Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Lautreamont αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 241 μηνύματα.
06-05-11
11:09
Ας μου πει καποιος παρακαλω τι καταλαβαινει απο τους στιχους του τραγουδιου
Αρχίζω:
Γυάλινη πόλη κι ένας άνεμος αλάνι
η πόλη είναι από γυαλί και το αγέρι αλητήριο.
σκόνη στους πάγκους
οι πάγκοι είναι σκονισμένοι κι απελπισμένοι
στις βιτρίνες και στα ράφια
το ίδιο και τα καπλάνια και τα ράφια
γίναν τα τάστα της κιθάρας μου ξυράφια
τα παίρνω contra με τάστα κιθάρας γιατί τα ζιλέτ ξυρίζουν σε τιμή
κι εσύ έχεις χρόνια να κατέβεις στο λιμάνι.
αυτή, έχει αρκετό καιρό να δει τη θέα του λιμανιού
και να περπατήσει κατα μήκος της προβλήτας.
Ο φάρος ορφανός
Σαν το διαμάντι το γυαλί μ' έχει χαράξει
ακούω τζοαν μπαεζ και μελαγχολώ ολίγον τι
ήρθα και φεύγω μ' αδειανά τα δυο μου χέρια
πήγα και έφυγα άπραγος.
Τα χέρια μου σαν τα ταμεία του ΙΚΑ και των Δήμων.
θέλει αστέρι μου ατέλειωτα νυχτέρια
χρειάζεται νύχτες δίχως τέλος για την Πούλια του.
να γίνει η κάμπια χρυσαλίδα και μετάξι.
η μεταμόρφωση της κάμπιας σε μεταξοσκώληκα
και η επιθυμία για μετάξι υπερβαίνει το αχόρταγο
για φύλλα.
Ίσως να πρόκειται για κάμπια σε κλιμακτήριο
Λερά σεντόνια σε δωμάτια νοικιασμένα
μπιχλώδη υφάσματα σε σπίτι που μισθώθηκε
Άργος, Μυκήνες, Σαντορίνη και Μαντείο
φυσικά σαπούνια ελαιολάδου, τοματίνια και χρησμοί,
το τρίπτυχο του καλού τουρίστα για να ζήσει το μύθο του ιν γκρις.
όλη η ζωή μου καλώς ήρθες και αντίο
φύγε συ έλα συ
(η κατάχρηση εμπιστοσύνης κι η ραδιουργία
οδηγούν σε συσσώρευση εμπειριών της απόσυρσης)
σκόρπια στιχάκια σε πακέτα πεταμένα.
στίχοι σε τσιγαρόκουτα ατάκτως ερριμμένα.
Μορφές αγίων σ' έναν τοίχο μαυρισμένο
simulacra οσιομαρτύρων με κοιλιές έξτρα λαρτζ στους σατανικούς τοίχους.
στον Ιορδάνη τους τα λόγια μου βαφτίζω
στο ποτάμι βαφτίζω τα παραμιλητά μου
βλέπω τα αρώματα, τα χρώματα μυρίζω
διακρίνω τη μυρτώ, μυρίζω τέμπερες
κι όλο προσμένω ένα πλοίο βυθισμένο.
περιμένω εναγωνίως στη μέση του ωκεανού
το ερείπιο ενός ναυαγημένου πλοίου.
tip: κάτι ψάρια πετάγονται σα τορπίλες προς τα πάνω
χρησιμοποιώντας τη σκουριασμένη του άγκυρα για εξέδρα
να ερθει ο ιδιος ο Μαλαμας να μας πει τι σημαινουν οι στιχοι που εγραψε. Αν το κανει αυτο, θα τον παραδεχτω.
γεια.
Είμαι ο σωκράτης.
Από μικρός παιδί μάλαμα, εξού και το επίθετο
(κι ας με προδίδει η αγριόφατσα, η ζωή φέρεται γλυκά
στους αγριομούτσουνους, τι να πω )
Μπήκα για να σου πω ότι αν οι ανησυχίες σου εξαντλούνται
στην εξασφάλιση της αφομοίωσης των νοημάτων που
δεν σου έρχονται μόνα τους,
καλύτερα μείνε ήσυχος να σου΄ρθουν αυτά,
απρόσκλητα.
Καλύτερα ήσυχος...
Οι απαιτήσεις του πνεύματος διαφέρουν για όλους μας
γιατί άλλη απαίτηση εσύ άλλη εγώ,
και φυσικά διαφέρουν και τα πνεύματα.
Όλο αυτό το εναρκτήριο ποστ για το ακατανόητο
του μεταξιού, μου μοιάζει να μαρτυρά ότι το πνεύμα σου είναι ώριμο
για άλλα πράγματα από τις ευλογημένες χαρές που γενικά εξασφαλίζεις
για τον εαυτό σου.
Κράτα κειμίλιο ο,τι σε ευχαριστεί και πούλα με εμένα αλλά ...
..μη με καταδεικνύεις τρομερά επειδή τα΄χα σου διασπώ το πνεύμα
γιατί διάσπαση του πνεύματος σημαίνει το να αδικήσεις και να αδικηθείς
επειδή δεν φάνηκες ικανός για λεπτολογία της αξιοπρέπειας.
Μη με απαγχονίσεις, όχι πριν φτιάξω ένα τραγουδάκι
για να σε κάνω δικό μου...
Αν το κανει αυτο, θα τον παραδεχτω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.