tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Ο Allah 1/3 MEΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,366 μηνύματα.
27-10-10
14:44
Μπράβο, το είχαμε συζητήσει και εκεί
Δεν είναι ακριβώς τάση να ψάχνουμε κάτι δικό μας στους άλλους. Στον πνευματικό τομέα ισχύει ότι "τα ομώνυμα έλκονται". Γι' αυτό και θα παρατηρήσεις στις περισσότερες ερωτικές ή φιλικές σχέσεις σημαντικά κοινά σημεία μεταξύ των δύο ατόμων. Αν, για παράδειγμα, ένα παλικάρι έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον τη μουσική, το πιο πιθανό είναι να βρει μια κοπέλα για την οποία να είναι εξ ίσου μεγάλο ενδιαφέρον η μουσική, και κατά πάσα πιθανότητα να έχουν και τις ίδιες μουσικές προτιμήσεις. Τα ομώνυμα έλκονται.
Και φυσικά, εννοείται πως δεν αποκλείουμε κανέναν από τη ζωή μας! Μια τάση για κοινωνικοποίηση στον εξωτερικό κόσμο, μεταφράζεται ως τάση αυτογνωσίας στον εσωτερικό. Αν παρατηρήσετε, οι άνθρωποι που έχουν πολλούς γνωστούς είναι συνήθως και αυτοί με τη μεγαλύτερη αυτογνωσία. Από κάθε άνθρωπο έχουμε να μάθουμε κάτι, γιατί κάθε άνθρωπος είναι καθρέφτης μας.
Όσο για το αν μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας ολόκληρο σε κάποιον άλλον, σκέψου το ως εξής: μπορείς να δεις ολόκληρο το σώμα σου σε ένα καθρεφτάκι; Ακόμα και το καθρεφτάκι είναι μεγεθυντικό σ' αυτήν την περίπτωση.
Αυτο μου θυμιζει μια συζητηση που ειχα, περι ελξης...
Κι επειδη, ο πολυς κοσμος λεει ακριβως το αντιθετο μ' εσενα, πως δηλαδη "τα ετερωνυμα ελκονται", κατεληξα στο εξης...
Στις πρωτες επαφες δυο ανθρωπων, οι ομοιοτητες ειναι αυτες που τους φερνουν κοντα... Διοτι πραγματικα, δεν θα ειχαμε κανενα ιδιαιτερο ενδιαφερον για ενα ατομο εντελως διαφορετικο απο μας...
Ομως, το πραγματικο δεσιμο ερχεται μεσω των διαφορων... Αλλωστε μην ξεχναμε την τοσο εκδηλη στην φυση συμπληρωματικοτητα! Που την παρατηρουμε παντου... Κυριολεκτικα...
Αλλα και παλι, οι ομοιοτητες εχουν κι ενα δευτερο ρολο... Πρεπει να βρισκονται σε μια ιδιαιτερη ισορροπια με τις διαφορες... Γιατι αλλιως καπου χαλαει το γλυκο...
Ναι σε γενικες γραμμες, η κοινωνικοποιηση δειχνει αυτογνωσια...
Ομως και παλι, δεν υπαρχουν και ατομα τα οποια εχουν παρα μα παρα πολλους γνωστους, μα εσωτερικα ειναι κενα?? Και ψαχνουν να καλυψουν αυτο το κενο μεσω των αλλων???
Σ' ενα καθρεφτακι?? Μπορω να δω ολοκληρο το σωμα μου, η αληθεια ειναι... Αλλα χανω την ουσιωδη λεπτομερεια...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Ο Allah 1/3 MEΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,366 μηνύματα.
27-10-10
14:00
Αρχικά να πω πως διαφωνώ με τους προλαλήσαντες.
Η "σημερινή, πρωταρχική και σωστή έννοια" του εγωισμού που ανέφερε ο Lorien, είναι λήμμα του λεξικού του Τριανταφυλλίδη, αλλά είναι ορισμός ελλιπής και μη αντιπροσωπευτικός. Πιο κάτω μάλιστα (όπως μπορεί να δει ο καθένας) το λεξικό παραθέτει ως αντίθετα τον αλτρουισμό και τη φιλαλληλία. Ρωτάω λοιπόν: είναι εκτός συζήτησης για κάποιον να αγαπά και τον εαυτό του και τους άλλους ταυτόχρονα;
Έχει επικρατήσει γενικότερα η άποψη ότι ο εγωισμός είναι κακό πράγμα. Ο εγωισμός δεν είναι κακός. Όπως όλα τα πράγματα, έχει δύο πλευρές, μία "καλή" και μία "κακιά" πλευρά. Για να γίνω πιο ξεκάθαρος σ' αυτό το σημείο, θα κάνω έναν παραλληλισμό. Ο εγωισμός είναι σαν το Βουκεφάλα: Μπορείς μεν να τον γυρίσεις προς στον ήλιο και να τον ιππεύσεις, αλλά αν δεν το κάνεις και προσπαθήσεις με τη βία να τον εξημερώσεις, το πιο πιθανόν είναι στο τέλος να σε ιππεύσει αυτός.
Εν συνεχεία, θα σε προέτρεπα ευγενικά να ευχαριστήσεις το άτομο που σού είπε ότι για να σε αγαπήσουν οι άλλοι, πρέπει ΕΣΥ να αγαπήσεις τον εαυτό σου πρώτα!
Οι άνθρωποι είναι καθρέφτες μας. Ό,τι είσαι, βλέπεις στον καθρέφτη. Εδώ στηρίζεται και η χημεία των ανθρώπων. Δεν είναι τυχαίο που ο καθένας μας έχει διαφορετική γνώμη για συγκεκριμένα άτομα, γιατί πέρα από το κομμάτι που υπάγεται στον τρόπο σκέψης, είναι θέμα χημείας. Είναι το ότι ο καθένας μας, μέσα στο ίδιο άτομο βλέπει ένα διαφορετικό άτομο.
