Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
21-01-11
00:26
Τέχνη δεν είναι ό,τι δε μπορείς να κάνεις,ούτε ό,τι είναι εντυπωσιακό.Ενα έργο τέχνης είναι ένα μέσο έκφρασης που προσφέρεται ως τροφή για προβληματισμό,για δημιουργία με τη βοήθεια της φαντασίας,ό,τι σε κάνει να γυρίσεις το βλέμμα σου προς τα μέσα και να παρατηρήσεις τον εαυτό σου,ή τουλάχιστον,ό,τι σε προκαλεί-χωρίς να χρειάζεται να προκαλεί-και μένει μέσα στο μυαλό σου,επειδή σχολιάζει με καυστικό τρόπο,μια γενική αλήθεια.Η τελευταία εικόνα πχ που παρέθεσες,μενει ευκολότερα στο μυαλό μου.Κι αυτό γιατι βγάζει άποψη.Εκφράζει κάτι συγκεκριμένο.Στο δίνει να το καταλάβεις,δεν είναι τόσο αυθαίρετο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
20-01-11
22:17
Με βάση αυτό το σκεπτικό κάθε μα κάθε φωτογραφία μπορεί να λογιστεί ως τέχνη.Αυτό πάλι δεν κάνει την εν λόγω φωτογραφία διαφορετική.Αλίμονο αν κάθε έργο τέχνης είχε μια και μόνη ανάγνωση. Αυτόματα θα υποβιβαζόταν σε εγχειρίδιο.
Στην αρχή αυτού του θέματος, έβαλα έναν ορισμό της πορνογραφίας, όπως τον βρήκα στο λεξικό:
Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε η φωτογραφία του Λάμπρου να υπαχθεί στην κατηγορία αυτών των φωτογραφιών.
Υπάρχει τεχνικό πρόβλημα πλέον.Κινδυνεύω να φάω ξύλο γιατί δε νομίζω πως η κοπέλα μου είναι τόσο προοδευτική*
**Ιδού η Ρόδος (), ιδού και το πήδημα ()... Φέρε εσύ τη φωτογραφία και έπειτα βλέπουμε.
Γιατί να τα δείξει από τη στιγμή που δεν βρίσκω σε αυτά κάτι το ξεχωριστά ελκυστικό?Θα μπορούσα να ακούω και τους γείτονες αν ήθελα.Τα έδειξε χωρίς να τα δείξει...
Ω ναι συμφωνώ πολύ.Το θέμα είναι πως δεν με αφοπλίζει,μα με αφήνει τελείως ασυγκίνητο,κάτι το οποίο είναι τελείως καθημερινό,κι απλά σου δίνεται η ευκαιρία να το δεις,ή να το φαντασιωθείς,ενώ δεν το βιώνεις εσυ.**Σπάνια θα σε "ρωτήσει" ο καλλιτέχνης τι θέλεις να δεις εσύ. Το θέμα είναι να σε αφοπλίσει με αυτό που έχει να σου δείξει αυτός.
Mε βάση και αυτό το σκεπτικό,οποιαδήποτε φωτογραφία αποτελεί ένα συνοθύλευμα πολλών αντικειμένων,πιατικών και λοιπών,ανακυρήσεται αυθαίρετα σε τέχνη.Πιστεύω πως από ένα σημείο και μετά,ο όρος τέχνη χάνει το νοημά του.Προσωπική άποψη βέβαια.“Φοβάμαι ότι υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι απʼ όσους φαντάζομαι που μπορούν να εκτιμήσουν την φωτογραφία μόνο σαν ένα παραλληλόγραμμο με ένα αναγνωρίσιμο αντικείμενο στο κέντρο του. Δεν τους ενδιαφέρει τι είναι γύρω από το αντικείμενο, φτάνει τίποτα να μην παρεμβάλλεται μʼ αυτό. Ακόμα και μετά απʼ όσα έμαθαν από τον Winogrand και τον Friedlander, εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν. Σέβονται την δουλειά τους επειδή τους έχουν πει ότι είναι σημαντικοί καλλιτέχνες, αλλά το μόνο που θέλουν να βλέπουν είναι μια εικόνα με έναν άνθρωπο ή ένα αντικείμενο στο κέντρο. Θέλουν κάτι προφανές. Η τυφλότητά τους φαίνεται όταν ξεφύγει από κάποιον η λέξη «στιγμιότυπο». Η ασχετοσύνη μπορεί πάντα να κρύβεται πίσω από το «στιγμιότυπο». Η λέξη ποτέ δεν είχε κάποιο νόημα. Είμαι σε πόλεμο με το προφανές.”
