parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,889 μηνύματα.
10-06-07
21:41
Αμάν....καλά έπαθα σοκ τώρα....μπρρρρρ . Άνοιξα θρεντ με τον ίδιο ακριβώς τίτλο που είχε ανοιχτεί στις 21/10/2006. Ποιος είναι ο φίλος ο fandango να παίξουμε κανένα τζόκερ μαζί; Ρε παιδιά διαχειριστές, αφού το έψαξα, έβαλα αναζήτηση τη λέξη «γάμο» και δεν βρήκα παρόμοιο θέμα, φταίω;
Anyway....θα μελετήσω όλα τα post γιατί με ενδιαφέρει αλλά να γράψω σύντομα και τα δικά μου....
Φαντάζομαι ένα rock γάμο. Ντυμένος με τζινάκι και την ψυχεδελική μου μπλούζα (πορτοκαλένια με βούλες), ντισκομπάλλες και βιντεάκι με εικοσυνθέσεις – είχα την ιδέα να εμφανίζεται ένα κουνούπι (την είχα γνωρίσει σε ένα club με το όνομα ʽMosquitoʼ) να ρίχνει δυο τρεις σβούρες και μετά κλαααπ να το πλακώνει ένα σφυρί. Αλλά επειδή το κουνούπι μας θα ήταν κουνούπι-πρωταθλητής θα σήκωνε το σφυρί και θα έλεγε: «Θα πεθάνω με το τέλος του κόσμου»!!!!
Και στο χορό της νύφης με τον γαμπρό θα έπαιζε το….. ʽIn a manner of speaking – Tuxedomoonʼ. Φτουυυυ.... πάμε γιʼ άλλα!
Anyway....θα μελετήσω όλα τα post γιατί με ενδιαφέρει αλλά να γράψω σύντομα και τα δικά μου....
Φαντάζομαι ένα rock γάμο. Ντυμένος με τζινάκι και την ψυχεδελική μου μπλούζα (πορτοκαλένια με βούλες), ντισκομπάλλες και βιντεάκι με εικοσυνθέσεις – είχα την ιδέα να εμφανίζεται ένα κουνούπι (την είχα γνωρίσει σε ένα club με το όνομα ʽMosquitoʼ) να ρίχνει δυο τρεις σβούρες και μετά κλαααπ να το πλακώνει ένα σφυρί. Αλλά επειδή το κουνούπι μας θα ήταν κουνούπι-πρωταθλητής θα σήκωνε το σφυρί και θα έλεγε: «Θα πεθάνω με το τέλος του κόσμου»!!!!
Και στο χορό της νύφης με τον γαμπρό θα έπαιζε το….. ʽIn a manner of speaking – Tuxedomoonʼ. Φτουυυυ.... πάμε γιʼ άλλα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,889 μηνύματα.
10-06-07
21:05
Συνολικά, έχω πάει σε τρεις γάμους. Στο πρώτο με πήγαν στα 4-5, αιώνιος σκανταλιάρης, πάτησα το νυφικό της νύφης , φρικάρησαν όλοι και δεν με ξαναπήραν. Ο δεύτερος πριν 10 χρόνια, το μόνο που θυμάμαι ήταν πως αισθανόμουνα εντελώς άβολα με τη μαλλούρα μέχρι την πλάτη να κρύβει το ακριβοπληρωμένο μου κουστούμι!
Ο τρίτος ήταν χθες. Τα παιδιά αποφάσισαν για λόγους τεχνικούς (η οικογένεια της νύφης ήρθε από Αγγλία και άλλα μέρη του κόσμου) και ταξιδιάρικους (έτσι γουστάρανε) να παντρευτούν στην Μονεμβασιά. Συμπαθώ τον παιδί και τη μητέρα του και ήθελα να πάω. Έβαλα το 10χρονο κουστούμι μου, πήρα την οικογένεια και ταξιδέψαμε μέχρι εκεί. Για πρώτη φορά ένιωσα πραγματικά ωραία.
