχει χαμηλό IQ ή με κάποιον μαγικό τρόπο αυτό ευθύνεται για την κατάσταση των υπόλοιπων πέντε.
Νομίζω η ηθική ξεκίνησε σαν μια βάση όπου θα στηρίζετε η συμβίωση μας με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Ωστόσο γρήγορα την μετατράψαμε σε κάτι το ισχυρό και μη διαπραγματεύσιμο. Παραλίγο θεότητα. Κάπως έτσι εγκλωβιστήκαμε στην σημερινή κατάσταση όπου κυριαρχεί ο πουριτανισμός και την ηδονή την μετατρέψαμε σε κάτι διαβολικό (αλήθεια γιατί όπου υπάρχει Θεός υπάρχει και ένας διάβολος; ).
Κάτι σαν την politicaly correct άποψη όπου όταν δεν έχεις άποψη για κάτι, αποκτάς στα γρήγορα. Έτσι και η ηθική ήταν μια καλή έννοια όσο την χρησιμοποιούσαμε σαν βάση στις διαπραγματεύσεις, είτε με τον εαυτό μας είτε με άλλους, είτε για γρήγορες αποφάσεις. Ωστόσο ξεφύγαμε, πλέον έχουμε γίνει υπηρέτες της ηθικής.
Ωστόσο ας δούμε λίγο την ηθική σε καθημερινά θέματα:
Οι λεπτομέρειες παίζουν σημαντικό ρόλο ... π.χ. Αυτή τη φορά είστε γονιός και έχετε πέντε παιδιά που χρειάζονται μεταμόσχευση οργάνων, άλλο καρδία, άλλο νεφρό, άλλο χολή κτλ.
Εάν δεν γίνει η μεταμόσχευση, τα παιδιά σας, θα πεθάνουν. Ωστόσο το έκτο παιδί σας είναι απόλυτα υγιής. Θα θυσιάζατε αυτό, για να σώσετε τους πέντε; Είδατε πως αλλάζει ο τρόπος σκέψης; Πόσο μάλλον αν προσθέσω και λεπτομέρειες του στυλ ότι το έκτο παιδί έχει χαμηλό IQ ή με κάποιον μαγικό τρόπο αυτό ευθύνεται για την κατάσταση των υπόλοιπων πέντε.
Νομίζω η ηθική ξεκίνησε σαν μια βάση όπου θα στηρίζετε η συμβίωση μας με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Ωστόσο γρήγορα την μετατράψαμε σε κάτι το ισχυρό και μη διαπραγματεύσιμο. Παραλίγο θεότητα. Κάπως έτσι εγκλωβιστήκαμε στην σημερινή κατάσταση όπου κυριαρχεί ο πουριτανισμός και την ηδονή την μετατρέψαμε σε κάτι διαβολικό (αλήθεια γιατί όπου υπάρχει Θεός υπάρχει και ένας διάβολος; ).
Κάτι σαν την politicaly correct άποψη όπου όταν δεν έχεις άποψη για κάτι, αποκτάς στα γρήγορα. Έτσι και η ηθική ήταν μια καλή έννοια όσο την χρησιμοποιούσαμε σαν βάση στις διαπραγματεύσεις, είτε με τον εαυτό μας είτε με άλλους, είτε για γρήγορες αποφάσεις. Ωστόσο ξεφύγαμε, πλέον έχουμε γίνει υπηρέτες της ηθικής.
Ωστόσο ας δούμε λίγο την ηθική σε καθημερινά θέματα:
- Είναι ηθική η μονιμότητα στους δημόσιους υπάλληλους;
- Θεωρούμε υποχρεώση ένος υπάλληλου να είναι ευγενικός με τους πελάτες. Δηλαδή η ευγένεια έχει να κάνει με το μισθό;
- Το Ελληνικό κράτος που έχει αναλάβει το ρόλο του πατέρα, είναι ηθικό να συνεχίζει να κάνει δώρα πάσχα και Χριστουγέννων σε αυτές τις κρίσιμες ώρες;
- Είναι ηθικό κάποιος να προσποιείται μέσα σε ένα γάμο έτσι ώστε τα παιδιά του να έχουν την (ψευδ)αίσθηση της οικογένειας;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.