kaleidoscope
Επιφανές μέλος
Η kaleidoscope αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 9,248 μηνύματα.
30-08-10
16:08
Αν μπορούσαμε να βάλουμε στη ζυγαριά ένα "ουδέτερο, ψευτοτακτοποιημένο, ψυχρό κλίμα μεταξύ 2 γονέων που συνυπάρχουν χωρίς να αγαπιούνται" και μια single mother, ποιο από τα δύο πιστεύεις θα δημιουργούσε περσσότερα προβλήματα στο παιδί;
Η δική μου άποψη είναι πως μια δυσλειτουργική συμβατική οικογένεια είναι χειρότερη από μια μονογονεϊκή.
Και θα ήθελα να ξεκαθαρίσω το εξής: όταν λέω μονογονεϊκή, δεν εννοώ μόνο μητέρα-παιδί, αλλά και πατέρας- παιδί (επειδή μέχρι τώρα αναφερθήκαμε μόνο στο σενάριο μητέρα- παιδί, μιας κι αυτό είναι που συζητάμε στην προκειμένη περίπτωση).
Είδες που μου βάζεις κι άλλα άτομα μέσα στο πακέτο για να μπορέσεις να το κάνεις "ανεκτό";
Ο δικός μου σκοπός όμως είναι αυτός. Τι μου προτείνεις να κάνω αν μετά από Χ χρόνια δε βρω τον κατάλληλο άντρα για να πετύχω το σκοπό μου;
Μα βρε καλό μου αν το κάνω δε θα το κάνω για να γονιμοποιηθώ, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι γι' αυτό, αλλά για να υπάρχει ένας πατέρας για το παιδί.
Να υιοθετήσεις ή να κάνεις παιδί με δότη σπέρματος. Αλλά από ότι κατάλαβα, δεν είναι αυτό το θέμα, το θέμα είναι να έχει οπωσδήποτε το παιδί πατέρα.
Διαφωνώ. Το παιδί πρέπει να έχει και τον πατέρα του, σαν πρότυπο, σαν σύμβολο ασφάλειας, όπως θες πες το.
Πρέπει όντως;
Το λες όντας μεγάλη κι ώριμη. Το θέμα είναι πώς το σκέφτεται ένα παιδάκι που θα το κοροϊδεύουν στο σχολείο γιατί δεν έχει πατέρα, και τόσα άλλα...
Το θέμα είναι πως θα το χειριστεί η μητέρα του παιδιού.
και σε τελικη μετα τα 45 η συντροφικοτητα, το νοιαξιμο, το ξερω οτι εχω εναν ανθρωπο να με παει στο γιατρο αν χρειαστω κατι και δε θα γερασω μονος σα το σκυλι, νομιζω ολα αυτα ειναι πολυ σημαντικα.
Για συντροφικότητα και "νοιάξιμο" μπορείς να πάρεις και έναν σκύλο. Όσο για τον άνθρωπο που θα σε πάει στον γιατρό, μπορείς να πληρώσεις κάποιον για να το κάνει, ή να σε βοηθήσει κάποιος φίλος σου. Δεν παντρεύεται κάποιος για αυτούς τους λόγους. Σίγουρα, ο έρωτας από μόνος του δεν είναι αρκετός για έναν επιτυχημένο γάμο. Χρειάζονται κοινές αξίες, κοινοί στόχοι και φιλοδοξίες, σεβασμός, εκτίμηση, αγάπη, κατανόηση.
Πάντως εγώ αν έφτανα σε ηλικία που ήθελα να κάνω παιδί και δεν είχα μόνιμο σύντροφο, θα έκανα με δότη σπέρματος ή θα υιοθετούσα. Στο κάτω κάτω, μπορεί στην πορεία να γνώριζα κάποιον που να γινόταν καλός πατέρας για το παιδί μου. Δεν χρειάζεται να είσαι βιολογικός γονέας του παιδιού για να είσαι καλός στην ανατροφή του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.