Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
09-04-10
21:55
Αυτό ακριβώς σου λέω κι εγώ παραπάνω, με άλλα λόγια...Ο Θιβετανός λέει ότι είμαστε όλοι μαύροι μάγοι χωρίς να το συνειδητοποιούμε μέχρι να φτάσουμε στα επίπεδα Δασκάλου και από κει και πέρα ασκούμε λευκή μαγεία συνειδητά ή ασυνείδητα. Ο κόσμος κυβερνάται από εναντιωμένες μεταξύ τους θελήσεις και επιθυμίες. Μήπως το μόνο ουσιαστικό και διαχρονικό Θέλημα τελικά είναι η εναντίωση και ο πόλεμος ;
Το Θέλημα είναι Αρμονία, όχι πόλεμος, αν και περνάς από συγκρουσιακές καταστάσεις μέχρι να φτάσεις να το αντιληφθείς πλήρως. Γι' αυτό ο μαθητής είναι μαύρος μάγος, ενώ ο Διδάσκαλος λευκός...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
08-04-10
20:52
Το ότι όλοι τούτοι είναι σοφοί διδάσκαλοι, δεν θα το αμφισβητήσω. Χριστοί όμως; Ποιος ακριβώς τους έχρισε;Για μένα, σημαντικοί διδάσκαλοι έχουν υπάρξει πλέον του Ιησού, ο Σιντάρτα Γκαουτάμα (ο ιστορικός Βούδας), ο Σωκράτης, ο Πυθαγόρας, θεωρώ άξιο προσοχής και έρευνας (των όσων στοιχείων έχουν διασωθεί) τον Απολλώνιο τον Τυανέα, ο οποίος εμφανίζεται σε βίο σχεδόν παράλληλο με εκείνο του Ιησού και πιθανότατα ανάλογο σε θαυμαστά επιτεύγματα ενώ εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης τα έργα της Helena Blavatsky και του Omraam Mikhael Aivanhov.
(και η αναζήτηση συνεχίζεται...)
Το ότι είναι εντελώς ακατανόητη η ίδια η έννοια του θεανθρώπου, δεν θα μπορούσε κατά τη γνώμη σου ν' αποτελεί αιτία της μη αποδοχής την οποία αναφέρεις;Θα επαναλάβω για άλλη μια φορά ένα πράγμα το οποίο είχα γράψει και σε άλλο θέμα: Η μη αποδοχή του προσώπου του Χριστού ως Θεανθρώπου έχει μία κύρια αιτία: Το γεγονός ότι αυτός που δεν το δέχεται αρνείται να ασπασθεί την διδασκαλία του. Και αυτό γιατί ο Χριστός δεν ζήτησε απλώς να τηρεί ο άνθρωπος κάποιες εντολές αλλά του λέει «Υιέ μου δος μοι σην καρδίαν».
Μήπως λοιπόν δεν επρόκειτο για παραμύθι αλλά για πραγματικότητα; Αλλιώς, όπως κι εσύ λες, δεν θα ήταν δυνατόν...Τώρα, για την Μαγδαληνή, δεν είναι δυνατόν ένα μεσαιωνικό παραμύθι της Δύσης να έχει θεωρηθεί εδώ και τόσους αιώνες ως πραγματικότητα...
Μα τι λες; Εάν ο άνθρωπος δεν είχε πέσει απ' τον Παράδεισο, δεν θα ζούσε στη Γη, ούτε και θα είχε αμαρτίες για να τις άρει ο Υιός του Θεού. Δεν θα ήταν θνητός, άρα δεν θα μπορούσε και ο Υιός του Ανθρώπου να πεθάνει για χάρη του. Δεν θα είχε απομακρυνθεί απ' το Θεό, άρα δεν θα χρειαζόταν κανέναν να τον τραβήξει προς Αυτόν...Ακόμα κι αν δεν είχε πέσει ο άνθρωπος από τον Παράδεισο, ο Χριστός θα ερχόταν πάλι στην γη να σαρκωθεί ούτως ώστε να τραβήξει τον άνθρωπο προς τον Θεό.
Πόσοι μα πόσοι πίστεψαν με το ζόρι, κατά τη διάρκεια των 2000 τελευταίων χρόνων, δεν λέγεται αδελφέ μου...Με αυτήν λοιπόν την οπτική αν δούμε τον Θεό-Πατέρα, νομίζω ότι δεν θα πρέπει να τον βλέπουμε αρνητικά (όποιος πιστεύει βέβαια στην διδασκαλία της Ορθοδοξης Εκκλησίας. Δεν μπορεί κανείς να πιστέψει με το ζόρι...)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
07-04-10
23:18
Άλλοι; Ποιους εννοείς;το πρόσωπο του Ιησού (γιατί χριστοί ήτοι έχοντες το χρίσμα υπήρξαν κι άλλοι...)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
07-04-10
20:02
Μάλλον λάθος κάνεις. Το εν λόγω θέμα έχει συζητηθεί στο στέκι: Ο Έρωτας αφαιρεί την θεότητα από τον θεάνθρωπο;ισι μου το να λεει καποιος οτι ο χριστος ειχε την μαγδαλινη δεν νομιζω να κανει κριτικη σε ιδεες.. ουτε νομιζω οτι ειναι παραμετρος για διαλογο.
