Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Lautreamont αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 241 μηνύματα.
14-03-11
18:03
Ο Καλλέργης τα λέει καλύτερα από μένα στο ε κ τ ό ς (αστικό πορτραίτο αρ.3)
(1 χρόνο πριν):
(1 χρόνο πριν):
λίγο νωρίτερα συναντιόντουσαν κύριοι που ονομάζουν τον εαυτό τους
επαναστάτες ή απελευθερωτές
συζήτησαν για απόψεις κοινωνικές και πολιτικές για ζητήματα που αφορούν
στο συλλογικό καλό μέσα σε μία ώρα και μόνο
ζητήματα δηλαδή π’ άλλοι ούτε στα χιλιόχρονα διδακτορικά τους δεν καταλήγουν
αλλά λίγο αργότερα περιχαρείς οι ολίγοι αποτάνθηκαν
πως ίσως χρήσιμο να ήταν να βρουν κι ένα όνομα που να μοιάζει με σφραγίδα ή όραμα
κι έτσι αφού το συλλογίστηκαν πίνωντας μπύρα και σόδα
άλλοι ονομάστηκαν σέχτα επαναστατών
άλλοι δανειοδοτήθηκαν από έναν νεκρό ληστή ονόματι Φουντάς
άλλοι επαναστατικός αγώνας
κι άλλοι συνωμοσία πυρήνων της φωτιάς
ήταν ευρύ το φάσμα
εθνικοσοσιαλιστές
αναρχικοί
κομμουνιστές
ακροδεξιοί
ρατσιστές
τσετσένοι αυτονομιστές
ιεροί πόλεμοι
απ’ όλα είχαμε
ναι ναι
κι όλοι μα όλοι νοιάζονταν για το κοινό καλό της ομάδας που υποστηρίζουν
κι ίσως η αλήθεια είναι πως το γηπεδικό αίσθημα ενός χουλιγκάνου
να μην διαφέρει ολωσδιόλου από το συγκεκριμένο αίσθημα των συνεπαρμένων
αυτών κυριών μιας ευθύνης no matter what
αλλιώς δεν εξηγούνται τα σκίτσα στο ευτυχισμένο μόρφωμα της τέχνης
αλλά στο πιο λυπημένο της
γιατί ένα βράδυ στην Αθήνα μία μάνα άνεργη με τα δυο παιδιά της
στα σκουπίδια της πόλης γυρεύουν τα λίγα θεϊκά τους έρμαια
και λίγο αργότερα ο γιός της ο 15χρονος κείτεται νεκρός διαμελισμένος
η κόρη της η 11χρονη τραυματισμένη ριμαγμένη και τυφλή
κι η ίδια σε μεταίχμιο από σοκ και ανημπόρια σκορπισμένοι όλοι στους δρόμους
γιατί ναι, αλλιώς δεν εξηγούνται τα σκίτσα της αγωνιστικής ατιμίας
αλλιώς βλέπεις μαύρες χήρες να ανατινάζουν τρένα στην Μόσχα
με αριθμούς νεκρών τέτοιους που δεν σου προκαλούν μια αίσθηση συμπόνοιας
παρά μια ακόμα πενιχρή πληροφορία στον μάταιο τούτο τον κόσμο
μα δεν ακούγεται γλαφυρό το άκουσμα αυτής της πρότασης? στον μάταιο τούτο τον κόσμο..
γιατί ναι,
μερικοί ανόητοι προσπαθούν να με πείσουν ότι αυτός ο κόσμος είναι μάταιος.
μερικοί ανόητοι προσπαθούν να με πείσουν ότι ο κόσμος αυτός είναι μάταιος.
μερικοί ανόητοι προσπαθούν να με πείσουν ότι ο κόσμος αυτός είναι μάταιος.
άντε να τους εξηγήσεις ότι αυτός ο κόσμος δεν έχει χάσει τίποτα.
εκείνοι έχουν χάσει απλά την εσωτερική ομορφιά τους.
μάταιοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Lautreamont αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 241 μηνύματα.
09-03-11
21:47
Μέσα από αυτόν τον συγκερασμό μπούρδας και (δοκησι)σοφίας, ένα πράγμα μόνο μπορώ να πω:
Μπότες που πάνε επτά λεύγες είναι αυτή η φράση: Είσαι ο Καταλινα/Δεσμώτης/whatevah
Εδώ, το θέμα αποκτά και μια τρίτη διάσταση, (3D Hyper-thread )
το συνδυασμό ασμάτων όπως "τα ματάκια μου σε καίνε κι ας μην είμαι μανεκένε"
με τον αναρχικό πιγκουίνο που φωνάζει "ξέχνα το" στο ξεβρασμένο ψάρι.
Έτσι και φωνάξεις το όνομα του δολοφόνου τρεις φορές
μπροστά στον καθρέφτη,
αυτός επανέρχεται, δε το'ξερες?
Παραλλαγή
Έτσι και φωνάξεις το όνομα κατίνα,
ο χρήστης Ρεμπεσκές θα ακούσει κάτι ηχητικά πανομοιότυπο
και θα εμφανιστεί στον κυκλικό καθρέφτη κρατώντας τον αυτόματο μετατροπέα
ακτινίων σε μοίρες, σκάζοντας 17 τριγωνικά χαμόγελα και 29 γκριμάτσες
αναφωνώντας 52 γεωμετρικούς και γλαφυρούς αντίλαλους με αλλεπάλληλα χοχο
σα να ανακάλυψε το γκραντ κάνυον με ένα κλικ.
