Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
Δηλαδη χρησημοποιεις ενα λογικο επιχειρημα για να καταριψεις την λογικη.
σοφιστία μανικιού που ενώ περιμένεις να βγει άσσος,
τελικά βολεύεσαι με ένα τέσσερα καρώ που σε κάνει
να σηκωθείς από την καρέκλα για ένα παντς με φρέσκα φρούτα.
Οι ρασελ, ζερμελο και φρανκελ στις αρχες του 20 αιωνα εδειξαν οτι προτασεις σαν την δικη σου δεν εχουν νοημα.
να χεστούν.
...κι οι λωτρεμόν , βιντράκ και κραβέλ συνιστούν
πως η νοητική κορύφωση συντελείται όταν η λογική υπερνικάται
και δεν είναι ο φραγμός του σφυγμού μας.
Για να μην μιλήσω για την υπερνίκηση της βαρύτητας
από τον μαικλ τζόρνταν.
be that as it may ειναι γνωστο
αμα το ξαναπεις αυτο, θα σου βγάλω το μαλλί
καθε "πιστος" στην κουβεντα με καποιο σκεπτικιστη
εγώ είμαι ο mr. faith?
..κι εσύ ο mr. sceptic?
ακολουθει την πορεια
...την πορεία προς το ισπαχάν! στανταρουά.
Ρε εζαμε, μας βλέπουνε!
προταση->ψευδοεπιστιμονικο επιχειρημα->καταριψη της επιστημης->καταριψη της λογικης.
πρόταση ->μπες μεστο γκαμπριολέ -> πάμε για κανά καφέ -> κατάριψη λογικής γιατί πας και με τα πόδια.
ο βιτγκενσταιν ριχνει ζβουριδια στο ταφο του.
είναι πενταφάνερο ότι είσαι αδαής με τη φιλοσοφία του βιτγκ.:
Κατά λουντβιχούλη λοιπόν,
τα μαθηματικά (που αναφέρεις με στόμφο 100 βασιλικών πιθήκων),
πίστευε ότι δεν μπορούν να εξηγήσουν, να λύσουν ένα φιλοσοφικό πρόβλημα
γιατί τα μαθηματικά ανήκουν και μόνο στον κόσμο των μαθηματικών
-οι εξισώσεις δεν περιγράφουν παρά μόνο τον εαυτό τους
και γι'αυτό δεν πρέπει να τα μπερδεύουμε με την φιλοσοφία.
(κάνε τις αναγωγές σου σε ο,τι μέχρι τώρα έχεις πει
στο θέμα)
Πες μας τώρα ότι κι ο βιτγκενσταιν είναι πιστούλης του θεού
κι ότι εσύ υπήρξες πιο σκεπτικιστής και σφυρηλατημένος στη λογική.
...όταν λες ζβουρίδι, το εννοείς με αφορμή τα ανεκδοτολογήματά σου?
Σκέφτεσαι να το εκδώσεις, αυτό?
Η γενική μορφή της συνάρτησης αλήθειας κατά βιτγκ. είναι ,
ενώ η δική σου είναι [εποτέ,εποτέ epote(epote)].
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
ότι η ύπαρξη ψυχής δεν είναι ζήτημα επιστημονικό για να
βγάλουμε τα πέη μας και να τα μετρήσουμε ως άλλες θεωρίες και μονοπάτια λύσης
κι η πιο σύντομη ή τσαμπουκαλίδικη να υιοθετείται αυτόματα.
Άρα η όποια μεθοδολογία συναγωγής συμπερασμάτων (είτε συλλέγοντας
δεδομένα συνταύτισης ή παραλληλισμών με τα μποζόνια ή τα σωματίδια
του χιγκς ή του ανθρώπου με τον παρατεταμένο λόξυγκα ή αυτά που θα συλλέγαμε
από το κεφάλι του μπομπ μάρλεϋ ή των ονείρων) σε τέτοιους μεταφυσικούς
ισχυρισμούς δεν επιδέχονται ούτε επαλήθευση ούτε διάψευση.
Λέει ο εποτέ πως για το θέμα ψυχή δεν υπάρχει η δυνατότητα για επαληθευσιμότητα
με βάση τις εμπειρικές παρατηρήσεις μας.
Σωστό.
Παραβλέπει, όμως την αρχή της διαψευσιμότητας.
Με την παρατήρηση και την αέναη επαλήθευση της διαπίστωσης ότι π.χ.
όλοι οι άνθρωποι έχουν από έναν εγκέφαλο
δεν αυξάνεται η γνώση, αφού τίποτα δεν αποκλείει να παρουσιαστεί
μελλοντικά ένας άνθρωπος που θα αποδείξει ότι ο ψυχικός μηχανισμός
δεν είναι ένα απλό λεκτικό αντίβαρο ή το αντίπαλο δέος του μυαλού
κι αυτό με απτά δείγματα.
Επίσης, δεν είναι δυνατόν να υποστηριχτεί μια θεωρία σε πιθανολογική βάση,
π.χ. όλοι οι άνθρωποι είναι με πιθανότητα 68% έμψυχοι.
Κάθε γνώση, είπε ο προφιλής Πόπερ, είναι προσωρινή, αλλιώς πρόκειται για πίστη.
..αυτή είναι μια θέση που καλεί σε βαθιά αποποίηση των διαφόρων βεβαιοτήτων
με τις οποίες γεμίζει η ζωή μας.
είπεςE? Eιπα εγω τετοιο πραγμα? Πρωτα απο ολα δεν ειπα οτι ο στρεκλας λεει ασυναρτησιες, δεν ειχα την τυχη ποτε να δουλεψω μαζι του, αλλα εξ οσων ξερω ειναι εξαιρετικος καθηγητης, την δουλεια του οσο επιγραματικα την κοιταξα επισις παρουσιαζει ενδιαφερων, ομολογω οτι δεν ειμαι αρκετα καταρτησμενος για να την καταλαβω σε μεγαλο βαθος χωρις μπολικο ξεσκονισμα/διαβασμα.
αυτος ο ανθρωπος λεει ασυναρτησιες
ποιον εννοούσες, τότε?
Σόρι αν κατάλαβα λάθος.
Δε θα σε προδώσω ξανά
κι ενώ πριν δυο γραμμές ομολόγησες ότι δεν είσαι αρκετά καταρτισμένος, τώρα απέκτησες το υπόβαθρο.το υποβαθρο το εχει ο οποιοσδηποτε διαβασει η μαθητεψει με καποιον απο αυτους, δεν δυσφημιζω τιποτα. Ισως μονο τον λαχανα που δεν τον παω μια
Από τη μια διάβασες γουάινμπεργκ ή τι σκατά άλλο κι άρα έχεις το υπόβαθρο (συ ειπας),
κι από την άλλη δεν είσαι καταρτισμένος για να την καταλάβεις σε βάθος (μην είναι mm?).
