Iliaki
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Βανίλια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 933 μηνύματα.
05-05-11
21:59
Η απόσταση είναι ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ δύσκολη. Κατ'εμέ χρειάζεται κατανόηση, θέληση και κυρίως αγάπη για να κρατήσει μια σχέση από μακριά.. Δεν υποβαθμίζω αυτό που περάσατε με την κοπέλα, γιατί μπορεί να ήταν όντως πολύ δυνατό, απλά θεωρώ λίγο δύσκολο να αγαπηθήκατε μέσα σε 3 μέρες Και χωρίς την αγάπη και συνεπώς την απόλυτη εμπιστοσύνη πως μπορεί να υπάρξει σχέση όταν δεν θα ξέρεις καν τι κάνει και που είναι, ή ακόμα και να ξέρεις δεν θα μπορείς με τίποτα να το διασταυρώσεις?Μόλις πριν μια βδομάδα γνώρισα την Ιοκάστη(δεν ειναι αυτο το ονομα εννοείται) με την οποία πέρασα 3 υπέροχες μέρες.Την ερωτεύτηκα απιστευτα.έχω κολλήσει μαζί της.ειχα να νιώσω κατι τέτοιο χρόνια..Αυτη έφυγε απο τν πόλη μου καθώς είχε έρθει για ενα 3ημερο μόνο και γύρισε εκει που φοιτεί.Μιλάμε κάθε μερα στο τηλέφωνο και κολλάω όλο και πιο πολύ μαζί της.Αυτή όμως μου έχει πει το εξής: της αρέσω κτλ όμως λόγω απόστασης δε θέλει σχέση,απλά ας μιλάμε λέει και όπου βγάλει ολο αυτό αν και έχει πει ήδη οτι της λείπω.Της έχω εκφράσει όλα μου τα αισθήματα,της έχω ανοιχτεί απίστευτα και προφανώς δεν θα έχω ανταπόκριση(?)?.Μήπως απλά είμαι το μεταβατικό της σταδιο γιατι προσφατα χώρισε?Μήπως θέλει να περνάει την ώρα της μέχρι να βρεί τον επόμενο?Αν πραγματικά με ήθελε θα σκεφτόταν την απόσταση και όλα τα συναφή(αθηνα-θεσσαλον)?Μήπως ο τίτλος του θέματος με καλύπτει πλήρως(οι γυναίκες γνωρίζετε τι ζητάτε)? :/
Το ερώτημα πρέπει να είναι άλλο όμως.. Εσύ γνωρίζεις τι ζητάς από αυτήν την κατάσταση? Θελεις να συνεχίσετε να βρίσκεστε περιστασιακά και αυτό? Αν όχι τι πραγματικά θέλεις από την κοπέλα?
Ο άνθρωπος δεν είναι μοναχικό ον. Αυτό είναι από την φύση μας, έτσι γεννιόμαστε, είναι φυσιολογικό, λογικό και θεμιτό ως ένα βαθμό. Φτάνεις στην εσωτερική πληρότητα όταν βρίσκεις έναν άνθρωπο να περάσεις όλη σου την ζωή μαζί του, έναν σύντροφο να σε στηρίζει, να γεράσετε μαζί.[...]
Λες και μόνο αυτό υπάρχει και δεν μπορείς με άλλο τρόπο να φτάσεις την εσωτερική πληρότητα...
Το θεωρώ τεράστια αδυναμία..
ΝΑΙ οι φίλοι είναι πάρα πολύ σημαντικοί και μπορούν να προσφερουν στην πληρότητα σου ως άνθρωπο, όμως οι φίλοι δεν είναι πάντα δίπλα σου. Δεν μένεις μαζί με τους φίλους σου,δεν κοιμάσαι μαζί με τους φίλους σου, δεν τρως μαζί με τους φίλους σου(τουλάχιστον όχι πάντα), δεν κανεις σεξ με τους φίλους σου. Γι'αυτά τα πράγματα και για πολλά άλλα υπάρχει ο σύντροφος. Και δεν μιλάω απαραίτητα για γάμο αλλά για την συμβίωση δύο ανθρώπων...Όπως επίσης δεν είπα ότι είναι κακό να έχεις ανάγκη κάποιον άλλον... Είμαι ο τελευταίος που θα ακούσεις να το λέει αυτό... Αλλά αυτή η ανάγκη μπορεί να καλύπτεται από τα φιλικά σου πρόσωπα...
Επιπλέον δεν μπορεί ΟΛΟΙ σου οι φίλοι να είναι μόνοι τους σε όλη τους την ζωή.. Κατά πάσα πιθανότητα ένα μεγάλο ποσοστό τους θα έχει οικογένεια, κάτι που σημαίνει ότι δεν θα μπορούν να είναι μαζί σου όποτε το θέλεις εσύ!
Βασικά μπορεί να μην υπάρχει το άλλο μισό με αυτήν την έννοια, του μισού, αλλά σίγουρα υπάρχει εκεί έξω ένας άνθρωπος ο οποίος μπορεί να σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δεν σου λείπει τίποτα! Να σε κάνει να αισθάνεσαι πραγματικά ευτυχισμένος!Έλα τώρα... Μη μου πεις ότι υπάρχει και το άλλο μισό του καθενός...
Η αγάπη δεν είναι χωρίς λόγο, αλλά δεν είναι και εγωιστική... Γι' αυτό έχουμε τον έρωτα...
Και συμφωνώ, η πραγματική αγάπη είναι ένα αλτρουιστικό συναίσθημα, ο έρωτας εν αντιθέσει βγάζει εγωισμό και κτητικότητα.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν πιστεύω ότι ένας άνθρωπος μόνος του δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος! Ειδικά σε "μικρή" ηλικία, δηλαδή μεχρι τα 25-30 μπορείς να ανταπεξέλθεις μια χαρά, νομίζω όμως ότι από εκεί και μετά αρχίζεις να αποζητάς ένα στήριγμα... Τι να πω, ίσως κάνω και λάθος, μιας και δεν είμαι 30! Παρ' όλα αυτά πιστεύω ότι χρειάζεται ο "κάποιος" για να είσαι ολοκληρωμένος..
Συγνώμη αν είμαι οff
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.