iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
24-02-11
20:49
Αν δεν επιτρέπετε η κριτική στην κριτική τότε δεν έχει νόημα καν η έννοια forum όποτε σιγά σιγά πρέπει να κλείνουν τα forums και αφαιρούμε τον σχολιασμό από τα blogsSo, άσε μας εμάς να κάνουμε κριτική κινηματογράφου, χωρίς τις πολύτιμες γνώσεις σου για το τι είναι TEXNH.
Είπα ότι δεν μου άρεσε η ταινία, ωστόσο είπα ότι σέβομαι την ταινία, αρά έχω κάθε λόγο να επιθυμώ την υπερασπιστώ. Όπως και να έχει, το μήνυμα μου #29 δεν απευθύνεται αποκλειστικά σε εσένα αλλά εξέφρασα κάτι που δεν μου αρέσει από το χώρο της ερασιτεχνικής κριτικής κινηματογράφου.Κάθησες και μου έγραψες ένα ολόκληρο κατεβατό και ενω είπες ότι δεν υπερασπίζεσαι την ταινία εμένα αυτό ακριβώς μου φάνηκε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
24-02-11
17:54
Προσωπική γνώμη εκφράζω, ωστόσο ναι σέβομαι και τον tolkin και την τριλογία και γενικά τον κόσμο αυτόν. Βλέπω την αξία, απλά δεν είναι μια αξία που προσωπικά αναζητώ.Δεν ξέρω τι περισσότερο χρειάζεται η ανάπτυξη χαρακτήρων για να τη θεωρήσετε πετυχημένη, πάντως αστείο μου φαίνεται να λέμε ότι σε τρεις ταινίες δεν κατάφεραν να αναπτυχθούν όσο χρειαζόταν.
Εγώ απλά θέλω να μπορώ να γίνω φίλος με κάποιον χαρακτήρα ενός κόσμου. Οι χαρακτήρες του ΑτΔ είναι ιδιαίτερα ψυχροί, έχουν ένα ρόλο, μια μοίρα και αυτό είναι. Ναι μεν το αίσθημα είναι πιο έντονο στον Harry Potter, αλλά ακόμη και όταν βλέπω ΑτΔ μου έρχεται να αρπάξω έναν έναν τους χαρακτήρες και να ρουλιάξω "Get a Life". Κάποιος είχε την φαεινή ιδέα να δώσει αξία σε ένα δαχτυλίδι, ωστόσο οκ είναι κάψιμο να ακολουθήσουν αυτή την τρέλα τόσοι εκατοντάδες πολιτισμοί από τόσα διαφορετικά είδη ζωντανών οργανισμών. Ακόμη και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, στην τρέλα αυτή (η όποια είναι σαφώς μεγαλύτερη από αυτή του δαχτυλιδιού) συμμετείχε ΕΝΑ είδος ζωντανού οργανισμού και από αυτό το είδος 3-4 φυλές. Για αυτό προτιμώ το Avatar. Καταρχάς θα μπορούσε να είναι ταινία και μόνο το προσωπικό σενάριο, δηλαδή κάποιος "συνδέεται" σε κάποιον "κόσμο" και ερωτεύεται και αυτός ο έρωτας δεν μπορεί να υπάρξει εκτός του κόσμου αυτού. Μάλιστα υπάρχουν παρόμοιες ταινίες, ακόμη και "Η πόλη των αγγέλων" έχει στην ουσία το ίδιο concept.
Και το Saw έχει υπερβολική τρέλα, αλλά μπορεί η ιδέα πίσω από την τρέλα είναι "λογική" και μπορεί να αγγίξει τον θεατή. Προσωπικά σέβομαι τον Jigsaw, το έργο του απόλυτα θαυμαστό ασχέτως την τρέλα που κουβαλάει. Έχουμε έναν άνθρωπο όπου διδάσκει την αξία της ζωής. Αμφιβάλλω αν κάποιος μαθητής που θα τελειώσει το μάθημα του, δεν θα έχει εμπεδώσει την ύλη (). Ωστόσο ένα δαχτυλίδι, να προκαλέσει όλο αυτόν τον σαματά ...ε οκ παραπάρει, μου ακούγεται σαν μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, σε μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας.
Υ.γ.: Ωστόσο αξίζει σημειώσω ότι αυτό το ΣΚ ή το επόμενο, έχω οργανώσει "Tribute" στον ΆτΔ. Ίσως αυτή την φορά εκτός από το σεβασμό να κερδίσει και την αρέσκεια μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.