Noisette
Περιβόητο μέλος
Η Φωτεινός Θάλαμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Συντάκτης και μας γράφει απο Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 4,754 μηνύματα.
20-03-10
01:56
Εγώ είχα γίνει αρκετά ρεζίλι σε κάποιο ραντεβού, δυστυχώς ήταν επαγγελματικό ραντεβού οπότε η χαζομάρα μου μετράει για διπλή.... Είχα πάει στην καφετέρια που είχαμε κανόνισει με την τωρινή εργοδότρια μου. Κουβαλούσα ένα σωρό χαρτιά κι από το σπίτι σκεφτόμουν μην ξεχάσω το ένα, το άλλο. Έτσι μέσα στην ζάλη μου αντί να πάρω το κινητό μου πήρα μαζί ... το τηλεκοντόλΚι έτσι όταν κάθισα στην καρέκλα μου, έβγαλα τα τσιγάρα, τον αναπτήρα και το τηλεκοντόλ!! Ευτυχώς που είχε χιούμορ η κοπέλα και δεν με πέρασε για τρελή! Θυμάμαι που μου είπε κάτι του στυλ "κι αν βαρεθούμε αλλάζουμε και κανάλι ε;"
Καλό μου βρέφος, αν θες να μοιραστείς τις εμπειρίες σου σχετικά με τις χυλόπιτες που έχεις φάει, μπες εδώ.
Εγώ την μεγαλύτερη γκάφα που έχω κάνει ποτέ, ήταν πριν πολλά πολλά χρόνια (το 1993 συγκεκριμένα)όπου είχα δώσει ραντεβού με έναν τύπο που τον είχα δει 2-3 φορές στην ζωή μου, αλλά είχαμε κρατήσει τηλεφωνική επικοινωνία για 10 μήνες περίπου και λόγω του νεαρού της ηλικίας μου, τον είχα ερωτευτεί σφόδρα! Όταν κανονίστηκε λοιπόν να συναντηθούμε, εγώ δεν θυμόμουν καθόλου το παρουσιαστικό του, με αποτέλεσμα να μπω σε άλλο αυτοκίνητο και να πιάσω κουβέντα με άλλον άνθρωπο, ο οποίος φυσικά με κοίταγε καλά καλά, απορώντας ποιά είναι αυτή η τρελή που μπαίνει με τόση άνεση στο αμάξι του !!!!
Χμ, εγώ να πω ένα, αν και δεν είναι στο πρώτο ραντεβού...
Ήμαστε στο σπίτι της θείας του ευρωπαϊκού καλού μου, κάπου στην Ελβετία.. μετά από τα βαφτίσια των παιδιών της ξαδέλφης του.
Την οικογένεια την ξέρω καιρό, κάποιους απλά τους είχα δει, άλλους τους έβλεπα για πρώτη φορά, αλλά έτσι κι αλλιώς είχα στρες, γιατί λόγω διαλέκτου δεν καταλάβαινα πολλά και τα έθιμα είναι αλλιώς... anyway!
Σε κάποια φάση, κάνω να προσεγγίσω το γιο του ξαδελφου του, ένα δίχρονο που δεν καταλάβαινε τα "καλά" γερμανικά καλά, μόνο διάλεκτο... και τον παίρνω στους ώμους μες στο σπίτι, να κάνουμε παιχνιδάκια...!
Ε, σε κάποιο σημείο ήταν ένα χαμηλό φωτιστικό από βαρύ κρύσταλλο: ΜΠΑΜ η κεφάλα του μικρού!!!
Αυτός έμεινε να κοιτάει σα χάνος, να καταλάβει τι του συνέβει, εγώ έμεινα να τον παρατηρώ να καταλάβω αν θέλει να κλάψει...!!
Οπότε εμπνευσμένη από το αντίστοιχο επεισόδιο Φιλαράκια, απλά του έβαλα πιο χαμηλά το καπέλο του και τον έβγαλα έξω με τους άλλους, καλύπτοντας ό,τι ήθελε να πει με ελληνικά, ότι και καλά του μάθαινα κάτι...!
