mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
26-08-10
16:32
Ό,τι είναι λίγο είναι και πολύτιμο, έτσι δεν είναι; Αν ας πούμε έχεις 10 βιβλία (λέμε τώρα) και να χάσεις το ένα, άσχετα με το ποιο σου αρέσει περισσότερο, δε θα στεναχωρηθείς τόσο. Αν όμως έχεις μόνο 2, η απώλεια του ενός είναι πιο μεγάλο πλήγμα.
Οχι γιατι μπορει αυτα τα 2 να μη με τρελαινουν τοσο αλλα το ενα απο τα δεκα ναναι το αγαπημενο μου, εγω κει θα ξενερωσω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
25-08-10
20:03
Το βγαζεις αυτο που νιωθεις, εξωτερικευεσαι κι αυτο εχει σημασια για μενα. Ολα τα αλλα περιττα.
Οχι Χιμελα, να χαιρεσαι με τη χαρα και την ευτυχια, να το βγαζεις, να το δειχνεις, να πετας παπουτσια, να πηδας ξυπολητη, να λες σαγαπω στους ανθρωπους σου να μην περιμενεις να ρθει το κακο γιατι θαρθει κι εκει θα φτασεις να λες ''επιτελους εφτασε'', μη φτανεις σε τετοια σημεια και μην τα βλεπεις ολα μαυρα γιατι δεν αμαυρωνεσαι εσυ μονο αλλα κι ο ανθρωπος που σαγαπα, η φιλη που σε λατρευει, οι γονεις που σε θελουν χαμογελαστη.
Να χαιρεσαι και να γελας, οσα προβληματα κι αν εχεις και να δινεις το κουραγιο σου παντου, ετσι να σε θυμουνται χαμογελαστη. Κι αν μεσα σου θεωρεις υβρη αυτο που κανεις, τοτε ειναι. Αν στο ειπαν και σε ξενισε και σου ηχησε ασχημα τοτε δεν ειναι. Υποκειμενικα ειναι ολα αυτα. Νιωθεις καλα εσυ με τη σταση σου απεναντι στη ζωη? Τοτε ολα καλα ειναι και μη σε νοιαζει ειτε ειναι υβρις ειτε οτιδηποτε. Δε νιωθεις καλα? Τοτε κοιτα ναλλαξεις φτου κι απο την αρχη ροτα, να τα δεις αλλιως.
Νομιζω ανηκεις στους ανθρωπους- δραμα (drama queen), ανθρωποι που ψαχνεις να βρεις για κεινους μονιμως λυση αλλα ακομα κι αν τους τη βρεις εξακολουθουν να παραπονιουνται. Θα επανελθουν στη σταθερη γκρινια κι απαισιοδοξια, ενιοτε θυματοποιηση. Θα σου πω πως μπορει/ισως να σκεφτονται οι ανθρωποι που ειναι διπλα σου. Θα νιωθουν σε καποια φαση πως υποβαλλονται σε μεταγγιση αιματος,χωρις ομως να καταφερνουν τιποτα, να σε κανουν χαρουμενη. Ενας κοινος ανθρωπος αναρωτιεται γιατι υπαρχουν ανθρωποι που δε θελουν τη χαρα και την ηρεμια και παντου βρισκουν καταστροφες?
Συμφωνα με την εξελικτικη ψυχολογια το ακορεστο κι ανικανοποιητο αισθημα παρουσιαζουν ατομα τα οποια εζησαν στερημενα παιδικα χρονια - λεγομενο Κατοχικο Συνδρομο- αλλα κι ατομα που εζησαν μεσα στην υπερπροσφορα, που δεν τους ελειψε ποτε και τιποτα. Αυτο ομως συνεχιζουν οι παρατηρησεις δεν ειναι παντα απαραιτητο. Ισως ναχει παιξει ρολο μια σημερινη υπαρκτη πληγη που ενας αγχωτικος αρνειται να δει και να επουλωσει. Εθελοτυφλει, αρνειται, βρισκει φοβο και δυστυχια παντα. Αυτο δημιουργει αγχος και κανει τη ζωη των αλλων κολαση οπως ειπα και παραπανω. Αυτοκαταδικη κι αυτομαστιγωμα ουσιαστικα περι αυτου προκειται. Ομως Χιμ το να ζουμε σημαινει να πηγαινουμε με τη ζωη παρακατω οπως κι αν ειναι κι οχι να φτιαχνουμε ιδεες και σεναρια στα μετρα μας.
