Circadian
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Ηλίας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Ιωάννινα (Ιωάννινα). Έχει γράψει 325 μηνύματα.
16-06-07
18:52
Από μικρός δεν μάρεσαν οι περιγραφές και από μικρός μου έκανε τρομερή εντύπωση το εξορισμού συμπέρασμα ότι είμαι λάθος και κάτι κάπου χάνω. Δεν χάνω τίποτα. Αν ακολουθούσα την γενική παροπιδιασμένη άποψη και προσέγγιση η απάντηση μου θα ήταν ότι κάποιοι βρίσκουν πράγματα εκεί που δεν υπάρχουν. Αλλά εγώ δεν την ακολουθώ αυτή. Τα κριτήρια μου είναι προσωπικά, και εκφέρουν προσωπικά θέλω,γούστα και αντανακλούν στοιχεία ίσως του χαρακτήρα μου. Εγώ αυτό το καταλαβαίνω! Οι κάποιοι από τους υπόλοιπους?
Ρε αδερφέ, αυτό πες τόσην ώρα! "Δε γουστάρω λογοτεχνία", έτσι απλά, όχι με θεωρίες περί ποσότητας/ποιότητας και άλλα τέτοια. Υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι να το πει κανείς αυτό το "δε γουστάρω και μη με πρήζετε με τη λογοτεχνικούρα σας" και καταλαβαίνω απόλυτα όσους αντιδρούν έτσι. Αλλά το ότι με το να αποκλείεις τη λογοτεχνία από τη ζωή σου χάνεις κάτι (πολλά μάλιστα) , χάνεις. Αδιαμφισβήτητα.
Τελοσπάντων, γούστο σου, καπέλο σου κι επιλογή δική σου στην τελική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Circadian
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Ηλίας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Ιωάννινα (Ιωάννινα). Έχει γράψει 325 μηνύματα.
14-06-07
09:08
Γιαυτό και μισούσα το μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας στο σχολείο. Εγώ ήθελα να θάψω. ¨Ηθελα να πω πόσο αδιάφορο με αφήνουν τα κείμενα ορισμένων. Ο λόγος? Ένας και μόνος. Δεν ικανοποιούσαν τα κριτήρια μου, εν συντομία δεν ήταν του γούστου μου.
Θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω για το κατά πόσον αυτά καθ'εαυτά τα κείμενα σου προκάλεσαν απέχθεια για το μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Μήπως έφταιγαν οι καθηγητές και ο τρόπος διδασκαλίας? Εγώ καθ'όλη την φοίτηση μου στο Λύκειο μίσησα όλα τα μαθήματα...
Θυμάμαι πάντως μια πολύ καλή φιλόλογο που μας έκανε ν.ε.λογοτεχνία. Έλεγε πως είναι αντίθετη με τη διδασκαλία του συγκεκριμένου μαθήματος στα σχολεία. Είχε απόλυτο δίκιο. Αυτό το μάθημα πιο πολύ αντιπάθεια σου προκαλούσε για τη λογοτεχνία παρά ενδιαφέρον. Με το ζόρι ν'αγαπήσεις κάτι δε γίνεται.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Circadian
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Ηλίας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Ιωάννινα (Ιωάννινα). Έχει γράψει 325 μηνύματα.
13-06-07
11:33
Εϊναι απλό. Μια ταινία μια ιστορία, Ένα βιβλίο μια ιστορία.
Στον ίδιο χρόνο
10 ταινίες =>10 ιστορίες μέτρια αποροφημένες αν θες την έκφραση
2 βιβλία => 2 ιστορίες πολύ καλύτερα αποροφημένες
Αν το κριτήριο είναι η διαφορετικές ιστορίες και όχι η μαγεία τότε η ταινία σίγουρα τα χώνει στο βιβλίο.
Καταλαβαίνεις τώρα?
Το κριτήριο δεν είναι οι διαφορετικές ιστορίες, ούτε η ποσότητα τους...άμα ήταν έτσι θα καθόμασταν να διαβάζουμε παριλήψεις ταινιών και βιβλίων στο wikipedia ή κάπου αλλού. 10 ιστορίες σε 10 λεπτά...
Σου ξαναλέω, αυτή η σύγκριση που κάνεις δεν έχει κανένα νόημα, όπως και η σύγκριση λογοτεχνίας/κινηματογράφου γενικότερα. Απλά την κάνουμε χάριν συζητήσεως.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Circadian
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Ηλίας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Ιωάννινα (Ιωάννινα). Έχει γράψει 325 μηνύματα.
11-06-07
01:07
Τα λογοτεχνικά βιβλία είναι χάσιμο χρόνου. Ο,τι μπορούν να σου διδάξουν, μπορείς να το πάρεις σε μεγάλο βαθμό απο μια ανάλογη ταινία, που θα σου κοστίσει πολύ λιγότερο απο το χρόνο σου.
Μια τέτοια σύγκριση κάνει και ο John Fowles στο μυθιστόρημά του ο "Μάγος", όχι βέβαια ανάμεσα σε λογοτεχνία και κινηματογράφο, αλλά ανάμεσα σε μυθιστόρημα και ποίηση. Γιατί, λέει, να διαβάσεις ολόκληρο βιβλίο ενώ ένα ποίημα σου παρέχει τις ίδιες ιδέες και νοήματα σε πολύ πιο συμπυκνωμένη και αισθητικά ανώτερη μορφή? Διατυπώνει, όμως, το ερώτημα έχοντας γράψει ένα βιβλίο 500+ σελίδων, όντας ο ίδιος καταξιωμένος πεζογράφος κι έχοντας διαβάσει προφανώς πάρα πολλή λογοτεχνία κάθε είδους και μορφής στη ζωή του...
Ε, ο καθένας από μας που διαβάζει και ποίηση και μυθιστόρημα, που παρακολουθεί κινηματογράφο και θέατρο, ξέρει τι αποκομίζει από την κάθε μορφή τέχνης (μην αναφέρω τώρα και ζωγραφική, γλυπτική, χορό και μουσική και περιπλακεί ανεπανόρθωτα το πράγμα) κι αν κάποια απ'αυτές την αγαπά περισσότερο απ'τις άλλες δε σημαίνει ότι πρέπει να περιορίζεται σε μία και μόνο.
Αλλιώς, Michelle, γύρνα το στην ποίηση, θα γλυτώσεις ακόμα περισσότερο χρόνο και χρήμα! (πλάκα κάνω ε!)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.