Συνεπώς, κάθε φορά που κοιτάς κάποιον στα μάτια είναι σαν να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη. Κάποιος που σε αγαπά, εκφράζει ένα κομμάτι του εαυτού σου που αγαπάει τον εαυτό σου. Κάποιος που σε κοροϊδεύει, εκφράζει αντίστοιχα ένα κομμάτι σου που γελάει μαζί σου. Ό,τι σκέψη και ό,τι συναίσθημα έχεις για τον εαυτό σου, μπορείς να το δεις κάποια στιγμή να απεικονίζεται στα πρόσωπα των άλλων.
Πολλοί βρίσκουν αυτή τη φιλοσοφία εγωκεντρική, λένε πως σε βάζει στο κέντρο του κόσμου με όλα τα υπόλοιπα να γυρίζουν γύρω σου. Αν μιλήσουμε ποιητικά, κατά κάποιον τρόπο ο καθένας μας είναι το κέντρο του δικού του κόσμου, γιατί ο καθένας μας είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για ό,τι του συμβαίνει, ο μοναδικός αρχιτέκτονας της μοίρας του.
Θέλω να κάνω μια παρένθεση εδώ για να αναφερθώ στο ναρκισσισμό. Ο ναρκισσισμός είναι η κατάσταση όπου κάποιος δεν αγαπά τον εαυτό του. Γοητεύεται από το είδωλό του τόσο πολύ, σε σημείο που τα μάτια του σταματούν εκεί και σταδιακά χάνει την ικανότητα να κοιτάξει μέσα του. Πάραυτα όμως, "εαυτός" είναι κάτι πολύ γενικότερο. Δεν είμαστε ούτε το είδωλό μας, ούτε το σώμα μας, ούτε το πνεύμα μας, ούτε οι σκέψεις μας: είμαστε κάτι μεγαλύτερο και γενικότερο. Άρα ο ναρκισσισμός λανθασμένα συγχέεται (ή ταυτίζεται) με την αγάπη για τον εαυτό, με τον υπερβολικό εγωισμό κα.
Εν τέλει, θα προτιμούσα να μη σου πω τι είναι ο εγωισμός, αλλά να σου πω τι δεν είναι. Εγωισμός δεν είναι ο εγωκεντρισμός, δεν είναι η φιλαυτία, δεν είναι ο ναρκισσισμός, δεν είναι η ιδιοτέλεια, δεν είναι η ισχυρογνωμοσύνη ούτε η μισαλλοδοξία και δεν είναι η εγωπάθεια. Καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείς λέγοντας "κρίσεις κακού εγωισμού", και έχω να σου προτείνω ένα μόνο πράγμα: Γύρισέ τον στον ήλιο
Και, κλείνοντας, λίγη ποιητική φιλοσοφία:-Νίκος Καζαντζάκης
Οσον αφορα τον ορισμο του εγωισμου, εχεις πολυ δικιο...
Αυτη η φιλοσοφια του καθρεφτη, που αν θυμαμαι καλα την ειχαμε συζητησει στο θεμα της ευτυχιας, εδω καθεται καπως καλυτερα... Η αληθεια ειναι οτι ψαχνουμε να βρουμε ενα κομματι του εαυτου μας στα ατομα με τα οποια συναναστρεφομαστε... Αλλα και παλι, αν δεν βρουμε, δεν σημαινει πως τα αποκλειουμε απο την ζωη μας...
Το επικινδυνο ομως ειναι, οταν περιμενουμε να δουμε ολοκληρο τον εαυτο μας στον αλλο... Κατι που δειχνει πως κανει ο φιλος μας εδω... Αυτο ειναι που μας οδηγει στον "κακο" εγωισμο... Που μας κανει να λεμε "και ποιος ειναι αυτος που θα μου πει εμενα εκεινο??", κλπ κλπ... Αυτο πρεπει να αποφευγουμε κατα την γνωμη μου... Διοτι αν περιμενεις να δεις αυτουσιο τον εαυτο σου σε καποιον, δεν προκειται ποτε να μπορεσεις να αποδεχτεις τον αλλον ως ισο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Ο Allah 1/3 MEΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,366 μηνύματα.
27-10-10
02:38
Μμμμμμμμ...
Το προβληματακι που αναφερεις πρεπει πραγματικα να το προσεξεις...
Γιατι η αυτοπεποιθηση, οπως πολυ σωστα ανεφερε ο Lorien, που καταφερες να χτισεις κινδυνευει να μετατραπει σε εγωισμο... Και ειναι οι παγιδα που τεινουν να πεσουν πολλοι... Ακριβως επειδη δυσκολευονται να βρουν την χρυση τομη... Κι απο το ενα ακρο πανε στο αλλο...
Οποτε, μιας και εκανες τοση προσπαθεια... Και πανω απ' ολα αξιεπαινη... Δεν αξιζει να πνιγει στον εγωισμο... Παλεψε το...
Το προβληματακι που αναφερεις πρεπει πραγματικα να το προσεξεις...
Γιατι η αυτοπεποιθηση, οπως πολυ σωστα ανεφερε ο Lorien, που καταφερες να χτισεις κινδυνευει να μετατραπει σε εγωισμο... Και ειναι οι παγιδα που τεινουν να πεσουν πολλοι... Ακριβως επειδη δυσκολευονται να βρουν την χρυση τομη... Κι απο το ενα ακρο πανε στο αλλο...
Οποτε, μιας και εκανες τοση προσπαθεια... Και πανω απ' ολα αξιεπαινη... Δεν αξιζει να πνιγει στον εγωισμο... Παλεψε το...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.