Heptamer
Δραστήριο μέλος
Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 690 μηνύματα.
27-03-11
18:56
Να σου πω την αλήθεια, διαφωνώ...
Εγώ θεωρώ και χρησιμοποιώ τον πληθυντικό, όχι απαραίτητα από τυπικότητα αλλά από σεβασμό... Και τον εαυτό μου δεν τον θεωρώ και τόσο σεβάσμιο άτομο ώστε να αξίζω να μου μιλήσουν στον πληθυντικό... Τουλάχιστον όχι προς το παρόν...
Eιναι λιγο παραδοξο να σεβεσαι εσυ,να θεωρεις τους αλλους σεβασμιους,αλλα να μη σε ενδιαφερει να σε σεβονται οι αλλοι - ασχετως της αποψης που εχεις για τον εαυτο σου. Συνηθως αυτο λειτουργει αμφιδρομα.
Μαλλον εχει παρει προς το παρον, το πανω χερι το "υπεράνω". Λογικα θα ισορροπησεις/επανελθεις σε κανονικα επιπεδα (σεβασμου) καποια στιγμη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Heptamer
Δραστήριο μέλος
Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 690 μηνύματα.
27-03-11
02:51
1. Είναι αλήθεια πως πολύς κόσμος χρησιμοποιεί τον ενικό όταν εισέρχεσαι στο χώρο εργασίας του, προσπαθώντας να περιχαρακώσει την ισχύ του. Δεν αφαιρείται αυτή, όμως, όταν σου μιλά στον πληθυντικό, από τη στιγμή που δε σε γνωρίζει.
2. Το τελευταίο διάστημα, οι περισσότερες επιχειρήσεις, κάνουν σεμινάρια στους υπαλλήλους τους για να τους εκπαιδεύσουν στο πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στους πελάτες τους= η χρήση του πληθυντικού είναι εκ των ων ουκ άνευ.
3. Δεν ξέρω αν το γνωρίζεις, πριν από λίγα χρόνια είχε γίνει μία προσπαθεια από το υπουργείο να διεξαχθούν σεμινάρια επιμόρφωσης των αυτοκινητιστών, των ταξιτζήδων δηλαδή, - μια και τους αναφέραμε, καθότι είναι μια ομάδα επαγγελματιών ενίοτε αγενής, εδώ εμπίπτει και η χρηση του ενικου απο αυτους. Αυτό έγινε γιατί είχαν καταγγελθεί πολλά περιστατικά άσχημης συμπεριφοράς.(Πάντως, πλάκα-πλάκα, τι πράγμα είναι κι αυτό να σου πιάνουν μερικοί την κουβέντα, να σου λένε την ιστορία της ζωής τους χωρίς να τους έχει δώσει το δικαίωμα..)
1. Εαν εισαι ισχυρος,αυτο φαινεται. Δε χρειαζεται να προσπαθεις να το ενισχυσεις - εκτος κι αν δεν εισαι τοσο σιγουρος για την ισχυ σου.
Τετοιες πρακτικες και εξουσιαστικα τερτιπια με απωθουν / εξοργιζουν. Και δε με αφορουν. Απαιτω να τηρουνται οι υπεσχημενοι κανονες ευγενειας απο ολους - ισχυρους και ανισχυρους - γιατι για αυτο φτιαχτηκαν. Εφοσον εγω δεν τους καταπατω,επιθυμω το αυτο και δια ολους. Ανεξαρτητως ισχυος.
2. Δεν εκπλησσει! Στην Ελλαδα,το αυτονοητο ΔΕΝ ειναι τετοιο,δυστυχως και πρεπει να (επανα)προσδιοριζεται ως νεο.
Το αυτονοητο εχει καταντησει ....καινοτομια! Και μαλιστα καινοτομια,που δικαιολογει και επιμορφωση στο ουτως ή αλλως ...αυτονοητο.
Αυτο κι αν ειναι παρακμή...
3. Δεν το γνωριζω. Μπορω ομως να φανταστω πως κατεληξε μια τετοια προσπαθεια: κατα το συνηθες σεναριο,αρχισε με τις καλυτερες προθεσεις,τσουλησε μαλλον για καποιο διαστημα (και οσοι παιδευτηκαν,παιδευτηκαν) και μετα ατονησε. Αν ειχε πετυχει,θα το εβλεπα στο δρομο...
Αν απο μονος σου δε μπορεις / θελεις να βελτιωθεις,κανενα υπουργειο δε μπορει να το κανει.
Οι ταξιτζηδες πιανουν την κουβεντα στον πελατη πιστευω για τους εξης λογους:
α) ασκουν απλα το μεσογειακο τους ταπεραμεντο
βου) προσπαθουν να καταλαβουν τι ανθρωπος ειναι ο πελατης - "φοιτουν" δηλ. ουσιαστικα ετσι πανω στους ανθρωπους,προκειμενου να αποκτησουν ικανοτητες που θα τους βοηθησουν να συνδιαλλεγονται καλυτερα και να αποφευγουν τις κακοτοπιες. Καπως πρεπει να ενδιατριψουν στην κοινωνικοτητα και αυτοι!
γου) το επαγγελμα τους ειναι δυσκολο - και μοναχικο. Ως μεσογειακος λαος,εχουμε αναγκη την οικειοτητα,τη ζεστασια,αισθανομαστε ανετα να μιλαμε με αλλους. Το να οδηγεις ωρες μεσα σε μια πολη σιωπηλος,τυπικος και σοβαρος (οπως σε αλλες χωρες ισως) και διχως να ανταλλασσεις καμμια κουβεντα,ειναι ανυποφορο,καταθλιπτικο - και φυσικα κανενας μεσογειακος ανθρωπος δε μπορει να το ασκησει,γιατι θα τρελλαθει. Οι βορειοι ευρωπαιοι,το μπορουν,λογω ιδιοσυγκρασιας.
