Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
26-08-10
18:36
Επιτέλους θα συμφωνήσω (στα σοβαρά) με τον Αζιμούθιο και μάλιστα θα με φάει η μαύρη ζήλια, γιατί θα ήθελα αυτό να το έχω γράψει πρώτος εγώ...Αν θελει καποιοs να μην χασει ποτε την ευτυχια στην ζωη του μονο εναs τροποs υπαρχει,ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΡΙΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.Δεν υπαρχει μεγαλυτερη ευτυχια του να μπορειs κοπιαζονταs να χαριζειs ΕΣΥ ευτυχια στουs αλλουs,αυτη ειναι και η μεγαλυτερη ανταμοιβη που μπορει να λαβει καποιοs χαριζονταs την απλοχερα,θα ειναι διπλα ευτυχισμενοs και ωφελημενοs στην ζωη του.
Πραγματικά, η ευτυχία που καθορίζεται από επιτυχίες, από υλικά αγαθά, από συγκυρίες, είναι πάντοτε εφήμερη, αφού
όπως εξήγησα στο προηγούμενο ποστ μου, είναι έρμαιο των πιθανοτήτων και των διακυμάνσεών τους, κατά συνέπεια καλά κάνει κάποιος να φοβάται ότι σύντομα θα τη χάσει.
Η πραγματική ευτυχία βρίσκεται μέσα μας, έχει να κάνει με την ανάταση που νιώθουμε όταν αγαπούμε, όταν δινόμαστε ολόψυχα, είναι η πληρότητα που νιώθει η καρδιά όταν γεμίζει συναισθήματα. Όμως κανένα συναίσθημα δεν είναι αληθινό και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να προκαλέσει τούτη την ανάταση της ψυχής μας, εάν δεν το μοιραζόμαστε. Τούτη η ευτυχία δεν χάνεται ποτέ. Ακόμη κι αν το άτομο που αγαπούμε χαθεί απ' τη ζωή μας, ακόμη κι αν μας πληγώσει, εκείνη η στιγμή που αξιωθήκαμε να ανταλλάξουμε λίγο από το ψυχικό μας ρευστό με κάποιον άλλον, που χαρίσαμε σε κάποιον κάτι δικό μας αληθινό, παραμένει και μας δροσίζει για πάντα, ακόμη και κάτω από τον καυτό ήλιο της Ερήμου, όπου μοναχοί οδοιπορούμε. Ίσως γι' αυτό και να ήταν αληθινό, επειδή το δωρίσαμε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.