Σκέψου, αφού μίλησες και περί πατρίδος, κάθε φορά που στο Πολιτικό μας φόρουμ κάποιοι εξέφραζαν την αντίθεσή τους με την ελληνική πραγματικότητα ή με την πολιτική μας κατάσταση, να προσβάλλονταν όλοι οι εθνικόφρονες. Δεν θα μπορούσε να γίνει καμμία συζήτηση. Το αυτό ισχύει και για το Θεολογικό μας φόρουμ. Θα μπορούσα κατ' επέκταση να πω ότι η ευκολία με την οποία οι χριστιανοί προσβάλλονται από καθετί που αντιβαίνει στη δική τους πίστη ή ηθική, προσβάλλει τους υπόλοιπους, οπότε βλέπεις ότι μπαίνουμε σε φαύλο κύκλο...να συζητησω σοβαρα ναι, αλλα ειλικρινα δεν μπορω να δεκτω κατι τετοια και ουτε μπορω να δεκτω κανενα να προσβαλει με τετοιο τροπο αυτα που πιστευω.
ελπιζω να γινομαι κατανοητη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
22-03-10
21:56
Θ' απαντήσω κάτι που εν μέρει το έχει ήδη καλύψει η Ρούκο, μιλώντας για παρουσίαση μιας ωραιοποιημένης εικόνας της διδασκαλίας του Χριστού, για πράγματα όπως Αγάπη, Συγχώρεση, Πραότητα, απέναντι στα οποία ομολογουμένως δύσκολα μπορεί κανείς να σταθεί με αρνητική διάθεση, εκτός κι αν είναι ο Μαρκήσιος ή ο Νίτσε. Στο ίδιο πνεύμα εντάσσεται κι εκείνο που ανέφερε η Χιμέλα, του παραδείγματος της αυτοθυσίας, το οποίο όσο λιγότερο πιστεύει κανείς ότι ο θυσιασμένος ήταν θεός, άρα αθάνατος, τόσο περισσότερο θαυμασμό ή τουλάχιστον σεβασμό του προκαλεί.Ποιός ο λόγος αυτής της τόσο διαδεδομένης και επιλεκτικής πίστης στον Υιό και όχι στον Πατέρα αν όχι καθαρά ψυχολογικός ;
Ωστόσο, πέρα από αυτό το στοιχείο, η ίδια η μελέτη των λόγων του Ιησού, δεν αφήνει καμμία αμφιβολία στον μελετητή, ότι εκείνος που τα στοχάστηκε και τα δίδαξε, αν μη τι άλλο ήταν ένας μύστης κι ένας ιδιαίτερα σοφός άνθρωπος. Έτσι, ανεξάρτητα με το εάν πιστεύει κανείς ότι ο Ιησούς ήταν πράγματι ο "Υιός του Θεού" ή όχι, ανεξάρτητα εάν αμφισβητεί την Ανάστασή του, σίγουρα θα αισθανόταν ιδιαίτερα άβολα εάν ήταν να επιχειρηματολογήσει φιλοσοφικά εναντίον των λόγων του.
Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε κι ένα άλλο, επικοινωνιακής φύσης στοιχείο: Κανείς δεν γαλουχείται ως "ένθεος", αντίθετα όλοι μαθαίνουμε από μωρά παιδιά ότι είμαστε Χριστιανοί, δηλαδή οπαδοί και πιστοί του Χριστού όπως και οι μουσουλμάνοι δεν ονομάζονται από το όνομα του Θεού τους, αλλά από αυτό του Προφήτη τους: μωαμεθανοί και με τον ίδιο τρόπο οι βουδιστές δεν ονοματίζουν το Θείον, αλλά μαθαίνουν να κατανοούν τον εαυτό τους ως οπαδούς ενός φωτισμένου ανθρώπου.
Φίλε Δεσμώτη, θα υπενθυμίσω, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, κάτι που σίγουρα γνωρίζεις, όμως παρέλειψες ν' αναφέρεις: Άλλο Χρηστός κι άλλο Χριστός. Ο δεύτερος είναι εκείνος που φέρει το στίγμα, ο εκλεκτός...
Το Μαγικό Έργο, στην υπέρτατη μορφή του, έγκειται στην εναρμόνιση με τον παγκόσμιο ρυθμό, δηλαδή με το Θέλημα του Θεού, όπως αναφέρει και ο Άλιστερ Κρόουλυ. Όσοι μάγοι πήγαν κόντρα με τούτο το Θέλημα, καταβροχθίστηκαν από τον Χόρονζον καταμεσής της Ερήμου...Αναρωτιέμαι πόσα κοινά τελικά έχει ένας μάγος με έναν μοναχό, και οι δυο είναι επαναστάτες κατά κάποιο τρόπο, ο πρώτος επιλέγει την μαγική δράση κόντρα στο Θέλημά του Πατέρα, ο δεύτερος την φυγή και την απομόνωση, επίσης κόντρα στο Θέλημά του Πατέρα. Κανείς από τους δυο δεν κάθεται να υπομένει την φυλακή που ζούμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.