Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
05-04-11
00:10
Και όλα αυτά θα γίνουν αν το νυφικό είναι σούπερ;
Ορισμένοι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν ότι το 99.9% ενός γάμου ΔΕΝ είναι η τελετή. Και είναι παιδικό και ανώριμο να θες να φορτωθείς το 99.9% χωρίς να είσαι έτοιμος γι'αυτό επειδή θες αυτό το 0.01% που σου φαίνεται διασκεδαστικό.
Άσε που οι περισσότερες γυναίκες έχουν τέτοια πρεμούρα με την τελετή του γάμου απλά επειδή είναι μια μέρα κατά την οποία θα είναι στο προσκήνιο. Αγνοώντας όμως ότι υπάρχουν τόσοι άλλοι τρόποι να είναι στο προσκήνιο, και για πολύ περισσότερο από μία μέρα...
Αυτά εντάσσονται στο ότι ο γάμος νοσεί.Ο γάμος μπορεί να είναι και πολιτικός,η και με μια μπύρα στην παραλία,προφανώς.Η διαφωνία μου είναι στο ότι το να σκέφτεσαι από μικρή ηλικία το ποια θέλεις να είναι η κατάληξη σου,δε σε επηρεάζει αρνητικά απαραίτητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
05-04-11
00:04
Συμφωνώ (υπό συνθήκες) με όλα. Δεν είμαι άλλωστε κατά του γάμου σε μικρή ηλικία per se. Είμαι κατά στο να ονειρεύεσαι μόνο αυτό ή κυρίως αυτό εναποθέτοντας ουσιαστικά την ευτυχία σου σε έναν άλλο άνθρωπο και παραμελώντας την προσωπική σου ολοκλήρωση ως προσωπικότητα. Ο γάμος είναι κάτι που έρχεται να ενώσει 2 διαμορφωμένες προσωπικότητες (δεν εννοώ ηλικιακά, μπορεί και στα 16 να έχει κάποιος διαμορφωμένη προσωπικότητα), όχι να δώσει νόημα στη ζωή δύο κενών κατά τα άλλα ανθρώπων.
Κοίτα,μπορεί οι γονείς μου να παντρεύτηκαν σε πολύ μικρή ηλικία,αλλά αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να το κάνει ο καθένας.Ο γάμος νοσεί,όπως κι άλλοι θεσμοί,γιατί οι νέοι πλέον αποτυγχάνουν να παντρέψουν τις διαχρονικές αξίες με τις επιταγές της σύγχρονης κοινωνίας.Τι εννοώ:σύμφωνοι πως τουλάχιστον στα αστικά κέντρα προς το παρών,το πρότυπο οικογενείας του κουβαλιτή και της μαρίκας έχει καταργηθεί.Πλέον το ζευγάρι μοιράζεται και τα έσοδα του νοικοκυριού,και τις δουλειές(για παράδειγμα όταν έρχεται η κοπέλα μου στο σπίτι μας βολεύει να μαγειρεύω εγώ κι εκείνη να καθαρίζει,αν τα κάνουμε ανάποδα δε θέλω να ξέρω πως θα εξελιχθεί )Μέσα στις αλλαγές όμως, χάνονται κι ένα σωρό αξίες.Παιδιά μεγαλώνουν παρατημένα στους παιδικούς και δεν ξέρουν τι θα πει οικογένεια.Τα ζευγάρια πλέον δεν ξέρουν να παλεύουν.Με την παραμικρή δυσκολία αντί να μιλάνε,μιλάνε οι δικηγόροι τους.Διαζύγια στο έτσι.Τι παντρεύεσαι ρε φίλε αν δεν είναι ειδική η περίπτωση;Αλλά πως να είναι και ώριμοι οι νέοι σχετικά με το γάμο,όταν οι σύγχρονες επιταγές της εποχής τον προβάλλουν σαν κάτι το ετεροχρονιστικό,ή ακόμη χειρότερα,σαν κάτι που χωρίζει τα δυο φύλα όσον αφορά την ισοτιμία;Το point μου ειναι,πως δεν το βλέπω ούτε κακό,ούτε φαλλοκρατικό,μια γυναίκα να έχει ως στόχο έναν ιδανικό γάμο ανάμεσα στα άλλα,γιατί αν απαιτεί να είναι όλα ιδανικά,τότε δε θα παντρευτεί στο έτσι και δε θα χωρίσει επίσης στο έτσι,κάνοντας και δυο τρία παιδιά που δε θα φταίνε σε τίποτα,αλλά θα περιμένει μέχρι να βρει αυτό που η ίδια ψάχνει και την καλύπτει,δε νομίζεις;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.