marina289
Δραστήριο μέλος
Η μαρινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 47 ετών. Έχει γράψει 687 μηνύματα.
10-04-11
21:37
χα χα χα χα χα χα!!!Εδώ που φτάσαμε....ας γίνει εξέγερση κι ας είναι ότι να' ναι!
Έχουμε πλάκα... καθόμαστε στο pc και .... τί επανάσταση μωρέ να κάνουμε.... μήπως να είναι ταξική;;; μήπως να είναι εθνική;;;[ γυναίκααααααα πιάσε μια μπύρααααα!!! (Νόβα σπορ- ξύσιμο αρχ....) ]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
marina289
Δραστήριο μέλος
Η μαρινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 47 ετών. Έχει γράψει 687 μηνύματα.
10-04-11
21:30
Θα συμφωνήσω... το ¨εθνικό¨ εμπεριέχει μία ολότητα, μία συλλογικότητα... το ¨διαταξικό¨ τον κατακερματισμό του ¨διαίρει και βασίλευε¨ που μας έχει φάει... αν και αυτές οι προσεγγίσεις των επαναστάσεων επι του κανα-πεους μου φαίνονται λίγο φαιδρές...Διότι, οι λίγοι Επώνυμοι που μας πηδάνε, μας πηδάνε με τα ονοματεπώνυμά μας και όχι με το "μικρό όνομά " μας! Το ζήτημα είναι εθνικά φορομπηχτικό και όχι απλά, διαταξικό!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
marina289
Δραστήριο μέλος
Η μαρινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 47 ετών. Έχει γράψει 687 μηνύματα.
09-04-11
16:05
Ψυχοθεραπευτή μου,νομίζω το ίδιο λέμε..ή μάλλον αυτό που λες με καλύπτει... όμως δεν το βλέπω θέμα έπαρσης το να παρατηρείς, να αφουγκράζεσαι και να προσπαθείς να έχεις ενσυναίσθηση των γύρω σου προσώπων και εκφράσεων ... για μένα είναι ενσυναίσθηση και προσπάθεια επαφής, ερμηνείας, αποκρυπτογράφησης...και καθρέφτης και προσπάθεια αντανάκλασης, ταύτισης αν το θες, -στους περισσότερους αναγνωρίζω δικές μου οικείες εκφράσεις-...Για μένα αυτό βγάζει μια παρήγορη αντανακλαστική-ανακουφιστική θλίψη, ενα ¨τουλάχιστον δεν είμαι μόνος -¨ -κάπως έτσι προσπαθώ να το διαχειριστώ- ,και να σου πω...τελικά, η έκφραση που με τρομάζει περισσότερο απ'όλες είναι η δική μου, όταν αιφνίδια κοιτάζω το τζάμι και συνειδητοποιώ το βλέμμα μου , το ύφος μου... και σκέφτομαι ¨ωχ αμαν! τί έκφραση είναι αυτή που έχω πάρει τώρα;;;¨Κακία, καλή μου, ίσως...αλλά και χαρά μαζί; Τι νομίζεις; Πως είμαι μετανοιωμένος Πασοκτσής;
ΥΓ: Εσύ μπορεί ακόμη να έχεις την έπαρση να παρατηρείς, αλλά προσωπικά, δεν έχω πια το κουράγιο ούτε να σηκώσω το κεφάλι, να κοιτάξω στα μάτια τον απέναντί μου! Τι να του πω; Ότι ντρέπομαι;
Ξέρεις , μπήκα πιο πολύ στη διαδικασία παρατήρησης των γύρω όταν με έπιασα να ρωτάω φίλους και γνωστούς... ¨εμείς είμαστε πολύ σ@ατά και νιώθουμε έτσι και τους γύρω, επηρεαζόμενοι από αυτό που νιώθουμε;;; ή όντως είμαστε ομαδικώς, -οι περισσότεροι- σ@ατά;;;¨
Ίσως είναι λίγο ψυχοθεραπευτικό και αυτό ψυχοθεραπευτή μου... Λύση δεν σου δίνει, αλλά είναι ένα χάδι ας πούμε στη μιζέρια σου , να μην νιώθεις μόνος σου στα ζόρια, να λες ¨ααα, και άλλοι νιώθουν κάπως έτσι, παρήγορο αυτό¨...(κάπως -στο ξέφαλτσο και άτυπο- σαν τη κεντρική ιδέα της ομαδικής ψυχοθεραπείας, της ομαδικής κοιν. εργασίας κτλ, αλλά στο πόδι.... στο τρένο, στο λεωφορείο κτλ, κτλ)
χα χα χα χα χα χα χα!!!!Μ'αρέσει ο εναλλακτικός αυτός τρόπος σκέψης....Επιβεβαιώνω διά ζώσης αυτά που έγραψε ο Χάος για το Εκουαδόρ. Έχω μια φίλη στο facebook από εκεί. Παλιότερα ήθελε να φύγει και τώρα είναι μέσα στην τρελή χαρά! Είναι όμως τελείως διαφορετική η κουλτούρα αυτού του λαού. Είναι ωραίοι άνθρωποι, η πλειοψηφία τους γι' αυτό βρέθηκε και ένας τίμιος, ωραίος πρωθυπουργός και έκανε το αυτονόητο: Νοιάστηκε πραγματικά για τον λαό!
