self-instructive depressing
Περιβόητο μέλος
Ο self-instructive depressing αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 6,397 μηνύματα.
03-07-10
18:50
Σε συνέχεια της σπαρακτικής επιστολής που πόσταρα πιο πάνω και ζητώντας συυγνώμη αν είμαι ελαφρώς οφτόπικ , θέλω να πω ότι αυτό που μου έκανε εντύπωση στον κύριο Αποστολόπουλο είναι ότι άνθρωποι σαν αυτόν ενώ περιμένεις ότι θα κατακλύζονται από οργή και μόνο , τα κυρίαρχα συναισθήματα τους είναι λύπη και απογοήτευση
Το λέω αυτό , καθώς ενώ περιφερόμουν στο μπλογκ του Πιτσιρίκου , πάτησα στο εξής λινκ που έδινε : https://mavrifatria.blogspot.com/2010/06/blog-post_22.html
και διάβασα το άρθρο <<Ο θάνατος του Μασονάκου : Οι σπαρτιάτες στην εξουσία>> το οποίο λέει βέβαια πολλές αλήθειες , αλλά δεν μπόρεσα να μην κολλήσω στο εξής σημείο : εκεί που αποκαλεί τους κλέφτες της χώρας <<κατσαρίδες>> - θυμήθηκα ότι αυτή η λέξη χρησιμοποιούνταν κατά την διάρκεια του εμφυλίου στην Ρουάντα
δεν ξέρω αν η λύπηση και η απογοήτεση δεν οδηγούν κάπου , αλλά η ξέφρενη οργή σίγουρα οδηγεί : σε πολύ άσχημα πράγματα
βέβαια στην ελλάδα δεν έχουμε εμφύλιο - απλά κυκλοφορώντας στην πόλη τουλάχιστον , διακρίνω τελευταία πολλά κακά σημάδια - απλά θυμηθείτε τι καβγάδες γίνανε στις απεργίες των βενζινοπώλων που κράτησαν μόνο λίγα 24ωρα . αυτά (πάω να φτιάξω καταφύγιο8))
Το λέω αυτό , καθώς ενώ περιφερόμουν στο μπλογκ του Πιτσιρίκου , πάτησα στο εξής λινκ που έδινε : https://mavrifatria.blogspot.com/2010/06/blog-post_22.html
και διάβασα το άρθρο <<Ο θάνατος του Μασονάκου : Οι σπαρτιάτες στην εξουσία>> το οποίο λέει βέβαια πολλές αλήθειες , αλλά δεν μπόρεσα να μην κολλήσω στο εξής σημείο : εκεί που αποκαλεί τους κλέφτες της χώρας <<κατσαρίδες>> - θυμήθηκα ότι αυτή η λέξη χρησιμοποιούνταν κατά την διάρκεια του εμφυλίου στην Ρουάντα
δεν ξέρω αν η λύπηση και η απογοήτεση δεν οδηγούν κάπου , αλλά η ξέφρενη οργή σίγουρα οδηγεί : σε πολύ άσχημα πράγματα
βέβαια στην ελλάδα δεν έχουμε εμφύλιο - απλά κυκλοφορώντας στην πόλη τουλάχιστον , διακρίνω τελευταία πολλά κακά σημάδια - απλά θυμηθείτε τι καβγάδες γίνανε στις απεργίες των βενζινοπώλων που κράτησαν μόνο λίγα 24ωρα . αυτά (πάω να φτιάξω καταφύγιο8))
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
self-instructive depressing
Περιβόητο μέλος
Ο self-instructive depressing αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 6,397 μηνύματα.
12-02-10
22:55
Η εποχή μας διυλίζει το ένα και γεννάει άπειρα μηδενικά. Κατατρύχεται από το σύνδρομο του αειπώποτε αργυραμοιβού και κάθε άλλης παρόμοιας ανωμαλίας της παρακαταθήκης, που φέρει το παρόν από το (δια)πιστωμένο παρελθόν. Η εποχή μας έχει κεντρικό της πρόβλημα έναν νέο μηδενισμό, με τον οποίο χρεώνει το μέλλον της. Την απουσία οράματος, που φαντάζει ως «τέλος της ιστορίας», αλλά τελικά, μάλλον(; ) πρόκειται, για την αποστραγγισμένη κρίση μας. Τι μένει πια, προς κρίση; Μόνον η ίδια η κρίση: αυτό, είναι ένα μηδενικό, στη θέση του υποκειμένου!
[FONT="]Στην περίπτωση μάλιστα του σύγχρονου Ελληνισμού /και ελληνισμού, ο μηδενισμός έχει πολλαπλασιαστικές εκφάνσεις, μιάς και συναντά τον ιστορικά ιδιότυπο ελληνικό μηδενισμό παραφουσκωμένο, από την επικαιρική έξαρση της φαυλοκρατίας και μία ύστερη(έσχατη; ) «απώλεια ταυτότητας», κοινωνικής και εθνικής...[/FONT]
θα απαντήσω τραγουδιστά :
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.