lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
05-07-11
16:49
Τι σημαίνει υγιής φεμινισμός για σένα? Αυτός, σε αυτόν τον πλανήτη είναι?.....Σε αυτον τον κοσμο , σε αυτον τον πλανητη καλυτερα δεν υπαρχει υγιης φεμινισμος! Όσες το πίστεψαν εκαψαν τα σουτιεν τους καποτε και τωρα ραβουν τις καλτσες των αντρων τους!
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Καλλιρρόη Σιγανού-Παρρέν[/FONT] Η Καλλιρρόη Σιγανού γεννήθηκε στα Πλατάνια Αμαρίου του Ρεθύμνου της Κρήτης την Πρωτομαγιά του 1859.....οκτώ χρόνων, όλη η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα....πλούσια μόρφωση ...(Σχολή Σουρμελή στον Πειραιά, Γαλλική Σχολή Καλογραιών, Αρσάκειο, δίπλωμα της δασκάλας με "άριστα", το 1878, ...διορίστηκε και διηύθυνε το Ροδοκανάκειο Παρθεναγωγείο της Ελληνικής Κοινότητας Οδησσού... στην Ανδριανούπολη, εργάστηκε ως Διευθύντρια στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο... εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, όπου παντρεύτηκε τον φιλέλληνα δημοσιογράφο Ιωάννη Παρρέν, ιδρυτή του "Αθηναϊκού Πρακτορείου".
Στις 9 Μαρτίου 1887 η Καλλιρρόη Παρρέν εξέδωσε την πρώτη γυναικεία εφημερίδα στην Ελλάδα, την "Εφημερίδα των Κυριών", την οποία όχι μόνο διηύθυνε, αλλά στην αρχή συνέτασσε εξ ολοκλήρου μόνη της, υπογράφοντας με το ψευδώνυμο "Εύα Πρενάρ". (Αργότερα έγιναν συνεργάτιδες της Παρρέν η Σαπφώ Λεοντιάδου, συνεργάτρια ήδη του περιοδικού ΄΄Ευρυδίκη'' και η Αικατερίνη Σαμαρατίδου, εγγονή της εκδότριας της Κυψέλης)....έκανε πάταγο στην Αθήνα της εποχής. Το πρώτο φύλλο κυκλοφόρησε σε 3.000 αντίτυπα που έγιναν ανάρπαστα, και ανατυπώθηκε σε 7.000 που πουλήθηκαν την ίδια μέρα, ..Τα σχόλια ήταν αρχικά αρνητικά:
Ο διευθυντής της εφημερίδας ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ απείλησε: "Θα την συντρίψω διότι μαστροπεύει τας γυναίκας. Έχω και μάννα και αδελφήν άγαμον". Ο διευθυντής της εφημερίδας ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ήταν πιο απαξιωτικός: "Αι γυναίκες είναι πετεινόμυαλαι και ελαφραί. Δεν αξίζει τον κόπον να ασχοληθώμεν".
Όμως, δεν είχαν όλοι οι άντρες του λογοτεχνικού κόσμου της εποχής την ίδια γνώμη. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Γρηγόριος Ξενόπουλος δήλωσε δημόσια: "Η συντροφιά σου είναι πολύτιμη. Το ήθος σου , η τόλμη και η γραφή σου θαύμα. Εύγε σου Δέσποινα της φιλαλληλίας και της προόδου. Στηρίζω τους αγώνες σου, των γυναικών τους αγώνες με όλη μου τη δύναμη". Παράλληλα ο Κωστής Παλαμάς ενθουσιάστηκε διαβάζοντας την εφημερίδα της Παρρέν.
Εκτός από τα άρθρα της εφημερίδας, η Καλλιρρόη Παρρέν έγραψε και δοκίμια, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα.
