Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
20-06-10
16:07
1)
Από ότι βλέπω τελικά, στην συγκεκριμένη εξήγηση, η ετυμολογία της 'θρησκείας' και ο θεολογικός λόγος είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους άρα θα τα πω και τα δύο.
Ετυμολογία θρησκείας
Η "θρησκεία", βγαίνει από το αρχαίο ρήμα "θρώσκω" που είναι σύνθετο από τα ρήματα "θρώ" και "σκω". Το 'θρω' είναι μετάπτωση από το -θορ, ή -θερ και σημαίνει "γεννάω" "δημιουργώ".
Το "σκω" σημαίνει "αυτό που νομίζει [που πιστεύει, που φαντάζεται] ο άνθρωπος". Άρα ουσιαστικά "θρησκεία" σημαίνει "ένα δημιούργημα που γεννιέται χάρη στον άνθρωπο", δηλαδή ένα "αποκύημα της φαντασίας του". (κύημα = κύω = κυοφορώ = εν + κύω = έγκυος).
Θεολογικός λόγος
Συμπερασματικά λοιπόν το δημιούργημα, η φαντασία, η θρησκεία, είναι κατώτερα από τον δημιουργό που τα δημιούργησε, και καταλαβαίνεις ότι διαφέρουν από τον Χριστό που είναι αληθινό πρόσωπο. Γι' αυτό και ο χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία, ποτέ δεν ήταν και ούτε θα είναι, μιας και κράτησε το μήνυμα του Χριστού ίδιο και απαράλαχτο 2000 χρόνια τώρα. Ο χριστιανισμός είναι αληθινός από την φύση του και δεν μπορεί να παρερμηνευτεί.
Κατ' αρχάς, ψάχνοντας για την έννοια του ρήματος "Θρώσκω", βρίσκω ότι σημαίνει "αναπηδώ" ή "εφορμώ". Πολύ ενδιαφέρον έχει μάλιστα αυτό που διαβάζω στην ιστοσελίδα της Ορθόδοξης Ομάδας Δογματικής Έρευνας, όπου φιλοξενείται άρθρο του σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου, όπου γράφει το εξής, επί του θέματος:
Η λέξη θρησκεία αναφέρεται στα Ομηρικά έπη, χρησιμοποιείται και από τον Ηρόδοτο για να δηλώση την λατρεία και την τιμή που οφείλει να αποδίδη ο άνθρωπος στον Θεό. Ετυμολογικά η λέξη θρησκεία προέρχεται από το θρώσκω και σημαίνει αναβαίνω, και επομένως με τον όρο θρησκεία νοείται η ανάβαση του ανθρώπου προς τον Θεό.
Κατά συνέπεια, η ετυμολογική ερμηνεία που δίνεις δεν στηρίζεται πουθενά, ούτε καν από τους ορθόδοξους ομοϊδεάτες σου. Αφού όμως θεωρείς ότι ο θεολογικός λόγος για τον οποίο η Ορθοδοξία δεν αποτελεί θρησκεία, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ετυμολογική ερμηνεία κι αφού αποδεικνύεται ότι η ετυμολογική ερμηνεία αποτελεί απλά αποκύημα φαντασίας, αποδεικνύεται πέραν οποιασδήποτε αμφιβολίας, ότι η παραπάνω αιτιολόγησή σου δεν ισχύει και ως εκ τούτου η πρότασή σου καταρρίπτεται πανηγυρικά.
Περαιτέρω, θα ήθελα να σχολιάσω μερικά από τα υπόλοιπα επιχειρήματά σου επί της ουσίας, πέραν της επαγωγικής τους κατάρριψης:
Ο Ιησούς ΔΕΝ ήρθε για να δημιουργήσει θρησκεία, ούτε ανέφερε ποτέ τη λέξη "Χριστιανισμός", δεν έθεσε εν ισχύ κανένα λατρευτικό τυπικό, καμμία ηθική, ούτε καμμία εικονογράφηση και συγκεκριμένο στολισμό των ναών. Ο Ιησούς ήρθε για να ιδρύσει Εκκλησία, όχι θρησκεία και αυτό δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει. Η θρησκεία που σήμερα γνωρίζουμε ως Χριστιανισμό, ιδρύθηκε μερικούς αιώνες αργότερα και τα τυπικά της, όπως και τα δόγματά της καθιερώθηκαν μετά από αρκετές Οικουμενικές Συνόδους. Επίσης, γνωρίζουμε ότι οι πρώτες χριστιανικές εκκλησίες δεν ακολουθούσαν ενιαία λατρευτικά τυπικά και πρακτικές, δεν διάβαζαν καν τα ίδια Ευαγγέλια, αφού οι Σύνοδοι ήταν εκείνες που έκριναν τα σημερινά 4 Ευαγγέλια ως ισχύοντα και απάλειψαν τα υπόλοιπα που έως τότε χρησιμοποιούντο από τις διάφορες Χριστιανικές εκκλησίες.
