15-01-11
22:03
Δεν ειναι οτι φοβαμαι απλα οπως καθομαι κ σχολιαζω τα ασχημα ετσι πιστευω ενα μικρο μα πολυ μικρο κομματι της με διασκεδαζει αλλα δεν το εχει καταλαβει, ειναι μικρη και απειρη και δεν ειχε ποτε τετοια σχεση και αν υπαρξει το μετα απο μενα θα φαει καλα τα μουτρα της. Αυτο που ηθελα να καταφερω το καταφερα, πατησα ποδι για τα καλα, ηθελα και μου βγηκε διοτι αγανακτησα σε ενα βαθμο. Δεν μου βγαινει πλεον η αγαπη που μ εβγαινε καποτε, δεν δειχνω σχεδον καθολου τα αισθηματα μου και γενικα ειμαι σκληρος και αδιαφορος και την ποναει και φοβαται και αυτο φενεται. Δεν με ενδιαφερει πλεον κ τοσο, αρχισα σιγα σιγα να ασχολουμε με πραγματα που μου αρεσουν και ειμα καλα δεν ασχολουμε, εχω φτασει σε βαθμο που ακομα και τα νευρα της να σπασουν απο την συμπεριφορα μου και να με χωρισει δεν με νοιαζει.....προσπαθω να κοιταζω πλεον την ζωη μου, βαρεθηκα να ασχολουμε με τους αλλους. Πιστευω να καταλαβει σε τη θεση βρισκεται και να προσφερει να παραπανω σε σχεση με το παρελθον
Συγνώμη που θα φανώ σκληρή αλλά αυτή δεν είναι αντρίκια αντιμετώπιση. Αν θες να χωρίσεις, χώρισέ την κι άστην να βρει το δρόμο της. Δεν είναι σωστό να αδιαφορείς. Έτσι κακοποιείς εσύ ο ίδιος και προσβάλλεις όλο το παρελθόν σας και σβήνεις τα καλά που έχεις κάνει κι εχει κάνει. Όποιος ξέρει ν' αγαπά ξέρει και να χωρίζει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.