Περπατώντας στο κάστρο, λίγο πριν φτάσουμε στην εκκλησία, ακούσαμε κιθάρες και τραγούδια: «Σήμερα γάμο, σήμερα γάμο έχουμε...» Μετά από 4-5 εκτελέσεις ήρθε και η νύφη (στην ώρα της, όλα κι όλα). Όμορφη τελετή και με τις ψυχάλες της βροχής (για να ανθίσει το ρύζι!) πήγαμε στη δεξίωση. Σε ένα ωραίο χώρο, στο πιο απόμακρο άκρο του δεξιού ποδιού της Πελοποννήσου. Ήπιαμε το ποτάκι μας απολαμβάνοντας τη θέα και μετά μπήκαμε μέσα για τις μάσες...χεχε.
Μέσα στις εκπλήξεις, τα παραδοσιακά χορευτικά και άλλα, μου άρεσε πολύ το βιντεάκι που φτιάξανε τα παιδιά με μουσικούλα, μονταρισμένες φωτογραφίες απʼ τη ζωή τους και θέμα: «Τα δελφίνια συνεχίζουν να ταξιδεύουν». Με συγκίνησε η συγκίνηση που προκάλεσε σε φίλους και γνωστούς (δάκρυα κορόμηλο). Ναʼ ναι καλά, με υγεία και ευτυχία!
Εμείς λοιπόν, πως φαντάζεται – ονειρεύεται ο καθένας από μας το γάμο του; Σκεφτείτε ότι είναι κάτι που όπως και να το κάνουμε σημαδεύει τη ζωή μας. Εννοείται ότι θέλω να γράψω κι εγώ αλλά πιο μετά...(μωρέ δώστε μου εσείς ιδέες, κι ας μην έχω βρει τη νύφη! )
Ο τρίτος ήταν χθες. Τα παιδιά αποφάσισαν για λόγους τεχνικούς (η οικογένεια της νύφης ήρθε από Αγγλία και άλλα μέρη του κόσμου) και ταξιδιάρικους (έτσι γουστάρανε) να παντρευτούν στην Μονεμβασιά. Συμπαθώ τον παιδί και τη μητέρα του και ήθελα να πάω. Έβαλα το 10χρονο κουστούμι μου, πήρα την οικογένεια και ταξιδέψαμε μέχρι εκεί. Για πρώτη φορά ένιωσα πραγματικά ωραία.
Περπατώντας στο κάστρο, λίγο πριν φτάσουμε στην εκκλησία, ακούσαμε κιθάρες και τραγούδια: «Σήμερα γάμο, σήμερα γάμο έχουμε...» Μετά από 4-5 εκτελέσεις ήρθε και η νύφη (στην ώρα της, όλα κι όλα). Όμορφη τελετή και με τις ψυχάλες της βροχής (για να ανθίσει το ρύζι!) πήγαμε στη δεξίωση. Σε ένα ωραίο χώρο, στο πιο απόμακρο άκρο του δεξιού ποδιού της Πελοποννήσου. Ήπιαμε το ποτάκι μας απολαμβάνοντας τη θέα και μετά μπήκαμε μέσα για τις μάσες...χεχε.
Μέσα στις εκπλήξεις, τα παραδοσιακά χορευτικά και άλλα, μου άρεσε πολύ το βιντεάκι που φτιάξανε τα παιδιά με μουσικούλα, μονταρισμένες φωτογραφίες απʼ τη ζωή τους και θέμα: «Τα δελφίνια συνεχίζουν να ταξιδεύουν». Με συγκίνησε η συγκίνηση που προκάλεσε σε φίλους και γνωστούς (δάκρυα κορόμηλο). Ναʼ ναι καλά, με υγεία και ευτυχία!
Εμείς λοιπόν, πως φαντάζεται – ονειρεύεται ο καθένας από μας το γάμο του; Σκεφτείτε ότι είναι κάτι που όπως και να το κάνουμε σημαδεύει τη ζωή μας. Εννοείται ότι θέλω να γράψω κι εγώ αλλά πιο μετά...(μωρέ δώστε μου εσείς ιδέες, κι ας μην έχω βρει τη νύφη! )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.