ξέεεεερω ξέεεεερω:τα ονειρα δεν επιρεαζουν...? καλα χαζος εισαι? Πρωτα απο ολα μπορεις να ΔΕΙΣ ποτε ενας ανθρωπος ονειρευεται απο την κινηση των ματιων του, δευτερων τα ονειρα τα θυμομαστε, τριτων αν βαλεις τον εγγεφαλο ενος ανθρωπου που ονειρευεται σε fMRI θα δεις ενα σκασμο ενδιαφεροντα πραγματα.
- χύνεις τη πιτζάμα σου και το κατωσέντονο στην ονείρωξη
- παραμιλάς και ξυπνάει η καλή σου και τρως παντόφλα επειδή
άκουσε να ψελλίζεις το όνομα "βανέσα"
(που διαφορετικά αν ήσουν ανονείρευτος θα έτρωγες
για βραδυνό μόνο ένα ζελέ)
- παραλύει το σώμα σου
- τα μικρόβια στο στόμα σου κάνουν πάρτυ
- τα όνειρα προλαμβάνουν τις ψυχώσεις
...κι άλλα 600 συμπτώματα και 700 σημεία.
άρα επηρεάζουν την πραγματικότητα.
Ας πούμε ότι είδες ένα όνειρο, σήμερα:
Σε τι θα έχει επηρεάσει την καθημερινότητά σου,
την επόμενη ημέρα?
επίσης, το ότι τα ξεχνάμε κατα 90-95% (σχεδόν)
θα πεί ότι η πραγματικότητα μας επηρεάζεται
κατά ένα 5% τελικά, ή το γεγονός ότι τα θυμόμαστε
σημαίνει πως η ανάμνηση επηρεάζει την πραγματικότητα
επειδή κύλησε ένα δάκρυ ή έσκασε ένα χαμόγελο στα χείλη?
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΔΕΝ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΔΕ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ
ΚΑΙ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ ΕΚΕΙ, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟΙ
ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΖΩΝΤΑΝΟ ΕΦΙΑΛΤΗ
(κι αυτό γιατί τα όνειρα ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΑΜΤΙΚΟΤΗΤΑ)
ΠΟΥ ΔΕ ΛΕΕΙ ΝΑ ΔΙΑΚΟΠΕΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ, ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ, ΟΥΡΛΙΑΧΤΟ.
ΑΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ έχουν βαθειά επίδραση
(πέρα από το κλάσιμο λόγω χαλάρωσης του σφιγκτήρα
και των συστολών μας κατά το ονείρεμα,
στη ζωή σου κατά τρόπο ουσιαστικό, τότε
αυτό είναι σημάδι προφητισμού
κι ότι θα πρέπει να γράψεις ένα βιβλίο
αναλόγως περιεχομένου του ονείρου, π.χ.
"πως είδα το τέλος του κόσμου μεταξύ δύο R.E.M."
...ή πιο απλά έχεις κάνει συντρόφι τον μεταφυσικό καστανέντα,
έχεις αρχίσει να πίνεις peyot και ντατούρα ινόξια και
έχεις ιεροποιήσει κάτι που είναι οριστικά απόκρυφο.
Αξιέπαινη η περιφρόνηση μου σε κάτι που θέλει δουλειά ακόμα,
έστω και ως ειρωνεία αλλά όχι ως πέννα που τρέχει.
τι σοι πρωτόκολο είναι αυτό το "τα όνειρα επηρεάζουν την πραγματικότητα",τα ονειρα μια χαρα επιρεαζουν, η ψυχη τι κανει ακριβως? Ποιες ειναι οι ιδιοτητες της?
κόλημμα μεγατόνων
1. και γιατί δε συνδέουμε δυο ηλεκτρόδια στο κεφάλι του ποντικομικρούλη,κανεις πολυ μεγαλο λαθος, αν δεις απεικωνισεις ποντικων που ονειρευονται θα δεις οτι *εικονες* του ονειρου τους σχηματιζονται στα μεταβολικα ενεργα νευρωνικα μονοπατια του εγγεφαλου τους. Το ιδιο συμβαινει και στους ανθρωπους σε πολυ απλες δομες, για παραδειγμα ενας ανθρωπος που ολη μερα επαιζε τετρις το βραδυ πιθανων να το ονειρευτει και επειδη το τετρις ειναι απλα γεωμετρικα σχηματα αυτα φαινονται στον εγγεφαλο ως εχουν. Πιο πολυπλοκες εννοιες και δομες δεν φαινονται καθεαυτες γιατι ο εγγεφαλος τις συνθετει διαφορετικα, αλλα απλα σχηματα γραμμες κτλ τις αποθηκευει δομικα. Σαν φωτογραφια. Και αυτο μπορουμε να το δουμε.
να δούμε το ελβετικό τυρί σε γκρο πλαν,
ή ακόμα καλύτερα να φτιάξουμε ηλεκτρονικά παιχνίδια στο PS3
που με τη βοήθεια ναρκωμένων ποντικιών να αλλάζουμε πίστα
στα όνειρα, μια νέα χρησιμότητα των πειραματόζωων πολύ πιο οικολογική
από ένα ρητινιασμένο dvd.
προφανώς και λες μπαρούφες και έχεις επιδοθεί
σε κάψιμο από τις πολλές επαναλήψεις του ρομποκοπ στο σταρ,
τον τελευταίο μήνα.
Αν πάντως δεις στον ύπνο μου, κάτι επίπεδο,
δε θα είναι κάποιο μουν@κι που ονειρεύτηκα ή που
γ@μησα εσχάτως αλλά τα χέρια μου φαρδέως πλατέως
σε μια ολοδικιά σου μούντζα.
Και δεν έπαιξα αρκανόιντ, να το ξέρεις.
ομολογώ πάντως ότι είσαι τόσο ευφάνταστος που τη βλακεία
την στολίζεις σα να πρόκειται για δέντρο χριστουγεννιάτικο,
μόνο που δε ζούμε Αυστραλία...αλλά σε μια ουτοπική χώρα
με μόνη θέα ένα μαραμένο μπονζάι και μια σάπια παράγκα.
2. Σχεδόν με έπεισες για το τέτρις.
Το τέτρις πάντως δε πείστηκε.
Δεν υπάρχει ονειρογραφία αγόρι μου.
Κόψε τα σι-φι, το μυαλό δεν είναι μπλου ρει, ρε.
Την επόμενη φορά, άμα ακούσεις ή δεις κάτι σε μια pc οθόνη,
να μας πεις ότι είναι η ψυχή του επεξεργαστή
που κβαντίστηκε επειδή ο πλανκ
σπάει πλάκα με τις φαντασιώσεις σου.
είσαι ο general explainaτορας, αυτό είναι προφανές ότικοιτα ειναι προφανες οτι κατι καπου δεν εχεις καταλαβει.
δεν το είχες καταλάβει και είπα να το εκλαϊκεύσω.
Όοοοοοολες αυτές οι επαναλαμβανόμενες μιλημένες σκέψεις σου
περι του ότι οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν τους υψηλούς στοχασμούς σου
και ιδιαίτερα ΤΗΣ δικής σου αποσαφήνισης σε τι υλικό θρόνου σε τοποθετούν?
Στοιχηματίζω πως δεν είναι αμίαντος.
