Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
06-03-11
22:45
Βρε παιδιά, είπα ήδη πολλάκις, πως αυτό δεν ταιριάζει σε όλους και πως απλώς είναι μια εκδοχή που έχω δει να συμβαίνει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
06-03-11
02:58
Επειδή νομίζω πως με παρεξήγησες, δεν είπα ποτέ πως υποχρεωτικά οι γάμοι που γίνονται από έρωτα καταλήγουν σε καυγάδες. Τίποτα, ποτέ, κανείς δεν το ξέρει και όλα στην ζωή είναι πάντα ένα ρίσκο. Απλώς σου ανέλυσα μια άλλη οπτική για τους γάμους που γίνονται από προξενιό, υπό την προϋπόθεση βέβαια πως έχεις ιδιοσυγκρασία που δεν αναζητά πάθη και εντάσεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
05-03-11
19:40
Kι όμως Θεοδώρα, νομίζω πως το πάθος και ο έρωτας και η τρέλα είναι αυτά που σε κάνουν πιο εύκολα να μαλώνεις και να σφάζεσαι γιατί ο άλλος σε εκνευρίζει πολύ, σε θυμώνει και σε βγάζει έξω από τα ρούχα σου με κάτι που κάνει και όλη αυτή η αντίδραση προέρχεται ακριβώς από το ότι νιώθεις τόσα για εκείνον. Ενώ στην περίπτωση που συνειδητά έχεις επιλέξει να κάνεις οικογένεια με κάποιον τον οποίον όμως δεν έχεις ερωτευτεί παράφορα, αλλά παρόλα αυτά σέβεσαι και εκτιμάς και γι' αυτό τον επιλέγεις για πατέρα των παιδιών σου, είναι πιο πιθανό να ζήσεις τελικά μια πιο ήρεμη ζωή και να μπορείς να ανταπεξέρχεσαι στις δυσκολίες της ζωής με ωριμότητα και σύνεση.
Βέβαια αυτό προϋποθέτει ότι ως άνθρωπος δεν έχεις ανάγκη να έχεις πάθος και εντάσεις στην ζωή σου και μπορείς στην πραγματικότητα να υποστηρίξεις ένα τέτοιο μοντέλο ζωής. Εγώ ας πούμε προτιμώ να μείνω μόνη μου για πάντα παρά να "συμβιβαστώ" έτσι, όμως έχω δει ζευγάρια να το πετυχαίνουν και να είναι ΠΟΛΛΑ χρόνια μαζί κι ευτυχισμένοι κι από συζητήσεις μαζί τους έχω καταλάβει πως ούτε το μετάνιωσαν ούτε το είδαν ως "καταναγκαστικά έργα". Αν όμως δεν μπορείς να το υποστηρίξεις, προφανώς και δεν πρέπει επ' ουδενί να το επιχειρήσεις, διότι είναι στατιστικά βέβαια πως μια ωραία πρωία θα γνωρίσεις κάποιον, θα τον ερωτευτείς παράφορα και θα τα τινάξεις όλα στον αέρα για να είσαι μαζί του..
Βέβαια αυτό προϋποθέτει ότι ως άνθρωπος δεν έχεις ανάγκη να έχεις πάθος και εντάσεις στην ζωή σου και μπορείς στην πραγματικότητα να υποστηρίξεις ένα τέτοιο μοντέλο ζωής. Εγώ ας πούμε προτιμώ να μείνω μόνη μου για πάντα παρά να "συμβιβαστώ" έτσι, όμως έχω δει ζευγάρια να το πετυχαίνουν και να είναι ΠΟΛΛΑ χρόνια μαζί κι ευτυχισμένοι κι από συζητήσεις μαζί τους έχω καταλάβει πως ούτε το μετάνιωσαν ούτε το είδαν ως "καταναγκαστικά έργα". Αν όμως δεν μπορείς να το υποστηρίξεις, προφανώς και δεν πρέπει επ' ουδενί να το επιχειρήσεις, διότι είναι στατιστικά βέβαια πως μια ωραία πρωία θα γνωρίσεις κάποιον, θα τον ερωτευτείς παράφορα και θα τα τινάξεις όλα στον αέρα για να είσαι μαζί του..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
02-03-11
00:20
Oι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο είναι απίστευτα μικρές. Πέραν τούτου, κι αν ακόμα προέκυπτε τέτοιο θέμα, δεν θα τον παντρευόμουν για να κάνω παιδί, αλλά για τα λεφτά του, οπότε και πάλι η απάντησή μου παραμένει...Καλά, πότε μην λες ποτέ Μπορεί ο γαμπρός να λέγεται "Θελωπαιδίς Βαθυπλουτίδης"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
25-02-11
00:31
Όπως είπε και η αποπάνω, μπορεί να έκανα παιδί χωρίς να παντρευτώ, αλλά να παντρευτώ μόνο για να κάνω παιδι ..αποκλείεται!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
04-03-10
19:25
Το παιδί δεν είναι προϊόν να το ελέγχεις κατά βούληση. Όπως και ο άντρας ή η γυναίκα.
