D_G
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,938 μηνύματα.
22-08-10
20:31
Δεν ήμουν πάντα πιστός.
Κάποτε πίστευα κι εγώ σε κοσμοθεωρίες, και πολιτικά συστήματα, και ασπαζόμουν την υλιστική θεωρία, παρόλο που κατά βάθος δεν ήμουν άθεος, ωστόσο οι ιδέες μου ήταν τέτοιες ώστε θεωρούσα κι εγώ την θρησκεία σαν όπιο του λαού, με την έννοια των εκπροσώπων που έδιναν σχεδόν πάντοτε την χειρότερη μαρτυρία.
Κάποια στιγμή, πριν χρόνια, έκατσα και έψαξα να βρω την αλήθεια και να έχω προβληματισμούς, σε μία περίοδο που είχα πάρα πολλές δυσκολίες, και περνούσα πολύ άσχημες καταστάσεις, και τότε επικαλέστηκα τον Θεό, και σιγά-σιγά είδα πολλές εκβάσεις στην ζωή μου και λύθηκαν σταδιακά μέσα σε λίγα χρόνια όλα τα προβλήματα που είχα, που φυσιολογικά ήταν πολύ δύσκολο να λυθούν έτσι.
Το αποτέλεσμα, εκτός από τις εκβάσεις αυτές, ήταν η καρδιά μου να έχει γεμίσει χαρά, ειρήνη, αγάπη για τους γύρω συνανθρώπους μου, και τώρα όταν συναντώ δυσκολίες δεν απελπίζομαι γιατί πιστεύω και ελπίζω ότι ο Θεός θα με βοηθήσει.
Αυτό δεν το είχα πριν, γιατί ήμουν συνέχεια σκυθρωπός, κατσούφης, και έλεγα θυμάμαι την φράση από ένα τραγούδι του Σαββόπουλου που μου άρεσε τότε: "Η ευτυχία είναι για τα ζώα και όχι για τον άνθρωπο".
Ας μη μιλήσουμε για τα δυσάρεστα συναισθήματα του φόβου μιας επικείμενης ασθένειας ή ακόμη και του θανάτου. Τώρα ξέρω και πιστεύω ακράδαντα ότι δεν θα τελειώσω εδώ, αλλά θα έχω αιώνια ζωή, και αυτό μου πήρε τον φόβο του θανάτου.
Είναι γνωστό πλέον επιστημονικά πώς η ψυχική διάθεση και τα συναισθήματα επιδρούν στη σωματική υγεία.
Έστω και αν θεωρείται από πολλούς η πίστη μου αυτή ένα παραμυθάκι, μόνο τα αισθήματα που έχω τώρα, δεν είναι αρκετά να ζήσω μία καλύτερη και ποιοτικότερη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη, έστω και αν για έναν άθεο θα είναι μόνο εδώ, ενώ για μένα υπάρχει η σιγουριά ότι θα έχω συνέχεια και η ζωή μου θα είναι αιώνια;
Δεν συγκρίνεται η τωρινή μου ζωή με την παλιά, και μιλώ για τα αισθήματα που έχω μέσα μου και σίγουρα επιδρούν και στην απέξω συμπεριφορά, αλλά και στον χαρακτήρα μου, που τώρα είμαι πάρα πολύ πράος, ενώ πριν ήμουν νευρικός, παρεξηγιόμουν εύκολα, έκοβα καλημέρες, δημιουργούσα έριδες και είχα έχθρες.
Έστω και αν είναι "παραμυθάκι" αυτό που πιστεύω, η ζωή μου είναι ποιοτικά ανώτερη τώρα από ότι ήταν παλιά, που ήμουν ένας πολύ κακός χαρακτήρας.
Κάποτε πίστευα κι εγώ σε κοσμοθεωρίες, και πολιτικά συστήματα, και ασπαζόμουν την υλιστική θεωρία, παρόλο που κατά βάθος δεν ήμουν άθεος, ωστόσο οι ιδέες μου ήταν τέτοιες ώστε θεωρούσα κι εγώ την θρησκεία σαν όπιο του λαού, με την έννοια των εκπροσώπων που έδιναν σχεδόν πάντοτε την χειρότερη μαρτυρία.
Κάποια στιγμή, πριν χρόνια, έκατσα και έψαξα να βρω την αλήθεια και να έχω προβληματισμούς, σε μία περίοδο που είχα πάρα πολλές δυσκολίες, και περνούσα πολύ άσχημες καταστάσεις, και τότε επικαλέστηκα τον Θεό, και σιγά-σιγά είδα πολλές εκβάσεις στην ζωή μου και λύθηκαν σταδιακά μέσα σε λίγα χρόνια όλα τα προβλήματα που είχα, που φυσιολογικά ήταν πολύ δύσκολο να λυθούν έτσι.
Το αποτέλεσμα, εκτός από τις εκβάσεις αυτές, ήταν η καρδιά μου να έχει γεμίσει χαρά, ειρήνη, αγάπη για τους γύρω συνανθρώπους μου, και τώρα όταν συναντώ δυσκολίες δεν απελπίζομαι γιατί πιστεύω και ελπίζω ότι ο Θεός θα με βοηθήσει.
Αυτό δεν το είχα πριν, γιατί ήμουν συνέχεια σκυθρωπός, κατσούφης, και έλεγα θυμάμαι την φράση από ένα τραγούδι του Σαββόπουλου που μου άρεσε τότε: "Η ευτυχία είναι για τα ζώα και όχι για τον άνθρωπο".
Ας μη μιλήσουμε για τα δυσάρεστα συναισθήματα του φόβου μιας επικείμενης ασθένειας ή ακόμη και του θανάτου. Τώρα ξέρω και πιστεύω ακράδαντα ότι δεν θα τελειώσω εδώ, αλλά θα έχω αιώνια ζωή, και αυτό μου πήρε τον φόβο του θανάτου.
Είναι γνωστό πλέον επιστημονικά πώς η ψυχική διάθεση και τα συναισθήματα επιδρούν στη σωματική υγεία.
Έστω και αν θεωρείται από πολλούς η πίστη μου αυτή ένα παραμυθάκι, μόνο τα αισθήματα που έχω τώρα, δεν είναι αρκετά να ζήσω μία καλύτερη και ποιοτικότερη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη, έστω και αν για έναν άθεο θα είναι μόνο εδώ, ενώ για μένα υπάρχει η σιγουριά ότι θα έχω συνέχεια και η ζωή μου θα είναι αιώνια;
Δεν συγκρίνεται η τωρινή μου ζωή με την παλιά, και μιλώ για τα αισθήματα που έχω μέσα μου και σίγουρα επιδρούν και στην απέξω συμπεριφορά, αλλά και στον χαρακτήρα μου, που τώρα είμαι πάρα πολύ πράος, ενώ πριν ήμουν νευρικός, παρεξηγιόμουν εύκολα, έκοβα καλημέρες, δημιουργούσα έριδες και είχα έχθρες.
Έστω και αν είναι "παραμυθάκι" αυτό που πιστεύω, η ζωή μου είναι ποιοτικά ανώτερη τώρα από ότι ήταν παλιά, που ήμουν ένας πολύ κακός χαρακτήρας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.