ποιες είναι οι επιδράσεις των ονείρων?ενα φυσικο φαινομενο δεν ειναι απαραιτητο αυτο καθεαυτο να επιρεαζει αμμεσα τον υλικο κοσμο για να ειναι πραγματικο. Μπορει να τον επιρεαζει εμμεσα, μπορει να μην μπορουμε ευθεως να το μετρησουμε αλλα να μετρησουμε τις επιδρασεις του.
στον ξύπνιο, πια?
απαρίθμησε.
ΌΤΑΝ ΛΕΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ,
ΜΕ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ, όχι την πραγματικότητα όσο λαμβάνει χώρα η υπνιακή κατάσταση,
όσο ο ονειρευτής βρίσκεται στο Ρίο και γ@μαει ένα τσούρμο μπραζιλιάνες
(μαζί και το αμόρε του κριστιάνο ρονάλντο, παρτούζα γαρ )
...τα οποία επιδρούν στην πραγματικότητα και τη ζωή των ονειρευτών,η ονειρικη διαδικασια καθεαυτη εχει απτα αποτελεσματα.
όσο η βάρκα στον αστροναύτη.
καλά τώρα εποτικός ο καρλ σαγκάν?Ο σκεπτικιστής epotiκός Carl Sagan γράφει
μήπως εννοείς "νεποτικός"? (μπαχα)
έχει ένα ελάττωμα λογικής δομής το παραπάνω or
Θα τρίζουν φέρετρα, μη σου πω ότι θα αργοσβήνουνε και άστρα
και το κάνω θρεντάκι.
Lautremont - epote σημειώσατε 2! Μου φαίνεται ότι έπιασες τα όρια της πραγματικότητας σου!
εμένα μου φαίνεται ότι έπρεπε να το παίξεις στο στοίχημα,
τρώγοντας τα νύχια σου
και να αποδειχθεί ότι υπήρξα η γιαγιά της διαφήμισης,
ούτε η γάτα ούτε το καναρίνι.
Διαλιέχτε ρόλους, όσο εγώ θα βλέπω στο όνειρο την ψυχή μου
ότι ξυπνά μαύρη κι αναμαλλιασμένη κι ότι...
...ο σχορτσιανίτης θα κλαίει σε κανα δύωρο.
ναι κι είναι βαθειά, βαθυτάτη.ψυχή υπάρχει?
..ξυπνάμε και βλέπουμε μια τίγρη,
δεν είναι φυσιολογικό να βρίσκεται δίπλα στο κρεβάτι μας. (ορθολογισμός)
το ότι δεν είναι φυσιολογικό να δούμε τη τίγρη δίπλα μας,
αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν τίγρεις κάπου αλλού, ε?
Σαφέστατα υπάρχει ψυχή, υπάρχει και πνεύμα.
Αυτό που προσπαθούμε να σώσουμε δεν είναι η ψυχή μας, πάντως
αλλά το πνεύμα μας.
Όταν ξεχωρίζεις έναν άνθρωπο λες για αυτόν:
αυτός ξεχώριζε για την ευγένεια της ψυχής και την οξύτητα του πνεύματος
κι όχι το αντίστροφο,
κι αυτό που σώνεται και καλλιεργείται δεν είναι η ψυχή αλλά το πνεύμα.
Η ψυχή δεν είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει?
Είμαστε ζωντανά κουφάρια?
Δεν εξωτερικεύονται τα της ψυχής στην πραγματικότητα?
Δεν είναι αντιληπτά?
Δεν έχουν άμεση σχέση με το καλό ή κακό εαυτό μας,
με την καλοσύνη, τον έρωτα, τη δικαιοσύνη?
Ο εγκέφαλός μας έχει μια στείρα λογική, βασίζεται στις εμπειρίες.
(καις το χέρι σου κι αυτό σου μαθαίνει να προσέχεις
μη ξανακαείς)
Σκεφθείτε ότι μπορεί να υπάρχει κάτι ανώτερό μας,
να γελάει μαζί μας με την άποψη
"ούτε τη βλέπω ούτε τη νιώθω την ψυχή, ούτε αποδεικνύεται πειραματικά"
και μου θυμίζει εκείνο το ανέκδοτο με το μπάρμαν και το μυρμήγκι:
Σε ενα μπαρ ξεκινάει ενα μυρμ., ανεβαίνει (ξέρει ότι είναι μπαρ, έχει την αντίληψη)
κάνει όλο αυτό το δρόμο, αναρριχάται, με τα πολλλά τα καταφέρνει κάθεται πάνω στο πάγκο,
τι θες ρε μυρμηγκάκι, του λέει ο μπαρμαν?
ένα ποτό, του απαντάει το μυρμήγκι.
σήκω και φύγε, ρε. Να σε λιώσω να μη σε λιώσω?
- ρε βάλε μου ένα ουίσκυ, του λέει ο μέρμυγξ.
- αυτός εξακολουθεί να μην ακούει τίποτα, φυσικά.
τα παίρνει, κι αρχίζει να χτυπάει το ποδαράκι του στο τραπέζι,
και φωνάζει:
θα σε γαμήσω θα σε γαμήσω θα σε γαμήσω, απόλυτα και με οργή
γιατί είναι βέβαιο ότι αδικείται.
Αυτός φυσικά δε το ακούει.
Αυτό είμαστε, το μυρμήγκι.
Το χεράκι στο τραπέζι δε μπορούμε να το βαράμε
γιατί είμαστε σε άλλο επίπεδο.
Αν θέλουμε να προσεγγίσουμε την αλήθεια,
να μάθουμε να μιλάμε κι άλλη γλώσσα.
Να μπουν τα μυαλά μας σε άλλα καλούπια...
...όχι βέβαια να δεχόμαστε το καθε τι....
..να καλλιεργήσουμε το νου μας και το μυαλό μας.
αυτό είναι ο παράδεισος.
Ούτε με θρησκείες
ούτε με λογική στο απόλυτο θα επιτευχθούν
οι ανώτεροι σκοποί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
τη βιολογία (εξελικτική εξήγηση, νευρώνες κτλ.), τη φυσική (κβαντομηχανική),
τα μαθηματικά (στατιστική κι εξισώσεις, κι ας κωδικοποιούν περίπλοκες
αφαιρετικές έννοιες που η γλώσσα κοιτά σαν χάνος).
Επιπλέον, οι αισθήσεις του ανθρώπου δεν μπορούν να συλλάβουν τα πάντα,
αν μπορούσαν θα είμασταν δυνητικά τρελοί.
Ο νους φυσικά είναι ένα άπειρο που περιορίζεται από τις αισθήσεις
και η απειρότητα του δεν κατευθύνεται προς όλες τις κατευθύνσεις.
Π.χ. άλλος κατευθύνεται προς την εξήγηση τι είναι ψυχή γλύφοντας τα δάχτυλά του
ενώ άλλος ξύνει τη κούτρα του όταν του διαταράζεις τον ψυχικό του κόσμο
πάνω που προσπαθεί να εξηγήσει γιατί οι ακτίνες γάμα δε κάνουν έρωτα
με τις ακτίνες χ, μια νύχτα με λιακάδα.