Δλδ άντε και αποφασίζω πως θέλω παιδί σώνει και ντε και βρίσκω και τον "κατάλληλο" άντρα που μου κάνει για τον ρόλο του πατέρα.. κατά πρώτον ποιος μου εγγυάται πως θα είναι καλός πατέρας; Εδώ για τον εαυτό μου δεν είμαι σίγουρη πως θα είμαι καλή μητέρα, θα μπορέσω να αποφασίσω και για κάποιον τρίτο και μάλιστα για κάποιο ρόλο που δεν γνωρίζει εκείνος εκ των προτέρων; Και οκ, ας πούμε πως είναι καλός πατέρας. Κι άμα είναι, αυτό αποτελεί εγγύηση πως θα μείνει μαζί μου για πάντα ή έστω μέχρι να μεγαλώσει το παιδί; Ειδικά αν δεν τον συνδέει στην ουσία μια έντονη ερωτική σχέση μαζί μου, τι θα είναι αυτό που θα τον κρατήσει; Η υποχρέωση, η ηθικότητα ή το παιδί; Γιατί εγώ ξέρω πως αν βρεθεί σε εκείνον ή σε μένα ένας αληθινός έρωτας ξαφνικά, τότε θα λακίσουμε κι οι δύο πριν να πεις κίμινο και bye bye οικογένεια και παιδιά! Ή αν δεν λακίσουμε θα καταλήξουμε δυστυχισμένοι να ζούμε παράλληλες ζωές με κάποιον άλλον.. Οπότε; Οπότε προσωπικά καταλήγω στο ότι θα προτιμούσα να είμαι single mom παρά συμβιβασμένη εξαρχής σε ένα γάμο στον οποίο δεν με κρατάει τίποτα εκτός από ένα παιδί.
Επιπλέον ο άντρας που αληθινά σ' αγαπάει, οπωσδήποτε αγαπάει και το παιδί σου. Και το αγαπάει ακόμα κι αν χωρίσετε. Και προσπαθεί γι' αυτό περισσότερο και προσπαθεί γενικώς περισσότερο να διατηρήσει την σχέση και την οικογένειά του. Δεν λέω φυσικά πως δεν έχουν υπάρξει απιστίες σε ερωτευμένα, παντρεμένα ζευγάρια ή πως δεν χώρισαν ερωτευμένα, παντρεμένα ζευγάρια, λέω απλώς πως αν είναι μια φορά δύσκολο να διατηρήσεις μακροχρόνια σχέση όντας ερωτευμένη και χωρίς παιδιά (και όλοι νομίζω ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι!) είναι δέκα φορές πιο δύσκολο να διατηρήσεις μακροχρόνια σχέση χωρίς έρωτα και με ένα παιδί να σου τρώει όλη την ενέργεια και τον χρόνο!
ΥΓ: Θέλω να κάνω παιδιά και συχνά τρομοκρατούμαι από το ότι είμαι 31 και δεν έχω ακόμα γνωρίσει κάποιον ο οποίος να έχει τις προοπτικές για οικογένεια.
Δλδ άντε και αποφασίζω πως θέλω παιδί σώνει και ντε και βρίσκω και τον "κατάλληλο" άντρα που μου κάνει για τον ρόλο του πατέρα.. κατά πρώτον ποιος μου εγγυάται πως θα είναι καλός πατέρας; Εδώ για τον εαυτό μου δεν είμαι σίγουρη πως θα είμαι καλή μητέρα, θα μπορέσω να αποφασίσω και για κάποιον τρίτο και μάλιστα για κάποιο ρόλο που δεν γνωρίζει εκείνος εκ των προτέρων; Και οκ, ας πούμε πως είναι καλός πατέρας. Κι άμα είναι, αυτό αποτελεί εγγύηση πως θα μείνει μαζί μου για πάντα ή έστω μέχρι να μεγαλώσει το παιδί; Ειδικά αν δεν τον συνδέει στην ουσία μια έντονη ερωτική σχέση μαζί μου, τι θα είναι αυτό που θα τον κρατήσει; Η υποχρέωση, η ηθικότητα ή το παιδί; Γιατί εγώ ξέρω πως αν βρεθεί σε εκείνον ή σε μένα ένας αληθινός έρωτας ξαφνικά, τότε θα λακίσουμε κι οι δύο πριν να πεις κίμινο και bye bye οικογένεια και παιδιά! Ή αν δεν λακίσουμε θα καταλήξουμε δυστυχισμένοι να ζούμε παράλληλες ζωές με κάποιον άλλον.. Οπότε; Οπότε προσωπικά καταλήγω στο ότι θα προτιμούσα να είμαι single mom παρά συμβιβασμένη εξαρχής σε ένα γάμο στον οποίο δεν με κρατάει τίποτα εκτός από ένα παιδί.
Επιπλέον ο άντρας που αληθινά σ' αγαπάει, οπωσδήποτε αγαπάει και το παιδί σου. Και το αγαπάει ακόμα κι αν χωρίσετε. Και προσπαθεί γι' αυτό περισσότερο και προσπαθεί γενικώς περισσότερο να διατηρήσει την σχέση και την οικογένειά του. Δεν λέω φυσικά πως δεν έχουν υπάρξει απιστίες σε ερωτευμένα, παντρεμένα ζευγάρια ή πως δεν χώρισαν ερωτευμένα, παντρεμένα ζευγάρια, λέω απλώς πως αν είναι μια φορά δύσκολο να διατηρήσεις μακροχρόνια σχέση όντας ερωτευμένη και χωρίς παιδιά (και όλοι νομίζω ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι!) είναι δέκα φορές πιο δύσκολο να διατηρήσεις μακροχρόνια σχέση χωρίς έρωτα και με ένα παιδί να σου τρώει όλη την ενέργεια και τον χρόνο!
ΥΓ: Θέλω να κάνω παιδιά και συχνά τρομοκρατούμαι από το ότι είμαι 31 και δεν έχω ακόμα γνωρίσει κάποιον ο οποίος να έχει τις προοπτικές για οικογένεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.