Ειναι στον χαρακτηρα σου χιμ να εισαι ετσι, απαισιοδοξη, να σου συμβαινουν ευτυχη γεγονοτα, να χαμογελας και μεσα σου να λες'' αποκλειεται να κρατησει, παλι στα ιδια θα πεσω'' κι αυτο δεν αλλαζει παρα μονο αν εσυ το θελησεις. Εαν το θεωρησεις εσυ υβρη εξαρταται αποκλειστικα και μονο απο σενα. Αλλιως το αποδεχεσαι. Αλλα υβρις για μενα δεν ειναι, πιο σπουδαιο σε σενα μου φαινεται η εξωτερικευση των συνασθηματων σου.
Οχι Χιμελα, να χαιρεσαι με τη χαρα και την ευτυχια, να το βγαζεις, να το δειχνεις, να πετας παπουτσια, να πηδας ξυπολητη, να λες σαγαπω στους ανθρωπους σου να μην περιμενεις να ρθει το κακο γιατι θαρθει κι εκει θα φτασεις να λες ''επιτελους εφτασε'', μη φτανεις σε τετοια σημεια και μην τα βλεπεις ολα μαυρα γιατι δεν αμαυρωνεσαι εσυ μονο αλλα κι ο ανθρωπος που σαγαπα, η φιλη που σε λατρευει, οι γονεις που σε θελουν χαμογελαστη.
Να χαιρεσαι και να γελας, οσα προβληματα κι αν εχεις και να δινεις το κουραγιο σου παντου, ετσι να σε θυμουνται χαμογελαστη. Κι αν μεσα σου θεωρεις υβρη αυτο που κανεις, τοτε ειναι. Αν στο ειπαν και σε ξενισε και σου ηχησε ασχημα τοτε δεν ειναι. Υποκειμενικα ειναι ολα αυτα. Νιωθεις καλα εσυ με τη σταση σου απεναντι στη ζωη? Τοτε ολα καλα ειναι και μη σε νοιαζει ειτε ειναι υβρις ειτε οτιδηποτε. Δε νιωθεις καλα? Τοτε κοιτα ναλλαξεις φτου κι απο την αρχη ροτα, να τα δεις αλλιως.
Νομιζω ανηκεις στους ανθρωπους- δραμα (drama queen), ανθρωποι που ψαχνεις να βρεις για κεινους μονιμως λυση αλλα ακομα κι αν τους τη βρεις εξακολουθουν να παραπονιουνται. Θα επανελθουν στη σταθερη γκρινια κι απαισιοδοξια, ενιοτε θυματοποιηση. Θα σου πω πως μπορει/ισως να σκεφτονται οι ανθρωποι που ειναι διπλα σου. Θα νιωθουν σε καποια φαση πως υποβαλλονται σε μεταγγιση αιματος,χωρις ομως να καταφερνουν τιποτα, να σε κανουν χαρουμενη. Ενας κοινος ανθρωπος αναρωτιεται γιατι υπαρχουν ανθρωποι που δε θελουν τη χαρα και την ηρεμια και παντου βρισκουν καταστροφες?
Συμφωνα με την εξελικτικη ψυχολογια το ακορεστο κι ανικανοποιητο αισθημα παρουσιαζουν ατομα τα οποια εζησαν στερημενα παιδικα χρονια - λεγομενο Κατοχικο Συνδρομο- αλλα κι ατομα που εζησαν μεσα στην υπερπροσφορα, που δεν τους ελειψε ποτε και τιποτα. Αυτο ομως συνεχιζουν οι παρατηρησεις δεν ειναι παντα απαραιτητο. Ισως ναχει παιξει ρολο μια σημερινη υπαρκτη πληγη που ενας αγχωτικος αρνειται να δει και να επουλωσει. Εθελοτυφλει, αρνειται, βρισκει φοβο και δυστυχια παντα. Αυτο δημιουργει αγχος και κανει τη ζωη των αλλων κολαση οπως ειπα και παραπανω. Αυτοκαταδικη κι αυτομαστιγωμα ουσιαστικα περι αυτου προκειται. Ομως Χιμ το να ζουμε σημαινει να πηγαινουμε με τη ζωη παρακατω οπως κι αν ειναι κι οχι να φτιαχνουμε ιδεες και σεναρια στα μετρα μας.
Ειναι στον χαρακτηρα σου χιμ να εισαι ετσι, απαισιοδοξη, να σου συμβαινουν ευτυχη γεγονοτα, να χαμογελας και μεσα σου να λες'' αποκλειεται να κρατησει, παλι στα ιδια θα πεσω'' κι αυτο δεν αλλαζει παρα μονο αν εσυ το θελησεις. Εαν το θεωρησεις εσυ υβρη εξαρταται αποκλειστικα και μονο απο σενα. Αλλιως το αποδεχεσαι. Αλλα υβρις για μενα δεν ειναι, πιο σπουδαιο σε σενα μου φαινεται η εξωτερικευση των συνασθηματων σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.