Άρα ακόμη και αυτά που ξέρουμε δεν είναι αυτά αλλά η σχέση μας μ' αυτά,
ό,τι κατανοούμε με τις αισθήσεις, ό,τι συλλογιζόμαστε με το νου και τη φαντασία
δεν είναι τα πράγματα αλλά οι δυνατότητες μας να τα προσεγγίσουμε.
Προτιμότερη μια αιώνια σιωπή ή το πολύ μια ελαφράδα του λόγου
παρά μια φουλ επιστημονικότητα που δηλώνει στένεμα των αισθήσεων
άρα και στένεμα λογικής...
...ας μιλάμε για όλα γνωρίζοντας την ταπεινή μας μεγαλοσύνη. (ε ποτέ
Το απεριόριστο της προσέγγισης μας σ' ένα θέμα διαρκώς,
τείνει στο μηδέν χωρίς ποτέ να το φτάνει.
Μηδενικά όλοι, πάμε να προσεγγίσουμε αντί για το θέμα,
τη φωτιά που άναψε.
Τσάμπα κόπος δηλαδή ή σχεδόν.
(το πολύ να ξεδιψάσεις με ανθρακικό)
Ο Μπέρκλεϋ είχε πει ότι ποτέ δεν θα μάθουμε για κάτι τα πάντα,
γιατί δεν είμαστε σε θέση ούτε καν να το δούμε όπως είναι.
Ωστόσο πιστεύω στην βιωματική προσέγγιση και αποφατική της άρρητης γνώσης.
(καμιά φορά πάνω που βράζεις φράουλες ή κάνεις βαράκια
σου ' ρχονται διάφοροι κεραυνοί στο μυαλό που σου καίνε τη ψυχούλα)
Στην απόλυτη αποκάλυψη της αλήθειας σαν ευλογία που σε κατακλύζει,
και νιώθεις ότι είσαι στον πυρήνα της.
Ξεφύλλιζα λίγο βιτγκενστάϊν, αυτές τις μέρες,
ο κύριος αυτός προσπαθούσε να αποδείξει ότι χαρτογραφώντας τις δυνατότητες
και τις αδυναμίες της σκέψης μπορούμε να περιγράψουμε τα όρια της πραγματικότητας.
Αν δεν μπορουμε να σκεφτούμε κάτι δεν μπορεί να υπάρχει - στον κόσμο μας τουλάχιστον.
Δηλαδή για να υπάρχει κάτι στον κόσμο (στην πραγματικότητα ή στην φαντασία)
θα πρέπει να είναι εν δυνάμει νοητό απο μας, αλλιώς δεν μπορεί να καταγραφεί στο μυαλό μας.
Τώρα μια πιθανή ερώτηση θα μπορούσε να είναι "Ναι αλλά κι αν υπάρχουν πράγματα
που είναι πέρα απο την ανθρώπινη ικανότητα να τα συλλάβει?"
Τότε ο Wittgenstein θα σε ρωτούσε "τι έχεις στο μυαλό σου,
μπορείς να μας δώσεις ένα παράδειγμα?"
Η απάντηση είναι "οχι" αν δεν είναι κάτι νοητό τότε κανείς δεν μπορεί να το περιγράψει.
Ισως τελικά θα πρέπε να σταματήσουμε να διατυπώνουμε θεωρίες
και απλώς να ζήσουμε τη στιγμή με ή χωρίς ψυχή.
Ας μιλάμε εδώ κι ας μην λέμε πράγματα που πρέπει να εξετάσουμε
αν ξέρουμε ή δεν ξέρουμε.
Ας αφήσουμε στην τυχαιότητα να αναδείξει τους άνθρακες
και τους θησαυρούς μας.
Ακόμη και με συνοδοιπόρο την απόλυτη γκίνια.
μου κρύωσε κι ο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
Μα, δεν έχουμε την παραμικρή απόδειξη, πως υπάρχει ψυχή... Μόνο, υπαρξιακές θεωρίες...
Τα όνειρα, υπάρχουν...
Η συζήτηση η ίδια περί ύπαρξης ψυχής, αν έχω καταλάβει καλά αύτο που θες να πεις, σαφώς και επηρεάζει την πραγματικότητά μας, με τον ίδιο τρόπο που θα την επηρέαζε μία άλλη συζήτηση... Αλλά αυτό δεν κάνει την ψυχή την ίδια να υπάρχει... Σαφώς ό,τι πιστεύουμε και αντιλαμβανόμαστε επηρεάζει την πραγματικότητά μας...
Κάποτε πίστευαν κι ότι η Γη είναι επίπεδη, αλλά αυτή συνέχιζε να έχει το τωρινό της σχήμα...
Δεν είναι το ορθολογιστικό κριτήριο για να απορρίψεις ή να δεχτείς την ψυχή
το αν και κατα πόσο επηρεάζεται η πραγματικότητα απ΄ αυτήν
και απόδειξη για αυτό είναι τα όνειρα που αν και δε μεταβάλλουν την πραγματικότητα,
δεν μπορούν να εικονοποιηθούν, λέμε ότι τα βλέπουμε γιατί έχουμε το R.E.M
και δυο διαβολοηλεκτρόδια σε ζεύξη με τον εγκέφαλο μας
ΚΙ ΟΜΩΣ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ χωρίς να τα βλέπουν οι άλλοι παρά μόνο εμείς.
Δεν έχουμε προτζέκτορες ονείρων, ακόμη.
Αλλά τα πιστεύουμε γιατί τα βλέπουμε όλοι,
αλλά δε μπορούμε να τα κοινωνήσουμε στους άλλους
(που θα πει επιστήμη).
...δε γίνεται για τα όνειρα που δεχόμαστε πως υπάρχουν να μην επηρεάζουν την πραγματικότητα
ενώ για τη ψυχή κάνοντας χρήση ίδιου κριτηρίου (δηλ. δεν επηρεάζει την πραγματικότητα)
να λες πως δεν υπάρχει.
είναι λογικό άτοπο, το πνεύμα σου δε γεύεται το παράδοξο?
βρες άλλο τρόπο να το καταρίψεις και να το χλευάσεις. (το β' ενικό, τρόπος οφ σπίκινγκ)
Αν το παίζουμε ορθολογιστές να είμαστε αλλά by the rules.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
Το όνειρο επηρεάζει την πραγματικότητα... Και υπάρχει... Μπορούμε να καταλάβουμε πότε κάποιος ονειρεύεται, να παρατηρήσουμε τις αντιδράσεις του στο όνειρο αυτό, που είναι ανάλογες με το όνειρο που βιώνει...
Επίσης ένα όνειρο επηρεάζει τον ύπνο του ατόμου που το βιώνει, ένα καλό όνειρό σου παρέχει έναν ευχάριστο ύπνο, ενώ ένας εφιάλτης μπορεί μέχρι και να τερματίσει τον ύπνο...
Τελικώς, ένα όνειρο μπορεί να είναι όσο αληθινό και υπαρκτό όσο μία σκέψη... Εκτός κι αν είπε κανείς ότι δεν δεχόμαστε και την ύπαρξη των σκέψεων και το έχασα εγώ...