Η Καλλιρρόη Παρέν διεκδίκησε την άρση του κοινωνικού αποκλεισμού των γυναικών, και πρόβαλε το δικαίωμα τους να μορφώνονται, και μάλιστα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, και να χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους σε βιοποριστικό επάγγελμα. Αγωνίστηκε για πράγματα που σήμερα φαίνονται αυτονόητα, ...όπως π.χ. το δικαίωμα των γυναικών να ασχολούνται με τη λογοτεχνία, το οποίο αμφισβητούσε έντονα ο συγγραφέας Εμανουήλ Ροίδης.* Παράλληλα, προετοίμασε το έδαφος για το δικαίωμα της ψήφου, καθώς η απαίτηση για ψήφο στις γυναίκες πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα από τις στήλες της "Εφημερίδας των Κυριών". Σ' αυτά τα πλαίσια συγκέντρωσε υπογραφές γυναικών και υπέβαλε αίτηση στον Χαρίλαο Τρικούπη για την αναγνώριση της γυναικείας υπόστασης από το νόμο, και για την παροχή ψήφου στη γυναίκα. Και αν η Παρρέν δεν πρόλαβε να δει τις γυναίκες να ψηφίζουν όπως οι άντρες, αφού το 1930 - με κυβέρνηση Ελ. Βενιζέλου- αναγνωρίστηκε το δικαίωμα ψήφου ΜΟΝΟ στις γυναίκες που ήξεραν γράμματα ΚΑΙ ήταν πάνω από 30 χρόνων, και ΜΟΝΟ για τις δημοτικές εκλογές και ΜΟΝΟ για να εκλέγουν, όχι να εκλέγονται, πρόλαβε να δει πολλά άλλα σχέδιά της να πετυχαίνουν και να πραγματοποιούνται:
- Μετά από συνεχή διαβήματα στην κυβέρνηση Δεληγιάννη, κατάφερε το 1897 να γίνονται δεκτές γυναίκες στο Πανεπιστήμιο και στο Πολυτεχνείο. Από τη στιγμή που άνοιξαν για τις γυναίκες οι πόρτες των Ανωτάτων εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, άνοιξαν και οι πόρτες των δημοσίων υπηρεσιών.
- Κατόπιν δικών της ενεργειών διορίστηκε η πρώτη γυναίκα γιατρός στις γυναικείες φυλακές (η Ανθή Βασιλειάδη).
- Το 1900, ξανά κατόπιν έκκλησης δικής της στη κυβέρνηση, πέτυχε την προστασία της παιδικής ηλικίας, τη μείωση των εργάσιμων ωρών στα εργαστήρια ραπτικής και την κατάργηση της νυχτερινής εργασίας.
Η Καλλιρρόη Παρρέν πρωτοστάτησε και στη δημιουργία ευαγών κι εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και οργανώσεων.
- Το 1890 ίδρυσε το πρώτο Κυριακό Σχολείο («Σχολή της Κυριακής των άπορων γυναικών και κορασίων του Λαού») όπου δίδασκαν μορφωμένες γυναίκες σε αγράμματες εργάτριες και υπηρέτριες. "Το σχολείο αυτό συνέβάλε αποφασιστικά στην καταπολέμηση του αναλφαβητισμού των φτωχών γυναικών, που τότε ήταν πολύ υψηλός. Η διδασκαλία τις Κυριακές περιελάμβανε την εκμάθηση γραφής, ανάγνωσης, αριθμητικής, ιστορίας, χριστιανικής ηθικής, οικιακής οικονομίας, αρχών υγιεινής" και φιλοδοξούσε να μεταβάλει τις μαθήτριες σε "αποστόλους εκπολιτισμού".
- Το 1893, μετά το ταξίδι της στο Σικάγο όπου αντιπροσώπευσε την Ελλάδα και τις Ελληνίδες στο εκεί Διεθνές συνέδριο, η Παρρέν ίδρυσε την «Ένωσι υπέρ της χειραφετήσεως της γυναικός».
- Το 1895, ίδρυσε το "Άσυλο της Αγίας Αικατερίνης" για ανύπαντρες μητέρες και για την "ηθική και φυσική" προστασία εργατριών, υπηρετριών και άλλων κοριτσιών. "Στο άσυλο έβρισκαν στέγη και τροφή [με αντίτιμο 0,75 δραχμές την ημέρα] οι κοπέλες που έφθαναν από τα χωριά τους, για να αναζητήσουν μια θέση εργασίας ως υπηρέτριες ή μέχρι την ανεύρεση νέας εργασίας σε περίπτωση απόλυσής τους. Κατά την περίοδο παραμονής στο άσυλο, οι υπεύθυνες φρόντιζαν την ηθικοποίηση της συμπεριφοράς των κοριτσιών. Επειδή όμως η επίτευξη αυτού του στόχου φαινόταν από την διάρκεια παραμονής των υπηρετριών στα σπίτια, η διευθύντρια του ασύλου επισκέπτονταν δύο φορές το μήνα τις οικοδέσποινες των σπιτιών, για να πληροφορηθεί για την αγωγή των κοριτσιών. Οι υπεύθυνες του ασύλου εγκαθίδρυσαν μια σειρά ανταμοιβών για εκείνες τις υπηρέτριες που παρέμεναν περισσότερο καιρό σε ένα σπίτι."**
- Το 1896 ίδρυσε το Άσυλο Ανιάτων με τη βοήθεια 20 άλλων κυριών, χωρίς καμμία κρατική επιδότηση, μόνο με προσφορές φιλάνθρωπων.
