Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
03-07-10
17:14
Δεν γίνεται να "αλλάξεις τον κόσμο"
...παίζοντας
Η ιστορία φαίνεται να δείχνει πως αυτό δεν είναι απόλυτα αληθές.
Δεν είναι υποχρεωτικό να δει κανείς την ομιλία για να απαντήσει στο τόπικ, διαβάστε όμως τουλάχιστον το πρώτο ποστ και ειδικά αυτό το κομμάτι:
που για μένα είναι το πιο αξιομνημόνευτο.Στηρίζει μάλιστα την έρευνά της σε μια ιστορία του Ηροδότου, που συνέβη πριν 25.000 χρόνια:
Ο Ηρόδοτος λέει ότι τα παιχνίδια, ειδικά αυτά με ζάρια είχαν εφευρεθεί στο Βασίλειο της Λυδίας σε καιρό λιμού.
Ο βασιλιάς της Λυδίας αποφάσισε ότι έπρεπε να κάνουν κάτι τρελό. Οι άνθρωποι υπέφεραν. Οι άνθρωποι τσακώνονταν. Ήταν μια ακραία συγκυρία. Χρειάζονταν μια ακραία λύση. Έτσι, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, εφήυραν τα παιχνίδια με ζάρια και επέβαλλαν ενιαία πολιτική σε όλο το βασίλειο. Τη μια μέρα, όλοι θα έτρωγαν. Και την επόμενη μέρα, όλοι θα έπαιζαν παιχνίδια.
Και θα ήταν τόσο αφοσιωμένοι στο να παίζουν ζάρια γιατί τα παιχνίδια μας αποροφούν τόσο πολύ και μας βυθίζουν σε μια τόσο ικανοποιητική ευδαιμονική παραγωγικότητα, που θα αγνοούσαν το γεγονός ότι δεν υπήρχε καθόλου τροφή. Και έτσι την επόμενη μέρα, όλοι θα έπαιζαν παιχνίδια. Και την μεθεπόμενη θα έτρωγαν.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, πέρασαν έτσι 18 χρόνια, επιβιώνοντας το λιμό, τρώγοντας τη μια μέρα και παίζοντας παιχνίδια την άλλη. Νομίζω πως αυτός είναι ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τα παιχνίδια σήμερα. Χρησιμοποιούμε τα παιχνίδια για να ξεφύγουμε από τα βάσανα της ζωής. Χρησιμοποιούμε τα παιχνίδια για να απομακρυνθούμε από ό,τι δε δουλεύει σωστά στον πραγματικό κόσμο, οτιδήποτε δε μας ικανοποιεί στην πραγματική ζωή, και παίρνουμε αυτό που χρειαζόμαστε από τα παιχνίδια.
Αλλά δε χρειάζεται να τελειώνει εκεί. Και εδώ είναι το συναρπαστικό. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, μετά από 18 χρόνια ο λιμός δεν απομακρυνόταν. Έτσι ο βασιλιάς αποφάσισε ότι θα έπαιζαν ένα τελευταίο παιχνίδι με τα ζάρια. Διαίρεσαν το βασίλειο σε δύο μέρη. Έπαιξαν μια παρτίδα με τα ζάρια, και οι νικητές θα ξεκινούσαν μια επική αποστολή. Θα έφευγαν από τη Λυδία και θα αναζητούσαν ένα νέο μέρος να μείνουν, αφήνοντας μόνο τόσους ανθρώπους όσους θα μπορούσαν να επιζήσουν με τις διαθέσιμες πηγές, και με την ελπίδα να μεταφέρουν τον πολιτισμό κάπου όπου θα μπορούσε να ανθίσει.
Ακούγεται τρελό, σωστά; Αλλά πρόσφατα, στοιχεία από το DNA έδειξαν ότι οι Ετρούσκοι, που αργότερα δημιούργησαν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, έχουν κοινό DNA με τους αρχαίους κατοίκους της Λυδίας. (Σχετικό άρθρο της Καθημερινής). Έτσι πρόσφατα, οι επιστήμονες έφτασαν στο συμπέρασμα ότι η τρελή ιστορία του Ηρόδοτου είναι αληθινή. Και οι γεωλόγοι έχουν βρει στοιχεία παγκόσμιας πτώσης της θερμοκρασίας που κράτησε σχεδόν 20 χρόνια και μπορεί να εξηγεί το λιμό. Αυτή η τρελή ιστορία μπορεί να είναι αληθινή.
Μπορεί πραγματικά να έσωσαν τον πολιτισμό τους παίζοντας παιχνίδια, καταφεύγοντας στα παιχνίδια για 18 χρόνια και μετά είχαν τόση έμπνευση, και γνώριζαν τόσα πολλά για το πώς να έρχονται πιο κοντά με τα παιχνίδια, που τελικά έσωσαν όλον τον πολιτισμό με αυτόν τον τρόπο.
