MaryVeg
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η MaryVeg αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
07-06-11
02:27
επείσης απο την πλευρά των ματ δέν υπάρχει ηθικό θέμα στο να χτυπήσεις κάποιον που σε βρίζει (ή θέλει να σε βλάψει), το πλήθος είναι ο εχθρός, και η εντολή για άσκηση βίας είναι κάτι που πολές φορές χαροποιεί την δημοιρία που περιμένει να ανταπωδώσει το συσωρευμένο μίσος με μίσος.
ούτε ο φαντάρος που πάει στον πόλεμο σκέφτεται πολύ την ζωή του εχθρού.
και στις 2 περιπτώσεις κυριαρχεί τελικά το μίσος και το άισθημα επιβίωσης.
Γενικά πέρα από το κατά πόσο υπασκούουν στις εντολές που τους δίνονται, κατ εμέ υπάρχει γενικό πρόβλημα... δεν έχει να κάνει μόνο με αν τους χαροποιεί να βλάψουν όσους τους βρίζουν, ή θέλουν να τους βλάψουν. έχει να κάνει και με μια σειρά άλλα θέματα... και εκεί η υπακοή στην εξουσία λειτουργεί πολύ αρνητικά, καθώς οι ίδιοι ασκούν βία - αδιάκριτα - εκτονόνονται, και καλύπτονται πίσω από τις πλάτες των διοικιτών τους... Οπότε εκεί το θέμα ξεφεύγει λιγάκι από το "απλά υπάκουσα".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MaryVeg
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η MaryVeg αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
07-06-11
00:39
[Το Φαινόμενο]
Έχουμε λοιπόν ένα ευφυέστατο και, καθώς φαίνεται, διαχρονικό πείραμα κοινωνικής ψυχολογίας. Σας απασχόλησε ποτέ το γεγονός ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου στην πράξη γίνονται από τα κατώτερα στρώματα, τους απλούς στρατιώτες; Ανταποκρίνεται στη νόησή σας η εξήγηση που δίνεται για τις ακρότητες στις οποίες προβαίνουν οι άνθρωποι ως εντολοδόχοι; Πώς πιστεύετε ότι θα αντιδρούσατε εσείς προσωπικά σε παρόμοια κατάσταση (δηλαδή απέναντι σε μία φιγούρα εξουσίας της οποίας οι εντολές αντιτίθενται στη δική σας συνείδηση) ; Συνδέετε τέτοιου είδους υποταγή στην εξουσία με την έννοια της αλλοτροίωσης; Τι μπορούμε να κάνουμε για να είμαστε σίγουροι ότι δε θα αφήσουμε τίποτα και κανέναν να μας φέρει σε τέτοιο σημείο;
Τα μεγαλύτερα εγγλήματα γίνονται κατά την γνώμη μου από τους ανωτέρους... απλά δεν τα διαπράτουν οι ίδιοι... χρησιμοποιούν ανθρώπους ως εκτελεστηκά όργανα των βλέψεων τους. συνήθως - πάντα - απλούς στρατιώτες, τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα διότι τα άτομα αυτά μπαίνουν σε μια διαδικασία συμώρφωσης ελπίζοντας ότι θα αποσπάσουν κάποια οφέλει , ή επιδοκιμασία, ή πως θα αποφύγουν κυρώσεις, ποινές ή αποδοκιμασία. Ας μην ξεχνάμε το παράδειγμα του Eichman, ενός συνηθισμένου οικογενειάρχη, πολιτή κάποιας αμερικάνικης εταιρίας, που αποδείχτηκε πως ευθυνόταν για την εξόντωση 6.000.000 εβραίων κατά την διάρκεια του Β Π.Πολέμου. Ο ίδιος υποστήριξε στην δίκη του πως δεν είχε τίποτα με τους Εβρίους, αντίθετα ήθελε απλά να εκτελέσει όσο καλήτερα μπορεί τις εντολές που λάμβανε. Αυτό σημαίνει πως κάτω υπό ορισμένες συνθήκες ένας άνθρωπος μπορεί να βρεθεί εγκλοβισμένος από κάτι που δεν μπορεί - ή καλύτερα, δεν θέλει να ξεφύγει.