Μάλιστα, σε προηγούμενη δημοσίευσή σου και επιχειρώντας ν' απαντήσεις στην ερώτηση του Δόκτορα: "Περισσότερο ορθόδοξα δεδομένα από την ίδια την Γραφή ποιά θεωρείς;", εσύ απαντάς ως εξής:
Τους πατέρες της εκκλησίας η οποίοι εξηγούν τι εστί βερύκκοκο σε όλα όσα έχουν σχέση με το μήνυμα του Χριστού. Δηλαδή τους 3 Ιεράρχες (άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, και ο Μέγας Βασίλειος) τον Σημεών τον νέον Θεολόγον, τον Ισαάκ τον Σύρο κ.τ.λ... Χωρίς αυτούς και την προσευχή δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλεις νόημα στην ερμηνεία της Αγ. Γραφής.
Εδώ φαίνεται να ξεχνάς ότι κι αυτοί είναι άνθρωποι, συνεπώς και σύμφωνα με τα εδώ επιχειρήματά σου, είναι κατώτεροι του δημιουργού τους, συνεπώς δεν μπορεί τα όσα λένε γι' Αυτόν να θεωρούνται αδιάσειστα. Κι όμως, η χριστιανική θρησκεία στηρίζεται περισσότερο στις γραφές εκείνων, παρά στα ίδια τα Ευαγγέλια. Οι δικές τους ερμηνείες του Λόγου του Θεού, έχουν υψηλότερη βαρύτητα από τον ίδιο το Λόγο, όπως φανερώνει και η δική σου άποψη, που τους θεωρεί "περισσότερο ορθόδοξους κι από την ίδια τη Γραφή".
Φυσικά, σε τούτο το σημείο θα μου απαντήσεις κατά το αναμενόμενο, ότι οι άνθρωποι αυτοί ήταν "θεόπνευστοι". Η δική μου απάντηση θα ήταν ότι είναι θεόπνευστοι κατά δική τους δήλωση, πράγμα που δεν μπορεί με κανέναν τρόπο ν' αποδειχτεί, οπότε έχουμε και πάλι Γιάννη να κερνά και Γιάννη να πίνει. Ωστόσο, θα περιοριστώ στην θεολογική θέση ενός ορθόδοξου, του Παναγιώτου Ι. Μπούμη, Ομότιμου Καθηγητού Παν. Αθηνών, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος», 18/6/2010, έτος Ν, αρ. φύλλου 1836:
Υποστηρίζει ότι, όπως η Αγία Γραφή, έτσι και τα λειτουργικά κείμενα είνε θεόπνευστα. Άλλα τούτο δεν είναι ορθό. Τα λειτουργικά κείμενα της Ορθοδοξίας είνε βεβαίως άφθαστα αριστουργήματα του λόγου. Εκείνοι, οι όποιοι τα συνέταξαν, ήταν αγιασμένοι και σε πολύ μεγάλο βαθμό φωτισμένοι. Άλλα θεόπνευστοι στο βαθμό των Προφητών και των Αποστόλων δεν ήταν. Αν θέλωμε να ομιλήσωμε με αυστηρώς θεολογική γλώσσα, θεόπνευστη είνε μόνον η Αγία Γραφή και ό,τι από την παράδοσι της Εκκλησίας ανάγεται στους Αποστόλους, αποτελεί δηλαδή την ιερά Παράδοσι.
Βλέπουμε λοιπόν, εάν ανατρέξουμε στο εν λόγω κείμενο, ότι τα λόγια των Πατέρων, μπορεί να είναι καλά και σεβαστά, δεν είναι ωστόσο υποχρεωτικά θεόπνευστα, έννοια περί της οποίας υπάρχει αρκετή σύγχυση και ατελείωτες συζητήσεις ακόμη και μεταξύ των ορθοδόξων. Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι η λατρεία που σήμερα γνωρίζουμε ως Ορθοδοξία, στηρίζεται ισχυρά σε ιδέες ανθρώπων και όχι υποχρεωτικά στο Λόγο του Θεού, τον οποίο κατακερματίζουν και ερμηνεύουν κατά το δοκούν.
Συνολικά δηλαδή, τα επιχειρήματά σου αντικρούουν μεταξύ τους και αλληλοεξουδετερώνονται.
Συμπερασματικά, προκύπτει ότι πράγματι η Ορθοδοξία αποτελεί θρησκεία, μέχρις αποδείξεως του εναντίου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.