Mπορούμε να το κάνουμε αυτό. Παίζουμε Warcraft από το 1994. Αυτό ήταν το πρώτο παιχνίδι στρατηγικής πραγματικού χρόνου από τη σειρά World of Warcraft. Αυτό ήταν πριν 16 χρόνια. Αυτοί έπαιζαν ζάρια για 18 χρόνια, εμείς παίζουμε Warcraft για 16 χρόνια. Λέω πως είμαστε έτοιμοι για το δικό μας επικό παιχνίδι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
01-07-10
20:53
Υποθέτω ότι πάλι δεν είδες την ομιλία...Υ.Γ. Με το WoW παχαίνεις και ξεκόβεις από την πραγματική ζωή νομίζοντας ότι οι virtual friends και τα quests αποτελούν το στόχο σου, δεν σώζεις τον κόσμο. Τι άλλο θα ακούσουμε, και με το πόκερ μαθαίνεις πότε πρέπει να ρισκάρεις και πότε όχι, ας παίξουμε πόκερ για να γίνουμε σωστοί businessmen.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
21-06-10
14:41
Τα παιχνίδια μπορούν να κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο
H Τζέιν Μακ Γκόνιγκαλ πιστεύει πως τρία δισεκατομμύρια ώρες κάθε εβδομάδα που δαπανόνται σε ολόκληρο τον κόσμο για διαδικτυακά παιχνίδια όπως το World of Warcraft δεν είναι αρκετές... χρειάζεται να παίζουμε περισσότερο...
Μελέτησε για την πτυχιακή της εργασία παίκτες τέτοιων διαδικτυακών κοινοτήτων, ώστε να εντοπίσει τα μοναδικά εκείνα χαρακτηριστικά που εάν εφαρμόσουμε στην καθημερινότητά μας, μπορούμε να έχουμε εντυπωσιακά αποτελέσματα και "επικές νίκες" όπως τις ονομάζει, σε ζητήματα όπως η πείνα, οι περιβαλλοντικές καταστροφές και η έλλειψη ενεργειακών πόρων.
Οι παίκτες πάντοτε πιστεύουν ότι μια επική νίκη είναι εφικτή, και ότι πάντοτε αξίζει τον κόπο να προσπαθήσεις, και μάλιστα τώρα. Οι παίκτες δε χασομεράνε. Οι παίκτες είναι εξπέρ στο να δημιουργούν έναν στενό κοινωνικό ιστό. [...] Οι παίκτες είναι παντοδύναμα, αισιόδοξα άτομα. Είναι άνθρωποι που πιστεύουν ότι έχουν τη δυνατότητα σε ατομικό επίπεδο να αλλάξουν τον κόσμο. Και το μόνο πρόβλημα είναι ότι πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν εικονικούς κόσμους και όχι τον πραγματικό. Αυτό είναι το πρόβλημα που προσπαθώ να λύσω.
Αν μπορούσαμε να μεταφέρουμε αυτά τα χαρακτηριστικά στον πραγματικό κόσμο, η Μακ Γκόνιγκαλ πιστεύει πως θα μπορούσαμε να διορθώσουμε πολλά από τα δεινά της πραγματικής ζωής.
Στηρίζει μάλιστα την έρευνά της σε μια ιστορία του Ηροδότου, που συνέβη πριν 25.000 χρόνια:
Ο Ηρόδοτος λέει ότι τα παιχνίδια, ειδικά αυτά με ζάρια είχαν εφευρεθεί στο Βασίλειο της Λυδίας σε καιρό λιμού.
Ο βασιλιάς της Λυδίας αποφάσισε ότι έπρεπε να κάνουν κάτι τρελό. Οι άνθρωποι υπέφεραν. Οι άνθρωποι τσακώνονταν. Ήταν μια ακραία συγκυρία. Χρειάζονταν μια ακραία λύση. Έτσι, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, εφήυραν τα παιχνίδια με ζάρια και επέβαλλαν ενιαία πολιτική σε όλο το βασίλειο. Τη μια μέρα, όλοι θα έτρωγαν. Και την επόμενη μέρα, όλοι θα έπαιζαν παιχνίδια.