ονειρευόμενοι, η πραγματικότητα ΔΕΝ αλλάζει.
Στο ίδιο (ζοφερό) περιβάλλον ξυπνάς.
(αν έβηξες ή έκλασες ή άλλαξες πλευρό, είναι μεν παρατήρηση
αλλά δεν αλλάζεις την καταστασιακότητα του γύρω χώρου σου)
Το ότι κοιμάσαι γλυκά ή ξυπνάς απότομα από ενα γλυκό όνειρο
ή κάποιον εφιάλτη δε θα πει ότι αλλάζει η πραγματικότητα.
Το ότι παρατηρείς τις κόρες των ματιών σαν το τικ τακ του εκκρεμούς
δε σημαίνει ότι η πραγματικότητα του ονειρευτή ή η δική σου
επηρεάζεται.
Αντιστρόφως, η πραγματικότητα δίνει τροφή στα όνειρα.
Τα όνειρα επηρεάζουν έμμεσα την πραγματικότητα
(με το να προσπαθούμε να τα εξηγήσουμε, αν είναι εμμονές,
επιθυμίες ή οτιδήποτε άλλο ή αν μας εμπνέουν για κάτι ή
μας ρυθμίζουν τα σχέδια και τη ζωή).
Ουσιαστικά, το να επεξεργάζεσαι ένα όνειρο ως μετασκέψη
επηρεάζει την πραγματικότητα, τις αποφάσεις κτλ.
Όσο αυτό λαμβάνει χώρα, καμία μεταβολή της πραγματικότητας
δεν υφίσταται...
Μονάχα στη σαμανική φιλοσοφία θεωρούνται σαν πέρασμα σε άλλη
διάσταση ύπαρξης (το πέταγμα του Αετού) που έκαψε γενιές και γενιές.
Περισσότερα στην "τέχνη του ονειρέματος" κατά Καστανέντα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
weinberg καταπληκτικό δάσκαλο
στρέκλας λεει απλα ασυναρτησιες
τι να κάνουν όλοι αυτοί που δεν είναι πελάτες των καταπληκτικών,
αλλά των πληκτικών?
ναι οκ, να ξεψαχνίσουν το ιντερνετ και να πέσουν με τα μούτρα στα pdf
για να απομακρυνθούν από την άσχημη εξ' ορισμού πραγματικότητα της
προσωπικής τους άγνοιας αγνοώντας παράλληλα
ότι δεν είναι η επιστήμη που εισήγαγε την ομορφιά στον κόσμο,
αλλά ο άνθρωπος. Η επιστήμη πάει να κατανοήσει το τι παίχτηκε και τι παίζεται.
Έχεις το υπόβαθρο (ή την αρμοδιότητα) να διορίζεις τους εξαιρετικούς
φυσικούς και ταυτόχρονα να επιδίδεσαι σε δυσφημιστική εκστρατεία
των όσων δε γνώρισες ή δε διάβασες?
Γίνεσαι πολλάκις γραφικός και -ειλικρινά στο λέω- ώρες ώρες διαβάζεσαι
σα να είσαι ινδιάνος με το καπέλλο του Τζων Γουέην.
Γιατί δεν πας στη Πάτρα (ξεκίνα με email) να φέρεις και γραπτώς και προφορικώς τις αντιρρήσεις
σου παρα επιχειρείς το πνευματικό ξεγύμνωμα του ενός και του άλλου,
ένα ανυπόφορο ελάττωμα, περιμένοντας να εκτιμήσουμε το εύθραυστο της
μαρτυρίας σου για τα terabytes γνώσης σου που εκτός από δύσπιστο
μου μοιάζει με αιώνια καταδίκη σου στην ανεπάρκεια που τη πασάρεις για
υπερεπάρκεια.
Όλα αυτά τα δήθεν μαθήματα διακήρυξης της αδίστακτης βλακείας των άλλων
είναι ένα φως αοράτου καθρέφτη που μας καταδεικνύει τον αστυνομικό μέσα μας
περιβλημένοι από το επιστημονικό επίχρισμα που τελικά καταλήγει
να είναι χρυσόσκονη στα φτερά ανύπαρκτης νεράϊδας στον μύθο του τι είναι εφαρμόσιμο
και στην αλήθεια.
Αντί να εξεγείρεσαι ενάντια σε άλλους, θα ήταν τιμιότερο να εξεγερθείς
ενάντια στη λογική του να μην επιτελείς μια καθαρά πρακτική επαγωγή:
όνειρο--->δεν επηρεάζει την πραγματικότητα--->(όμως) υπάρχει
ψυχή---> δεν επηρεάζει την πραγματικότητα--->(επομένως) δεν υπάρχει ???
Που σκατά χωράει η σταθερά του πλανκ και το αντιστρόφως ανάλογο
του μήκους λ σε σχέση με την ενέργεια?
Δε διαπραγματευόμαστε εδώ πέρα το ΕΓΩ ΤΑ ΞΕΡΩ ΟΛΑ
ενώ εσύ ξέρεις μόνο την οργή μου, μέχρι να συντρίψει απεγνωσμένα
όλα τα εμπόδια να σε κάνω να νιώσεις την επιθυμία να με μπουρλοτιάσεις.
Γνωρίζεις ότι μπορείς να αποδείξεις με μαθηματικό τρόπο χ+2ψ+3z πράγματα.
Ε, και τι στον λούτσο σημαίνει αυτό?
Να σκηνοθετήσουμε μια επιβράβευση στη Σουηδική πρεσβεία τώρα
και να πάρεις το μετάλλιο των λεγεώνων που τους γράφουμε στον άξονα των ζεντ μας?
Τα λέω όλα αυτά για να προλάβω την απρονοησία να συνεχίζεις να παριστάνεις
τον αηδιασμένο λες κι εσύ είσαι ο ψαράς που πετάει δίχτυα και πιάνει μερικούς αργόσχολους,
δυο ή τρία "σκουμπριά", αρκετά ανισόρροπους, ανιστόρητους κι αμόρφωτους,
παράφορα βλαμμένους.
Κι εσύ, χα...
... ο κβαντικός ψαράς, ένας άνθρωπος σωστό tribute to superman,
που να ισοδυναμεί με 40 άλλους (ή 70) διασκεδαστικός, χαιρέκακος
και κατακερματισμένος που κερδίζει όμως στα σημεία?
ΣΚΑΤΑ.
Μέσα στον αισθητό μας κόσμο το μόνο που μπορούμε να κάνουμε
είναι να παίζουμε με εξισώσεις (όχι αξιώσεις φίλε) και να λέμε
ότι οι λύσεις τους μας δίνουν απάντηση σε ένα συγκεκριμένο
πρόβλημα κι όχι για κάποιο ανώτερο καπρίτσιο.
Οι διανοητικοί συσχετισμοί που συνιστούν την ύπαρξη μας για μια απαίτηση
φυσική μπορεί να έχουν το "πνεύμα" στο να οικειοποιούνται την παροδική
μας πελατεία (λολίδι) κι ακόμη πολύ λιγότερο (αυτό δε χρειάζεται να λεχθεί
όμως το λέω) στα μεταλλάζοντα τεχνάσματα εκείνων που άρχισαν με το να του
δίνουν την πίστη τους.
