Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
01-01-11
14:10
Όπως ήμαστε...
Αν οι ιστορικοί (του μέλλοντος) δεν θα καταγράψουν την περίοδο που διανύουμε, ως περίοδο «εθνικής ταπείνωσης» και εθνοτικής υποχώρησης της κοινωνίας μας, θα ανήκουν μάλλον στη «Σχολή Ρεμπούση» και τις εν γένει « εθνομηδενιστικές δυνάμεις»( εντός κι εκτός και επί τʼ αυτά). Πολύ πρόσφατη δημοσκόπηση βρίθει αποδείξεων- έγκυρων, στο βαθμό που μπορεί να θεωρηθεί πλέον σʼ αυτή τη χώρα κάτι ως έγκυρο! Η αναξιοπιστία, οδηγεί εντελώς φυσικά, στην απιστία: στην απιστία έστω της αγοράς. Με αγοραίους όρους λοιπόν, φαίνεται η κοινωνία μας να βδελύττεται της ιδέας «εθνικού νομίσματος», εν προκειμένω, της Δραχμής.
Το εθνικό νόμισμα όμως, είναι η αξία της ίδιας της κοινωνίας, που επιθυμεί να διατηρήσει τον εθνοκρατικό της αυτοπροσδιορισμό. Αξία, με δύο όψεις: εκείνη του ειδώλου της ίδιας της κοινωνίας και εκείνη, που βλέπουν οι άλλοι. Στην προαναφερόμενη δημοσκόπηση, το 61% της κοινωνίας μας λέει «όχι επιστροφή στη Δραχμή», ενώ μόλις το 29% λέει «ναι»( το 10% είναι α-διάφοροι). Αν θεωρήσουμε ότι το 99% των «άλλων»( ή «ξένων»; ) δεν θέλουν επίσης η Ελλάδα να γυρίσει στη Δραχμή και μόλις το 1% θέλουν(όσο δλδ περίπου είναι οι «Αγορές», οι «κερδοσκόποι» και τα γκόλντεν μπόυς μαζί ), τότε οι υποστηρικτές των εν γένει νεολληνικών εθνικών νομισμάτων έχουν ένα συσχετισμό δυνάμεων 30/160, εναντίον τους. Κι αν λάβουμε υπόψη, ότι κατά το μάλλον ή ήττον αυτό το 30% αφορά άτομα κυρίως υποψήφια προς οριστική αποχώρηση …των γηίνων, τα συμπεράσματα γίνονται, σχεδόν(; ) αυτονόητα.;
Αν οι ιστορικοί (του μέλλοντος) δεν θα καταγράψουν την περίοδο που διανύουμε, ως περίοδο «εθνικής ταπείνωσης» και εθνοτικής υποχώρησης της κοινωνίας μας, θα ανήκουν μάλλον στη «Σχολή Ρεμπούση» και τις εν γένει « εθνομηδενιστικές δυνάμεις»( εντός κι εκτός και επί τʼ αυτά). Πολύ πρόσφατη δημοσκόπηση βρίθει αποδείξεων- έγκυρων, στο βαθμό που μπορεί να θεωρηθεί πλέον σʼ αυτή τη χώρα κάτι ως έγκυρο! Η αναξιοπιστία, οδηγεί εντελώς φυσικά, στην απιστία: στην απιστία έστω της αγοράς. Με αγοραίους όρους λοιπόν, φαίνεται η κοινωνία μας να βδελύττεται της ιδέας «εθνικού νομίσματος», εν προκειμένω, της Δραχμής.
Το εθνικό νόμισμα όμως, είναι η αξία της ίδιας της κοινωνίας, που επιθυμεί να διατηρήσει τον εθνοκρατικό της αυτοπροσδιορισμό. Αξία, με δύο όψεις: εκείνη του ειδώλου της ίδιας της κοινωνίας και εκείνη, που βλέπουν οι άλλοι. Στην προαναφερόμενη δημοσκόπηση, το 61% της κοινωνίας μας λέει «όχι επιστροφή στη Δραχμή», ενώ μόλις το 29% λέει «ναι»( το 10% είναι α-διάφοροι). Αν θεωρήσουμε ότι το 99% των «άλλων»( ή «ξένων»; ) δεν θέλουν επίσης η Ελλάδα να γυρίσει στη Δραχμή και μόλις το 1% θέλουν(όσο δλδ περίπου είναι οι «Αγορές», οι «κερδοσκόποι» και τα γκόλντεν μπόυς μαζί ), τότε οι υποστηρικτές των εν γένει νεολληνικών εθνικών νομισμάτων έχουν ένα συσχετισμό δυνάμεων 30/160, εναντίον τους. Κι αν λάβουμε υπόψη, ότι κατά το μάλλον ή ήττον αυτό το 30% αφορά άτομα κυρίως υποψήφια προς οριστική αποχώρηση …των γηίνων, τα συμπεράσματα γίνονται, σχεδόν(; ) αυτονόητα.;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.