Ευτυχώς ούτε καρούμπαλο έκανε, ούτε με πήραν χαμπάρι...!!!
Eγώ πάλι μια γκάφα που ακόμα θυμάμαι και γελάω, δεν ήταν στο πρώτο ραντεβού, αλλά στο πέμπτο ή έκτο, όπου ο άνθρωπος με είχε πάει στο (άδειο) σπίτι του αδερφού του και μου έδειχνε κάτι φωτογραφίες από τα βαφτίσια του ανιψιού του (του γιου του αδερφού του δλδ). Σε πολλές από τις φώτο λοιπόν παρατήρησα πως ήταν κι ο παπάς μέσα.. λέω λοιπόν μόλις είδαμε όλο το άλμπουμ:
-"Κούκλος ο μικρός.. αλλά γιατί βγάλατε τον παπά σε όλες τις φώτο;"
Ολιγόλεπτη παύση.
-"..γιατί είναι ο πατέρας μου!"
Ολιγόλεπτη παύση.
-"Καμιά τσίχλα έχεις;"
Ενα καλό που θυμάμαι αλλα δεν ήταν ραντεβού.Διακοπές με παρέα στην Μήλο,έξοδος για καφέ με παιδιά που είχαμε γνωρίσει εκεί κι ανάμεσα τους κάποιος που μου άρεσε.Είχα καταφέρει να χωρεσω σε ένα τέλειο λευκό λινό παντελόνι το οποίο ίσα που κούμπωνε μετά απο 15μέρες κραιπάλη και πιώματα.Με το καλησπέρα σας που στρογγυλοκάθομαι ακριβώς απέναντι του μπιννννννννν το κουμπί του παντελονιού εκτοξέυεται κάτω απο το τραπέζι Δεν κατάλαβε κανείς τι έγινε απλά επι 2μιση ώρες καθόμουν σταυροπόδι σαν να είχα πάθει αγκύλωση, μετά δανείστηκα μια ζακέτα κι έδεσα στην μέση μου προκειμένου να φύγουμε
Αυτό δεν ήταν γκάφα δική μου αλλά έγινα ρεζίλι.Πιτσιρίκα (γύρω στα 14) ζαχάρωνα τον γιο αυτών που είχαν το μινι μάρκετ απέναντι απο το πατρικό μου.Έχω κατέβει λοιπόν το μεσημεράκι που δεν είχε δουλειά να του κάνω παρέα κι ενώ μιλάμε μια χαρά σκάει μύτη το αδερφάκι μου έξαλλο αρχίζοντας να φωνάζει:Εδώ είσαι;Σε ψάχνει η μαμά,είπε πρώτα να έρθεις να μαζέψεις όλα αυτά που είναι πεταμένα στο δωμάτιο σου και μετά να κάνεις βόλτες Μόλις φτάσαμε σπίτι τον έδειρα(τότε ακόμη μπορούσα ).
Κι ένα τλτ που θυμάμαι (γιατί έχω κάνει πολλάαααα ) έχω βγει με κάποιον μόλις πρωτοξεκίνησα να οδηγώ και κάνουμε βόλτα με το δικό μου αμάξι.Τεσπα οδηγώ και συζητάμε και προσπαθώ να είμαι άνετη,σε καποιο φανάρι βγάζω απο το ντουλαπάκι μαντηλάκι να καθαρίσω το γυαλιά μου κι εξακολουθώ να του μιλάω,κάποια στιγμή χαμηλώνω το βλέμμα και συνηδειτοποιώ ότι καθαρίζω το γυαλιά μου με σερβιετάκι Ευτυχώς μετά απο αυτό μας έπιασε και τους δύο νευρικό γέλιο και χαλάρωσα Επίσης σταμάτησα να βαζω σερβιετάκια στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου απο φόβο μην με σταματήσει η τροχαία και μαζί με την άδεια τους δώσω και κανένα carefree(είμαι λιγάκι αφηρημένη )
Είχα να γελάσω παααααααααααρα πολύ καιρό ετσι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αναμένω και για καινούργια κατορθώματα σας!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.