Όπως και να'χει ακόμη αυτήν την στιγμή στα εργαστήρια, στον δρόμο, στα σεμινάρια, στους
στρατώνες και στα φόρουμ υπάρχει κάτι περισσότερο από ένα πνευματικό πασσατέμπο να επιβάλλουμε
τη γνώμη μας ακυρωτικά γιατί αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι με τα λογικά μας
1. αυτή είναι βραχυχρόνια και 2.δεν έχουμε κανένα όφελος από τη διάδοση της φήμης
ότι ξέρουμε τα πολλά.
αναρωτιέμαι, αν όλη η ανάγκη να μας προστατέψεις από την αξιοκαταφρόνητηειχα την τυχη να δουλεψω με αυτο ακριβως το φαινομενο στη μελετη της οπτικης αποκρισης σχιζοφρενων (σαν συμβουλος εν πασι περιπτωση, τα παιδια εκαναν και κανουν καταπληκτικη δουλεια, απο τα λιγα πραγματικα πρωτοπορα πειραματα στην ελλαδα).
μπαρούφα της έννοιας της ψυχής είναι ανάγκη δική μας.
Γιατί εγώ πιστεύω ότι είναι δική σου.
Άμα εγώ σου πω ότι το πείραμα σου είναι ένας ματαιόδοξος λίβελλος
(γιατί θρηνώ ή μάλλον μαστιγώνομαι με ένα ξέσπασμα γέλιου
επι των καθιερωμένων ερευνών πάνω στο θέμα των αιτιών της σχιζοφρένειας)
και ασκήσω έναν οίστρο πάνω σε αυτό θα μας διατηρήσει σε κάποια ανάταση
ή εξουθενωμένοι κι οι δυο από μια ολοσχερή έλλειψη μέσων θα αλληλοπληγούμε
μέχρι το ξεψύχισμα?
Δεν παρακολουθούμε γιορτούλα σε αμερικάνικη ταινία με τον κανακάρη μας
ντυμένο μελαγχολικό σχιζοφρενή να παίζει πιανάκι.
Να ξέρω αν θα πρέπει να κλείσω τα αυτιά μου γιατί εκεί το τελευταίο
πράμα που έχει αξία είναι η μουσική ή πως αντιλαμβάνεται ο σχιζοφρενής
οπτικά, τα πλήκτρα, την παρτιτούρα και το κλειδί του σολ.
Αφορμή και μόνο είναι το πιάνο, για να χειροκροτήσουμε στο τέλος.
Κι όσο πιο άσχημα θα παίξει ο γιος, τόσο πιο πολύ θα χειροκροτήσω
(κι ας μην έχω παιδιά, δεν έχω αυταπάτες αθανασίας,
μια ψυχή (αθάνατη) έχω μόνο).
Τώρα, αν το πιάνο είναι σε αμαίρεικαν μούβη ή στο πατρινό πατάρι
(τολμήστε συνειρμούς, δε θα δουλέψουν από μόνοι τους) του Ιανού,
λίγο με ενδιαφέρει.
Το ήθος των παιδιών με σχιζοφρένεια (κι εννοώ το οπτικοακουστικό ήθος, πρωτίστως)
είναι δεδομένο και ούτε παπάδες ούτε users να μου το κοινωνήσουν του αμαρτωλού
δεν χρειάζομαι.
Ανάγκη να ακούσω καλή μουσική έχω ο έρμος.
Και μπαιδεγουέϊ, τα παιδιά, δεν είναι βαριά πεπόνια.
Μιλάει το έργο τους γι' αυτό, να' σαι σίγουρος, τα σχόλια
είναι περιττά.
Εύχομαι ολόψυχα στα παιδιά με σχιζοφρένια να ξεφύγουν
γρήγορα από το συρμό-που κάποιοι νομίζουν ότι ταξιδεύει
ενώ είναι βαγκωνρεστοραντ πλέον-
παρά τα ζήτω του targetγκρουπ τους.
Θα επανέρθεις, το ξέρω, αλλά δεν θα ' μαι εκεί.
Θα ακούω του Φοίβου το τραγούδι, το βάλιου(μ)(ς)
φορ mon-k-ey.(σ)
Ή μπορεί και να' μαι, είναι εξαρτάται που λέει κι η Κορινθίου.
Και εν πάσει περιπτώσει, πως έκανες πείραμα για μια ψυχοσωματική νόσο όταν δε πιστεύεις
στη ψυχή εν πρώτοις!
Είτε δεν θα έπρεπε να ασχοληθείς καθόλου με αυτό το πείραμα (ώστε να συμφωνείς
με τις απόψεις σου περι ανυπαρξίας ψυχής, ΌΛΑ ΌΣΑ ΕΊΜΑΣΤΕ ΕΊΝΑΙ Η ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ
ΜΕΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ το οποίο ρυθμίζει όλα τα υπόλοιπα εξαρτήματά μας = σώμα, άκρα κλπ)
είτε ΜΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΠΛΑΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΣΠΑΣΕΙΣ, είτε δεν γνωρίζεις ότι οι σχίζο είναι
συμπεριφορικά ψυχωτικοί.
ξέρεις η επιστήμη όλα όσα δεν εξηγεί (ή παρεξηγεί)μια εγγενης τυχαιοτητα στις βιοχημικες διαδικασιες που σχηματιζουν τον εγγεφαλο μας και κατ επεκταση τη σκεψη μας, η τυχαιοτητα αυτη λογο πολυπλκοτητας και μονο εχει την ταση να εμφανιζεται μακροσκοπικα (ευαισθητη εξαρτηση στις αρχικες συνθηκες) και να επιρεαζει το τελικο αποτελεσμα αλλα και να επιρεαζεται απο το τελικο αποτελεσμα γιατι αυτο (το αποτελεσμα) θα προκαλεσει την καταρευση της πιθανοτικης συμπεριφορας του συστηματος.
τα αποδίδει στο τυχαίο.
Και γιατί αυτό που από τύχη ΚΑΙ ΜΟΝΟ προκαλείται
να μη το βαφτίσουμε ψυχή (μια έκφανση του τυχαίου σα να λέμε
υδρατμοί από μακαρόνια)?
Μάλιστα, ίσως μόλις και να έδωσες έναν θαυμάσια ακριβή ορισμό της.
Ακριβώς.το σχετικο ποιημα του ποε το εχω στην υπογραφη μου, ειρωνευοταν την (επιφανιακα) φαινομενη αντιθεση αναμεσα στην υπογραφη μου και την θεση μου.
Αυτή σου η αντίθεση λέει περισσότερα για τη θέση σου από όσο πιστεύεις
και δεν είναι επιφανειακή αλλά εκ θεμελίων
γι΄αυτό και πετυχημένη,
και γι΄αυτό πάντα τρυφερά παρακολουθώ τις αντιφάσεις σου.