Παρολο που το κατανοω,δεν το επικροτω - και θα προτιμουσα να μην το υφισταμαι. Για τη λιγη ωρα που θελω να μετακινηθω,θελω να χαλαρωνω και να σκεφτομαι. Ειμαι ομως δυστυχως αναγκασμενος να ανεχομαι τη φλυαρια,τη διαπασων των αθλητικων και λοιπων αλλων αγενειων καποιων και κανω οπως ολοι....υπομονη.
Με βαση τους ισχυοντες κανονισμους των ταξι,ο πελατης εχει δικαιωμα να διεκδικησει/ απαιτησει τα παντα (ειτε να κλεισει το ραδιο,ειτε να μην καπνιζει,ειτε να κλεισει ή ανοιξει τα παραθυρα κλπ) απο τον ταξιτζη και ο τελευταιος ειναι υποχρεωμενος αδιαμαρτυρητα να ανταποκριθει. Το οχημα ειναι μεν δικο του,αλλα απο τη στιγμη που το διαθετει για δημοσια χρηση,ο εκαστοτε πελατης ειναι βασιλιας και για οσο μεταφερεται,ειναι ο απολυτος αρχων.
Αλλα ουδεις βεβαια πολυασχολειται....και αυτο οι ταξιτζηδες το γνωριζουν - και συνεχιζουν το χαβα τους...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Heptamer
Δραστήριο μέλος
Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 690 μηνύματα.
26-03-11
22:08
Eιναι οντως εκνευριστικο,να σου μιλουν λες και σε ξερουν απο χθες.Οι περισσότεροι ταξιτζήδες, με το που μπαίνεις στο ταξί, μιλάνε στον ενικό. Έχω σκεφτεί, την επόμενη φορά που κάποιος εξ αυτών κάνει το ίδιο, να του πω, πολύ ευγενικά: "Με συγχωρείτε, γνωριζόμαστε; (-Όχι.). Τότε, γιατί μου μιλάτε στον ενικό;" Είναι πολύ εκνευριστικό, νιώθεις ότι προσπαθούν να νιώσουν "οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού".
Με συναδέλφους, θεωρώ βολικότερη τη χρήση του ενικού, ανεξάρτητα από τη διαφορά ηλικίας. Με τους υπόλοιπους= αναλόγως.
Πιθανον εχει να κανει με την απαιδευσια των πλειστων εξ αυτων - οχι οτι η πλειοψηφια των Ελληνων ειναι παιδευμενη,αλλα τεσπα...-, ή απο την αναγκη/βιασυνη τους να προσπερασουν το σταδιο της ευγενους γνωριμιας (δια του πληθυντικου) και να περασουν αμεσα στο οικειο/αδελφικο. Ειναι προφανως και το μεσογειακο ταπεραμεντο μας που πρεπει να εκδηλωνεται...
Στις υπολοιπες χωρες φρονω πως οι ταξιτζηδες ειναι υποδειγμα ευγενειας. Οι γερμανοι ταξιτζηδες ειναι τυπικοι,σοβαροι,ευγενεις και προπαντων αμιλητοι κατα τη διαδρομη. Αν δεν τους μιλησεις,δε σου πιανουν κουβεντα εκεινοι. Απολαμβανεις διχως ενοχλησεις τη διαδρομη - αλλωστε εισαι και μονος σου στο ταξι. Και φυσικα δεν καπνιζουν και βρωμιζουν το ταξι,ουτε ακουν στη διαπασων αθλητικους σταθμους ή μπουζουκοτραγουδα. Και οχι μονο....
Στην Ελλαδα (δυστυχως) εχουμε γινει ολοι ενα απεραντο αδελφατο - παει μαζι με το "χυμα στο κυμα" και το ωχαδερφιστικο που εχουμε ως φυλη. Και το χειροτερο ειναι οτι νομιζουμε ετσι πως μειωνουμε / εξισωνουμε τις αποστασεις ή ξεπερνουμε τα κομπλεξ κατωτεροτητας μας. Εχουμε θεοποιησει τον ενικο - ομως για λαθος λογους.
Προσωπικα,δινω μεγαλη σημασια στον πληθυντικο. Ακομα και αν καποιος μου πρωτομιλησει στον ενικο (οπως συνηθως οι δημοσιοι υπαλληλοι),του ανταπαντω στον πληθυντικο,αντιπαρερχομενος την αγενεια του. Οσες φορες μου εχει τυχει,ο υπαλληλος δεν "επανερχεται",αλλα συνεχιζει απτοητος τον ενικο - και εγω απτοητος τον πληθυντικο. Οχι απο σπασιμιμο,αλλα γιατι δε μου βγαινει - αλλα και γιατι οτι τιμω εγω πρωτος,θελω να το τιμουν και οι αλλοι.
Θα μιλησω στον πληθυντικο ακομα και σε μια 16χρονη σερβιτορα πχ. που δε γνωριζω,ακομα και αν κατι τετοιο την ξενιζει ή δεν ειναι συνηθισμενη (οπως συνηθως ισχυει) να το βιωνει. Τα "κοριτσι μου","κοπελια μου" και ολα τα "πατρικα",ενω συνηθως μου βγαινουν,δεν τα αφηνω να εκδηλωθουν.Σε ενα ατομο κατω των 15-16 (τα παιδια) δεν εχει νομιζω και νοημα να του απευθυνθεις στον πληθυντικο,αφου δεν ειναι εξοικειωμενο τοσο με την εκφορα του,οσο και με το τι σημαινει ουσιαστικα πληθυντικος,λογω αμαθειας αλλα και ελλιπους τριβής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.