No prob,γουστάρω τα άτομα που διαφωνούν αλλά συζητάνε ως ίσος προς ίσο περί της διαφωνίας.Υ.γ. Ευχαριστώ πάντως για την κατάθεση των προβληματισμών σου και την ευκαιρία που μας δόθηκε να συζητήσουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
20-01-11
21:22
Το θέμα είναι πως ελάχιστοι θα στρέψουν τα μάτια τους αλλού παρά χαμηλά και μόνο εκεί.Ισορροπία έχουμε όταν μιλάμε για ένα πλήθος ενδιαφέρων χαρακτηριστικών.Αν κόβαμε από τη φωτογραφία το γυμνό -ή οποιοδήποτε άλλο κομμάτι της, το έργο θα έχανε αυτή τη λεπτή ισορροπία που διαθέτει.Το ίδιο θα συνέβαινε άλλωστε και σε κάθε άλλη καλλιτεχνική σύνθεση αν της κόβαμε κατά το δοκούν ό,τι θεωρούσαμε ότι...περισσεύει.
Στη Ρόδο μέγάλωσα.Ξέρεις πόσες φωτογραφίες μπορώ να σου βρω από ικανοποιημένες Αγγλίδες?Τι παραπάνω έχει η γυναίκα του εν λόγω καλλιτέχνη,ώστε να μετατίθεται εκείνη σε...τέχνη?Το "όσα προηγήθηκαν και δεν έδειξε",θα το θεωρούσα τέχνη αν μιλάγαμε για ένα ζωγραφισμένο πίνακα που εγείρει μόνο τη φαντασία.Αν μιλάμε για ένα μοντέλο,δε με ενδιαφέρει τι έκανε πριν ποζάρει,διαφορετικά η τέχνη ξεθωριάζει και γίνεται κλειδαρότρυπα.Στην εικόνα του Λάμπρου δεν περισσεύει τίποτα, γιατί η δύναμή της κρύβεται σε όσα δεν έδειξε, σε όσα κράτησε προσωπικά, σε όσα προηγήθηκαν του πρωινού στη βεράντα εκείνη την καλοκαιρινή μέρα και υπονοούνται στο βλέμμα και το μειδίαμα της γυναίκας...
Δε διαφωνώ με αυτό,αλλά μπορείς μόνο να με πείσεις πως τέχνη είναι το να ικανοποιείς συνεχώς μια γυναίκα για χρόνια,κι όχι η φωτογραφία που θα την τραβήξεις μετά την ικανοποίηση.Κακώς ενδιαφέρει όποιον ενδιαφέρει να δει τη γυναίκα σου ικανοποιημένη.O Aleister Crowley στην αλληλογραφία του με τη γυναίκα που ζωγράφισε τις κάρτες Ταρώ, εξηγώντας της τι πρέπει να ζωγραφίσει για την κάρτα της Προσαρμογής, της γράφει: Η εμπειρία μου από Ικανοποιημένες Γυναίκες μου έδειξε πως πράγματι καλωσορίζουν την αυγή χαζογελώντας. Αν όχι την αυγή, κάθε ώρα μέχρι τις πέντε το απόγευμα και μόνο όταν αρχίσει να ξεθωριάζει το χαμόγελο, χρειάζεται νʼ αρχίζει κανείς απʼ την αρχή.
Οπως είπα παραπάνω μπορώ να φωτογραφήσω αρκετές στη Ρόδο,χωρίς να έχω τεχνική.Και δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή η φωτογραφία θα είναι πιο ποιοτική.Εξυπακούεται πως τέχνη και ποιότητα (όχι τεχνική)συμβαδίζουν.Αυτή η φωτογραφία είναι μια ωδή στην ικανοποιημένη γυναίκα.
Δεν ξέρω αν είναι άρτια τεχνικά και δεν με ενδιαφέρει κιόλας.
Τίποτα από τα δυο δεν είναι για εμένα.Δεν βιάζομαι καν να τη χαρακτηρίσω Τέχνη (ή πορνογραφία, ή πορνογραφική τέχνη).
Δεν μπορώ να νιώσω κάτι τέτοιο,από τη στιγμή που η φωτογραφία υποβαθμίζει το νησί (δε δείχνει ούτε καν το τοπίο),δείχνοντας τη γυναίκα μπροστά άπο ένα σπίτι που θα μπορούσε να είναι κάπου αλλού.Ανεμο νησιού θα μύριζε για εμένα ένα καταπληκτικό τοπίο ενός από τα αμέτρητα ελληνικά νησιά.Κι ας είχε κι ένα γυμνό μπροστά.Μου αρκεί που μύρισα τον άνεμο του νησιού...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.