fantasmenos
Τιμώμενο Μέλος
Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
26-02-10
02:29
Χεχε ενδιαφέρον πείραμα. Δεν θα γράψω για τις προθέσεις του δημιουργού του πειραμάτος αλλά από αυτό που έβγαλα σαν συμπέρασμα προσωπικά. Η διαφωνία αν θα πρέπει ή όχι να στρίψει πηγάζει από την αντίληψη την οποία έχουμε για την δικαιοσύνη κατά τη ταπεινή, ανόητη, μηδαμινή και ανάξια λόγου γνώμη μου η οποία είναι επιχείρημα-αποτέλεσμα των αναγνώσεων των απόψεων.
Έτσι στην πρώτη περίπτωση η αποδοχή του εξωγενούς παράγοντα (ο οποίος είναι ο νόμος, η τύχη, ο θεός κτλ) σαν πηγή της δικαιοσύνης οδηγεί στην απόρριψη της δράσης από το υποκείμενο, αφού ο κανόνας οφείλει να εφαρμοστεί και δεν είμαστε σε θέση εμείς να αποφασίσουμε. Οπότε, υπακούμε στο νομικό σύστημα το οποίο είναι εν ενεργεία κάθε φορά. Κατά την γνώμη μου είναι και ο πυρήνας του Δικαίου τόσο στη δύση όπου ο νόμος είναι ο φορέας δικαιοσύνης όσο και σε κοινωνίες με έντονο το στοιχείο της μοίρας (κισμέτ, θέλημα θεού, κτλ, κτλ). Έτσι σαν προέκταση του επίγειου ή του υπερβατικού δικαίου (αν μπορεί να ονομαστεί έτσι ο θεϊκός ή ο συμπαντικός νόμος) το υποκείμενο αναπτύσσει και μια ηθική στάση όπου απαλλάσσει τον εαυτό του από την ανάληψη αποφάσεων τις οποίες κατοχυρώνει στο νομοθέτη ή στο θεό.
Στη δεύτερη περίπτωση το υποκείμενο είναι αυτό το οποίο καθορίζει πως θα πράξει, θεωρώντας τον εαυτό του ικανό να αποφασίσει για την δικαιοσύνη και απορρίπτοντας τον εξωγενή παράγοντα. Έτσι, λόγω της πίστης του σε μια μορφή δικαιοσύνης (οικογενειακό δίκαιο, ο ατομισμός, θρησκευτική ή άλλης μορφή ηθικής όπως ο ωφελιμισμός, κτλ, κτλ) η οποία θέτει την προσωπική δράση σαν αναγκαία συνθήκη τοποθετεί τον εαυτό του στη θέση του κριτή. Εδώ βέβαια, μπορεί να πει κάποιος ότι αυτός που αποφάσισε ποιος θα ζήσει μπορεί να αποφασίσει και ποιος θα πεθάνει. Σε περιπτώσεις εκδίκησης και εφαρμογής του δικαίου κατά βούληση συχνά συγγενής του "θύματος" τιμωρεί το θύτη. Είναι η άλλη όψη του νομίσματος.
Τέλος πάντων για να απαντήσω, επειδή θεωρώ ότι οι Ρωμαίοι είχαν δίκιο που έλεγαν summum jus summa injuria θα έπαιρνα την κατάσταση στα χέρια μου. Αν και ποτέ δεν θα οδηγούσα βαγονέτο, οι νταλίκες είναι καλύτερες.
Υ.Γ. Μάλλον το παρακούρασα ο καθηγητής θα με έκοβε επειδή είμαι εκτός θέματος, συνέχεια το παθαίνω
Έτσι στην πρώτη περίπτωση η αποδοχή του εξωγενούς παράγοντα (ο οποίος είναι ο νόμος, η τύχη, ο θεός κτλ) σαν πηγή της δικαιοσύνης οδηγεί στην απόρριψη της δράσης από το υποκείμενο, αφού ο κανόνας οφείλει να εφαρμοστεί και δεν είμαστε σε θέση εμείς να αποφασίσουμε. Οπότε, υπακούμε στο νομικό σύστημα το οποίο είναι εν ενεργεία κάθε φορά. Κατά την γνώμη μου είναι και ο πυρήνας του Δικαίου τόσο στη δύση όπου ο νόμος είναι ο φορέας δικαιοσύνης όσο και σε κοινωνίες με έντονο το στοιχείο της μοίρας (κισμέτ, θέλημα θεού, κτλ, κτλ). Έτσι σαν προέκταση του επίγειου ή του υπερβατικού δικαίου (αν μπορεί να ονομαστεί έτσι ο θεϊκός ή ο συμπαντικός νόμος) το υποκείμενο αναπτύσσει και μια ηθική στάση όπου απαλλάσσει τον εαυτό του από την ανάληψη αποφάσεων τις οποίες κατοχυρώνει στο νομοθέτη ή στο θεό.
Στη δεύτερη περίπτωση το υποκείμενο είναι αυτό το οποίο καθορίζει πως θα πράξει, θεωρώντας τον εαυτό του ικανό να αποφασίσει για την δικαιοσύνη και απορρίπτοντας τον εξωγενή παράγοντα. Έτσι, λόγω της πίστης του σε μια μορφή δικαιοσύνης (οικογενειακό δίκαιο, ο ατομισμός, θρησκευτική ή άλλης μορφή ηθικής όπως ο ωφελιμισμός, κτλ, κτλ) η οποία θέτει την προσωπική δράση σαν αναγκαία συνθήκη τοποθετεί τον εαυτό του στη θέση του κριτή. Εδώ βέβαια, μπορεί να πει κάποιος ότι αυτός που αποφάσισε ποιος θα ζήσει μπορεί να αποφασίσει και ποιος θα πεθάνει. Σε περιπτώσεις εκδίκησης και εφαρμογής του δικαίου κατά βούληση συχνά συγγενής του "θύματος" τιμωρεί το θύτη. Είναι η άλλη όψη του νομίσματος.
Τέλος πάντων για να απαντήσω, επειδή θεωρώ ότι οι Ρωμαίοι είχαν δίκιο που έλεγαν summum jus summa injuria θα έπαιρνα την κατάσταση στα χέρια μου. Αν και ποτέ δεν θα οδηγούσα βαγονέτο, οι νταλίκες είναι καλύτερες.
Υ.Γ. Μάλλον το παρακούρασα ο καθηγητής θα με έκοβε επειδή είμαι εκτός θέματος, συνέχεια το παθαίνω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.