Ας σιγοτραγουδήσω: ο τέλειος άντρας, ο αναρχικός,
ο ρεμπεσκές ο τέλειος ο μαθηματικός.
:σπάσιμο_πιάτου:
:πέταμα_γαρύφαλλου_νεκροταφείου:
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Lautreamont αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 241 μηνύματα.
09-03-11
17:00
da perfect human of anarchism? ? ?
Μιλάμε για το υπερπέραν της πραγματικότητας ή για τη πραγματικότητα του υπερπέραντος?
Όταν σκοντάφτουμε σε συνδυασμό εννοιών προϋποθέτει ο σκοντάφτων ότι έχει
μια κάποια κατανόηση των εννοιών από μόνες τους.
Δηλ. τι θα πει τέλειο ον και what da fuck is anarchism.
Γιατί τελειότης στα ανθρώπινα δεν υφίσταται, εκτός και θεωρούμε την όποια έκφανση,
διαλογική αντίληψη ή στοχασμό για το Θείο μια πρώτη προσέγγιση της αναρχικής θεωρίας.
(αλλά σηκώνει και ένα καραφάκι ούζο το θέμα)
Εγώ πάλι που νόμιζα ότι το θείο είναι η ήρεμη αύρα πάνω από μια γιόγκα μπάλα...
Είναι εξαιρετικά κλεισμένες οι πόρτες της ιδιοφυίας μας (ως όντα ατελή) στην απόδειξη
της τελειότητας μας μέσω θεωρητικών μοντέλων που στη πράξη θίγουν τη λογική των θεωριών
που εκπροσωπούν και που δεν είναι ούτε καν μοντέλα, έχουν ένα ξεθωριασμένο και μουντό χρώμα
και μια κρεατοελιά φάτσα φόρα στο μέτωπο και κανείς δεν θέλει τέτοιες μούρες στο ατελιέ του. ()
Θα φθάσει κάποια μέρα που δεν θα επιτρέπει πιά κανείς στον εαυτό του να χρησιμοποιεί υπεροπτικά,
όπως το έκανε, αυτές τις προφανείς αποδείξεις για μια ύπαρξη διαφορετική απ' αυτήν που σκεφτόμαστε
ότι ζούμε.
Μα είναι πρόφαση εν αμαρτίες, η "δηθενιά" της τελειότητας για να δηλώσουμε στομφωδώς
ότι η αναρχία δεν υφίσταται γιατί όλοι έχουμε μιαν αρχή, ένα γεννήτορα, μια αυταπάτη εξουσίας
προς το εσωτερικό μας σπήλαιο που κάποιοι επιμένουν να το αποκαλούν "Εαυτό".
Σε στιγμές που τα λογικά μας αδιέξοδα είναι περισσότερα από τις πρακτικές μας λύσεις,
είναι υπερανάλωση αν όχι ηλίθια επιβράβευση του προσωπικού μας άλυτου
(α δε βρήκα λύση, δε πειράζει ας φάω γαρίδες και καβούρια βουτηγμένα στο ταραμά)
αντί να "πολεμήσουμε"αρκετά, ναι αρκετά ευνοώντας αυτό που τώρα βρίσκεται σε θέση μάχης.
Εκτός και η καραβίδα ανέβει στο λαιμό μας και μας πνίξει, δείγμα του πόσο σίγουροι υπήρξαμε
για το ότι αυτή ήταν πεθαμένη, αν κι η καραβίδα δεν είναι ένα τέλειο ον (αλλιώς δε θα κατέληγε
στο πιάτο μας με τα μουστάκια της γεμάτα από ένα ροζ έδεσμα )
Η πιο αυτοκυριαρχούμενη ορθολογιστική σκέψη, η πιο οξεία, η πιο κατάλληλη να δαμάσει όλα τα εμπόδια,
στο πεδίο που εφαρμόζεται (στο παράδειγμα μας η αναφορά στη τελειότητα ως σφυριά στο τοίχο του αναρχισμού)
πάντοτε μου έδινε την εντύπωση ότι έξω από το πεδίο αυτό συμβιβάζεται με τις πιο παράδοξες κοινοτυπίες.
Και η αποτελεσματικότητα της μακρινή όσο και η Αλάσκα.
Η δήθεν φιλολογική αναγκαιότητα που μπορεί να επικαλεσθεί κάποιος ως δικαιολογία
για το σκεπτικισμό του (τη συσχέτιση δηλ. δύο εννοιών όπως λέμε "βόας" και "γιαούρτι")
δεν θα κατορθώσει να διαστρέψει ούτε τον εαυτό του ούτε και καμιά
θεωρία ακόμη και με τον πιο δραματικό ή ειλικρινή τρόπο που υπήρξε ποτέ αλλά θα μείνει
ως άρνηση για ένα κάποιο στοιχείο προόδου...
Θα πρέπει πρώτα να βρούμε τους ανθρώπινους ώμους για να σηκώσουν τη τελειότητα
ήτοι τη παντογνωσία, το άφθαρτο της ύλης και του πνεύματος τους, το ακάματο κλπ.
οπότε φεύγουμε από το ανθρώπινο σε ένα θέμα για τον άνθρωπο.
Το ασυμβίβαστο της φύσης δεν αποτελεί δείγμα τελειότητας ή κοντριλίκι με τα δέντρα
τα πουλιά και το χειμωνιάτικο δείλι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.