Και θα ήταν τόσο αφοσιωμένοι στο να παίζουν ζάρια γιατί τα παιχνίδια μας αποροφούν τόσο πολύ και μας βυθίζουν σε μια τόσο ικανοποιητική ευδαιμονική παραγωγικότητα, που θα αγνοούσαν το γεγονός ότι δεν υπήρχε καθόλου τροφή. Και έτσι την επόμενη μέρα, όλοι θα έπαιζαν παιχνίδια. Και την μεθεπόμενη θα έτρωγαν.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, πέρασαν έτσι 18 χρόνια, επιβιώνοντας το λιμό, τρώγοντας τη μια μέρα και παίζοντας παιχνίδια την άλλη. Νομίζω πως αυτός είναι ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τα παιχνίδια σήμερα. Χρησιμοποιούμε τα παιχνίδια για να ξεφύγουμε από τα βάσανα της ζωής. Χρησιμοποιούμε τα παιχνίδια για να απομακρυνθούμε από ό,τι δε δουλεύει σωστά στον πραγματικό κόσμο, οτιδήποτε δε μας ικανοποιεί στην πραγματική ζωή, και παίρνουμε αυτό που χρειαζόμαστε από τα παιχνίδια.
Αλλά δε χρειάζεται να τελειώνει εκεί. Και εδώ είναι το συναρπαστικό. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, μετά από 18 χρόνια ο λιμός δεν απομακρυνόταν. Έτσι ο βασιλιάς αποφάσισε ότι θα έπαιζαν ένα τελευταίο παιχνίδι με τα ζάρια. Διαίρεσαν το βασίλειο σε δύο μέρη. Έπαιξαν μια παρτίδα με τα ζάρια, και οι νικητές θα ξεκινούσαν μια επική αποστολή. Θα έφευγαν από τη Λυδία και θα αναζητούσαν ένα νέο μέρος να μείνουν, αφήνοντας μόνο τόσους ανθρώπους όσους θα μπορούσαν να επιζήσουν με τις διαθέσιμες πηγές, και με την ελπίδα να μεταφέρουν τον πολιτισμό κάπου όπου θα μπορούσε να ανθίσει.
Ακούγεται τρελό, σωστά; Αλλά πρόσφατα, στοιχεία από το DNA έδειξαν ότι οι Ετρούσκοι, που αργότερα δημιούργησαν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, έχουν κοινό DNA με τους αρχαίους κατοίκους της Λυδίας. (Σχετικό άρθρο της Καθημερινής). Έτσι πρόσφατα, οι επιστήμονες έφτασαν στο συμπέρασμα ότι η τρελή ιστορία του Ηρόδοτου είναι αληθινή. Και οι γεωλόγοι έχουν βρει στοιχεία παγκόσμιας πτώσης της θερμοκρασίας που κράτησε σχεδόν 20 χρόνια και μπορεί να εξηγεί το λιμό. Αυτή η τρελή ιστορία μπορεί να είναι αληθινή.
Μπορεί πραγματικά να έσωσαν τον πολιτισμό τους παίζοντας παιχνίδια, καταφεύγοντας στα παιχνίδια για 18 χρόνια και μετά είχαν τόση έμπνευση, και γνώριζαν τόσα πολλά για το πώς να έρχονται πιο κοντά με τα παιχνίδια, που τελικά έσωσαν όλον τον πολιτισμό με αυτόν τον τρόπο.
Mπορούμε να το κάνουμε αυτό. Παίζουμε Warcraft από το 1994. Αυτό ήταν το πρώτο παιχνίδι στρατηγικής πραγματικού χρόνου από τη σειρά World of Warcraft. Αυτό ήταν πριν 16 χρόνια. Αυτοί έπαιζαν ζάρια για 18 χρόνια, εμείς παίζουμε Warcraft για 16 χρόνια. Λέω πως είμαστε έτοιμοι για το δικό μας επικό παιχνίδι.
Ο βασιλιάς της Λυδίας αποφάσισε ότι έπρεπε να κάνουν κάτι τρελό. Οι άνθρωποι υπέφεραν. Οι άνθρωποι τσακώνονταν. Ήταν μια ακραία συγκυρία. Χρειάζονταν μια ακραία λύση. Έτσι, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, εφήυραν τα παιχνίδια με ζάρια και επέβαλλαν ενιαία πολιτική σε όλο το βασίλειο. Τη μια μέρα, όλοι θα έτρωγαν. Και την επόμενη μέρα, όλοι θα έπαιζαν παιχνίδια.
Και θα ήταν τόσο αφοσιωμένοι στο να παίζουν ζάρια γιατί τα παιχνίδια μας αποροφούν τόσο πολύ και μας βυθίζουν σε μια τόσο ικανοποιητική ευδαιμονική παραγωγικότητα, που θα αγνοούσαν το γεγονός ότι δεν υπήρχε καθόλου τροφή. Και έτσι την επόμενη μέρα, όλοι θα έπαιζαν παιχνίδια. Και την μεθεπόμενη θα έτρωγαν.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, πέρασαν έτσι 18 χρόνια, επιβιώνοντας το λιμό, τρώγοντας τη μια μέρα και παίζοντας παιχνίδια την άλλη. Νομίζω πως αυτός είναι ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τα παιχνίδια σήμερα. Χρησιμοποιούμε τα παιχνίδια για να ξεφύγουμε από τα βάσανα της ζωής. Χρησιμοποιούμε τα παιχνίδια για να απομακρυνθούμε από ό,τι δε δουλεύει σωστά στον πραγματικό κόσμο, οτιδήποτε δε μας ικανοποιεί στην πραγματική ζωή, και παίρνουμε αυτό που χρειαζόμαστε από τα παιχνίδια.
