Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
13-04-10
01:11
Νομίζω πως αυτοί οι προβληματισμοί, εάν θέλετε να τους αναπτύξετε περαιτέρω, μπορούν να χωρέσουν στο θέμα:Θέλεις να μου πεις οτι οι φυλακισμένοι δεν έχουν δικαίωμα να αλλάξουν?Δεν έχουν δικαίωμα να ζήσουν?
Ναι αυτό είναι εκτός αλλα δεν μπορούσα να μην το σχολιάσω!
Όταν το παρελθόν στοιχειώνει το παρόν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
07-04-10
12:41
Οχι δε θελω να ποναω, δε θελω να παιδευομαι
Ο πόνος σαν φυσική λειτουργία, μας ειδοποιεί πως κάτι δεν δουλεύει σωστά στο σύστημα και χρειάζεται η προσοχή μας.
(Σαν το λαμπάκι της βενζίνης ένα πράγμα. )
Λογικό είναι λοιπόν να μην θέλεις να πονάς. (Όπως δεν θέλεις να μείνεις κι από βενζίνη εκεί που έχουν φτάσει στις μέρες μας οι τιμές )
Στην πλειοψηφία μας οι άνθρωποι δεν θέλουμε να πονάμε, ειδικά με τέτοιο πόνο.
Είναι διαφορετικό βέβαια να αποζητάς τον πόνο, από το να αναγνωρίζεις την αναπόφευκτη "μαθητεία του".
Είναι γεγονός ότι ο πόνος μας ψήνει, μας ωριμάζει. Μας μαθαίνει όμως και πώς να τον αποφεύγουμε.
Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να μάθεις πώς να αποφεύγεις τον πόνο, από το να πονέσεις;
Συμφωνώ μαζί σου πως δεν καταφέρνουν όλοι να ολοκληρώσουν τη μαθητεία με θετικά γι' αυτούς αποτελέσματα, αλλά και η ατραπός που δεν συναντά σε κανένα σημείο της τον πόνο, ενέχει τον κίνδυνο να μας βρει η ζωή παρακάτω απροετοίμαστους.
Έτσι, έχοντας γνωρίσει τον πόνο, το να ψάχνεις μια "εύκολη σχέση" είναι μάλλον εξυπνάδα.
(εξαρτάται βέβαια και τι εννοεί κανείς με το "εύκολη", διότι μπορεί κάλλιστα να σημαίνει μια σχέση αρμονική και ισορροπημένη)
Πάω να φύγω πριν αρχίσουμε να αναλύουμε ξανά τις αναγκαίες και τις ικανές συνθήκες, με βάση τον πόνο αυτή τη φορά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.