underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
18-08-11
12:06
Να με συμπαθάς αλλά δεν βλέπω μεγάλες διαφορές από τη ζωή στην πόλη. Πολλοί αστοί ζουν ακριβώς έτσι, δίπλα σε επαρχιώτες - και όχι μόνο- που κατέβηκαν στην πόλη για τη "μεγάλη ζωή".
Πολλές φορές το έχω ακούσει, αλλά δεν συμφωνώ. Πάντα σύμφωνα με την προσωπική μου εμπειρία:
Μένω σε προάστιο της Αθήνας που φέρνει αρκετά σε χωριό/κωμόπολη. Ήσυχα, καθόλου πολυκατοικίες, τα τζιτζίκια σε ξεκουφαίνουν το καλοκαίρι και λοιπά και λοιπά. Όπως και να το κάνεις πάντως, η νοοτροπία παραμένει αθηναϊκή. Αν και βλέπουμε τις ίδιες και τις ίδιες φάτσες συνέχεια, κανείς δεν ασχολείται με τον άλλον, πέρα από τα άτομα που έτυχε να γνωρίσουμε στην γειτονιά και να αναπτύξουμε σχέσεις. Το καλοκαίρι που κοιμάμαι με ανοιχτή πόρτα ακούω κάθε βράδυ τον γείτονά μου να παίζει κρητική λύρα ή κιθάρα και να τραγούδα κρητικά ή έντεχνα. Όταν πηγαίνω βόλτα με το ποδήλατο και περνώ από το σπίτι άλλου γείτονά μου (έφηβου) τον ακούω να εξασκείται στην ηλεκτρική κιθάρα (να ξεκαθαρίσω ότι για τα συγκεκριμένα γειτόνια δεν ξέρω τίποτα άλλο ).
Αισθάνομαι οπότε ότι μένω σε περιοχή που υπάρχει κάποια χ ποιότητα τόσο στο φυσικό περιβάλλον, όσο και στους ανθρώπους. Από την άλλη υπάρχει και η αποξένωση της Αθήνας, κάτι που με ευχαριστεί. Δεν μου αρέσει να χαιρετώ όλους τους γείτονες, δεν με απασχολεί να τους γνωρίζω όλους και σαφώς απεχθάνομαι να με γνωρίζουν εκείνοι (με εξαιρέσεις).
Και μετά είναι το χωριό μου στο νομό Κορινθίας, μες στην θάλασσα και τα εσπεριδοειδή, εκεί που ο καθένας θα έλεγε "τόπος να ζεις". Ως παιδί πέρναγα 4 μήνες τον χρόνο εκεί! Τώρα πηγαίνω πολύ πιο αραιά όταν θέλω να χαλαρώσω και να δω την γιαγιά μου. Πραγματικά φρικάρω με τη νοοτροπία των ανθρώπων. Το κουτσομπολιό πάει σύννεφο, ακόμα και για ζητήματα τελείως άνευ ενδιαφέροντος και ουσίας. Γνωστή μου τις προάλλες έλεγε: "Κατέβηκε η κυρία Μ. Ναι, την είδα (σκασίλα μας). Καθόταν στο μπαλκόνι. Είναι 2 μέρες εδώ και δεν έχει κατέβει στην θάλασσα. Μα να μην κατέβει στην θάλασσα! Εντάξει βέβαια, πιθανώς να έχει έρθει η περίοδός της!" . Και τότε ήταν που είπα ότι "Μα καλά, δεν έχετε με τι να ασχοληθείτε εδώ πέρα; Μόνο το πότε κατουράει ο άλλος δεν ξέρετε." και πήρα ως απάντηση "Άσε μας ρε underwater, εδώ δεν είναι Αθήνα που κουτουλάτε τον γείτονα και δεν χαιρετιόσαστε. Εδώ είναι άλλες οι σχέσεις των ανθρώπων". Από την άλλη δεν ξέρω αν πρέπει να τους κατηγορήσω, όταν οι ρυθμοί εκεί είναι ΤΟΣΟ απελπιστικά αργοί, έχεις άπλετο ελεύθερο χρόνο και, αρκετά συχνά, ελλιπή παιδεία, είναι επόμενο με κάτι να θελήσεις να ασχοληθείς, και τι πιο εύκαιρο από τον συγχωριανό σου.
Και μετά σκέψου ότι θέλεις να βγεις το βράδυ. Έκανα βόλτα στην κωμόπολη δίπλα στο χωριό μου τις προάλλες να δω τι καινούριο παίζει και, πέρα από τις άπειρες ταβέρνες, δεν είδα κάποιο μπαράκι/κλαμπάκι με ροκ ή έθνικ μουσική που μου αρέσει. Παντού χαουζάκια και σκυλάδικα ή mainstream ξένα (προτίμησα τα 3α ως πιο "ασφαλή" επιλογή). Σκέφτηκα ότι αν έμενα εκεί απλά δεν θα μπορούσα να βγω για ποτό και να το χαρώ! Και δεν λέω, δεν είναι η πεμπτουσία της ζωής το να βγεις, αλλά κάπου-κάπου το επιθυμείς.
Για να μην μακρυγορώ, νομίζω ότι υπάρχει βασική διαφορά νοοτροπίας των ανθρώπων μεταξύ πόλεων και χωριών, και κάποιος που δεν έχει διαμορφωμένο κύκλο εκεί πιθανώς να δυσκολευτεί να κοινωνικοποιηθεί. Και είναι από τους λόγους που με κωλύουν να μεταφέρω το γραφείο μου στην Κορινθία, ενώ ξέρω ότι επαγγελματικά θα είναι πολύ ευκολότερα για μένα.
Οι αγροτικές/κτηνοτροφικές δουλειές εμένα δεν μου ταιριάζουν και δε νομίζω ότι θα μπορούσα να τις κάνω καλά, αλλά χαίρομαι να βλέπω νέους ανθρώπους να ασχολούνται, καθώς συχνά κάνουν κινήσεις εκσυγχρονισμού του συγκεκριμένου τομέα με καινοτόμες ιδέες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.