Αλλά δε χρειάζεται να τελειώνει εκεί. Και εδώ είναι το συναρπαστικό. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, μετά από 18 χρόνια ο λιμός δεν απομακρυνόταν. Έτσι ο βασιλιάς αποφάσισε ότι θα έπαιζαν ένα τελευταίο παιχνίδι με τα ζάρια. Διαίρεσαν το βασίλειο σε δύο μέρη. Έπαιξαν μια παρτίδα με τα ζάρια, και οι νικητές θα ξεκινούσαν μια επική αποστολή. Θα έφευγαν από τη Λυδία και θα αναζητούσαν ένα νέο μέρος να μείνουν, αφήνοντας μόνο τόσους ανθρώπους όσους θα μπορούσαν να επιζήσουν με τις διαθέσιμες πηγές, και με την ελπίδα να μεταφέρουν τον πολιτισμό κάπου όπου θα μπορούσε να ανθίσει.
Ακούγεται τρελό, σωστά; Αλλά πρόσφατα, στοιχεία από το DNA έδειξαν ότι οι Ετρούσκοι, που αργότερα δημιούργησαν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, έχουν κοινό DNA με τους αρχαίους κατοίκους της Λυδίας. (Σχετικό άρθρο της Καθημερινής). Έτσι πρόσφατα, οι επιστήμονες έφτασαν στο συμπέρασμα ότι η τρελή ιστορία του Ηρόδοτου είναι αληθινή. Και οι γεωλόγοι έχουν βρει στοιχεία παγκόσμιας πτώσης της θερμοκρασίας που κράτησε σχεδόν 20 χρόνια και μπορεί να εξηγεί το λιμό. Αυτή η τρελή ιστορία μπορεί να είναι αληθινή.
Μπορεί πραγματικά να έσωσαν τον πολιτισμό τους παίζοντας παιχνίδια, καταφεύγοντας στα παιχνίδια για 18 χρόνια και μετά είχαν τόση έμπνευση, και γνώριζαν τόσα πολλά για το πώς να έρχονται πιο κοντά με τα παιχνίδια, που τελικά έσωσαν όλον τον πολιτισμό με αυτόν τον τρόπο.
Mπορούμε να το κάνουμε αυτό. Παίζουμε Warcraft από το 1994. Αυτό ήταν το πρώτο παιχνίδι στρατηγικής πραγματικού χρόνου από τη σειρά World of Warcraft. Αυτό ήταν πριν 16 χρόνια. Αυτοί έπαιζαν ζάρια για 18 χρόνια, εμείς παίζουμε Warcraft για 16 χρόνια. Λέω πως είμαστε έτοιμοι για το δικό μας επικό παιχνίδι.
Με αυτό το σκεπτικό έχει λανσάρει τρία διαδικτυακά παιχνίδια έως τώρα που επικεντρώνονται σε προβλήματα του πολιτισμού μας:
- World without oil: Το παιχνίδι δημιουργήθηκε το 2007. Είναι ένα δικτυακό παιχνίδι στο οποίο προσπαθείς να επιβιώσεις εν μέσω έλλειψης πετρελαίου. Αρχικά συμμετείχαν 1.700 παίχτες από 12 χώρες του κόσμου.
- Superstruct: Ένας υπερυπολογιστής υπολόγισε ότι οι άνθρωποι έχουν μόνο 23 χρόνια ζωής στον πλανήτη. Ο υπερυπολογιστής λεγόταν Σύστημα Προειδοποίησης Παγκόσμιας Εξάλειψης. 8.000 παίκτες έπαιξαν το παιχνίδι αυτό για 8 εβδομάδες και πρότειναν 500 απίστευτα δημιουργικές λύσεις.
- Evoke: Το νεότερο παιχνίδι που ξεκίνησε το Μάρτιο του 2010. Είναι ένα παιχνίδι σε συνεργασία με το World Bank Institute. Αν το ολοκληρώσετε, θα λάβετε διαπίστευση από το World Bank Institute σαν Κοινωνικός νεωτεριστής, τάξη του 2010. Δουλεύοντας με πανεπιστήμια σε όλη την περιοχή της Αφρικής κάτω από τη Σαχάρα, προσκαλούν τους παίκτες να αναπτύξουν ικανότητες κοινωνικής καινοτομίας.
tedlink
Η ιστοσελίδα της Jane McGonigal
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.