Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
21-01-11
00:26
Τέχνη δεν είναι ό,τι δε μπορείς να κάνεις,ούτε ό,τι είναι εντυπωσιακό.Ενα έργο τέχνης είναι ένα μέσο έκφρασης που προσφέρεται ως τροφή για προβληματισμό,για δημιουργία με τη βοήθεια της φαντασίας,ό,τι σε κάνει να γυρίσεις το βλέμμα σου προς τα μέσα και να παρατηρήσεις τον εαυτό σου,ή τουλάχιστον,ό,τι σε προκαλεί-χωρίς να χρειάζεται να προκαλεί-και μένει μέσα στο μυαλό σου,επειδή σχολιάζει με καυστικό τρόπο,μια γενική αλήθεια.Η τελευταία εικόνα πχ που παρέθεσες,μενει ευκολότερα στο μυαλό μου.Κι αυτό γιατι βγάζει άποψη.Εκφράζει κάτι συγκεκριμένο.Στο δίνει να το καταλάβεις,δεν είναι τόσο αυθαίρετο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
20-01-11
21:22
Το θέμα είναι πως ελάχιστοι θα στρέψουν τα μάτια τους αλλού παρά χαμηλά και μόνο εκεί.Ισορροπία έχουμε όταν μιλάμε για ένα πλήθος ενδιαφέρων χαρακτηριστικών.Αν κόβαμε από τη φωτογραφία το γυμνό -ή οποιοδήποτε άλλο κομμάτι της, το έργο θα έχανε αυτή τη λεπτή ισορροπία που διαθέτει.Το ίδιο θα συνέβαινε άλλωστε και σε κάθε άλλη καλλιτεχνική σύνθεση αν της κόβαμε κατά το δοκούν ό,τι θεωρούσαμε ότι...περισσεύει.
Στη Ρόδο μέγάλωσα.Ξέρεις πόσες φωτογραφίες μπορώ να σου βρω από ικανοποιημένες Αγγλίδες?Τι παραπάνω έχει η γυναίκα του εν λόγω καλλιτέχνη,ώστε να μετατίθεται εκείνη σε...τέχνη?Το "όσα προηγήθηκαν και δεν έδειξε",θα το θεωρούσα τέχνη αν μιλάγαμε για ένα ζωγραφισμένο πίνακα που εγείρει μόνο τη φαντασία.Αν μιλάμε για ένα μοντέλο,δε με ενδιαφέρει τι έκανε πριν ποζάρει,διαφορετικά η τέχνη ξεθωριάζει και γίνεται κλειδαρότρυπα.Στην εικόνα του Λάμπρου δεν περισσεύει τίποτα, γιατί η δύναμή της κρύβεται σε όσα δεν έδειξε, σε όσα κράτησε προσωπικά, σε όσα προηγήθηκαν του πρωινού στη βεράντα εκείνη την καλοκαιρινή μέρα και υπονοούνται στο βλέμμα και το μειδίαμα της γυναίκας...
Δε διαφωνώ με αυτό,αλλά μπορείς μόνο να με πείσεις πως τέχνη είναι το να ικανοποιείς συνεχώς μια γυναίκα για χρόνια,κι όχι η φωτογραφία που θα την τραβήξεις μετά την ικανοποίηση.Κακώς ενδιαφέρει όποιον ενδιαφέρει να δει τη γυναίκα σου ικανοποιημένη.O Aleister Crowley στην αλληλογραφία του με τη γυναίκα που ζωγράφισε τις κάρτες Ταρώ, εξηγώντας της τι πρέπει να ζωγραφίσει για την κάρτα της Προσαρμογής, της γράφει: Η εμπειρία μου από Ικανοποιημένες Γυναίκες μου έδειξε πως πράγματι καλωσορίζουν την αυγή χαζογελώντας. Αν όχι την αυγή, κάθε ώρα μέχρι τις πέντε το απόγευμα και μόνο όταν αρχίσει να ξεθωριάζει το χαμόγελο, χρειάζεται νʼ αρχίζει κανείς απʼ την αρχή.
Οπως είπα παραπάνω μπορώ να φωτογραφήσω αρκετές στη Ρόδο,χωρίς να έχω τεχνική.Και δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή η φωτογραφία θα είναι πιο ποιοτική.Εξυπακούεται πως τέχνη και ποιότητα (όχι τεχνική)συμβαδίζουν.Αυτή η φωτογραφία είναι μια ωδή στην ικανοποιημένη γυναίκα.
Δεν ξέρω αν είναι άρτια τεχνικά και δεν με ενδιαφέρει κιόλας.
Τίποτα από τα δυο δεν είναι για εμένα.Δεν βιάζομαι καν να τη χαρακτηρίσω Τέχνη (ή πορνογραφία, ή πορνογραφική τέχνη).
Δεν μπορώ να νιώσω κάτι τέτοιο,από τη στιγμή που η φωτογραφία υποβαθμίζει το νησί (δε δείχνει ούτε καν το τοπίο),δείχνοντας τη γυναίκα μπροστά άπο ένα σπίτι που θα μπορούσε να είναι κάπου αλλού.Ανεμο νησιού θα μύριζε για εμένα ένα καταπληκτικό τοπίο ενός από τα αμέτρητα ελληνικά νησιά.Κι ας είχε κι ένα γυμνό μπροστά.Μου αρκεί που μύρισα τον άνεμο του νησιού...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
20-01-11
16:14
Εσείς τι λέτε λοιπόν; Τέχνη ή πορνογραφία;
Υ.γ. Το διαγωνισμό κέρδισε το πορτρέτο του David Chancellor με τίτλο: Huntress with Buck from the series Hunters. Η φωτογραφία του κ. Λάμπρου ήρθε δεύτερη.
Το πρώτο σίγουρα όχι, το δεύτερο, κι αυτό ημιτελές, ανεπιτυχές. Το σύνολο, αδιάφορο.
Μια ούτε καν ιδιαίτερη προσωπική στιγμή, ένα σχεδόν τυχαίο σήκωμα της φωτογραφικής μηχανής, ένα αυτόματο ίσως παιχνίδι με τον φακό.
Τίποτα περισσότερο.
Χωρίς να γνωρίζω τον ανταγωνισμό, υποπτεύομαι ότι και αυτή η δεύτερη θέση οφείλεται μάλλον στην πρόκληση της εικόνας παρά στην ίδια την εικαστική της αξία.
Αυτό ακριβώς θα απαντούσα κι εγώ.
Αν δεν είναι πορνογραφία,θα πρέπει να είναι τέχνη?
Κακά τα ψέματα,όσο εξοικειωμένος και να είναι με το ανθρώπινο σώμα κανείς,το γυμνό πάντα ιντριγκάρει,κι αυτό δε σημαίνει πως απαραίτητα ξυπνά ζωόδη ένστικτα.Τραβά όμως το ενδιαφέρον.
Οπως δεν είναι σωστό να καταδικάζεται η τέχνη επειδή περιέχει γυμνό,έτσι είναι και ύβρις,να ανάγεται οποιοδήποτε γυμνό,σε τέχνη.
Θα δώσω απάντηση,στο ερώτημα της Isi λοιπόν,με μια ερώτηση:
O φωτογράφος ονομάζει το έργο "πορτραίτο".Αν κόβαμε από τη φωτογραφία το γυμνό,το υπόλοιπο του έργου είναι ικανό να σε προβληματίσει,ή έστω,να έχει κάποιο αισθητικο αντίκτυπο πάνω σου? Αν ναι,τότε είναι τέχνη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.