02-09-10
16:39
Πάλι διαστρεβλώνεις σκόπιμα. Το "ολοι" αναφερόταν στους γκέυ άντρες.Δηλαδή οι straight γυναίκες απεχθάνονται τις άλλες γυναίκες γιατί δεν κάνουν σεξ μαζί τους;
Αυτό κάνεις όμως και μάλιστα επι τουτοις. Διαστρεβλώνοντας τα γραφόμενα μου, αναφέροντας πράγματα που δεν είπα, και δημιουργώντας ψευδείς εντυπώσεις για πράγματα που υποτιθεται έγραψα. Κι αυτό δεν αναιρείται επειδή οι υπόλοιποι δεν ξέρουμε τον λόγο που το κάνεις. Αρκεί που τον ξέρεις εσύ και αρκεί που το κάνεις.Δεν προσπαθώ να σε δυσφυμίσω, δεν έχω λόγο.
Ε όχι και δεν μπαίνεις. Εσύ την έφτιαξες όλη αυτή τη συζήτησηΔεν μπαίνω σε τέτοια συζήτηση, ο νοών νοείτω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
02-09-10
07:16
Πρίν από κάθε άλλο αυτή η μετατροπή κουλτούρας που θέλει τους παιδεραστές να τους λέμε τώρα παιδόφιλους, είναι πολυ επικίνδυνη. Στην εποχή μου παιδόφιλοι και παιδεραστές ήταν εντελώς διαχωρισμένοι, με τους πρώτους μάλιστα να μήν διαπράττουν ποτέ το έγκλημα του βιασμού, πόσο μάλλον του φόνου.
Στην θανατική καταδίκη τώρα, αν ο παιδεραστής έχει σκοτώσει το παιδί πρέπει οπωσδήποτε να πεθάνει. Μάλιστα καλό θα ήταν να βρίσκαμε ένα τρόπο να πεθάνει 2 και 3 φορές ώστε να αντισταθμίσουμε πλήρως την κόλαση που έζησε ενα ανύμπορο παιδάκι στα χέρια του πρίν το σκοτώσει.
Πιστεύω ότι οι ποινές δεν πρέπει να υπολογίζονται μόνο σε σχέση τι σημαίνουν για το θύτη, αλλά για το μύνημα που επικοινωνούν στους επόμενους επίδοξους θύτες, όσο και για την δικαιη απονομή ανάλογης αγριότητας στον θύτη όση αυτός επέβαλε στο θύμα. Βεβαια το δικαστήριο δεν μπορεί να επιβάλλει ποινή θανάτου με πριόνι στην πλατεία της πόλης, για το σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι, όμως αυτή δεν είναι αραγε μια αδυναμία του πολιτισμού; Ο Ηράκλειτος έλεγε "πρέπει να είσαι καλός με αυτούς που σου δίνουν καλό, όμως το ίδιο πρέπει να μπορείς να είσαι και κακός με όσους σου κάνουν κακό".
Προφανώς είναι ενα τεράστιο κοινωνικό θέμα αν η κοινωνία θα ξεσπάσει απάνω σε ένα δολοφόνο, που στο τέλος τέλος κι αυτός κάποτε ήταν παιδί, και κάποια τέρατα τον διαμόρφωσαν σε δολοφόνο, μαζί με την κοινωνία την ίδια. Ομως η πράξη μετράει. Και το όποιο παιδάκι κακοποιείται, ή ακόμη χειρότερα δολοφονείται, δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω αν εμείς αναμορφώσουμε τον δολοφόνο. Κάτι που άλλωστε, προσωπικά, το θεωρώ αδύνατον.
Εκτελώντας εναν παιδεραστή δολοφόνο στην ουσία του κάνουμε χάρη. Τον απαλλάσσουμε απο μια χαμένη ζωή. Για να φτάσει κάποιος στο ηθικό σημείο να βιάσει να ασελγήσει και να σκοτώσει ένα παιδί, έχει ήδη δομήσει μια φιλοσοφία σύμφωνα με την οποία όλα είναι εντελώς ψεύτικα και μάταια. Κι άν ακόμη του αλλάζαμε πραγματικά γνώμη σχετικά με τις αξίες, ο δολοφόνος τότε θα αυτοκτονούσε, αφού τότε κι άν θα του ήταν αδύνατον, έχοντας πλέον ηθικό κώδικα, να ζήσει με την επίγνωση του εγκλήματος του.
Στην θανατική καταδίκη τώρα, αν ο παιδεραστής έχει σκοτώσει το παιδί πρέπει οπωσδήποτε να πεθάνει. Μάλιστα καλό θα ήταν να βρίσκαμε ένα τρόπο να πεθάνει 2 και 3 φορές ώστε να αντισταθμίσουμε πλήρως την κόλαση που έζησε ενα ανύμπορο παιδάκι στα χέρια του πρίν το σκοτώσει.
Πιστεύω ότι οι ποινές δεν πρέπει να υπολογίζονται μόνο σε σχέση τι σημαίνουν για το θύτη, αλλά για το μύνημα που επικοινωνούν στους επόμενους επίδοξους θύτες, όσο και για την δικαιη απονομή ανάλογης αγριότητας στον θύτη όση αυτός επέβαλε στο θύμα. Βεβαια το δικαστήριο δεν μπορεί να επιβάλλει ποινή θανάτου με πριόνι στην πλατεία της πόλης, για το σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι, όμως αυτή δεν είναι αραγε μια αδυναμία του πολιτισμού; Ο Ηράκλειτος έλεγε "πρέπει να είσαι καλός με αυτούς που σου δίνουν καλό, όμως το ίδιο πρέπει να μπορείς να είσαι και κακός με όσους σου κάνουν κακό".
Προφανώς είναι ενα τεράστιο κοινωνικό θέμα αν η κοινωνία θα ξεσπάσει απάνω σε ένα δολοφόνο, που στο τέλος τέλος κι αυτός κάποτε ήταν παιδί, και κάποια τέρατα τον διαμόρφωσαν σε δολοφόνο, μαζί με την κοινωνία την ίδια. Ομως η πράξη μετράει. Και το όποιο παιδάκι κακοποιείται, ή ακόμη χειρότερα δολοφονείται, δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω αν εμείς αναμορφώσουμε τον δολοφόνο. Κάτι που άλλωστε, προσωπικά, το θεωρώ αδύνατον.
Εκτελώντας εναν παιδεραστή δολοφόνο στην ουσία του κάνουμε χάρη. Τον απαλλάσσουμε απο μια χαμένη ζωή. Για να φτάσει κάποιος στο ηθικό σημείο να βιάσει να ασελγήσει και να σκοτώσει ένα παιδί, έχει ήδη δομήσει μια φιλοσοφία σύμφωνα με την οποία όλα είναι εντελώς ψεύτικα και μάταια. Κι άν ακόμη του αλλάζαμε πραγματικά γνώμη σχετικά με τις αξίες, ο δολοφόνος τότε θα αυτοκτονούσε, αφού τότε κι άν θα του ήταν αδύνατον, έχοντας πλέον ηθικό κώδικα, να ζήσει με την επίγνωση του εγκλήματος του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.