Μήν πάμε πολύ μακριά... Σήμερα γίνεται μια διαδήλωση και από το πουθενά δίνεται εντολή τα ΜΑΤ να βομβαρδίσουν στα χημικά (και αναφέρομαι σε απρόκλητες επιθέσεις όπως αυτή στις 11.5 για παρδειγμα). Τι ειν αυτό που τους οδηγεί στο να πράξουν καθ αυτόν τον τρόπο? Προφανώς οι εντολές. Αλλά δεν μπορούν να τις αμφισβητίσουν? Εν μέρη όχι, γιατί τα όργανα της εξουσίας σε όλα τα χρονικά υπακούουν σε διαταγές, βλέποντας τον εαυτό τους ως ενδιάμεσο μιας εξωτερικής εξουσίας. Βλέπουν τον εαυτό τους ως εκτελεστηκό όργανο των εντολών κάποιου άλλου και θεωρούν αυτόν τον άλλο ως υπεύθυνο για τις εντολές που δείνει.
από την άλλη έρχεται η θεωρία του ASCH να συμπληρώσει τον Μilgram... o Αsch αναφέρει πως το άτομο που δεν έχει την ικανότητα και την εμπειρία για την λήψη κάπιιας απόφασης, ειδικά σε κρίσιμες καταστάσεις αφήνει την λήψη προτοβουλίας στην ομάδα ή τους ανωτέρους του.Ετσι η ομάδα γίνετα πρώτηπο αναφοράς για την δική του συμπεριφορά. Αυτό αποδεικνύει πάρα πολλά...!
Εγώ προσωπικά, δεν θα μπορούσα να συμβιβαστώ και να συμορφοθώ σε κάτι πέραν την ηθικής και των αξιών μου. Όπως άλλωστε και δεν θα το έκανα. Και αυτό, όχι για να παραστήσω κάποια στο φόρουμ, αλλά γιατί δεν μπορώ να νοηθώ άνθρωπο να σκοτώνει, να χτυπά, να πονά.... άλλο άνθρωπο, ζώο κλπ. Οπότε θα προτημούσα βνα πάθω παρά να πράξω κάτι άσχημο. ειν απλά ενάντιας στις αρχές μου και την ιδεολογία μου.
Σαφώς και πρόκειται για αλλωτρίωση, αναπόφευκτη, καθώς οι μάζες χειραγωγούνται εύκολα από "σωτήρες" και εξουσιαστές... Χάνουν τα δικά του ςιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και πολλές φορές υπακούουν άκριτα εντολές ανωτέρων...
Σχετικά με το τι θα μπορούσαμε να κάουμε... Να μάθουμε να είμαστε ανθρωπιστές, να μάθουμε να αγαπάμε τους γύρω μας... να αποκτήσουμε παιδία. όχι την παιδία των σχολείων... αλλά την παιδία εκείνη που εξισόνεται με τον σεβασμό προς το διαφορετικό, προς τον άνθρωπο...
Σε γενικές γραμμές αιτία της συμόρφωσης αποτελούν η ισχύς του εμπειρογνώμονα και οι ομοιότητες της ομάδας με το άτομο. Η συμμόρφωση βάση αυτών πολλές φορές γίνεται άκριτα. έτσι το άτομο θα πρέπει να κρίνει και να προτάσει τις δικές του αξίες, να διαθέτει υψηλό επίπεδο αυτοεκτ΄.ιμησης, να μην νιώθει τυχάρπαστο και ξεκρέμαστο μ'έσα σε μια γενιλή αβεβαιότητΑ.
γενικά όπως αποδείχτηκε πολύ εύστοχα και από ένα άλλο πείραμα, του Philip Zimbardo, η ψυχολογία αυτο΄του αιώνα μας διδάσκει πως πολ΄συχνά το πως θα συμπερηφερθεί ένα άτομο δεν αποτελεί πάντα αποτέλεσμα του τι είδους άνθρωπος είναι, αλλά από το είδος της κατάστασης στην οποία βρίσκεται. Και κατά βάση κάπως έτσι γίνεται πάντα... Διαμορφώνουμε χαρσκτήρα μέσα από τις καταστάσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.