Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
08-04-10
21:05
Οι δυο τους ήταν πολλά χρόνια μαζί, από τα μετεφηβικά τους χρόνια. Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα να παντρευτούν, εκείνη, όπως μου αποκάλυψε, δεν ένιωθε πια κάποιο ερωτικό αίσθημα για τον Λ, παρά το γεγονός ότι εκείνος την αγαπούσε. Τον παντρεύτηκε ωστόσο, επειδή ήδη είχαν αρκετά χρόνια μαζί, το ήξεραν και οι δικοί τους, αλλά κυρίως επειδή είχε ήδη φτάσει στην γνωστή κρίσιμη ηλικία της ...κωλοπιλάλας που λέγαμε παραπάνω. Έτσι, θεώρησε καλό να μείνει έγκυος και μόλις γεννήθηκε το παιδί, να βρει την πρώτη πρόχειρη δικαιολογία και να τον στείλει από 'κει που ήρθε!! Έκτοτε, εκείνος, ο οποίος ακόμη την αγαπούσε, προσπαθούσε συνεχώς να τα ξαναβρούν, όμως εκείνη ακάθεκτη! Το περίεργο ήταν ότι δεν είχε καν κάποια σχέση κι όμως προτιμούσε να μένει μόνη της, αφού το παιδί της τής ήταν αρκετό. Αργότερα ο Λ πέθανε ξαφνικά, κι έτσι κι εκείνη ησύχασε από τις ...οχλήσεις του να τα ξαναβρούν...
Το να τον παντρευτει ενω πια δεν ενοιωθε για εκεινον κατι το ερωτικο το καταλαβαινω και ειναι συνηθες το φαινομενο, αλλα τουλαχιστον μεταξυ αυτων των ζευγαριων υπαρχει σεβασμος, αγαπη, αλληλοεκτιμηση κ.ο.κ.
Το να βρει μια προχειρη διακαιολογια δε εμενα μου δινει την εντυπωση πως και δεν αισθανονταν για εκεινον το παραμικρο συναισθημα, αλλα και πως η συμπεριφορα αυτη δηλωνει ανισορροπια...
Δυσκολευομαι να πιστεψω οτι μετα απο χρονια που εχεις ζησει με καποιον, δεν τον πονας τουλαχιστον και ας τον παντρευεσαι με κυριο σκοπο να κανεις ενα παιδι μαζι του...
Κοινό στοιχείο (πιθανώς και τυχαίο) στις δύο ιστορίες, είναι πως οι δύο γυναίκες που σας περιέγραψα ήταν εκπαιδευτικοί (τι να σημαίνει άραγε αυτό, εάν δεν είναι όντως τυχαίο?). Είναι φανερό πάντως, ότι τούτη η γραμμή σκέψης μπορεί να οδηγήσει σε ανατριχιαστικές καταστάσεις...
Πιστευω πως οντως ειναι τυχαιο. Θα υπαρχουν ενα σωρο αλλα παραδειγματα στον ελλαδικο χωρο και μη που τα ατομα θα εχουν χιλιες-δυο αλλες ιδιοτητες.
Βεβαια και μονο οτι υπαρχουν τετοια παραδειγματα εκπαιδευτικων που κατα βαση κανουν ενα επαγγελμα μεσα απο το οποιο συνδεονται με τα παιδια στενα και βαθια σε επιπεδο ψυχικης αλληλεπιδρασης και αλληλεξαρτησης, φανταζει τρομαχτικο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
04-04-10
23:20
Εντάξει, δεν έχεις άδικο στην ένστασή σου, όμως από την πλευρά μου θεωρώ πως ένας άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα, έχει δικαίωμα να φτιάξει μια οικογένεια, πάνω σε μια βάση ειλικρίνειας, αμοιβαιότητας και με προοπτική να κρατήσει, άσχετα εάν αργότερα μπορεί τα πράγματα να μην πάνε καλά και η σχέση να ...σχολάσει, με όλες τις συνέπειες που κάτι τέτοιο συνεπάγεται. Θέλω να πω, ότι το να ξεκινάει κάποιος να κάνει παιδιά μαζί σου, με ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΣΚΟΠΟ να σε βγάλει κατόπιν από τη ζωή του, αφήνοντάς σου μόνο πίκρα και υποχρεώσεις, είναι κάτι το πολύ άσχημο, το οποίο προσωπικά θα το έφερα βαρέως, εάν μου συνέβαινε.
Φυσικά, τα παιδιά μου θα συνέχιζα να τα θεωρώ παιδιά μου και δεν θα υπήρχε περίπτωση να τα αρνηθώ και να τα εγκαταλείψω, ωστόσο το πρώην έτερον ήμισυ θα το θεωρούσα προδοτικό κάθαρμα κι εκμεταλλεύτρια του κερατά. Ίσως να είμαι κατά τη γνώμη σου υπερβολικός, όμως έτσι νιώθω, έτσι λέω, τι να κάνω;
Δε διαφωνησα σε αυτο και πιθανοτατα κι εγω καπως ετσι να αισθανομουν...
Απλα φρονω πως δε θα ενοιωθα τα παιδια μου ως "υποχρεωσεις", "ευθυνες" και τα συναφη...
Δηλαδη οτιδηποτε ασχημο κι εαν ενοιωθα θα αφορουσε στο αλλο ατομο και οχι καπου αλλου.