- Το 1896 ίδρυσε και τη Μεγάλη Ένωση των Ελληνίδων. Αυτή είχε ένα τμήμα εκπαιδευτικό, ένα τμήμα οικοκυρικής και επαγγελματικής σχολής, ένα τμήμα χηρών και ορφανών πολέμου καθώς και ένα τμήμα οικοκυρικής και επαγγελματικής σχολής, το οποίο διηύθυνε η ίδια. Το 1900, όταν το σωματείο διαλύθηκε, το οικοκυρικό αυτό τμήμα ονομαζόταν «Οικοκυρική και επαγγελματική Ένωσις Ελληνίδων». Από αυτό προήλθαν και Σχολές Νοσηλείας, που αποδείχθηκαν πολύτιμες στους τότε πολέμους του 1897,1912,1922.
- Το 1911 η Καλλιρόη Παρρέν ίδρυσε το Λύκειο των Ελληνίδων, σκεπτόμενη πως ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσουμε την ταυτότητα μας είναι να κρατήσουμε ζωντανή την παράδοση, τα ήθη και έθιμά μας.
- Το 1912, μετείχε στον «Πατριωτικό σύνδεσμο» που ίδρυσε η τότε πριγκίπισσα Σοφία, (μετέπειτα «Πατριωτικό ίδρυμα») και ανέλαβε τη γραμματεία του. Πρόκειται για το γνωστό μας ΠΙΚΠΑ.
Η ζωή της ήταν γεμάτη πρωτιές, καθώς ήταν η πρώτη Ελληνίδα που έγινε δημοσιογράφος καθώς και εκδότης εντύπου, συμμετείχε σε διεθνή συνέδρια: στο Παρίσι το 1889, το 1891, στο Α' Β' και Γ' « Διεθνές συνέδριο των γυναικείων έργων και ιδρυμάτων», αλλά και στο Σικάγο το 1893 στο Διεθνές Συνέδριο, τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό των Ιπποτών του Σωτήρος, το Αργυρούν Μετάλλιον της Ακαδημίας των Αθηνών και το Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών.
Η Καλλιρόη Παρρέν πέθανε στις 16 Ιανουαρίου του 1940 μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη στο 1ο Νεκροταφείο Αθηνών.
"Για πρώτη φορά ο θηλυκός πληθυσμός θα προσέλθει στις κάλπες στις βουλευτικές εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 1956."
Το 1884 η Σεβαστή Καλλισπέρη υπέβαλε αίτηση για να δώσει εξετάσεις στη φιλοσοφική σχολή. Οι καθηγητές της αναστατώθηκαν (ήταν η πρώτη φοιτήτρια) και, τελικά, της το επέτρεψαν. Η Σεβαστή επέτυχε στις εξετάσεις, αλλά το υπουργείο Παιδείας αρνήθηκε (λόγω του φύλου της) να επικυρώσει τις υπογραφές των καθηγητών που την εξέτασαν. Η Σεβαστή θα αρχίσει, τελικά, τις σπουδές της στη Σορβόνη. Πάντως, το 1895 ήταν η πρώτη γυναίκα που διορίστηκε επιθεωρήτρια σχολείων θηλέων (ας όψεται η Σορβόνη). Το 1890 το ελληνικό έθνος (των ανδρών) θα αποκτήσει την πρώτη φοιτήτρια. Πρόκειται για την Ιωάννα Στεφανοπούλου (ή Στεαφανόπολι), αν και ο πρύτανης θα διαμαρτυρηθεί στο υπουργείο «δια την ανάμειξιν των φύλων».
Το 1895 η χρονιά ήταν καλή για τις φοιτήτριες: γράφτηκαν πέντε φοιτήτριες στην Ιατρική Σχολή Αθηνών (ανάμεσα τους και οι αδελφές Παναγιωτάτου). Οι συμφοιτητές τους, (πνεύματα «ανοιχτά» και «ελεύθερα», τρομάρα τους!!) διαμαρτυρήθηκαν «δια την εισβολή του ποδόγυρου εις τον περίγυρο του Ιπποκράτους».