Κοχλάζουν οι αντι-θέσεις στις θέσεις σου για αυτό και είσαι
ένας ζωντανός άνθρωπος.
Μη γίνεσαι η σκιά σου λοιπόν με την διακόσμηση μερικών ουλών.
(είναι παρόλα αυτά πεντάμορφο να τις ψαρεύουν άλλοι για σένα,
χωρίς καμιά παθιασμένη προσπάθεια να σε βλάψουν )
ο μηχανισμός της πρωτεϊνοσύνθεσης είναι αλλεπάλληλες χημικές ενζυμικές αντιδράσεις.ανεξηχνιαστο? Ανεξηχνιαστο ειναι το πως πας απο αμινοξεα σε πρωτεινες και απο πρωτεινες σε DNA, ανεξηχνιαστο ειναι οι υπερενεργητικες εκρηξεις ακτινων γαμα. Το θεμα ψυχη δεν ειναι ανεξηχνιαστο γιατι δεν υπαρχει ΚΑΤΙ να εξηχνιαστει.
τι άλλο θες να εξιχνιάσεις σε αυτές?
πόσο κρατάνε και πότε έγινε το λάδι βούτυρο?
Το θέμα ψυχή απαιτεί να αφήσεις λίγο τα μαθηματικά στην άκρη
και να χαρείς με τη χαριτωμένη σκέψη ότι αυτοί που πέθαναν
δεν είναι μόνο ένα μάτσο κόκαλα αλλά και κάτι άϋλο, μια φλόγα
κι όχι με κατηγορηματικές ιδέες: πέθανε η υποστασιακή ζωή άρα
τι αντανακλάται σε αυτό που έχω πια? Δεν αντανακλάται άρα ψυχή γιοκ.
Δεν ξέρουμε τίποτα για το τίποτα, ακόμα...
Είμαστε απορροφημένοι στα ανώτερα μαθηματικά και στα γαμημένα φωτόνια
που είναι η ψυχή μιας λάμπας ενός πορτατίφ.
η κολοσσιαία αποτυχία να ορίσεις κάτι που το εικάζειςΤΙ ειναι η ψυχη? Ποιος ειναι ορισμος, μεχρι τωρα δεν εχει δωθει καποιος ορισμος, δεν εχει καμια ιδιοτητα περα απο το οτι "υπαρχει".
Ορισε το μου με ΚΑΠΟΙΟ τροπο και το συζηταμε.
ισοδυναμεί με την υποκρισία της θέλησης που επιθυμεί την εξήγηση μεσω της φαινομενολογίας
και της πεποίθησης της μη χρησιμότητας καθώς και με την υπόθεση ότι κάθε εκούσια πράξη
συνίσταται σε μια εγκεφαλική εντολή .
αν ποντάραμε στο χ, πάμε ταμείο, πάντως.
θα σου έλεγα "η ενόραση του κόσμου που καλείται να αποδειχθεί και να πραγματωθεί"
αλλά θα με πεις ιδεαλιστή κι ότι καταντώ αστήρικτος.
Ίσως να έχει απόλυτη σχέση με το παράδειγμα του Engels και στον
-κατα μερικούς- παιδαριώδη συλλογισμό του: το ρόδο είναι ένα ρόδο.
Το ρόδο δεν είναι ένα ρόδο. Κι όμως το ρόδο είναι ρόδο...
...αλλά εμπόβ ολ, να' ναι η ανάγκη να παρασύρουμε το ρόδο σε μια κίνηση
από την οποία θα μπορούσαν να επωφεληθούν αντιφάσεις,
όπου θα ήταν το ρόδο που ανθίζει σε ένα κήπο,
που κρατά μοναδική θέση σ 'ένα όνειρο (που είναι μέσα σε άλλο όνειρο),
αυτό που είναι αδύνατο να αφαιρεθεί από την "οπτική ανθοδέσμη", που μπορεί
ολοσχερώς να αλλάξει ιδιότητες περνώντας στην όψη του γαρύφαλλου,
που δεν έχει πια παρά ο,τι ο ζωγράφος θέλησε να κρατήσει από ένα ρόδο
σ' ένα πίνακα, και, τέλος αυτό που, τελείως διαφορετικό απ' τον υλιστικό εαυτό του,
επιστρέφει στον κήπο...
(κι αν κανείς είναι πεινασμένος να το δει ανάλογα ως μπιζέλι ή ως πατάτα )
πάω κούνιες να αιωρηθώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
Aν η ψυχη υπαρχει θα πρεπει να επιρεαζει με καποιο τροπο την πραγματικοτητα.
Αν δεν την επιρεαζει δεν υπαρχει end of story.
Το ότι δεν έχουμε data για την ύπαρξη ψυχής ή πόσο επηρεάζεται
η πραγματικότητα με ακατανόητο τρόπο
(ώστε να μας ψυλιάσει για την ύπαρξη ενός παράγοντα
που δε λαμβάνουμε υπόψη σε ο,τι αποκαλούμε "ζωή")
δεν συνεπάγεται αποκλειστικούς συμβιβασμούς σε θερμοδυναμικά μεγέθη
και αλληλεπίδραση των μορίων.
Οφείλουμε να είμαστε ανεκτικοί κι όχι κυνικοί απέναντι στα ανεξιχνίαστα
γιατί ίσως ενώ ακόμη ζούμε να ανακαλυφθεί κάτι
που θα μας ντρόπιαζε όπως ακριβώς εκείνον που είπε
ότι τίποτα βαρύτερο του αέρα δε μπορεί να πετάξει
(και μάντεψε ποιος να το είπε αυτό).
Ψυχή δεν υπάρχει επειδή δεν μπορούμε να της προμηθεύσουμε
τα καύσιμα για να υπάρξει, ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΟΝΤΩΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ,
next to the eunouxos balls .
Και τι σκατά είναι η πραγματικότητα και πως την αντιλαμβάνεται
ο αχταρμάς των αισθήσεων?
Δηλ αν εσύ είσαι απασχολημένος να σηκώνεις ντουλάπες
και να λύνεις το γρίφο των δύο καρπουζιών κάτω από ίδια μασχάλη,
να λύνεις εξισώσεις ντεμπρόλι και ντεν μπος και να προσπαθείς
να αντιστρέψεις το πείραμα ενός σπασμένου καθρέφτη γιατί
ήταν κι ο αγαπημένος της μητέρας ()
πως σκατά μετά να αφήσεις περιθώρια στο ονειρεμένο σου
(οχι στην υπερνόηση) για να ανατρέξει στην απόγνωση
που γεννά η επιστροφή στη ψυχική σου ρίζα?
Και πότε το καλοπαιγμένο εμότικον που ταιριάζει σε όσους θεωρούν
δευτερεύον οποιοδήποτε άλλο αξιολογικό κριτήριο πέρα από τα δικά τους
θα μπει στα σμαιλιζ αντι να αναγκάζομαι ΕΓΩ τώρα να αφιερώσω το παρακάτω
στον εποτέ τρέφοντας το ανικανοποίητο μου με μια ψόφια αράχνη?
εποτέ?
