Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
04-06-07
18:40
αχ... οι παππούδες και οι γιαγιάδες.... είναι εύκολο... συγκριτικά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
04-06-07
18:32
ο καθένας το αντιμετωπίζει διαφορετικά....
εγώ ήμουν εντελώς ήρεμη... πάρα πολύ ήρεμη... παρόλο που πίστεψε με, με πόνεσε πάρα πολύ κι ακόμα με πονάει
(έχω ανοίξει και σχετικό θέμα για την απώλεια της μαμάς μου όταν την έχασα... αν θες διάβασε το και θα καταλάβεις)
είναι ανάλογα τον άνθρωπο και το πως εκφράζεται να σου πω την αλήθεια....
εγώ ντρεπόμουν να βγάλω και μια υστερία να το πω προς τα έξω...
παρόλο που μέσα μου επικρατούσε απελπισία και πανικός
ήθελα να πενθώ με όση περισσότερη αξιοπρέπεια γίνεται.... κι αυτό γιατί έτσι με είχε μεγαλώσει η μητέρα μου
εγώ ήμουν εντελώς ήρεμη... πάρα πολύ ήρεμη... παρόλο που πίστεψε με, με πόνεσε πάρα πολύ κι ακόμα με πονάει
(έχω ανοίξει και σχετικό θέμα για την απώλεια της μαμάς μου όταν την έχασα... αν θες διάβασε το και θα καταλάβεις)
είναι ανάλογα τον άνθρωπο και το πως εκφράζεται να σου πω την αλήθεια....
εγώ ντρεπόμουν να βγάλω και μια υστερία να το πω προς τα έξω...
παρόλο που μέσα μου επικρατούσε απελπισία και πανικός
ήθελα να πενθώ με όση περισσότερη αξιοπρέπεια γίνεται.... κι αυτό γιατί έτσι με είχε μεγαλώσει η μητέρα μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
03-06-07
09:54
καλύτερα να μην αρχίσω να μετράω τις απώλειες που είχα ως σήμερα....
βλέπετε όσο μεγαλώνεις, τόσο πιο κοντά έρχεται ο θάνατος σε αγαπημένους σου...
σου γίνεται πλέον συνήθεια το να πας σε μια κηδεία... όπως έρχεται και μια εποχή που είναι συνήθεια να πας σε ένα γάμο..
τόσο απλά...
μαθαίνεις να θωρακίζεις την καρδιά σου και τα αισθήματα σου και με ένα πικρό χαμόγελο να ξεστομίζεις πάνω από ένα μνήμα "αυτή είναι η ζωή"
η πιο μεγάλη απώλεια που είχα μέχρι τώρα (και εύχομαι ότι αυτή ήταν και η μεγαλύτερη που θα έχω) ήταν η μαμά μου.... πριν 7 μήνες
βλέπετε όσο μεγαλώνεις, τόσο πιο κοντά έρχεται ο θάνατος σε αγαπημένους σου...
σου γίνεται πλέον συνήθεια το να πας σε μια κηδεία... όπως έρχεται και μια εποχή που είναι συνήθεια να πας σε ένα γάμο..
τόσο απλά...
μαθαίνεις να θωρακίζεις την καρδιά σου και τα αισθήματα σου και με ένα πικρό χαμόγελο να ξεστομίζεις πάνω από ένα μνήμα "αυτή είναι η ζωή"
η πιο μεγάλη απώλεια που είχα μέχρι τώρα (και εύχομαι ότι αυτή ήταν και η μεγαλύτερη που θα έχω) ήταν η μαμά μου.... πριν 7 μήνες
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.