Το 1908 η Αγγελική Παναγιωτάτου έχει τελειώσει με Άριστα το πτυχίο της στην Αθήνα και έχει, ήδη, μετεκπαιδευθεί στην Γερμανία. Οι καθηγητές της αποδεικνύονται πιο φιλελεύθεροι από του φοιτητές και της εμπιστεύονται τη θέση της υφηγήτριας στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Οι μουστακαλήδες φοιτητές, τιμώντας πάντα τα παντελόνια τους(! ωρύονταν από τα θρανία και φώναζαν προς την καθηγήτρια τους: «στην κουζίνα! Στην κουζίνα!». Τελικά, η Παναγιωτάτου επαύθη, οι μουστακαλήδες έστριβαν με ικανοποίηση το τσιγκελωτό μουστάκι τους, αλλά, μάλλον, θα χλόμιασαν, όταν έμαθαν ότι η Παναγιωτάτου διορίστηκε καθηγήτρια στο πανεπιστήμιου του Καΐρου. Θα ένιωσαν κάπως αμήχανα, γιατί όπως όλοι οι θρασύδειλοι ντρέπονται, όταν φανερώνονται οι ντροπές τους και όχι, όταν τις κάνουν.
Πάντως, ακόμα και στις γυναίκες έλειπε, δικαιολογημένα, το πάθος για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους. Διαβάζουμε την απογοήτευση κάποιας αρθρογράφου στην «εφημερίδα των Κυρίων», όταν έμαθε ότι μια φοιτήτρια έλαβε μέρος σε μια κινητοποίηση – διαμαρτυρία των φοιτητών. Τρέμει στη σκέψη, η αρθρογράφος, για το τι θα γινόταν αν τους κατέβρεχε η αστυνομία και η φοιτήτρια έτρεχε στους δρόμους βρεγμένη με λυτά τα μαλλιά ή το χειρότερο αν άκουγε ύβρεις από τα στόματα των ανδρών τα οποία δεν έπρεπε επ΄ ουδενί λόγω να ακούσει. Και καταλήγει η αρθρογράφος: «θα συνιστούσαμε εις την στασιάζουσαν φοιτήτρια να αποθεση εις τους συναδέλφους της τα φοιτητικά συμφέροντα… και οι φοιτητές να γίνονται διερμηνείς των ιδεών της..»
Δεν είμαι κατσαρίδα, είμαι νοήμων άνθρωπος και δεν ψάχνω άνθρωπο να με θρέφει αλλά άνθρωπο να αγαπώ και να με αγαπά. Τα υπόλοιπα μου θυμίζουν λογιστές, μιζέριες και μηδεν ψυχική κιμπαριά.Μεχρι και ο κατσαριδος χαριζει σκατ.μπαλες στην κατσαριδα για να την ριξει! Η κατσαριδα ειναι call girl και πρεπει να αρχισει να κερναει κι αυτη σκατ.μπαλες?
Διαφέρουν σε τι, αυτή είναι η ερώτηση. Ανατομικά? Το ξέραμε κι εμείς, ευχαριστούμε. Αλλά ότι το Υ ή το Χ στο χρωμόσωμα επηρεάζει το κέρασμα είναι μάλλον τραβηγμένο από τα μαλλιά. Εδώ δεν επηρεάζει την ικανότητα στην μηχανική (που είσαι Άγγελε να μαλώσουμε).Επειτα μου λες οτι ειμαι εκπαιδευτικος και κριμα??? ΟΚ! Ενημερωτικα και παλι, υπαρχουν 2 φυλα, το αρσενικο και το θηλυκο. Δεν ειναι ιδια διαφερουν. Καποια μαθηματα θα τα εχασες στο σχολειο. Μηπως ειχες αρρωστησει?