Βεβαια αντλαμβανομαι οτι το βλεπεις απο τη μερια του ανδρα, οπου τελικα εκεινος θα αναγκαζοταν να αποχωριστει τα παιδια του, αφου κατα κυριο λογο δινονται στη γυναικα, οποτε καταλαβαινω ακομα περισσοτερο την πικρα στην οποια αναφερεσαι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
04-04-10
20:21
Σε περίπτωση όμως που πας να παντρευτείς κάποιον, όπως μια άλλη περίπτωση που γνωρίζω (θα την αναφέρω στα επόμενα), μόνο και μόνο για να κάνεις παιδιά και μετά να τον πετάξεις σαν στυμμένη λεμονόκουπα, τότε κυριολεκτικά τον βλέπεις ως δότη σπέρματος και μάλιστα ακόμη χειρότερα γι' αυτόν, αφού θα έχει ευθύνες κι έξοδα για όλη την υπόλοιπη ζωή του...
Περι "στυμμενης λεμονοκουπας" και "δοτη σπερματος" γενικοτερα δε διαφωνω διολου, απαξ βεβαια και δεν ειναι ξεκαθαρισμενα απο την αρχη τα πραγματα, αλλα εχω ενα θεματακι με το "ακομη χειροτερα"που επεται. Ναι, θα εχει ευθυνες και εξοδα για την υπολοιπη ζωη του, αλλα δεν εχουν να κανουν με καποιον ξενο ανθρωπο, αλλα με τα παιδια του.
Ειναι δυνατον αυτο να παιζει εστω και τον παραμικρο ρολο?! Κατω απο οποιεσδηποτε συνθηκες και να γεννηθηκαν τα παιδια, γινεσαι γι αυτα χιλια κομματια και δε σκεφτεσαι τις ευθυνες και τα εξοδα.-
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
04-03-10
11:39
Αισθανεσαι τοσο σιγουρη πως θα μπορεσεις να αποποιηθεις το ρολο σου ως γυναικα για την υπολοιπη ζωη σου (προφανως δε θα παντρευτεις για να κανεις ενα παιδι και μετα να χωρισεις) ?κάποιον που γνωρίζω, αγαπώ ενδεχομένως ως άνθρωπο, εκτιμώ, αλλά για κάποιο λόγο δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του.
Αρκει η εκτίμηση για να καταφερεις να συμβιωσεις με εναν ανθρωπο και να νοιωθεις ευτυχισμενη?
Δεν ξερω ρε συ, ειναι τρομερα δυσκολη αποφαση ζωης...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
03-03-10
23:00
Χωρίς να μιλάω προσωπικά για σένα, θέλω να πω τούτο: Το έχω ακούσει τόσες πολλές φορές αυτό, μα τόσες πολλές. Ωστόσο, σε περίπτωση διαζυγίου, οι ίδιες γυναίκες κάνουν ό,τι περνάει απ' το χέρι τους για να μεγαλώσει το παιδί χωρίς πατέρα, που πλέον δεν το πιστεύω, το θεωρώ απλά μια "πολιτικώς ορθή δήλωση", για τα μάτια του κόσμου...
Υπαρχουν 2 οψεις του ιδιου νομισματος...Δεν ειναι λιγες και εκεινες οι διαζευγμενες μητερες που παρακαλουν τον πρωην αντρα τους για διατηρηση μιας τουλαχιστον στοιχειωδους σχεσης με το παιδι τους...
Απ' οποια μερια και να υφισταται, ειναι λυπηρο και συναμα τραγικο.
Ε, σε δέκα χρόνια όλοι θα έχουν κι ένα πτυχίο τριτοβάθμιας, εξίσου άχρηστο με αυτό του γυμνασίου (υποχρεωτικής παιδείας νομίζω έλεγε). Δεν μου φαίνεται πάντως καθόλου παράλογο να θεωρείται κατάλληλη για ν' αναλάβει τόσα τραυματισμένα παιδιά, μια γυναίκα που ξέρει πέντε γράμματα. Στον 21ο αιώνα ζούμε κι αλλάξαμε και δεκαετία ήδη...
Προσωπικα δε θεωρω προσον για μανα τη συλλογη πτυχιων, διοτι οι απαιδευτοι πτυχιουχοι, χωρις αξιες, αρχες και ανθρωπια πολλαπλασιαζονται με ρυθμο επικινδυνο. Χωρις βεβαια να σημαινει οτι τα "πεντε γραμματα" ειναι αχρειαστα...απλα καποια αλλα πραγματα οπως προανεφερα ειναι πιο αναγκαια.
Προσωπικα αυτο που θα θεωρουσα απαραιτητο να γινει πριν επιλεχθει η οποιαδηποτε και μετα απο εναν καλο ελεγχο του "προφιλ" της, θα ηταν να περασει απο αρκετα αξιοπιστα ψυχολογικα τεστ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
03-03-10
16:43
το να χει απολυτηριο λυκειου κανει καποια καταλληλη για μητερα?αν δηλαδη δεν το εχει ειναι ακαταλληλη?
Σε δεκα χρονια θα θελουν πτυχιο τριτοβαθμιας εκπαιδευσης και σε 20 μεταπτυχιακο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
03-03-10
10:55
Αν μπορούσαμε να βάλουμε στη ζυγαριά ένα "ουδέτερο, ψευτοτακτοποιημένο, ψυχρό κλίμα μεταξύ 2 γονέων που συνυπάρχουν χωρίς να αγαπιούνται" και μια single mother, ποιο από τα δύο πιστεύεις θα δημιουργούσε περσσότερα προβλήματα στο παιδί;
Να ξερεις οτι οταν δεν υπαρχει αγαπη, οι εντασεις που δημιουργουνται λογω των προβληματων που αντιμετωπιζει μια οικογενεια, ειναι εντονοτερες.
Προσωπικα θα προτιμουσα να μεγαλωνα σε μονογονεικη οικογενεια, παρα με δυο γονεις οπως στο παραδειγμα σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.