Δικό σου ρε ντουντ:
(_E=mc^2_) -----> A smart ass
Θα ήτο μικροπρέπεια να μην πω,
ότι ο φίλτατος ρεμπεσκές, ΕΓΡΑΨΕ
δολοφονώντας τις όποιες μεταγενέστερες
πλουτισμένες κι ορισμένες σχετικές επεξηγήσεις
μετά την Ποουική ρήση.
Τα όνειρα δεν επηρεάζουν την πραγματικότητα,
αλλά (μάλλον) το αντίθετο.
(κι όμως ονειρευτήκαμε και μάλιστα σε στυλ μπαμπούσκας!)
..ή την επηρεάζουν?
(να δεις που ο εποτέ θα μας πάει από την κυματοσυνάρτηση
ενός βραστού μπρόκολου, στα δονχουανιανά του Καστανέντα
και μετά θα τον πάρω στο λαιμό μου με άλλο εκάουντ )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
"Τι είναι ψυχή;" την ρωτούσα.
"Σωματική εκδήλωση" απάντησε.
"Δηλαδή" αντέτεινα "αν σου δώσω μια σφαλιάρα,
θα σου δώσω την ψυχή μου; Τότε, μη με παρεξηγήσεις..."
"Όχι" μου λέει, αλλά αν μου δώσεις κάτι άλλο θα μπορούσες
να το πεις ψυχήήήήήήήήήήήήήήήήήήήήήήήήήήήή.
Ουάου.
Ορίστηκε η ψυχή. Αυτό ήτανε και πάει.
Ένα φλερτάκι τύπου ψυχή της ψωλής
ή ψωλή της ψυχής και γέλια.
Ταίριαζε στο πνεύμα της ταυτοποίησης της ψυχής
από κάτι που μπορούμε να παρατηρήσουμε καιροφυλακτώντας.
Είναι σαν κάτι που δε μπορούμε να το ανιχνεύσουμε
αλλά ξέρουμε ότι υπάρχει γιατί πάει ζεύγος με κάτι άλλο που να μπορούμε,
το αντίθετο από το δίπτυχο δίψα-νερό.
υγ. το δίλημμα σώμα υπάρχει (?) θα πρεπε να μας απασχολεί πχιότερο (λολ)
αν δεν υπάρχει η στοιχειώδης διάθεση να γίνουμε φετόνια, ε εποτέ?
τι σώμα τι ψυχή, εγώ χθες ξεφλούδιζα ένα αυγό (από τα τελευταία
της παρτίδας των κόκκινων) και πετάχτηκε από μέσα ένα κλωσσόπουλο
που άρχισε να ανακρίνει την προσδοκία μου για κρόκο.
Δηλ προτιμούσες την ψυχή από το σώμα?
Βέβηλε, ουστ!
(μου την είπε και κρύφτηκε πίσω από το ψυγείο)
{...τέλος, ξεπάγωσα κάτι φτερούγες από Νέα αρτάκη (βερόπουλου)}
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
η πιο απλή ενέργεια - πείραμα για να διαπιστωθείψυχή υπάρχει;
η ύπαρξη κι όχι η θέαση ψυχής θα μπορούσε να συνίσταται
στο να βγεις στον δρόμο με ρεβόλβερ στο χέρι και να πυροβολήσεις
στην τύχη, όσο μπορείς, το πλήθος, έτσι για να δεις τους ακόμα όρθιους
ή τους ξαπλωμένους με τη ψυχή στο στόμα ().
Όποιος δεν ένιωσε το λιγότερο μια φορά την ανάγκη να τελειώσει
μ' αυτό τον τρόπο με το μικρό σύστημα εξευτελισμού και κρετινοποίησης
που επικρατεί έχει εξασφαλίσει την θέση του στο πλήθος
αυτών των "με τη ψυχή στο στόμα", με την κοιλιά στο ύψος της κάνης.
Θέλησα μόνο να επιστρέψω στη σύνδεση της ανθρώπινης απόγνωσης
με κάτι περισσότερο από τον εγκέφαλο και τις απολήξεις των νευρώνων
που πέρα από αυτήν, τίποτε δε θα δικαιολογούσε την πίστη στη ζωή
ή στην στωική ενατένηση της ...
(σα να ρωτά κανείς μπουρζουαζίστικα κάθε μη κονφορμιστή γιατί δεν αυτοκτονεί
και κάθε επαναστάτη γιατί δεν πηγαίνει να ζήσει σε ένα τροτσκικό χωριό, μα φυσικά
γιατί έχει ακόμα ψυχή γιατί αν ήταν μόνο το μυαλό θα στόχευε σε άλλη ζωή)
Νιώθω (μέχρι τα δάχτυλα των ποδιώνε) ότι είναι αδύνατο να δώσεις τη συγκατάθεση σου
στο μυαλό και να την αρνηθείς στην ψυχή και μάλιστα με εχθρική μορφή.
Η ανθρώπινη ζωή όσο ζούμε ακόμα δεν έχει φτάσει στον προορισμό της.
Τίποτε πιο στείρο, οριστικά, απ΄αυτή την αέναη ερώτηση (των νεκρών):
μεταμελήθηκαν όσοι πέθαναν την παραμονή του θανάτου τους?
Κι είναι αυτό τάχα, θέμα μόνο επίγνωσης της απόγνωσης?
Ή μια έκβαση από κάποιο συναισθηματικό ελατήριο που έξυσε
αυτό που λέμε ψυχή κι αναδύθηκε το αίμα της στα περίχωρα του
εγκεφαλικού φλοιού?
Δεν είναι αντι-επαναστατικό για τους επιστημονοφανείς να δέχονται
τη καταδίκη της ύπαρξης ψυχής ελλείψει στοιχείων?
Που πήγε αυτό το "ερευνάται" ?
υγ. ο εγκέφαλος απασχολημένος όλη την ώρα με τον εαυτό του
και την εσώκλειστη λογική του μοιάζει καλά με χρονικογράφο
του ότι μπορεί να αποδείξει αυτό που τον αξιώνει ΜΟΝΟ.
Οτιδήποτε άλλο έχει έλλειμα λογικής και περίσσεια κομπολογικής.
Πνευματικά ξεγυμνώθηκα, πάλι.
Πάω να ρίξω κάτι πάνω μου.
υγ. 2 οι υποτιμητικές ερμηνείες για το τι είναι ψυχή, πάντως,
ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΗ, Ω Σατανά..στο στυλ του Claudel
κι αυτός ο αιώνιος κανόνας που τη διέπει: να κάνω κάθε πρωί
την προσευχή μου στον Θεό, που είναι δεξαμενή δύναμης και δικαιοσύνης,
στον πατέρα μου, στην εφορία, στην άδεια κατσαρόλα για να μεσιτεύει
το μυαλό....αχ αχ βαχ και σεβάχ...
εποτέ: η προσφώνηση "έλα ρε ψυχή" αν τυχαία
συναντήσεις στο δρόμο μια πρώην σου, φαντάζομαι δε θα σου
είναι παρά μια αδέξια φάρσα στον εαυτό σου ε?
Κάτι σα να στήνει πλάκα ο βλάχος στον πούμπουρα?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.