Ωραία λοιπόν, κάντε τους εσείς το τεστ του κουβαλητή και αφήστε τον να σας κάνει το τεστ της υπηρέτριας/μαγείρισσας.... Δεν ταιριάζει καν στο Κοσμοπόλιταν μάλλον στο Φαντάζιο θα ταίριαζε ως θέμα. Ρε χειροτέρεψαν τόσο τα πράγματα τα τελευταία 20 χρόνια? Εγώ που ήμουν? Τι φταίει? Η Μπάρμπι ναυαγοσώστρια μοιάζει μοντέρνα σχετικά με αυτά που ακούω εδώ!......Απο την αλλη ισχυριζεται οτι εαν ενας αντρας δεν μπορει να φροντισει τη σχεση του τωρα...... στο μελλον δεν θα φροντιζει τη γυναικα του και ισως τα παιδια τους.....δεν ξερω....αυτο εχει να κανει με τις ευθυνες ....εν μερει και οικονομικες ....που καποιοι δεν αναλαμβανουν ποτε.....Και επισης μου τονιζει οτι...χαλαμε την πιατσα εμεις οι νεο-φεμινιστριες με τις βλακειες μας και τελικα οι αντρες μας καβαλανε.....επειδη τους προσφερουμε αγαπη ασφαλεια και χρημα...και δεν τους αφηνουμε στα βαθεια νερα για να κολυμπησουν....και να συνειδητοποιησουν οτι καποτε ισως θα πρεπει να στηριζουν μια ολοκληρη οικογενεια....Μας θεωρουν ανεξαρτητες και οτι δεν τους εχουμε αναγκη.....και αυτο ειναι κακο μερικες φορες....τους αποδυναμωνει τελειως να χανουν το ρολο τους.....Ακομα δεν με εχει πεισει....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
15-07-09
13:42
Σχέσεις κάνουμε σε όλες τις ηλικίες, και σε κάποιες από αυτές δεν είμαστε οικονομικά ανεξάρτητοι. Δεν είναι ανάγκη να είσαι οικονομικά ανεξάρτητος για να μην είναι τα κριτήρια σου οικονομικά. Δεν θυμάμαι ως φοιτήτριες να αναζητούσαμε "φτιαγμένους" για να μας βγάζουν έξω. Η καλή παρέα και η μακαρονάδα μια χαρά ήταν με τους συνομήλικους μας.Είναι άλλο πράγμα να είσαι οικονομικά ανεξάρτητος και να επιλέγεις μια σύντροφο για συναισθήματα και έρωτα και άλλο πράγμα να είσαι οικονομικά εξαρτημένος από γονείς και να επιλέγεις σύντροφο ΚΑΙ με κριτήρια οικονομικά.....
Κι αυτό πρέπει να ισχύει μερικώς αφού η διάθεση δεν έχει σχέση με πρότυπα ομορφιάς. Καλύτερα να αγαπήσεις κάποιον που του αρέσεις και προσεγμένος και μη προσεγμένος γιατί στη ζωή ο άνθρωπος περνάει και άσχημες φάσεις.Είναι άλλο πράγμα να προσέχεις την εξωτερική σου εμφάνιση και να επιλέγεις μια σύντροφο επειδή νιώθεις γι αυτήν όμορφα και άλλο να παραμελείς τον εαυτό σου και να κάνεις μια σχέση με όποια συμβιβαστεί μαζί σου μ αυτό.....
Οι σχέσεις μπορούν να είναι βήματα προς την αυτογνωσία... Νομίζω πως αν ψάχνεις, όλα στη ζωή σου γίνονται μέσα για να βρεις. Και τα λάθη μπορούν να γίνουν καλοί δάσκαλοι.Η επιλογή προϋποθέτει ελευθερία βούλησης, η οποία προϋποθέτει βούληση, η οποία προϋποθέτει νόηση, η οποία προϋποθέτει αυτογνωσία, η οποία προϋποθέτει ...
Εγώ θα έλεγα λοιπόν όχι "οικονομικά κριτήρια" αλλά κριτήρια "ανεξαρτησίας". Γιατί το οικονομικά αφήνει την αίσθηση του ότι τα πολλά είναι κριτήριο σε σχέση με τα λίγα. Ενώ η ανεξαρτησία δεν έχει σχέση με τα πολλά και τα λίγα αλλά με το όσα έχεις με αυτά ζεις.κοινως αν ειναι αφραγκος ο αλλος-αλλη,ή το σημαντικοτερο δεν μπορει να πιασει ουτε μια δουλεια..κοινως δεν μπορει να παραξει χρημα-οχι πολυ απαραιτητα-πως θα προχωρησει να σοβαρεψει μια σχεση και να γινει μονιμη σχεση και συμβιωση..?για να δημιουργηθει μια οικογενεια..χρειαζονται ολα..απο τις ψυχικες συναισθηματικες ικανοτητες μεχρι το χρημα που βγαζεις...τα παντα δινει ο ανθρωπος σε μια σχεση και ολα μετρωνται...
ρεαλισμος....οχι κυνισμος,,ουτε κουφιος ρομαντισμος...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
24-07-08
15:00
Μην το λες, καμμιά φορά έχουμε και άποψη.αυτο ειναι ενα δυσκολο σημειο της σχεσης :p
ειναι αναλογα πως θα την μαθεις απ την αρχη τη συντροφο σου πιστευω..αν βρω χρονο καπια στιγμη θα διαβασω ολο το τοπικ να διαβασω ολες τις αποψεις!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.