Εμάς μας διέφθειρε ο κοτσαμπασισμός. Γίναμε ραγιάδες και αυτό δεν αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη. Θα διαβάζουμε συνέχεια ιστορίες καθημερινής τρέλας, απόγνωσης, κατάθλιψης. Ακόμα χειρότερα θα διαβάζουμε εγχειρίδια επιβίωσης από πνευματιστές και θα ακούμε ένα σωρό ευχολόγια από τους υπόλοιπους που έχουν μια δουλειά και παραδοσιακά στηρίζανε το κατεστημένο. Κουράγιο....κουράγιο.....
Μόνο αντίδοτο στην ανεργία αποτελεί ο κλάδος της τεχνολογίας και ειδικότερα του internet. Σε βοηθάει να στήσεις δουλειά με ελάχιστο κόστος, να την τρέξεις και ότι βγει. Δημιουργείς εύκολα μια 'ταυτότητα' (είτε εταιρική, είτε προσωπική) και εκτελείς υπηρεσίες.
Ποια είναι τα επαγγέλματα που ανθούν εν μέσω κρίσης; Μερικές ιδέες....
Π.χ. έχω φίλη που απολύθηκε πρόσφατα η οποία σπούδασε Φιλοσοφία στη Γερμανία, μιλάει άπταιστα γερμανικά. Θα μπορούσε να εκπαιδεύσει όλους τους επίδοξους Γερμανόφιλους μετανάστες. Που κολλάει; Στο πως θα οργανωθεί, θα αποκτήσει ταυτότητα, θα διαφημιστεί γιατί από τεχνολογία είναι ντιπ για ντιπ. Θα την βοηθήσω προς αυτή τη κατεύθυνση χωρίς να ξοδέψω εργατώρες. Πως;
Υπάρχει δωρεάν hosting. Υπάρχει δωρεάν CMS για διαχείριση περιεχομένου. Υπάρχει δωρεάν φόρουμ (καλή ώρα όπως το e-steki). Υπάρχουν δωρεάν templates. Υπάρχουν δωρεάν εργαλεία. Ζήτω το Open Source! Ελεύθερο λογισμικό για όλους! Αν το έχεις ξανακάνει είναι ένα ΣΚ δουλειά.
Μία άλλη ιδέα είναι να αναπτυχθεί ένα δίκτυο "συνεργάσιμων site". Π.χ. φτιάχνει ο Λάμπης το δικό του, εγώ το δικό μου, ο Χάος, πέρνουμε και την Μαρίνα με τις γάτες. Όλοι έχουμε ένα κοινό σκοπό, να αυξήσουμε την επισκεψιμότητά μας και αναφερόμαστε με διασυνδέσεις link ο ένας στο site του άλλου. Βάζεις διαφημισούλες και δουλεύεις πάνω στο search optimization. Σύντομα θα βγάζεις λεφτάκια, όχι πολλά....αλλά θα καλύπτεις κάποια έξοδα.
Μετά εξελίσσεσαι....
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.......… η «πνευματική μας κατολίσθηση» οφείλεται στο ότι μας αφαίρεσαν την καταναλωτική δυνατότητα. Ξαφνικά ωριμάζουμε, και το πέρασμα από την εφηβεία στην ενηλικίωση δεν ήταν ποτέ εύκολο. Πάντα συνοδεύεται με γκρίνια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.