apaleytos
Νεοφερμένος
Ο apaleytos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 89 μηνύματα.
14-06-10
18:49
Βρε ξέρω τι είναι ιδεοληπτική μανία
Αν είναι δικός σου ο παραλληλισμός με τον έρωτα εννοούσα
ΥΓ: Καλωσόρισες!!
Δεν το κατάλαβα
Δικός μου είναι ο παραλληλισμός (χωρίς να είμαι απόλυτος).
Προβληματίστηκα λιγάκι με τους όρους, ως προς την ερμηνεία τους, αλλά και με το τι συντελείται στα κεφάλια των ερωτευμένων, και θα ήθελα να το συζητήσουμε λιγάκι περισσότερο, γιατί έχω την αμυδρή αίσθηση ότι αυτές τις ημέρες, κάτι με τριγυρίζει και....
Αν λοιπόν αποδεχτούμε ότι ο έρωτας είναι ιδεοληψία, στην ουσία δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ μια ψυχική διαταραχή κατά την οποία ο ερωτευμένος διακατέχεται επίμονα από την 'εμμονη ιδέα, χωρίς καμία βεβαίως λογική βάση, ότι κάποιο άτομο είναι ....άγγελος επί γης πχ, και μάλιστα με ...λύσσα, διότι μανία κάτι τέτοιο σημαίνει, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο (άτυχος) ερωτευμένος, έχει ορμητικές εμμονές (μεταφορικά και κυριολεκτικά) και μάλιστα εξωφρενικής βάσης!
Ο ερωτευμένος άνθρωπος είναι πάρα πολύ "χημικός".
Συμφωνώ σε ότι γράφεις απλά ενδεχομένως εγώ να έλεγα ότι είναι περισσότερο παρανοικός από ό,τι περιγράφεις.
Γενικά θα σου έλεγα ότι τα συναισθήματα μοιάζουν πάρα πολύ με τα συναισθήματα ενός heavy user χρήστη κωδεινούχων.
Οι χημικές διεργασίες πάντως που συμβαίνουν είναι σχεδόν ίδιες.
Ο ερωτευμένος, όπως και ο κάθε "ναρκωμανής" (χάλια λέξη, δεν μου αρέσει καθόλου), έχει πάρα πολλές εμμονές. Και αυτές πηγάζουν από τον ΦΟΒΟ μην χάσει την "δόση" του είτε αυτό λέγεται πχ. οπιούχο είτε πχ. Μαρία
Εκείνη την στιγμή οι νευροδιαβιβαστές (κυρίως σεροτονίνη και gaba) είναι στο κόκκινο και θα κάνουν ότι μπορούν για να σε σπρώξουν εκεί που θέλουν. Εξού και η παράνοια.
Κοντρολλάρεται πάντως, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και αυτό διότι είναι feeling και είναι μόνο στο μυαλό.
Επομένως, όποιος νομίζει ότι είναι ερωτευμένος (άρα μπορεί να ερωτευτεί πέραν του ενός, ταυτόχρονα) απλώς έχει πλάσει ένα ιδεώδες στο ζαλισμένο του μυαλό, προσπαθεί να το "φορέσει" στους συντρόφους του, και όσοι εξ αυτών προχωράνε προς στο δοκιμαστήριο, μπαίνουν και στη λίστα του εξαρτημένου από μια προμελετημένη και ιδεατή κατάσταση!
Συμπερασματικά, και στη μια και στην άλλη περίπτωση, ο κοινός παρονομαστής είναι ο παραλογισμός, αλλά εκείνο που διαφέρει είναι ...η κατεύθυνση που έχει! (?)
Προσωπικά, με εξυπηρετεί η δεύτερη περίπτωση....
Αυτό μπορεί να συμβεί και στον (πραγματικά) ερωτευμένο και στον "ερωτευμένο".
Αλλά ο παραλογισμός δεν είναι και στις δύο περιπτώσεις, ίδιου μεγέθους.
Θεωρώ ότι στην πρώτη περίπτωση τείνει να είναι μεγαλύτερος (σηκώνει πολύ σχολιασμό αυτό).
Σημασία δεν έχει τι σε εξυπηρετει
Tα συναισθήματα αυτά εξάλλου δεν έρχονται κατά παραγγελία. Αν είναι να συμβεί, είτε με τον ένα είτε τον άλλο τρόπο, θα συμβεί.
Με την ευκαιρία πάντως να αναφέρω ότι είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κάποιος που δεν είναι πραγματικά ερωτευμένος (και νομίζει ότι είναι full) ότι τελικά δεν είναι. Παρά πολύ δύσκολο και (τελείως εμπειρικά από προσωπική σκοπιά) θεωρώ ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να μπει στην κατάσταση αυτή σαν "τρίτος", σαν θεα;τής και όχι σαν "πρωταγωνιστής". Έτσι θα δει με περισσότερη λογική και με λιγότερη εμπάθεια τι συνέβει και δεν..
Sorry, που βγήκα πολλάκις off-topic (το 'χω αυτό.. )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
apaleytos
Νεοφερμένος
Ο apaleytos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 89 μηνύματα.
14-06-10
02:41
Συμφωνώ με τον απάλευτο παραπάνω ότι ο έρωτας με την έννοια της ιδεοληπτικής μανίας (πολύ πετυχημένος χαρακτηρισμός, δικός σου; ) δεν είναι δυνατόν να απευθύνεται σε πάνω από 1 άτομα.
Ωστόσο, όπως είπε και η Helen Fischer σε ένα σχετικό TED talk, ο έρωτας, ο σεξουαλικός πόθος και η ερωτική αγάπη που υπάρχει σε μακροχρόνιες σχέσεις είναι 3 διαφορετικά συναισθήματα, τα οποία μπορει κάλλιστα κάποιος να τα νιώθει ταυτόχρονα για διαφορετικούς ανθρώπους (σαφώς αν τα νιώθει για τον ίδιο μιλάμε για την τέλεια σχέση -- ή τουλάχιστον για απαραίτητη προϋπόθεση για αυτή)
Δεν είναι δικός μου όρος
Η ιδεοληπτική μανία είναι ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή η οποία ενίοτε συνδέεται και με την σχιζοφρένεια. Εκφράζει έναν διακαή πόθο για "κάτι"/"κάποιον", μανία (με την ακριβή έννοια που ορίζει η ψυχολογία) σε βαθμό παραληρήματος, ώστε να μην έχουμε μάτια, μυαλό, ακοή για τίποτε άλλο.
H ιδεοληπτική μανία (σαν συναίσθημα - όχι απαραίτητα σαν όρος) είναι επίσης ένα πολύ γνώριμο -στους χρήστες- συναίσθημα που προκαλεί ως side-effect η regular χρήση κάποιων ψυχότροπων ουσιών αλλά θα βγω εδώ πολύ off-topic.
Αλλά θεωρώ πως ο έρωτας (ο πραγματικός) είναι ιδεοληπτική μανία γι΄αυτό το ανέφερα. Και εκει δεν χωράει τρίτος. Χαίρομαι που συμφωνείς
Συμφωνώ επίσης με την Helen Fischer.
ΥΓ: Eπίσης, καλώς σας βρήκα στο forum
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.